காலனித்துவ ஆட்சி குறித்த புதிய என்.சி.இ.ஆர்.டி சமூக அறிவியல் புத்தகம்; திப்பு சுல்தான், ஆங்கிலோ - மைசூர் போர்கள் நீக்கம்

Abhinaya Harigovind

என்.சி.இ.ஆர்.டி (NCERT) 8 ஆம் வகுப்பு சமூக அறிவியல் பாடப்புத்தகத்தில், இந்தியாவின் காலனித்துவ சகாப்தம் குறித்த அத்தியாயத்தில் திப்பு சுல்தான், ஹைதர் அலி அல்லது 1700களின் ஆங்கிலோ-மைசூர் போர்கள் பற்றிய குறிப்புகள் எதுவும் இடம்பெறவில்லை. இது "உலகின் பணக்கார நாடுகளில் ஒன்று ஏழ்மையான நாடுகளில் ஒன்றாக மாறிய காலம்" என்று விவரிக்கப்படுகிறது.

இந்தச் செய்தியை ஆங்கிலத்தில் படிக்க கிளிக் செய்யவும்

பாடப்புத்தகத்தின் பகுதி 1 ஆன, 'சமூகங்களை ஆராய்தல்: இந்தியர்கள் மற்றும் அதற்கு அப்பால்' என்பது, நடந்து வரும் கல்வி அமர்வில் பயன்படுத்தப்படுவதற்காக இந்த வாரம் வெளியிடப்பட்டது. இரண்டாவது பகுதி இந்த ஆண்டு எதிர்பார்க்கப்படுகிறது.

காலனித்துவ சகாப்தம் பற்றிய அத்தியாயம் 1400களின் பிற்பகுதியிலிருந்து வாஸ்கோடகாமாவின் வருகை முதல் 1800களின் பிற்பகுதி வரையிலான காலகட்டத்தை உள்ளடக்கி இருக்கிறது, இதில் '1857 ஆம் ஆண்டின் மாபெரும் இந்தியப் புரட்சி' அடங்கும். ஆங்கிலேயர்கள் வணிகர்களாக இருந்து ஆட்சியாளர்களாக மாறியதற்கு வழிவகுத்த, 1757 இல் வங்காள நவாப்பிற்கு எதிராக கிழக்கிந்திய கம்பெனிக்கு கிடைத்த ஒரு தீர்க்கமான வெற்றியான பிளாசிப் போர் மற்றும் இந்த காலகட்டத்தில் "இந்தியாவின் செல்வம் வெளியேறியது" ஆகியவற்றையும் பாடப்புத்தகம் குறிப்பிடுகிறது.

1857 கிளர்ச்சிக்கு முன்னதாக பிரிட்டிஷ் காலனித்துவத்தை எதிர்த்த ஆரம்பகால எதிர்ப்பு இயக்கங்கள் பற்றிய ஒரு பகுதி, 1700களின் 'சன்யாசி-ஃபக்கீர் கிளர்ச்சி', கோல் எழுச்சி, மற்றும் சந்தால் கிளர்ச்சி மற்றும் 1800களின் "விவசாயிகள் எழுச்சிகள்" ஆகியவற்றைக் குறிக்கிறது.

மராட்டியர்கள் பற்றிய ஒரு தனி அத்தியாயத்தில், இது 1775 மற்றும் 1818 க்கு இடையிலான ஆங்கிலோ-மராத்தா போர்களைக் குறிப்பிடுகிறது மற்றும் "பிரிட்டிஷார் முகலாயர்களிடமிருந்தோ அல்லது வேறு எந்த சக்தியிடமிருந்தோ அல்லாமல் மராட்டியர்களிடமிருந்து இந்தியாவை அதிகமாகக் கைப்பற்றினர்" என்று கூறுகிறது.

பழைய 8 ஆம் வகுப்பு சமூக அறிவியல் பாடப்புத்தகத்தில், 1757 முதல் 1857 வரை கிழக்கிந்திய கம்பெனியின் ஆட்சியின் விரிவாக்கம் குறித்த ஒரு பகுதியில், ஹைதர் அலி மற்றும் ’மைசூரின் புலி’ என்று அழைக்கப்படும் திப்பு சுல்தான் ஆகிய மைசூர் ஆட்சியாளர்களிடமிருந்து ஆங்கிலேயர்களுக்கு ஏற்பட்ட எதிர்ப்பு குறிப்பிடப்பட்டு இருந்தது, மேலும் 1700 களில் நான்கு ஆங்கிலோ-மைசூர் போர்கள் நடந்தன என்றும் குறிப்பிடப்பட்டு இருந்தது. மேலும் கிழக்கிந்திய கம்பெனிக்கு எதிராக மராட்டியர்கள் நடத்திய போர்களும் விவரிக்கப்பட்டு இருந்தது.

புதிய சமூக அறிவியல் புத்தகத்தின் பகுதி 2 இல் திப்பு சுல்தான் மற்றும் ஆங்கிலோ-மைசூர் போர்கள் பற்றி குறிப்பிடப்படுமா என்று கேட்டபோது, தேசிய கல்விக் கொள்கை 2020 மற்றும் தேசிய பாடத்திட்ட கட்டமைப்பின் அடிப்படையில் புத்தகத்தை உருவாக்கிய என்.சி.இ.ஆர்.டி குழுவின் தலைவரான மைக்கேல் டானினோ, பகுதி 2க்கான அத்தியாயங்கள் "இன்னும் தயாராகவில்லை" என்று கூறினார்.

"ஆனால் ஒரு தற்காலிக பதில்: அநேகமாக இல்லை," என்று மைக்கேல் டானினோ கூறினார். "துரதிர்ஷ்டவசமாக காலனித்துவ காலத்தின் அனைத்து நிகழ்வுகளையும் உள்ளடக்குவது சாத்தியமில்லை; நாம் முயற்சித்தால், தேதிகள், போர்கள் போன்றவற்றைக் கொண்டு பாடப்புத்தகங்களை நிரப்பும் பழைய முறைக்குத் திரும்பலாம். மத்திய கட்டத்தில் (வகுப்புகள் 6-8), இந்திய வரலாற்றை விரைவாகப் பார்ப்பதற்கு மட்டுமே நாங்கள் முயற்சி செய்கிறோம்; இரண்டாம் நிலை கட்டத்தில் (வகுப்புகள் 9 முதல் 12 வரை), சில காலகட்டங்களை - குறிப்பாக காலனித்துவ ஆதிக்கத்தின் முக்கியமான காலகட்டத்தை - அதிக ஆழமாக குறிப்பிட வாய்ப்புகள் இருக்கும்," என்று மைக்கேல் டானினோ கூறினார்.

'செல்வத்தை வெளியேற்றுதல்'

"காலனித்துவத்தின் சகாப்தம்" மற்றும் 15 ஆம் நூற்றாண்டு முதல் உலகின் பல்வேறு பகுதிகளில் ஐரோப்பிய சக்திகளின் விரிவாக்கம் ஆகியவற்றைக் குறிப்பிடுகையில், காலனித்துவவாதிகள் தங்களுக்கு "நாகரிகப்படுத்தும் பணி" இருப்பதாகக் கூறிக்கொண்டாலும், யதார்த்தம் வேறுபட்டது என்றும் அதில் "பாரம்பரிய வாழ்க்கை முறைகளை அழித்தல் மற்றும் வெளிநாட்டு கலாச்சார விழுமியங்களை திணித்தல்" ஆகியவை அடங்கும் என்றும் பாடப்புத்தகம் குறிப்பிடுகிறது.

புதிய புத்தகத்தின்படி, 16 ஆம் நூற்றாண்டு வரை, ஐரோப்பிய சக்திகள் இந்திய துணைக் கண்டத்திற்கு பயணிக்கத் தொடங்கியபோது, இந்தியா "இந்த முழு காலகட்டத்தில் உலகின் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் குறைந்தது நான்கில் ஒரு பங்கையாவது பங்களித்தது, இது சீனாவுடன் உலகளவில் இரண்டு பெரிய பொருளாதாரங்களில் ஒன்றாக மாறியது (அதன் பங்களிப்பும் ஒரே வரிசையில் இருந்தது)."

இந்த அத்தியாயத்தின் பிற்பகுதியில், "உலக மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தியில் இந்தியாவின் பங்கு காலனித்துவ ஆட்சி முழுவதும் குறைந்து கொண்டே வந்தது, சுதந்திரத்தின் போது 5 சதவீதத்தை எட்டவில்லை. இரண்டு நூற்றாண்டுகளுக்கும் குறைவான காலத்தில், உலகின் பணக்கார நாடுகளில் ஒன்று ஏழ்மையான நாடுகளில் ஒன்றாக மாறியது" என்று சுட்டிக்காட்டுகிறது.

இதேபோல், "இந்தியாவின் செல்வத்தை வெளியேற்றுவது" பற்றிய ஒரு பகுதி, காலனித்துவவாதிகள் "இந்தியாவிலிருந்து பல பில்லியன் பவுண்டுகளை" எடுத்துச் சென்றதாகக் கூறுகிறது, மேலும் 1765 முதல் 1938 வரையிலான காலகட்டத்திற்கு "(உட்சா பட்நாயக்கின்படி) இதன் சமீபத்திய மதிப்பு (இன்றைய மதிப்பில்) 45 டிரில்லியன் அமெரிக்க டாலர்கள் ஆகும்” என்று குறிப்பிடுகிறது. "இந்தியாவில் இந்த செல்வம் முதலீடு செய்யப்பட்டிருந்தால், இந்தியா சுதந்திரம் அடையும் போது அது மிகவும் வித்தியாசமான நாடாக இருந்திருக்கும்" என்று பாடப்புத்தகம் கூறுகிறது.

இந்தியாவின் ரயில்வே கட்டுமானம் "காலனித்துவ ஆட்சியாளர்களிடமிருந்து இந்தியாவிற்கு வழங்கப்பட்ட பரிசு அல்ல" என்றும் புதிய புத்தகம் கூறுகிறது. "இதில் பெரும்பகுதி இந்திய வரி வருவாயால் செலுத்தப்பட்டது, அதாவது இந்திய நிதியுதவி உள்கட்டமைப்பு முதன்மையாக பிரிட்டிஷ் மூலோபாய மற்றும் வணிக நலன்களுக்கு சேவை செய்தது. தந்தி வலையமைப்பைப் பற்றியும் இதைச் சொல்லலாம்," என்று பாடப்புத்தகம் கூறுகிறது.

காலனித்துவ சக்திகள் "இந்தியாவிலிருந்து ஆயிரக்கணக்கான சிலைகள், ஓவியங்கள், நகைகள், கையெழுத்துப் பிரதிகள் மற்றும் பிற கலாச்சார கலைப்பொருட்களைத் திருடி ஐரோப்பிய அருங்காட்சியகங்கள் அல்லது தனியார் சேகரிப்புகளுக்கு அனுப்பின," என்று புத்தகம் கூறுகிறது, காலனித்துவ உலகின் பெரும்பகுதியில் இதுபோன்ற "பெரிய திருட்டு" நடந்ததாகவும் கூறுகிறது.

பழைய 8 ஆம் வகுப்பு புத்தகத்தில் ரயில்வே, கலைப்பொருட்களின் "திருட்டு" மற்றும் உலக மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தி பற்றிய பிரிவுகள் இல்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

மைக்கேல் டானினோ கூறினார்: "இந்திய ரயில்வே மற்றும் தந்தி சேவைக்கு நிதியளிப்பது (மற்றும் 1857 கிளர்ச்சியை அடக்குவது உட்பட பல போர்கள்) பற்றிய உண்மையான உண்மைகளை நாங்கள் சேர்த்துள்ளோம், இல்லையெனில் இவை காலனித்துவ சக்திகளின் சிறந்த பரிசுகள் என்ற தவறான எண்ணத்தை நாம் தருகிறோம். அவை பரிசுகள் அல்ல, மேலும் ஏழை இந்தியர்களை (குறிப்பாக விவசாய வர்க்கத்தை) வருவாய் ஈட்டுவதன் மூலம் இன்னும் ஏழைகளாக மாற்ற பங்களித்தன." அதேநேரம் தனது கருத்துக்கள் தனது தனிப்பட்ட கருத்தை பிரதிபலிக்கின்றன என்று மைக்கேல் டானினோ கூறினார்.