வட பாவ் விற்று கோடி கோடியாக சம்பாத்தியம்... கார்ப்பரேட் வேலையை உதறியவர் கோடீஸ்வரர் ஆன கதை!

இருபத்து நான்கு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, புனேவில் உள்ள சிம்பயோசிஸ் இன்ஸ்டிட்யூட்டில் மேலாண்மைப் படிப்பு (MBA) முடித்த ஒரு இளைஞர் மும்பையில் ஒரு சிறிய வடா பாவ் (Vada Pav) கடையைத் திறந்தார். இன்று, அந்தத் துணிச்சலான ஆரம்பம் ‘ஜம்போகிங்’ (Jumboking) என்ற பெயரில், இந்தியாவின் வெற்றிகரமான துரித உணவுச் சங்கிலிகளில் (Quick-Service Food Chains - QSR) ஒன்றாகப் பரிணமித்துள்ளது. இதன் மதிப்பு இப்போது ₹110 கோடிக்கும் அதிகமாகும்.

இந்த வியத்தகு வெற்றி, மும்பையின் விருப்பமான தெரு உணவை தேசிய அளவில் பிராண்டாக மாற்றிய தீரஜ் குப்தாவின் கதை.

இனிப்புத் தொழிலில் இருந்து ஒரு தற்காலிகத் தோல்வி!

உணவகங்கள் மற்றும் இனிப்புத் தயாரிப்பாளர்கள் குடும்பத்தில் இருந்து வந்தவர் தீராஜ் குப்தா. மூன்றாவது தலைமுறை தொழிலதிபராக வளர்ந்த அவருக்கு, எப்போதும் புதிய ஜிலேபிகளின் வாசனையும், பரபரப்பான கேட்டரிங் சமையலறைகளின் சூழலும் பழக்கமானவை.

1999-ல் MBA முடித்த பிறகு, இந்திய இனிப்பு வகைகளை துபாய்க்கு ஏற்றுமதி செய்து, அங்குள்ள இந்தியப் புலம்பெயர்ந்தோரின் சந்தையைப் பிடிக்க அவர் கனவு கண்டார். ஆனால், திட்டம் தோல்வியடைந்தது. ஏற்றுமதி வணிகம் சில மாதங்களிலேயே சரிந்தது, இதனால் அவர் கடையை மூடிவிட்டு தனது எதிர்காலத்தை மறுபரிசீலனை செய்ய வேண்டியதாயிற்று.

இந்தத் தள்ளாட்டமான காலக்கட்டத்தில்தான் தீரஜ், மும்பையின் மிகவும் பிரபலமான தெரு உணவான வடா பாவ்-ஐ நோக்கித் திரும்பினார்.

₹5 வடா பாவ்-ன் அசுர தொடக்கம்!

2001-ம் ஆண்டில், தீரஜ் மாலாரில் ‘சட் ஃபேக்டரி’ (Chaat Factory) என்ற பெயரில் ஒரு சிறிய கடையைத் திறந்தார். விற்பனை அதிகரிக்கத் தொடங்கியபோது, ஒரு தயாரிப்பு மட்டும் தெளிவாக தனித்து நின்றது — அதுதான் வடா பாவ்.

பலர் ஒரு சாதாரண சாலையோர சிற்றுண்டியாகப் பார்த்த இடத்தில் தீரஜ் குப்தா ஒரு பெரிய சந்தை வாய்ப்பைக் கண்டார்.

அதே ஆண்டின் பிற்பகுதியில், அவர் முதல் ஜம்போகிங் (Jumboking) கடையைத் தொடங்கினார். தெருவோரக் கடைகளில் ₹2-க்கு விற்கப்பட்ட வடா பாவ்-ஐ, இவர் ₹5 என சற்று அதிக விலைக்கு விற்றார். இந்த அதிக விலைக்கு அவர் கொடுத்தது என்ன தெரியுமா? சுத்தம் மற்றும் சுகாதாரம்!

• தூய்மையான கவுண்டர்கள்
• அழகாகப் பேக் செய்யப்பட்ட வடா பாவ்-கள்
• ஊழியர்களிடமிருந்து வரும் அன்பான "நன்றி"

இவை அனைத்தும் அக்கம்பக்கத்தில் உள்ள வாடிக்கையாளர்களை ஈர்த்தன.

பிராண்டாக மாறிய வடா பாவ்!

விரைவில், ஜம்போகிங் மும்பையின் விருப்பமான வடா பாவ்-ன் நவீனமான, தூய்மையான மற்றும் நம்பகமான பதிப்பிற்கு ஒத்ததாக மாறியது.

தொழில் விரிவடைந்தபோது, ஜம்போகிங் புதிய வகைகளான சீஸ் வடா பாவ், பட்டர் வடா பாவ், ஷெஸ்வான் வடா பாவ் போன்றவற்றை அறிமுகப்படுத்தியது. மேலும், அவர்கள் ஒரு ஃப்ரான்சைஸ் (Franchise) மாதிரியைப் பயன்படுத்திச் சோதனை செய்தனர்.

அதிக போக்குவரத்து உள்ள பகுதிகள், குறிப்பாக ரயில் நிலையங்களுக்கு அருகில், 200-300 சதுர அடி பரப்பளவுள்ள சிறிய கடைகளைத் திறக்கும் ஒரு திறமையான உத்தியை நிறுவனம் கையாண்டது.

ஆனால், ஒவ்வொரு சோதனையும் வெற்றிபெறவில்லை. மஸ்ஜித் பந்தர் நிலையத்திற்கு அருகில் திறக்கப்பட்ட ஒரு கடை முற்றிலும் தோல்வியடைந்ததை தீரஜ் குப்தா நினைவு கூர்கிறார். அதன் அருகில் இருந்த ஒரு சாலையோரக் கடை செழித்து வளர்ந்தது!

ஒரு தசாப்தத்திற்கும் மேலாக, குப்தா வடா பாவ்-ஐ மெருகூட்டுவதில் மட்டுமே முழுக்கவனம் செலுத்தினார். அதன் பின்னரே, அவர் சமோசாக்களை (‘ஜம்போசா’ என மறுபெயரிட்டு) அறிமுகப்படுத்தினார். ஆனால், தரத்தில் ஒருபோதும் சமரசம் செய்யவில்லை.

கேலிப் பேச்சில் இருந்து ₹110 கோடி டர்ன்ஓவர் வரை!

இன்று, ஜம்போகிங்-ன் விலைகள் ₹10 முதல் ₹75 வரை இருப்பதால், அனைத்துத் தரப்பினரும் அதை வாங்க முடிகிறது. மாலாரில் இருந்த ஒரே ஒரு கடையிலிருந்து தொடங்கி, இப்போது மும்பை, தானே, பெங்களூரு, அவுரங்காபாத், மைசூர், டெல்லி, இந்தூர், அமராவதி, ராய்ப்பூர் உட்பட ஒன்பது நகரங்களுக்கு ஜம்போகிங் பரவியுள்ளது.

இந்த பயணம் அவ்வளவு எளிதானது அல்ல. தீரஜ் குப்தாவின் MBA வகுப்புத் தோழர்கள் கார்ப்பரேட் வேலைகளில் அமர்ந்தபோது, பலர் இவரது வடா பாவ் வியாபாரத்தைத் கேலி செய்தனர்.

திருப்புமுனை எப்போது வந்தது? சிம்பயோசிஸில் படித்த அவரது மனைவி ரீட்டா குப்தா, மார்க்கெட்டிங் மற்றும் பிராண்ட் வியூகத்தைக் கையாள அவருடன் இணைந்தபோதுதான். அவரது முயற்சிகள் ஜம்போகிங்-ஐ ஒரு தொழில்முறை பிராண்டாக வடிவமைக்க உதவியது. இது ‘தேசி’ (பாரம்பரிய) நம்பகத்தன்மையையும், உலகளாவிய கவர்ச்சியையும் சமநிலைப்படுத்தியது.

முதல் நாளிலிருந்தே நிறுவனம் லாபகரமாக இருந்தது. ஒவ்வொரு ரூபாயும் வளர்ச்சிக்கு மீண்டும் முதலீடு செய்யப்பட்டது. 2013-க்குள், ஜம்போகிங் 9.5 கோடிக்கும் அதிகமான வடா பாவ்களை விற்றது. 2024-க்குள், இது ₹110 கோடி வருடாந்திர டர்ன்ஓவரை எட்டியுள்ளது.

மும்பையின் தெருவோரச் சிற்றுண்டியை நாட்டின் வேகமான உணவுச் சங்கிலிகளில் ஒன்றாக மாற்றிய தீராஜ் குப்தாவின் பயணம், சரியான யோசனை, தரம் மற்றும் விடாமுயற்சி இருந்தால், சாதாரண உணவுக்கூடங்கள் கூட ஒரு பெரிய சாம்ராஜ்யமாக மாற முடியும் என்பதற்குச் சிறந்த சான்று!