‘உலகம் என்ன சொல்கிறது என்பதைக் கவனிக்காதே’... தோனி சொன்ன அட்வைஸ்: சிராஜ் பேட்டி

ஐந்து நாள் கொண்ட டெஸ்ட் போட்டியில் இறுதி நாள் வரை நடந்த இந்தியா-இங்கிலாந்து டெஸ்ட் தொடரில், முகமது சிராஜ் 23 விக்கெட்டுகளை வீழ்த்தி, இந்தியா தொடரை சமன் செய்ய பெரிதும் உதவினார். இந்நிலையில், இந்திய எக்ஸ்பிரஸ் இதழின் துணை இணை ஆசிரியர் தேவேந்திர பாண்டே உடனான உரையாடலில் இங்கிலாந்து சுற்றுப்பயணத்தில் நிகழ்ந்த முக்கிய தருணங்கள் மற்றும் சமநிலையில் இருக்க வேண்டியதன் அவசியம் குறித்து முகமது சிராஜ் பகிர்ந்து கொண்டார். அவை பின்வருமாறு:- 

தேவேந்திர பாண்டே: ஒவ்வொரு வீரரும் ஐகானிக் தொடரில் ஆட வேண்டும் என்று கனவு காண்கிறார்கள். கடந்த காலத்தில் ஆஸ்திரேலியாவில் சேதேஷ்வர் புஜாராவைப் பார்த்தோம். அவ்வகையில், இந்தியாவின் இங்கிலாந்து சுற்றுப்பயணம் சிராஜின் சீரிஸ் என்று அழைக்கப்படுகிறது. அது பற்றி நீங்கள் என்ன நினைக்கிறீர்கள். 

நான் இங்கிலாந்தில் தரையிறங்கியபோது, ​​அங்கு அதிக விக்கெட் வீழ்த்திய வீரராக மாறுவதே எனது குறிக்கோளாக இருந்தது. அதுதான் எனக்கான இடம் என நினைத்தேன். முழுத் தொடரிலும், நான் மன ரீதியாக வலுவாக இருந்தேன், நான் 100 சதவீதம் உடற்தகுதியுடன், 100 சதவீதம் தயாராக இருந்து ஐந்து போட்டிகளிலும் விளையாட விரும்பினேன். பயிற்சி போட்டிகளில் விளையாடும்போது எனது ரிதமும் மிகவும் நன்றாக இருந்தது. ஜஸ்ஸி பாய் (ஜஸ்பிரித் பும்ரா) எல்லாப் போட்டிகளிலும் விளையாடப் போவதில்லை என்பதை அறிந்ததும், நான் அணியின் இரண்டாவது மூத்த வேகப்பந்து வீச்சாளராக இருந்ததால், எனது 100 சதவீதத்தையும் கொடுக்க விரும்பினேன்.

2024 ஆம் ஆண்டு ஆஸ்திரேலியாவில் நாங்கள் கடைசியாக விளையாடிய தொடரில், நான் 20 விக்கெட்டுகளை வீழ்த்தினேன். ஆனால் ஜஸ்ஸி பாயின் செயல்திறன் அசாதாரணமானது. ஐ.பி.எல்-லில் நான் நன்றாக விளையாடினேன். அது எனக்கு நம்பிக்கையைத் தந்தது. சாம்பியன்ஸ் டிராபிக்குப் பிறகு, எனக்கு நல்ல ஓய்வு கிடைத்தது. என் பந்துவீச்சில் என்ன தவறு என்பதை உணர்ந்தேன். நான் பயிற்சி செய்து என் உடற்தகுதியை மேம்படுத்திக் கொண்டேன்.

தேவேந்திர பாண்டே: ஐந்தாவது டெஸ்டில் இருந்து ஓய்வு எடுத்துக் கொள்ள உங்களுக்கு தேர்வு வழங்கப்பட்டதாகக் கேள்விப்பட்டேன். ஆனால் நீங்கள் 'இல்லை' என்று சொன்னீர்கள். நீங்கள் மிகவும் சோர்வாக இருந்திருப்பீர்கள் என்று கருதி, அந்த முடிவைப் பற்றி யோசித்தீர்களா?

சுப்மன் கில் என்னிடம், ‘உங்கள் உடல் எப்படி இருக்கிறது? என்று கேட்டார். நான், ‘முற்றிலும் முதல் தரம்’ என்றேன். நான் விளையாட முடியுமா? என்று அவர் என்னிடம் கேட்டார். நான் ஆம் என்றேன். ஜஸ்பிரித் பும்ராவைப் போல, நீங்கள் எங்களுக்கு முக்கிய பந்து வீச்சாளர், நீங்களே முடிவு செய்யுங்கள் என்றார். நான் தயாராக இருக்கிறேன், 100 சதவீதம் ஃபிட்டாக இருக்கிறேன் என்று சொன்னேன். நான் எல்லாவற்றையும் கொடுப்பேன் என்றும் சொன்னேன். 

என் உடல் சோர்வாக இருப்பதைப் பொறுத்தவரை, உண்மையைச் சொல்லப் போனால், அது இருந்திருந்தால் நான் இன்னும் ஒரு டெஸ்ட் போட்டியில் கூட விளையாடியிருப்பேன். நான் சோர்வாக உணரவில்லை. ஆனால் நான் அமைப்பில் இருந்தேன். நீங்கள் அந்த அமைப்புக்குள் நுழையும்போது, ​​நீங்கள் என்ன செய்கிறீர்கள் என்று உங்களுக்குத் தெரியாது, ஆனால் நான் இங்கே ஏதாவது செய்ய வேண்டும் என்ற உணர்வு எனக்கு இருக்கிறது.

தேவேந்திர பாண்டே: இறுதி டெஸ்டின் கடைசி காலையில், இந்தியாவை தொடர் சமநிலைக்குக் கொண்டு வந்த வெற்றிக்கு நீங்கள் பந்து வீசியபோது, ​​உங்கள் மனதில் என்ன ஓடிக்கொண்டிருந்தது? அது ஒரு கனவாக உணர்ந்தீர்களா?

அது எங்கிருந்தோ எனக்காக எழுதப்பட்ட ஒரு ஸ்கிரிப்ட். லார்ட்ஸில் (இந்தியா தோல்வியடைந்த டெஸ்ட்) பந்து வீசப்பட்டதிலிருந்து, பின்னர் ஓவலை அடைந்தேன். பின்னர் நான் (ஹாரி புரூக்கின்) கேட்சை எடுத்து எல்லையைத் தொட்டேன். எல்லாம் எனக்காக எழுதப்பட்டது. அது கடவுளிடமிருந்து வந்த ஸ்கிரிப்ட். அந்த இறுதிக் காலையில் நான் எழுந்தபோது, ​​அவர்களுக்கு 35 ரன்கள் தேவைப்பட்டன. இந்த ஆட்டம் ஒரு மணி நேரத்திற்கு மேல் நீடிக்காது என்றும், இந்த ஆட்டத்தில் நான் வெற்றி பெறுவேன் என்றும் எனக்குள் சொல்லிக் கொண்டேன்.

ஆங்கிலத்தில் படிக்கவும் 

போட்டி காலை 11 மணிக்குத் தொடங்க இருந்தது, அணி பேருந்து காலை 9 மணிக்குள் புறப்படும். நான் காலை 6 மணிக்கு எழுந்தேன்! 'இன்று நான் ஏன் இவ்வளவு சீக்கிரம் எழுந்தேன்?' என்று என்னை நானே கேட்டுக்கொண்டேன். நான் திடீரென்று எழுந்தேன். அதன் பிறகு, 'என்னால் இதைச் செய்ய முடியும், ஆட்டத்தை வெல்லுங்கள்' என்று எழுதினேன். பந்து என் கையிலிருந்து வெளியே வந்ததும், செயல்படுத்தல் நான் நினைத்தபடியே இருந்தது; அது ஒரு நல்ல அறிகுறி. கடவுள் எனக்கு ‘போ நீ போய் ஹீரோவாகு’ என்று எழுதியிருந்தார். 

சந்தீப் திவேதி: லார்ட்ஸில் வினோதமான முறையில் பந்து வீசப்பட்ட அந்த சோகமான தருணத்தைப் பற்றி நீங்கள் பேசியிருக்கிறீர்கள் - நீங்களும் ரவீந்திர ஜடேஜாவும் போட்டியை வெல்லும் தருவாயில் இருந்தபோது இந்தியா தோல்வியடைந்தது. நீங்கள் அதை சமரசம் செய்ய முடிந்ததா?

அது இன்னும் எனக்கு அதிர்ச்சியாக இருக்கிறது. அது எப்படி நடந்தது என்று எனக்குத் தெரியவில்லை. நீங்கள் கவனமாகப் பார்த்தால், பந்து ஸ்டம்புகளை நோக்கிச் செல்லும்போது, ​​சிறிய கூழாங்கல் வழியில் வந்து பந்து அதிலிருந்து மேலேறி, ஸ்டம்புகளை அடைந்து கிட்டத்தட்ட அடிபடும் வரை பெயில் விழுகிறது. அந்த தருணம் இன்ஸ்டா ரீல்களில் தொடர்ந்து தோன்றும். அந்த ரீல்களைப் பார்க்கும்போது, ​​நான் உணர்ச்சிவசப்படுகிறேன். நாங்கள் அந்த போட்டியில் கிட்டத்தட்ட தோற்றுவிட்டோம், ஆனால் நாங்கள் மீண்டும் டெஸ்டில் இருந்தோம். நான் மிகவும் வசதியாக உணர்ந்தேன், நான் வெளியேற முடியாது என்று எனக்குத் தோன்றியது. ஜோஃப்ரா ஆர்ச்சரின் பந்து என்னைத் தாக்கியது, ஆனால் நான் நன்றாக இருந்தேன், நான் வெளியேறப் போவதில்லை என்று உணர்ந்தேன். இருப்பினும், சர்வவல்லமையுள்ளவர் வேறு சில திட்டங்களைக் கொண்டிருந்தார்.

ஸ்ரீராம் வீரா: ஐ.பி.எல் போட்டியின் போது விஷயங்கள் உங்கள் வழியில் நடக்காதபோது, ​​நீங்கள் கடுமையாக ட்ரோல் செய்யப்பட்டீர்கள். அந்த நேரத்தில் நேர்காணல் ஒன்றில், 'உங்கள் அனைவரிடமிருந்தும் எனக்கு பாராட்டு தேவையில்லை என்று நீங்கள் சொன்னீர்கள். உங்களுக்கு அந்த வலிமை எங்கிருந்து வந்தது?

நான் இந்திய அணியில் சேர்ந்தபோது, ​​எம்.எஸ். தோனி என்னிடம், 'மற்றவர்கள் சொல்வதைக் கவனிக்காதீர்கள். நீங்கள் நன்றாகச் செயல்படும்போது, ​​முழு உலகமும் உங்களுடன் இருக்கும், நீங்கள் இல்லாதபோது, ​​அவர்கள் உங்களைத் திட்டுவார்கள்' என்று கூறியது எனக்கு நினைவிருக்கிறது. 

ஆம், ட்ரோலிங் மோசமாக இருந்தது. நீங்கள் சிறப்பாகச் செயல்படும்போது, ​​ரசிகர்களும் உலகமும் உங்களுடன் இருக்கும், 'சிராஜைப் போன்ற பந்து வீச்சாளர் இல்லை' என்று கூறுவார்கள். அடுத்த ஆட்டத்தில், நீ சிறப்பாக செயல்படவில்லை என்றால், அவர்கள், ‘அடே, இவன் என்ன மாதிரியான பவுலர், போய் உன் அப்பாவுடன் ஆட்டோ ஓட்டு'  என்று சொல்வார்கள். இதன் பயன் என்ன? ஒரு போட்டியில் நீ ஹீரோ, இன்னொரு போட்டியில் பூஜ்யம் (புன்னகைக்கிறார்). மக்கள் அவ்வளவு சீக்கிரம் மாறிவிடுவார்களா? எனக்கு வெளிப்புறக் கருத்தும் சரிபார்ப்பும் தேவையில்லை என்று முடிவு செய்தேன். என் அணியினரும் குடும்பத்தினரும் என்னைப் பற்றி என்ன நினைக்கிறார்கள் என்பது முக்கியம், முக்கியமானவர்கள். மற்றவர்கள் என்ன நினைக்கிறார்கள் என்பது எனக்குக் கவலையில்லை.