இந்தியாவில் சிறுத்தைகள் ஏன் அழிந்தன? மீண்டும் அழைத்து வருவது எப்படி?

இந்தியாவில் அழிந்து போய் 70 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, பிரதமர் நரேந்திர மோடியின் பிறந்தநாளை ஒட்டி, செப்டம்பர் 17, சனிக்கிழமையன்று நமீியாவில் இருந்து சிறுத்தைகள் இந்தியா வருகின்றன.

நமீபியாவில் இருந்து மொத்தம் எட்டு ஆப்பிரிக்க சிறுத்தைகள் வருகின்றன. இந்தச் சிறுத்தைகள் 4-6 வயதுக்குட்பட்டவை ஆகும். இதில், ஐந்து பெண், மூன்று ஆண் சிறுத்தைகள் உள்ளன.

இந்தச் சிறுத்தைகள் மத்தியப் பிரதேசத்தில் உள்ள குனோ தேசிய பூங்காவில் விடப்படும். முதலில் இந்தாண்டு 20 சிறுத்தைகளை இந்தியா பெற இருந்தது.

நமீபியாவில் இருந்து 8 சிறுத்தைகளும், தென் ஆப்பிரிக்காவில் இருந்து 12 சிறுத்தைளும் பெறப்பட இருந்தன. தென் ஆப்பிரிக்க சிறு்தைகளை கொண்டுவருவதற்கான அனைத்து நெறிமுறைகளும் முடிந்துவிட்டன. இந்தக் கோப்புகள் தென் ஆப்பிரிக்க அரசின் ஒப்புதலுக்காக காத்திருக்கின்றன.

இதுபோன்ற ஒரு பெரிய மாமிச உண்ணி விலங்குகள் கண்டம் விட்டு கண்டம் வருவது இதுவே முதல் முறை.

இந்தியாவில் சிறுத்தைகள் எப்படி அழிந்தன?

இந்திய வரலாற்றில் நீண்ட நெடிய தொடர்பு சிறுத்தைகளுக்கு உண்டு. இது தொடர்பான குகை ஓவியங்கள் மத்தியப் பிரதேசத்தின் மந்தாசூரில் உள்ள சதுர்பூஞ் நலா காணப்படுகின்றன.

மேலும் சீத்தாக் என்ற வார்த்தையும் சமஸ்கிருத சொல்லான சிட்ராக் என்ற வார்த்தையில் இருந்து தோன்றியது என நம்பப்படுகிறது. இதற்கு புள்ளிகளை உடைய என்று பொருள்.

இந்தியாவில், சிறுத்தைகளின் எண்ணிக்கை மிகவும் பரவலாக இருந்தது. இந்த விலங்கு வடக்கே ஜெய்ப்பூர் மற்றும் லக்னோவிலிருந்து தெற்கே மைசூர் வரையிலும், மேற்கில் கத்தியவாரிலிருந்து கிழக்கில் தியோகர் வரையிலும் காணப்பட்டது.

1947 ஆம் ஆண்டில் கோரியா சமஸ்தானத்தின் மகாராஜா ராமானுஜ் பிரதாப் சிங் தியோ இந்தியாவில் பதிவு செய்யப்பட்ட கடைசி மூன்று ஆசிய சிறுத்தைகளை வேட்டையாடி சுட்டுக் கொன்றபோது சிறுத்தை இந்திய நிலப்பரப்பில் இருந்து மறைந்ததாக நம்பப்படுகிறது.

1952 இல் இந்திய அரசால் சிறுத்தை அழிந்துவிட்டதாக அதிகாரப்பூர்வமாக அறிவிக்கப்பட்டது.

சிறுத்தையின் அழிவுக்கு அதிக வேட்டையாடுதல் ஒரு முக்கிய காரணியாக இருந்தாலும், அதன் ஒப்பீட்டளவில் குறுகிய இரை அடிப்படை இனங்களின் அழிவு மற்றும் அதன் புல்வெளி-காடு வாழ்விடங்களின் இழப்பும் ஒரு பங்கைக் கொண்டிருந்தது.

சுதந்திரத்திற்கு முந்தைய பத்தாண்டுகளிலும், அதற்குப் பின்னரும், இந்தியாவின் விவசாயத்திற்கு முக்கியத்துவம் கொடுத்தது. இதனாலும் காடுகள் அழிக்கப்பட்டன. சிறுத்தைகளின் வாழ்விட அழிப்பும் வீழ்ச்சிக்கு வழிவகுத்தது.

1940 களில் சிறுத்தை ஜோர்டான், ஈராக், இஸ்ரேல், மொராக்கோ, சிரியா, ஓமன், துனிசியா, சவுதி அரேபியா, ஜிபூட்டி, கானா, நைஜீரியா, கஜகஸ்தான், பாகிஸ்தான் மற்றும் ஆப்கானிஸ்தான் ஆகிய நாடுகளிலும் அழிந்து விட்டது.

சிறுத்தை ஏன் மீண்டும் கொண்டுவரப்படுகிறது?

இடமாற்றத்தின் பின்னணியில் உள்ள நோக்கம் இந்தியாவின் 'வரலாற்று பரிணாம சமநிலையை' மீட்டெடுப்பது மட்டுமல்லாமல், விலங்கின் உலகளாவிய பாதுகாப்பிற்கு உதவும் சிறுத்தைகளின் 'மெட்டாபொபுலேஷனை' உருவாக்குவதும் ஆகும்.

இது ஒரு முதன்மை இனமாக இருப்பதால், சிறுத்தையின் பாதுகாப்பு புல்வெளி-காடுகளையும் அதன் உயிர் மற்றும் வாழ்விடத்தையும் புதுப்பிக்கும்.

புலிகள் திட்டமானது இந்தியாவின் 52 புலிகள் காப்பகங்களில் காணப்படும் 250 நீர்நிலைகளைப் பாதுகாப்பதில் விளைந்துள்ளது. சிறுத்தைப்புலி திட்டமும் இதே போன்ற பாதிப்பை ஏற்படுத்த வாய்ப்புள்ளது.

இடமாற்றத் திட்டம் ஆப்பிரிக்காவில் குறிப்பாக தென் ஆப்பிரிக்காவில் பாதுகாப்பு முயற்சிகளுக்கு உதவியுள்ளது. தென் ஆப்பிரிக்க சிறுத்தைகளின் எண்ணிக்கை இரண்டு தசாப்தங்களுக்கு முன்னர் குறைந்துவிட்டது.

பாதுகாப்புத் திட்டத்தின் எண்ணிக்கை அதிகரிப்பதை உறுதி செய்வதற்கு முன்பே உலக அளவில் 7,000 சிறுத்தைகளின் எண்ணிக்கையில், 4,500 தென்னாப்பிரிக்காவைச் சேர்ந்தவையாக உள்ளன.

சிறுத்தை தென் ஆப்பிரிக்காவில் தோன்றி நில இணைப்பு மூலம் உலகம் முழுவதும் பரவியதாக நம்பப்படுகிறது. கலஹாரியில், சிறுத்தை வேட்டையாடுதல் மற்றும் வேட்டையாடுதல் காரணமாக ஒரு காலத்தில் மிகவும் ஆபத்தான நிலையில் இருந்தது.

ஆனால் இப்போது, ​​ஆரோக்கியமான பெண் சிறுத்தைகள் ஒவ்வொன்றும் ஐந்து முதல் ஆறு குட்டிகளை உற்பத்தி செய்வதால், தென் ஆப்பிரிக்கா அதன் சிறுத்தைகளின் எண்ணிக்கைக்கு சரியான இடம் இல்லாமல் இயங்குகிறது.

இந்தியாவின் வனவிலங்கு நிறுவனம் (WII) மற்றும் இந்தியாவின் தேசிய புலிகள் பாதுகாப்பு ஆணையம் (NTCA) உடன் இணைந்து செயல்படும் பிரிட்டோரியா பல்கலைக்கழகத்தின் தென் ஆப்பிரிக்க கால்நடை வனவிலங்கு நிபுணர் பேராசிரியர் அட்ரியன் டோர்டிஃப், சீட்டா திட்டத்தில் தென் ஆப்பிரிக்க அரசாங்கத்தின் பிரதிநிதியாக இருக்கிறார்.

தென் ஆப்பிரிக்காவில் சிறுத்தைகளை வைத்திருக்கக்கூடிய புதிய இருப்புக்கள் எதுவும் இல்லை. தென் ஆப்பிரிக்காவில் உள்ள சிறுத்தைகள் பெரும்பாலும் தனியாருக்குச் சொந்தமான வேலியிடப்பட்ட இருப்புக்களில் வைக்கப்படுகின்றன.

"மரபணு ரீதியாக ஆரோக்கியமான மக்கள்தொகையுடன், இந்த ஒப்பீட்டளவில் சிறிய தனியார் இருப்புக்களில் கூட எண்ணிக்கை அதிகரித்து வருகிறது. இது தொடர்ந்தால், சிறுத்தைகள் இப்பகுதிகளில் இரையை அழிக்கும்.

மக்கள்தொகையைக் கட்டுப்படுத்த சிறுத்தைகளில் கருத்தடைகளைப் பயன்படுத்தத் தொடங்க வேண்டும். இது மிகவும் துரதிர்ஷ்டவசமாக இருக்கும், ஏனெனில் கருத்தடை மருந்தை ஒருமுறை பயன்படுத்தினால், கருத்தடை மருந்தின் விளைவு முடிந்தவுடன் பெண் சிறுத்தை மீண்டும் கருவுறும் என்பதற்கு எந்த உத்தரவாதமும் இல்லை.

குறிப்பாக சிறுத்தைகளின் விஷயத்தில் ஆப்பிரிக்க மற்றும் இந்திய சிறுத்தைகளுக்கு இடையிலான மரபணு வேறுபாடு மிகவும் குறைவாக உள்ளது, மேலும் சுற்றுச்சூழல் செயல்பாடுகள் நடைமுறையில் ஒரே மாதிரியாக இருக்கும், ”என்று பேராசிரியர் டார்டிஃப் தி இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸிடம் கூறினார்.

சிறுத்தையை மீண்டும் கொண்டுவருவதற்கு முன்னர் முயற்சிகள் மேற்கொள்ளப்பட்டதா?

2009 ஆம் ஆண்டு சிறுத்தைகளை இந்தியாவிற்கு மாற்றுவதற்கான முயற்சிகள் தொடங்கப்பட்ட நிலையில், 2020 ஆம் ஆண்டில் தான் இந்திய உச்ச நீதிமன்றம் இறுதியாக அத்தகைய முயற்சிகளுக்கு ஆதரவு கொடுத்தது.

இந்திய அரசின் வனவிலங்கு அறக்கட்டளையின் குழு உறுப்பினரும், இந்திய அரசின் முன்னாள் இயக்குநருமான டாக்டர் எம் கே ரஞ்சித்சிங் தலைமையில், சுற்றுச்சூழல், வனம் மற்றும் காலநிலை மாற்றம் அமைச்சகத்தால் அமைக்கப்பட்ட நிபுணர் குழு, இந்திய வனவிலங்கு நிறுவன உறுப்பினர்களுடன். , World Wide Fund, NTCA மற்றும் மையம் மற்றும் மாநிலங்களின் அதிகாரிகள், சிறுத்தையை இடமாற்றம் செய்யக்கூடிய இடங்களின் மதிப்பீட்டை முடித்துள்ளனர்.

1970 களின் முற்பகுதியில் சிறுத்தையை மீட்க இந்தியா மேற்கொண்ட முதல் முயற்சி. டாக்டர் ரஞ்சித்சிங் இந்திரா காந்தி அரசாங்கத்தின் சார்பாக ஈரானுடன் பேச்சுவார்த்தை நடத்தும் பணியை மேற்கொண்டார்.

“இந்திரா காந்தி சிறுத்தையை மீண்டும் கொண்டு வருவதில் மிகுந்த ஆர்வத்துடன் இருந்தார். பேச்சுவார்த்தைகள் சிறப்பாக நடந்தன, ஈரான் சிறுத்தையை அளிக்க உறுதியளித்தது. ஆனால், அப்போதைய ஈரான் ஷாவின் ஆட்சி வீழ்ந்தது. இதனால் இது சாத்தியப்படவில்லை ”என்று டாக்டர் ரஞ்சித்சிங் கூறினார்.

பாரசீக சிறுத்தைகள் இடமாற்றம் செய்ய விரும்பப்பட்டாலும், அது ஆசியாவில் இருந்ததால், ஈரானில் சிறுத்தைகளின் எண்ணிக்கை 50க்கு கீழ் குறைந்துவிட்டதால், இது இனி சாத்தியமில்லை.

குனோ தேசிய பூங்கா எவ்வாறு இடமாற்றத்திற்காக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டது?

ஆசிய சிங்கத்தின் இடமாற்றத்திற்காக முன்னர் 2010 இல் மதிப்பிடப்பட்ட ஆறு தளங்கள், 2020 இல் WII ஆல் மறு மதிப்பீடு செய்யப்பட்டன.

அவை, முகுந்தரா ஹில்ஸ் டைகர் ரிசர்வ் மற்றும் ஷேர்கர் வனவிலங்கு சரணாலயம், ராஜஸ்தானில் மற்றும் காந்தி சாகர் வனவிலங்கு சரணாலயம், குனோ தேசியப் பூங்கா, மாதவ் தேசிய பூங்கா மற்றும் நௌரதேஹி வனவிலங்கு சரணாலயம் ஆகியவை ஆகும். இவை, மத்திய பிரதேசத்தில் உள்ளன.

இந்த ஆறு தளங்களில், 2006 ஆம் ஆண்டு முதல் கண்காணிக்கப்பட்டு வந்த குனோ, ஆசிய சிங்கத்திற்காக ஏற்கனவே தயார் செய்யப்பட்டிருந்ததால், சீறுத்தையை உடனடியாகப் பெறத் தயாராக இருப்பது கண்டறியப்பட்டது. இரண்டு விலங்குகளும் ஒரே வாழ்விடத்தைப் பகிர்ந்து கொள்கின்றன - அரை வறண்ட புல்வெளிகள் மற்றும் குஜராத், ராஜஸ்தான் மற்றும் மத்தியப் பிரதேசம் முழுவதும் பரவியுள்ள காடுகள் இவற்றிற்கு உகந்த வாழ்விடங்கள் ஆகும்.

இங்குள்ள கிராமங்களை இடமாற்றம் செய்வதன் மூலம் மானுடவியல் அழுத்தங்களைக் குறைத்தல், உள்கட்டமைப்பைக் குறைத்தல் (சாலைகள் மற்றும் இரயில்வே) மற்றும் பிளாக்பக், சிட்டல், சின்காரா மற்றும் காட்டுப்பன்றி போன்ற விலங்குகளை இடமாற்றம் செய்வதன் மூலம் சிறுத்தைக்கு இரையைப் பெருக்குதல் போன்றவற்றின் அடிப்படையில் தளங்களை மேம்படுத்துவதற்கு பெரிய அளவில் முதலீடு தேவைப்பட்டது.

குனோ தேசியப் பூங்காவில், சிங்கங்களை இடம் மாற்றும் திட்டத்தின் காரணமாக, மத்தியப் பிரதேச வனத்துறை ஏற்கனவே 25 கிராமங்களில் 24 இடங்களை இடமாற்றம் செய்து, அதை தேசியப் பூங்காவாக அறிவித்தது, இது "அதன் வாழ்விடங்களில் குறிப்பிடத்தக்க மீட்சிக்கு வழிவகுத்தது, இரையின் மிகுதி மற்றும் மனித தாக்கத்தைக் குறைத்தது.

குனோவில் ஒரு ஆரோக்கியமான இரை தளம் உள்ளது. சிட்டல், சம்பல், நீல் காய், காட்டுப் பன்றி, கெசல், லங்கூர், மயில் போன்றவை இதில் அடங்கும்.

மேலும் 700 தாவரவகைகள் இப்பகுதியில் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டு உள்ளன என்று வன அமைச்சக அதிகாரிகள் தெரிவித்தனர்.

குனோ அமைந்துள்ள ஷியோபூர் மாவட்டத்தில், மழை அளவுகள், வெப்பநிலை, உயரம் மற்றும் நிலைமைகள் தென் ஆப்பிரிக்கா மற்றும் நமீபியா ஆகிய இரண்டிலும் உள்ள நிலைமைகளைப் போலவே உள்ளன.

இந்தப் பூங்கா 740 சதுர கி.மீ பரப்பளவைக் கொண்டுள்ளது மற்றும் குனோ வனவிலங்கு பிரிவின் ஒரு பகுதியாகும், இது 1235 சதுர கி.மீ பரப்பளவைக் கொண்டுள்ளது.

மேலும் சிட்டல், சாம்பார், நீலகாய், காட்டுப் பன்றி, சின்காரா மற்றும் கால்நடைகளின் ஆரோக்கியமான மக்கள்தொகையைக் கொண்டுள்ளது.

சிறுத்தை மற்றும் கோடிட்ட ஹைனா ஆகியவை தற்போது தேசிய பூங்காவில் உள்ள ஒரே பெரிய மாமிச உண்ணிகளாகும், ஒற்றை ஒற்றை புலி 2019-20 இல் ரன்தம்போருக்கு திரும்பியுள்ளன.

இந்த பகுதியின் தென்கிழக்கு பகுதி மாதவ் தேசிய பூங்கா-சிவ்புரி வனப் பிரிவு வழியாக பன்னா-புலிகள் காப்பகத்துடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளது. சம்பல் ஆற்றின் குறுக்கே ராஜஸ்தானில் உள்ள ரந்தம்போர் புலிகள் காப்பகம் வடமேற்குப் பகுதியில் இணைக்கப்பட்டுள்ளது.

சிறுத்தைகள் எவ்வாறு இடமாற்றம் செய்யப்படுகின்றன?

கடந்த ஒரு மாதமாக, நமீபியா மற்றும் தென் ஆப்பிரிக்க சிறுத்தைகள் இரண்டும் 'போமாஸ்' என்ற சிறிய வேலி முகாமில் தனிமைப்படுத்தப்பட்டுள்ளன.

இதில் விலங்குகள் சிகிச்சைக்காக அல்லது தனிமைப்படுத்துவதற்காக தற்காலிகமாக வைக்கப்பட்டுள்ளன.

நோய்களைக் கண்டறிவதற்காக விரிவான சுகாதாரப் பரிசோதனைகள் மேற்கொள்ளப்பட்டு தடுப்பூசிகள் முடிக்கப்பட்டுள்ளன.

சிறுத்தைகளும் ரேடியோ காலர் செய்யப்பட்டன.

விரைவில் தங்கள் பயணத்தைத் தொடங்கும் நமீபிய சிறுத்தைகள், பயணத்திற்கு நிம்மதியாக இருக்காது என்று அதிகாரிகள் தெரிவித்தனர். அவர்கள் பயணத்தைத் தொடங்குவதற்கு முன் அவர்களுக்கு உணவளிக்கப்படும், மேலும் விமானத்தில் மூன்று கால்நடை மருத்துவர்கள் - ஒரு இந்தியர், ஒரு நமீபியன் மற்றும் ஒரு தென் ஆப்பிரிக்கா - அவர்களைக் கவனிக்கும் பணியில் ஈடுபடுத்தப்படுவார்கள்.

114cm x 118cm x 84cm பரிமாணங்களின் சர்வதேச விவரக்குறிப்புகளுக்கு ஏற்ப சிறுத்தைகள் கூண்டுகளில் கொண்டு செல்லப்படும்.

அவைகள் செப்டம்பர் 16 ஆம் தேதி நமீபிய தலைநகர் வின்ட்ஹோக்கிலிருந்து போயிங் 747 சரக்கு விமானத்தில் ஏறி, 10 மணி நேர பயணத்தை மேற்கொண்டு ஜெய்ப்பூர் விமான நிலையத்திற்குச் செல்லப்படும்.

தொடர்ந்து, செப்டம்பர் 17 ஆம் தேதி காலை இங்கு வந்து சேரும். குனோ தேசிய பூங்காவிற்கு இறுதி 42 நிமிட விமானத்தை தொடங்கவும், அங்கு விலங்குகளைப் பெற ஒரு தற்காலிக ஹெலிபேட் கட்டப்பட்டுள்ளது.

சிறுத்தைகள் முதலில் 1500 சதுர மீட்டர் பரப்பளவு கொண்ட தனிமைப்படுத்தப்பட்ட உறைக்குள் விடப்படும், அங்கு அவை ஒன்பது பெட்டிகளில் ஒரு மாத காலத்திற்கு வைக்கப்பட்டு புதிய சூழலுக்கு ஏற்ப மாற்றப்படுவதை உறுதிசெய்வது மட்டுமல்லாமல், அவை ஒட்டுண்ணி சுமைகளை சுமந்து செல்கிறதா என்பதையும் சரிபார்க்கும். அல்லது ஆப்பிரிக்க கண்டத்தில் இருந்து வரும் நோய்கள். 30 நாட்கள் உன்னிப்பாகக் கண்காணிக்கப்பட்ட பிறகு, அவை 6 சதுர கிமீ பரப்பளவைக் கொண்ட ஒரு பெரிய உறைக்குள் அவை மாற்றியமைக்க எடுக்கும் காலத்திற்கு விடுவிக்கப்படும்.

இந்த பெரிய அடைப்பில், அவை இரையைப் பெற்று, வேட்டையாடக்கூடியவையாக இருக்கும், அவற்றின் உடல்நிலை, குனோவுக்கு ஒட்டுமொத்தமாகத் தழுவல் மற்றும் வேட்டையாடும் முறைகள் போன்றவற்றைக் கண்காணிக்க அவை நெருக்கமாகக் கண்காணிக்கப்படும். சிறுத்தைகள் பழகியிருப்பது கண்டறியப்பட்டதும், அவை குனோ தேசிய பூங்காவில் விடப்படும்.

தேசிய புலிகள் பாதுகாப்பு ஆணையத்தின் உறுப்பினர்-செயலாளர் எஸ்.பி.யாதவ் கூறுகையில், வரலாற்று ரீதியாக, சிறுத்தைகள் மனிதர்களைத் தாக்கும் என்று அறியப்படவில்லை, எனவே விலங்கு-மனித மோதல்கள் எதிர்பார்க்கப்படவில்லை. எவ்வாறாயினும், அவை கால்நடைகளைத் தாக்குவதாக அறியப்படுகிறது, எனவே உள்ளூர் கிராமவாசிகள் தெரிவிக்கப்பட்டு விலங்குகளைக் கண்காணிக்க 'சீட்டா-மித்ராக்கள்' நியமிக்கப்பட்டுள்ளனர்.

அப்பகுதியில் உள்ள கால்நடைகள் மற்றும் காட்டு நாய்களுக்கு தடுப்பூசி போடப்பட்டுள்ளது என்றார் யாதவ். சிறுத்தைகளுக்கும் கிராம மக்களுக்கும் இடையே ஏதேனும் மோதல் ஏற்பட்டால் மத்தியப் பிரதேச அரசு ‘போதுமான இழப்பீடு’ வழங்கியுள்ளது.

கடந்த ஆண்டில், நமீபியா மற்றும் தென் ஆப்பிரிக்கா ஆகிய இரு நாடுகளிலிருந்தும் நிபுணர் குழுக்கள் குனோவுக்குச் சென்று, சிறுத்தைகளைக் கையாளுதல், இனப்பெருக்கம், மறுவாழ்வு, மருத்துவ சிகிச்சை மற்றும் பாதுகாப்பு ஆகியவற்றில் இந்திய வன அதிகாரிகள் மற்றும் வனவிலங்கு நிபுணர்களுக்கு பயிற்சி அளிப்பது உட்பட ஏற்பாடுகளை மேற்பார்வையிட்டனர்.

சிறுத்தைகளின் மரபணு ஓட்டம் குறித்து ஏன் கவலைகள் உள்ளன?

இத்திட்டத்தின் விமர்சகர்கள், சிறுத்தைகளின் சிறிய குழுவில் மரபணு ஓட்டம் கவலையளிக்கும் விஷயம் என்று சுட்டிக்காட்டியுள்ளனர்.

மக்கள்தொகைகளுக்கு இடையே மரபணு ஓட்டம் மரபணு வேறுபாட்டை பராமரிக்க உதவுகிறது மற்றும் இனப்பெருக்கம் தடுக்கிறது.

இது சிறிய மற்றும் துண்டு துண்டான வாழ்விடங்களுக்கு மிகவும் முக்கியமானது.

சிறுத்தைகளின் சிறிய குழுவில் மரபணு ஓட்டம் குறித்த கவலைகளை நிவர்த்தி செய்த பேராசிரியர் டார்டிஃப், தென் ஆப்பிரிக்கா ஏற்கனவே கண்டத்தில் இதேபோன்ற திட்டங்களை மேற்கொண்டுள்ளது,

இதில் மரபணு ஓட்டத்தை உறுதி செய்வதற்கான நடவடிக்கைகள் எடுக்கப்பட்டுள்ளன.

"மரபணு ஓட்டத்தின் பிரச்னை தென் ஆப்பிரிக்காவில் நமது சொந்த சிறுத்தைகளின் எண்ணிக்கையுடன் எதிர்கொள்ளும் ஒன்றாகும்.

பெரும்பாலான சிறுத்தைகள் தனியாருக்குச் சொந்தமான சிறிய இருப்புக்களில் காணப்படுகின்றன, அவை ஒன்றுக்கொன்று நெருக்கமாக இல்லை, எனவே அவை இணைக்கப்படவில்லை. ஆனால் எங்கள் சீட்டா மெட்டாபொபுலேஷன் திட்டத்தின் கீழ், ஆரோக்கியமான மரபணு ஓட்டத்தை உறுதி செய்வதற்காக சிறுத்தைகளை நாங்கள் தொடர்ந்து நகர்த்தி வருகிறோம்.

திட்டத்தின் ஒரு பகுதியாக இருக்கும் 50 இருப்புக்களுக்கு இடையில் கடந்த 10 ஆண்டுகளாக நாங்கள் இதைச் செய்து வருகிறோம், ”என்று பேராசிரியர் டார்டிஃப் கூறினார்.

தென் ஆப்பிரிக்காவும் இதேபோன்ற திட்டத்தை மலாவி மற்றும் மொசாம்பிக்குடன் செயல்படுத்துகிறது. "உதாரணமாக, சிறுத்தை மலாவியில் அழிந்து விட்டது, எனவே இது முற்றிலும் புதிய மறு அறிமுகம். நாங்கள் சிறுத்தைகளை தென் ஆப்பிரிக்காவிலிருந்து மலாவிக்கு நகர்த்துகிறோம், பின்னர் மீண்டும் தென் ஆப்பிரிக்காவிற்கு செல்கிறோம். இவை தென்னாப்பிரிக்காவில் இருந்து புதிய இரத்தத்துடன் பரிமாறிக்கொள்ளப்படுகின்றன… நடக்கும் மரபணு மாறுபாடுகளை நாங்கள் கண்காணித்து வருகிறோம்,'' என்கிறார் பேராசிரியர் டார்டிஃப்.

அவர் மேலும் கூறுகையில், “இந்த சிறுத்தைகளின் அளவு இந்த முதல் தொகுதிக்கு மட்டுப்படுத்தப்படாது. அடுத்த ஐந்து முதல் 10 ஆண்டுகளில், ஆண்டுதோறும் 5-10 சிறுத்தைகள் இந்தியாவிற்கு இடம் பெயர்ந்துவிடும். அவ்வப்போது, ​​இந்த சிறுத்தைகளில் சிலவற்றை இந்தியாவில் இருந்து கொண்டு வருவோம்.

மேலும் சிலவற்றை அங்கு கொண்டு செல்வோம் என்று நாங்கள் எதிர்பார்க்கிறோம்.

இதற்கிடையில், அமைச்சக அதிகாரிகள், இந்த இயக்கம் நடைபெறாவிட்டாலும், விலங்குகள் நடமாட அனுமதிக்கும் நாட்டின் விலங்கு வழித்தடங்களால் இந்தியாவில் மரபணு ஓட்டம் ஒரு பிரச்னையாக இருக்க வாய்ப்பில்லை என்று சுட்டிக்காட்டினர்.

இந்தியாவில் சிறுத்தைகளின் எண்ணிக்கையை அதிகரிக்க எதிர்கால திட்டங்கள் என்ன?

வரவிருக்கும் 15 ஆண்டுகளில், இந்திய அரசாங்கம் ஆப்பிரிக்காவில் இருந்து இரண்டு முதல் நான்கு சிறுத்தைகளை வாங்கும்.

இந்த செயல்முறை ஒன்று முதல் நான்கு ஆண்டுகள் இடைவெளியில் மேற்கொள்ளப்பட்டு, நாட்டில் 35-40 சிறுத்தைகளின் இனப்பெருக்கத்தை நிறுவும்.

குனோ தேசியப் பூங்காவில் உள்ள சிறுத்தைகளின் எண்ணிக்கை மாற்றமடைந்து செழித்து வளர்ந்தவுடன், இந்திய அரசாங்கம் நாட்டின் பிற பகுதிகளிலும் இருப்பு வைக்கும் முயற்சிகளை விரிவுபடுத்தும்.

சிறுத்தைகள் பரந்த அளவிலான வாழ்விடங்களில் வாழ முடியும் என்று யாதவ் சுட்டிக் காட்டினார், இதில் மிக முக்கியமான அரை வறண்ட புல்வெளிகள், ஆனால் கடலோர புதர்கள், மரங்கள் நிறைந்த சவன்னா, மாண்டேன் வாழ்விடங்கள், பனி பாலைவனங்கள் மற்றும் கரடுமுரடான அரை வறண்ட பகுதிகள் ஆகியவையும் அடங்கும்.

“தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil“