வீட்டுத் தனிமையில் வாழ்வது அவ்வளவு எளிதல்ல... அன்றாட நிகழ்வுகளை அழகான ஓவியங்களாக மாற்றிய இளைஞர்

25 வயதான பால கோவிந்த் குமார் எனும் வரைகலை வடிவமைப்பாளர் கொரோனா தொற்றுக்கு நேர்மறையை பரிசோதித்த நிலையில், தன்னை தனிமைப்படுத்திக் கொண்டார். தனிமையில் இருந்த பொழுதுகளை வீணாக்க விரும்பாத பால கோவிந்த், தனிமையில் இருந்த போது, தனக்கு நேர்ந்த சம்பவங்களை ஓவியமாக வரைந்துள்ளார்.

வடிவமைப்பாளர்களுக்கு உதவி கலை இயக்குனராக பணியும் பால கோவிந்த், கடந்த ஏப்ரல் மாதம் கொரோனா தொற்றுக்கு உள்ளான நிலையில், வீட்டு தனிமைப்படுத்துதலில் இருந்து வந்தார். தனிமைப்படுத்துதலில், தன் அன்றாட பணிகளை அவர் தன்னைப் பதிவுசெய்ய வீடியோக்களை எடுத்து வந்தார். மேலும், வரைகலையில் நல்ல அனுபவம் உள்ளதால் வீடியோவினை அடிப்படையாக வைத்து ஓவியங்களையும் வரையத் தொடங்கினார்.

பாலா, திருநெல்வேலியைச் சேர்ந்தவர். ஊட்டியில் தனது கட்டிடக்கலை படிப்பை முடித்த பின்னர், வேலைக்காக சென்னை சென்றார். இது குறித்து அவரிடம் பேசிய போது, ‘குழந்தை பருவத்திலிருந்தே எனக்கு கலையில் ஆர்வம் இருந்தது. நான் இரண்டாம் வகுப்பிலிருந்து ஓவியம் தீட்ட ஆரம்பித்தேன். வண்ணங்கள் மற்றும் புள்ளிவிவரங்களை விட வேலையில் ஏதாவது இருக்க வேண்டும் என்று நான் எப்போதும் நம்புகிறேன். எனது சகோதரர் மூலம், நான் மற்ற சமகால கலைஞர்களைப் பற்றி அறியத் தொடங்கினேன். அவர்களை எனது படைப்புகளில் இணைக்க முயற்சித்து வருவதாக அவர் கூறினார்.

கொரோனா தொற்றுக்கு உள்ளாகி வலிகளை தாங்கிக் கொள்ள இயலாத நிலையில், அவரது எதிர்மறை உணர்ச்சிகளை கலைக்கு மாற்றுவதாக அவர் தெரிவித்தார். தனிமைப்படுத்தும் காலகட்டத்தில் அவர் வரைந்த படங்களில் வேரூன்றிய கருத்துகள், நினைவகத்தின் நிலைத்தன்மை, அப்போதைய அவசரம், கவுன்ட் அவுட், தொற்று நோயால் கைவிடப்பட்ட கதை, தனிமை மற்றும் நோய் குறித்த அவரது அனுபவங்கள் என பலவற்றை விவரிக்கும் விதமாக அமைந்துள்ளது.

அவரது முதல் முதல் படம் ‘வேரூன்றிய டெர்மைட்’ என்று அழைக்கப்படுகிறது. அவர் ஒரு டெர்மைட் போன்ற அறையில் தனிமைப்படுத்திக் கொண்டிருந்ததை அந்த படம் உணர்த்துகிறது. ஒளி மற்றும் புதிய காற்றைப் பெறுவதற்கு ஜன்னலுக்கு வெளியே பார்ப்பது, மொபைல் போனில் நடிப்பது போன்ற ஒரு நபரின் வெவ்வேறு மனநிலைகளை அந்த படங்கள் விளக்குகிறது. நான் பறக்க வேண்டிய நேரம் இது. ஆனால் இங்கே கொரோனா நோயுடன் ஒரு அறையில் சிக்கிக்கொண்டேன் என்பதை இந்த படங்கள் குறிப்பதாக பால தெரிவித்தார்.

இரண்டாவது படம், ‘பெர்சிஸ்டன்ஸ் ஆஃப் மெமரி எக்ஸிஜென்சி’, இது சால்வடார் டாலியின் படைப்பிலிருந்து ஒரு உத்வேகம் பெற்ற படைப்பாகும். யானை மற்றும் உருவத்தில் உள்ள குதிரை ஆகியவை நீண்ட கால்களைக் கொண்டுள்ளன, அவை அவரின் தற்போதைய நிலையைப் போலவே ஓடுவதிலிருந்தோ அல்லது நடப்பதிலிருந்தோ தடுக்கின்றன.

‘Life of Riley is Imminent’ இல், இரண்டு நபர்கள் உள்ளனர், ஒருவர் மற்றவரை தனது மடியில் அமர வைத்திருக்கிறார். ஊதா நிறத்தில் உள்ளவர் மற்றவரிடம் எல்லாம் சரியாகிவிடும். நிலைமை இயல்பு நிலைக்குச் செல்லும் என்று கூறுகிறார். அவற்றை நீங்கள் பார்க்க முடியும் என, முகமூடிகள் படத்தில் பறந்து கொண்டிருக்கின்றன. தொற்றுநோய்க்கு எதிரான போராட்டம் விரைவில் முடிந்துவிடும் என்பதை அந்த படம் குறிப்பதாகவும் பாலா கூறுகிறார்.

தொற்றுநோயால் பாதிக்கப்பட்டவர்களின் தொடர்ச்சியான மற்ற ஓவியங்களின் முன் பாலாவின் உருவப்படம் வைக்கப்பட்டுள்ள ‘கைவிடப்பட்ட கதை’ என்ற தலைப்பில் இந்தத் தொடர் முடிகிறது. மக்கள் அழுதுகொண்டிருக்கும் ஓவியங்கள் உள்ளன. ஆக்ஸிஜன் முகமூடிகள் உள்ள ஒரு மருத்துவமனையில், ஒரு அறையில் சிக்கித் தவிக்கும் மக்கள், ஒருவருக்கொருவர் ஆறுதல் கூறுகிறார்கள், உடல்களை தகனங்களுக்கு எடுத்துச் செல்லும் மக்கள் போன்றவையும் இடம்பெற்றுள்ளன. நான் குணமடைந்துவிட்டேன், விரைவில் எனது வேலைக்கு திரும்ப முடியும். ஆனால் தொற்றுநோயால் உயிர் இழந்த ஆயிரக்கணக்கானோர் உள்ளனர், கைவிடப்பட்ட கதைகள் பல உள்ளன, எனது தொடர் இதனுடன் முடிவடைய வேண்டும் என்று நான் விரும்பினேன் எனவும் பாலா தெரிவித்துள்ளார்.

“தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil