கலாச்சார சினிமாவை உருவாக்குவது எப்படி? பாலிவுட்க்கு சவால் விடும் 3 தமிழ் படங்கள்!

40 வயதுடைய ஒருவர் இரண்டு தசாப்தங்களுக்குப் பிறகு தயக்கத்துடன் தனது சொந்த ஊருக்குச் செல்கிறார். அங்கு நீண்ட காலமாக இழந்த தனது உறவினர்களுடன் மீண்டும் இணையும் அவர்,  ஒரு பழைய காதலை சந்தித்துவிட்டு, குடித்துவிட்டு, தூக்கம் நிறைந்த நகரத்தை சூழ்ந்திருக்கும் இரவின் அமைதியில் சைக்கிள் ஓட்டுகிறார். இது இயக்குனர் சி.பிரேம்குமார் இயக்கத்தில் வெளியான மெய்யழகன் படத்தின் காட்சிகள்.

Read In English: How to make mainstream cinema: What Bollywood can learn from these three Tamil films

ரோஜா மற்றும் பம்பாய் பட புகழ் அரவிந்த் சுவாமி படத்தின் நாயகன் அருள்மொழியாக நடித்திருக்கிறார். இந்த ஆண்டு இந்திய முக்கிய திரைப்படங்களில் மிகவும் மென்மையான மனிதர் என்று இந்த படத்தை சொல்லலாம். இதில் அரவிந்த் சாமி நடித்துள்ள அருண்மொழி வர்மன், உருவாக்கும் சிறிய தருணங்கள் குறித்து பார்ப்போம்:

கடந்த காலத்தைச் சேர்ந்த ஒருவர் தோளில் மெதுவாகத் தட்டுவது, கிளிகள் மற்றும் புறாக்களுக்கு உணவளிக்கும் அவரது தினசரி பழக்கம், கிரிக்கெட் பயிற்சியாளராக அவர் காலை பொழுதுகள், மகளுடன் கேலி செய்வது. அழுவதற்கும், மனம் விட்டு சிரிக்கவும், பாதிக்கப்படக்கூடியவராகவும், தான் செய்வது தவறு என்று ஒப்புக்கொள்ளவும் அருள் பயப்படுவதில்லை.

இப்படத்தில் பிரபல நடிகரான கார்த்தியும் நடித்துள்ளார், அவரது சகோதரர் சூர்யா படத்தை தயாரித்துள்ளார். ஒரு சமீபத்திய பேட்டியில், இந்த படம் பாக்ஸ்ஆபீஸில் எதிர்பார்ப்புகளை பூர்த்தி செய்ததா என்ற கேள்விக்கு பதில் அளித்த சூர்யா, இது போன்ற ஒரு படத்திற்கு எண்கள் ஒரு பொருட்டல்ல, ஒரு படத்தின் வெற்றியை எது உண்மையில் வரையறுக்கிறது என்று யாருக்குத் தெரியும் என்று கேள்வி எழுப்பினார்.

100 கோடி வசூல் சத்தம், ரசிகர் சண்டைகள், நட்சத்திரங்கள் என்று இன்று திரைப்படம், குறிப்பாக பாலிவுட்டைச் சுற்றியுள்ள பேச்சுக்கள் ஆதிக்கம் செலுத்துவது போல் தெரிகிறது, அதை எதிர்கொள்ளும் வகையில், சூர்யாவின் பேச்சு புதிய காற்றின் சுவாசமாக வந்தது. இது தொடர்ந்து உருவாகி வரும் பிரதான தமிழ் சினிமாவில் இடம் பெற்று வரும் கூட்டு முயற்சியின் கலாச்சாரத்தை நோக்கியும் சுட்டிக் காட்டுகிறது, இது பிரதான மசாலா மசாலா, மற்றும் மிகவும் நுட்பமான, கற்பனை மற்றும் பாத்திரம் சார்ந்த திரைப்படத் தயாரிப்பிற்கு இடையே சமநிலையை ஏற்படுத்தக்கூடிய ஒரு படமாகவும் அமைந்துள்ளது.

இந்த ஆண்டு வெளியான படங்களில், தொழில்துறை வழங்கும் பல்வேறு வகையான சான்றுகள்.

கடந்த ஆகஸ்ட் மாதம் விக்ரம் விசித்திரமான கேரக்டர்களை உருவாக்குவதற்கு புகழ் சேர்க்கும் வகையிலான ஒரு கேரக்டரில் தங்கலான் படத்தில் நடித்திருந்தார். 1800-களில் கோலார் தங்கச் சுரங்கத் தொழிலாளர்களின் வாழ்க்கையை கூறும் மாயாஜால-யதார்த்தக் கதையை பா.ரஞ்சித் இயக்கியிருந்தார். படத்திற்கு கலவையான விமர்சனங்கள் கிடைத்தாலும், ஒடுககப்பட்ட மக்களின் வாழ்க்கை, தொழில்நுட்ப நுணுக்கம் மற்றும் அரசியலுக்காக இது பாராட்டப்பட்டது.

கடந்த செப்டம்பர் மாதம் வெளியான மாரி செல்வராஜ் இயக்கிய வாழை பமத்தல், வாழைத் தோட்டத் தொழிலாளர்களைப் பற்றிய கதையை கூறியிருந்தார்.. 90 களில் ஒரு கிராமம், வறுமை, பசி, சுரண்டல் சுழற்சிகள் பற்றி பேசும், அதன் அரசியலை உறுதியாகக் கொண்ட படம் இது. அதே நேரத்தில், ஒளிப்பதிவாளர் தேனி ஈஸ்வர் கிராமப்புற நிலப்பரப்புகளை - மாடுகள் முதல் தண்ணீர் வயல் வரை - புத்துணர்ச்சியுடனும் பொறுமையுடனும் படமாக்கியிருந்தார்.

இசையமைப்பாளர் சந்தோஷ் நாராயணனின் இசை, இறந்தவர்களுக்கு இரங்கல் தெரிவிக்கும் இறுதிப் பாடல் என படத்தின் பாராட்டுகள் நீண்டதாக இருக்கிறது. பாலிவுட்டுக்கு சரியாக இருக்காது என்று நிராகரிக்கப்பட்ட படம், 40 கோடி ரூபாய் வசூலித்தது பார்வையாளர்கள் மற்றும் திரைப்பட தயாரிப்பாளர்களின் நிலையான உரையாடல் கலாச்சாரத்தைக் காட்டியது.

அக்டோபர் மாதம் தமிழ் சினிமாவும் பி.எஸ்.வினோத்ராஜின் கொட்டுக்காளி திரைப்படம் பெர்லினேல் போன்ற திரைப்பட விழாக்களில் விருதுகளை வென்றது. ஒடுக்கப்பட்ட சாதியைச் சேர்ந்த ஒருவரைக் காதலித்த பிறகு, ஒரு குடும்பம் தங்கள் “உடைமை” மகள் ஒரு பார்ப்பனரிடம் அழைத்துச் செல்வது குறித்து படம் பேசுகிறது. மீனா என்ற நாயகி கேரக்டரில் அன்னா பென் உறுதியுடனும் எதிர்ப்புடனும் நடித்திருந்தார். முழுப் படத்திலும் அவருக்கு ஒரே ஒரு வசனம் மட்டுமே உள்ளது.

ஒற்றை-டேக்குகளைப் பயன்படுத்திய இந்தத் திரைப்படம், ஆணாதிக்கத்தால் தூண்டப்பட்ட மூச்சுத் திணறல், சாதி, தாய்மார்கள் மற்றும் மகள்கள், மதம் மற்றும் மூடநம்பிக்கை ஆகியவற்றைச் சித்தரிக்கிறது. அதேபோல் சமீபத்தில் வெளியான அசோக் சக்ரா விருது பெற்ற மேஜர் முகுந்த் வரதராஜனின் இயக்கத்தில் அமரன் என்ற படம் மெகா ஹிட் என்ற பேரிய வெற்றிப்பமாக அமைந்துள்ளது. சிவகார்த்திகேயன் சாய் பல்லவி இந்த படத்தில் இணைந்து நடித்துள்ளனர்.

இந்த ஆண்டு தமிழ் சினிமா ரசிகர்களுக்கு ஒரு சிறந்த குறிப்பில் முடிவடைகிறது. நவம்பர் 14 ஆம் தேதி சூர்யா மற்றுமு் பாலிவுட் நடிகர் பாபி தியோல் நடித்த பெரிய பட்ஜெட் காட்சியான கங்குவா படம் வெளியாக உள்ளது. உள்ளது. இந்த படம் ஒரு தேசி கேம் ஆஃப் த்ரோன்ஸ் போல் தெரிகிறது. அடுத்து டிசம்பர் மாதம் வெற்றிமாறனின் விடுதலை: பாகம் 2 வெளியாக உள்ளது.

சமீபத்தில், வாழை மற்றும் அமரன் படங்களின் தயாரிப்பு மற்றும் விநியோக நிறுவனத்தில் பணியாற்றிய தமிழக துணை முதல்வர் உதயநிதி ஸ்டாலின், “தென்னிந்தியாவில் உள்ளதைப் போல வேறு எந்த மொழியிலும் துடிப்பான திரைப்படத் துறை உள்ளதா... கிட்டத்தட்ட எல்லா மொழிகளிலும் பேசப்படுகிறது. வட இந்திய மாநிலங்கள் ஹிந்திக்கு வழிவிட்டன. இதன் விளைவாக, அவர்களிடம் இந்தி படங்கள் மட்டுமே உள்ளன.

பாலிவுட் மற்றும் மும்பை இப்போது இந்தி படங்களை மட்டுமே விரிவாகத் தயாரிக்கிறது. மராத்தி படங்கள் அல்ல, போஜ்புரி அல்ல; பாலிவுட்டுடன் ஒப்பிடும்போது பிஹாரி, ஹரியான்வி மற்றும் குஜராத்தி திரைப்படத் தொழில்கள் மிகவும் குறைவான கவனத்தைப் பெறுகின்றன.

தென்னிந்தியாவில், திரைப்படம் என்பது பண்பாட்டுப் பாதுகாப்பு மற்றும் எதிர்ப்பின் ஒரு வழியாகும் என்று கூறியிருந்தார். தி.மு.க.வின் அரசியல் தாக்கங்கள் மற்றும் அதன் சித்தாந்தங்கள் ஒருபுறம் இருக்க, உதயநிதியின் அறிக்கைகள் ஒரு விஷயத்தை சுட்டிக்காட்டுகின்றன.

தமிழ் சினிமா, தென்னகத்தில் உள்ள மற்ற திரைப்படத் தொழில்களைப் போலவே, அதன் படங்களின் தொடரியல் மற்றும் அவற்றின் பெரிய கலாச்சார பாத்திரத்தை அறிந்திருக்கிறது. இது மக்களுக்கான சினிமா, அவர்களைப் பற்றியது, அவர்களின் வாழ்க்கை, பிரச்சினைகள் மற்றும் அபிலாஷைகளில் வேரூன்றியுள்ளது. மேலும் அந்த முக்கிய இடத்தில் சோதனை, தரம், நுணுக்கம் மற்றும் அரசியல் உரையாடலுக்கும் இடமுண்டு.

1990களில் என்.ஆர்.ஐ மற்றும் 2014-க்குப் பிந்தைய தேசியவாதத்தை அதன் "வரலாற்றுக் காவியங்கள்" மற்றும் ஒரே பரிமாண "போர் படங்கள்" ஆகியவற்றின் மூலம் நேசித்த பிறகு, இப்போது சோர்வுற்ற மற்றும் சோதிக்கப்பட்ட பழைய ட்ரோப்களுக்கு (சிங்கம் அகெய்ன், போல் புலையா) பாலிவுட் திரும்பி இருக்கிறது. கற்பனையற்ற எழுத்து மற்றும் மறுசுழற்சி செய்யப்பட்ட கதைக்களங்கள் ஆகியவற்றின் தோராயமான பகுதியைக் கடந்து, யார் நாங்கள் எங்கள் திரைப்படங்களை உருவாக்குகிறோமா? நமது திரைப்படங்களை தயாரிப்பது யார்? என்று தன்னைத்தானே கேட்டுக் கொள்ள வேண்டும்.