தக் லைப் விமர்சனம்; மணிரத்னம் - கமல்ஹாசனின் பெரும் தடுமாற்றம்: சறுக்கியது எங்கே?

"நீங்கள் ஒரு ஹீரோவாக இறக்கலாம் அல்லது வில்லனாக வாழலாம்" – 'தி டார்க் நைட்' படத்தில் ஹார்வி டென்ட் கூறிய இந்த வசனம், காலம் செல்லச் செல்ல தங்களின் சிம்மாசனத்தை விடாத மற்றும் அதற்கு தகுதியற்றவர்களாக மாறும் 'சாமியார்கள்' என்று அழைக்கப்படுபவர்களுக்கு ஒரு பெரிய பாடம். ஆனால், இந்த பாடத்தை அனைவரும் உள்வாங்கிக் கொண்டதாகத் தெரியவில்லை. அதன் அர்த்தத்தை உரக்கச் சொல்லும் விதமாக, மணிரத்னம் தனது திரைப்பயணத்திலேயே மிக பலவீனமான படமாf கமல்ஹாசன் நடித்த "தக் லைப்" படத்தை கொடுத்துள்ளார்.

இந்த செய்தியை ஆங்கிலத்தில் படிக்க இங்கே க்ளிக் செய்யவும்

பெரும் எதிர்பார்ப்புகளுடன் வெளியான இந்த திரைப்படம், ஒரு மணிரத்னம் படம் என்று அடையாளம் காணக்கூடிய ஒரே அம்சம் அதன் பிரமாண்டமான காட்சிகள் மற்றும் சில அற்புதமான லாங் ஷாட்கள் மட்டுமே. இவை இல்லையென்றால், "தக் லைஃப்" ஒரு லட்சியவாதியான (யாராக இருந்தாலும்) ஒருவரால் உருவாக்கப்பட்ட, வெறும் லட்சியத்தை மட்டுமே கொண்ட, முடிவில்லாத கேங்ஸ்டர் டிராமா போல் இருந்திருக்கும்.

ரங்கராய சக்திவேலின் (கமல்ஹாசன்) பிறப்பிலிருந்து மரணத்துடனான அவரது வாழ்நாள் 'ஒப்பந்தத்தை' அறிமுகப்படுத்தும் ஒரு காட்சியுடன் "தக் லைப்" தொடங்குகிறது. பின்னர், படம் 1994 ஆம் ஆண்டு பழைய டெல்லியில் நடக்கும் ஒரு ஃபிளாஷ்பேக்கிற்கு செல்கிறது. தலைநகரில் இருக்கும் ஒரு கேங்ஸ்டரான சக்திவேல், தனது செல்வாக்கை விரிவுபடுத்துகிறார். தனது குருவான சதானந்த்தை (மகேஷ் மஞ்ச்ரேக்கர்) அரியணையில் இருந்து அகற்றத் திட்டமிடுகிறார். நடுத்தர குடும்பங்கள் வசிக்கும் பழைய குடியிருப்பு ஒன்றில் நடந்த பதற்றமான சந்திப்புக்குப் பிறகு, சதானந்த், சக்திவேல் மற்றும் அவரது கூட்டாளிகள் குறித்து போலீசாருக்குத் தகவல் தெரிவிக்கிறார்.

போலீசார் அப்பகுதியைச் சூழ்ந்துகொள்ள, துப்பாக்கிச் சண்டை தொடங்குகிறது. குழப்பத்தின் மத்தியில், சக்திவேல், அவரது மூத்த சகோதரர் மாணிக்கம் (நாசர்) மற்றும் பிறர் தப்பிக்க முயற்சிக்கின்றனர். இந்த சண்டையில் அனாதையாக்கப்பட்ட அமரன் என்ற சிறுவனை சக்திவேல் கண்டெடுத்து, தனது சொந்த சகோதரன்/மகன்/பாதுகாவலனாக வளர்க்கிறார். அதன்பிறகு கதை 2016 ஆம் ஆண்டுக்கு நகர்கிறது.

சக்திவேல் இன்னும் சக்திவாய்ந்தவராக இருக்கிறார், அமரன் (சிம்பு, அவரது திரைப்பயணத்திலேயே மிக மோசமான அறிமுகங்களில் ஒன்று) அவரது நம்பிக்கைக்குரிய தளபதியாக இருக்கிறார். சக்திவேல் கொலை வழக்கில் சிறையில் அடைக்கப்படும்போது, தனது சாம்ராஜ்யத்தையும் தனது மனைவி ஜீவா (அபிராமி) மற்றும் மகள் மங்கை (சஞ்சனா கிருஷ்ணமூர்த்தி) பாதுகாப்பையும் அமரனிடம் ஒப்படைக்கிறார். இது மாணிக்கம் மற்றும் கும்பலில் உள்ள மற்றவர்களுக்கு எரிச்சலூட்டினாலும், அவர்களால் எதுவும் செய்ய முடியவில்லை.

இதற்கிடையில், அமரன் வளர்ந்து, சக்திவேல் திரும்பியதும், அதிகார சமநிலை மாறிவிட்டதையும், அமரன் இப்போது ராஜாங்கத்தில் இருப்பதையும் உணர்கிறார். கட்டுப்பாட்டைப் பெற முயலும் மாணிக்கம், ஒத்த எண்ணம் கொண்ட மற்ற கும்பல் உறுப்பினர்களுடன் சதி செய்து, அமரனின் மனதையும் மாற்றி விடுகிறார். சக்திவேலைத் தீர்த்துக்கட்ட அவர்கள் அனைவரும் ஒன்றுசேர்கிறார்கள்.

"தக் லைப்" என்பது அடிப்படையில் சிம்மாசனப் போரின் ஒரு விளையாட்டாகும்; அதிகாரத்திற்கான ஒரு போர். இந்த மையக் கரு பல நூற்றாண்டுகளாக பல்வேறு வடிவங்களில், பண்டைய காவியங்களிலும் கூட தழுவப்பட்டுள்ளது. "போரிலும் காதலிலும் எல்லாம் நியாயம்தான்" என்று நம்பும் மனிதர்களின் தார்மீக சாம்பல் நிறத்தை இது அம்பலப்படுத்துவதால், அதன் கவர்ச்சி இன்னும் குறையவில்லை. இருப்பினும், மணிரத்னம் இயக்கிய இந்தத் திரைப்படம், மிகவும் பலவீனமான திரைக்கதையால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளது.

இது அதன் கருவை முழுமையாகப் பயன்படுத்தத் தவறியது மட்டுமல்லாமல், ஈடுபாட்டுடன் கூடிய அனுபவத்தை வழங்கவும் தவறிவிட்டது. எந்தவிதமான உத்வேகமும் இல்லாத மற்றும் அரைகுறையான தருணங்களால் நிரம்பிய "தக் லைப்" ஒரு சோர்வூட்டும் சினிமா அனுபவமாக முடிகிறது. படம் ஒரு காட்சி மற்றும் கதைக்கரு உருவகத்துடன் தொடங்கினாலும், அது விரைவில் தடுமாறுகிறது. அதைத் தொடர்ந்து வரும் கருப்பு-வெள்ளை துப்பாக்கிச் சூடு காட்சி, ஆக்ஷன் மற்றும் நாடகத்தை கலந்து ஒரு சிறிய உலகமாக செயல்படும் திறனைக் கொண்டிருந்தாலும், இறுதியில் அது வரப்போகும் ஆபத்தின் ஒரு எச்சரிக்கை அடையாளமாகவே செயல்படுகிறது: ஈர்க்கப்படாத ஆக்ஷன் மற்றும் தாக்கமற்ற நாடகம்.

படத்தில் ஏராளமான கதாபாத்திரங்கள் அறிமுகமானாலும், திரையில் அதிக நேரம் பலவீனமான கதாபாத்திர வளைவுகளால் அவை எதற்கும் ஒரு நீடித்த தாக்கத்தை ஏற்படுத்தவில்லை. சக்திவேல் கேரக்டரை எடுத்துக்கொண்டாலும் கூட, அவர் "குற்றவாளி, தாதா, யாகுசா" என்று மனிதகுலப் பக்கமும், பாதிக்கப்படக்கூடிய தன்மைகளும் கொண்டவராக அறிமுகப்படுத்தப்பட்டாலும், இந்தக் குணங்களை முழுமையாகப் புரிந்துகொள்ள அல்லது உணர படம் நமக்கு போதுமான தருணங்களை ஒருபோதும் தருவதில்லை.

மாறாக, "தக் லைப்" ஒரு அரை-வேக காட்சியில் இருந்து மற்றொரு காட்சிக்கு நகர்கிறது, பார்வையாளர்களுக்கு அவருடன் தொடர்பு கொள்ள போதுமான விஷயங்களை ஒருபோதும் வழங்குவதில்லை. நாயகன் படத்தில் சக்திவேல் "வேலு" நாயக்கர் (கமல்) ஒரு தனி நபராகச் செயல்பட்டது போலல்லாமல், "தக் லைப்" குடும்ப உறவுகள் மற்றும் தேர்ந்தெடுத்த உறவுகள் மூலம் வெளிப்படுகிறது. இருப்பினும், இந்த இயக்கவியல்களும், மோசமான கதாபாத்திர உருவாக்கத்தால், மேம்படுத்தப்படாமலேயே இருக்கின்றன.

சக்திவேலுக்கும் அமரனுக்கும் இடையிலான உணர்ச்சிபூர்வமான பிணைப்பை, படம் நிறுவத் தடுக்கிறது. அவர்களுக்கு இடையிலான உராய்வு பிற்கால கதைக்கு முக்கியமானதாக இருந்தாலும், மணி ரத்னம் இந்த இயக்கவியலை ஒருங்கிணக்கத் தவறிவிடுகிறார், இதனால் அவர்களின் எதிர்கால பதற்றம் கூட சாதாரணமாகவும் ஈர்ப்பற்றதாகவும் மாறுகிறது. உண்மையில், சக்திவேலுக்கும் அவரது நண்பராக இருந்து எதிரியாக மாறிய பாத்ரோஸுக்கும் (ஜோஜு ஜார்ஜ்) இடையிலான மோதல் மற்றும் அதைத் தொடர்ந்து நடந்த சண்டைக் காட்சி, படத்தில் உள்ள மற்ற அனைத்து தருணங்களின் ஒட்டுமொத்த தாக்கத்தை விடவும் மிகவும் விறுவிறுப்பாகவும் உற்சாகமாகவும் இருந்தது.

அதுமட்டுமல்லாமல், ஒரு ஹீரோ ஒரு பாறையில் இருந்து விழுவது இன்னும் ஒரு நல்ல கதைக்கரு என்று இயக்குநர்கள் எவ்வளவு காலம் நினைப்பார்கள்? அமரன் மற்றும் மற்றவர்கள் கேங்ஸ்டர்கள் என்றாலும், சக்திவேலின் உடலை சோதித்துப் பார்த்து அவர் உண்மையில் இறந்துவிட்டாரா என்பதை உறுதிப்படுத்திக் கொள்ளும் அடிப்படை பொது அறிவைக் கொண்டிருக்க மாட்டார்களா? 
"தக் லைப்" சக்திவேல் தனது மனைவி ஜீவாவை நேசிக்கிறார் என்பதை உரையாடல்கள் மூலம் மீண்டும் நிறுவ முயற்சித்தாலும், அந்த காதலின் ஆழத்தை நம்பத்தகுந்த வகையில் வெளிப்படுத்தத் தவறிவிடுகிறது. இது அவரது வியத்தகு உயிர்தெழுதலுக்கு ஒரு உந்துதலாக இருக்க வேண்டும். விந்தையாக, சக்திவேலுக்கு இந்துராணி (த்ரிஷா கிருஷ்ணன்) என்ற ஒரு காதலியும் காட்டப்படுகிறார், அவர் மீது அவருக்கு ஓரளவு பாசம் இருப்பதாகக் கூறப்படுகிறது. இருப்பினும், இந்த உறவும் மேலோட்டமான உடல் ரீதியான உறவைத் தாண்டி ஒருபோதும் உருவாக்கப்படவில்லை.

ஆண் கதாபாத்திரங்கள் குறைவாக எழுதப்பட்டால், பெண்கள் இன்னும் மோசமாகப் பாதிக்கப்படுகிறார்கள். அவர்களின் இருப்பு, குறிப்பாக ஜீவா மற்றும் இந்துராணியின் விஷயத்தில், பெரும்பாலும் சக்திவேலால் தொந்தரவு செய்யப்படுவதற்கு மட்டுமே வரையறுக்கப்படுகிறது. மேலும் மற்ற சில பெண்கள், அவர்கள் படைப்பாளர்களுக்கு அவ்வளவு முக்கியமில்லை. கதைக்கு அவர்கள் சிறிதும் பங்களிக்கவில்லை. அமரனுக்கு இந்துராணி மீது ஆர்வம் இருப்பதாகவும், பின்னர் சக்திவேலை அரியணையில் இருந்து இறக்கிய பிறகு அவள் வலுக்கட்டாயமாக அழைத்துச் செல்லப்படுவதாகவும் படம் சுருக்கமாகக் குறிப்பிட்டாலும், இந்த டிராக் அருவருக்கத்தக்க மற்றும் கவனக்குறைவாக கையாளப்படுகிறது.

ரங்கராய சக்திவேல் 'நாயக்கர்' என்ற குடும்பப்பெயரை நீக்கினாலும் (ஆரம்ப ப்ரோமோக்களில் காணப்படுவது போல), கதாபாத்திரத்தின் ஆதிக்க சாதி அடையாளம் மறைக்கப்படாமல் இருப்பதை மணி மற்றும் கமல் உறுதி செய்கிறார்கள். இது ஒரு தருணத்தில் மங்கை அமரனிடம் தனது தந்தை சாதி வேறுபாடுகள் காரணமாக தனது காதல் உறவை அங்கீகரிக்க மாட்டார் என்ற தனது அச்சத்தை வெளிப்படுத்தும் போது அடிக்கோடிட்டுக் காட்டப்படுகிறது. கதை ஒரு பாதையில் நகர்ந்தாலும், கமல்ஹாசனின் நடிப்பு முற்றிலும் வேறுபட்ட பாதையில் நகர்கிறது, அரிதாகவே குறுக்கிடுகிறது.

"தக் லைப்" இல் பல இடங்களில் கமல்ஹாசன் எந்த படத்தில் இருக்கிறார் என்று தெரியாதது போல் உணர்கிறார், ஏனெனில் அவரது நடிப்பு படத்தின் டோனுடன் ஒத்திசைவாக இல்லை. கமல்ஹாசன் தனது வழக்கமான நாடகங்களுக்குச் சென்றாலும், மற்ற நடிகர்கள் - அவர்களில் யாரும், சிம்பு உட்பட, அசாதாரணமான எதையும் செய்யவில்லை என்றாலும் - குறைந்தபட்சம் படத்தின் மனநிலைக்கு உண்மையாய் இருக்க முயற்சி செய்கிறார்கள். இதன் விளைவாக கமல்ஹாசனின் நடிப்புக்கும் அவரது சக நடிகர்களின் நடிப்புக்கும் இடையே ஒரு தெளிவான இடைவெளி உள்ளது.

"தக் லைஃப்" ஒரு வகையில், மணி ரத்னம், கமல்ஹாசன், ஏ.ஆர். ரஹ்மான் மற்றும் ஒளிப்பதிவாளர் ரவி கே சந்திரன் ஆகியோர் ஒரு கார் பயணத்தைத் தொடங்கியது போல் உணர்கிறது. ஆனால் நடுவழியில், சக்கரத்தின் பின்னால் இருக்கும் மணி உட்பட அனைவரும் ஒருவிதமாக தூங்கிவிட்டனர், காரை விபத்துக்குள்ளாக்குவதற்கு முன் பின் இருக்கையில் இருந்து ரவி எப்படி எடுத்து பாதுகாப்பாக ஓட்டுவது என்று ஒருவிதமாகப் பொறுப்பேற்கிறார். ஆரம்பம் முதல் இறுதி வரை, ரவி காட்சிகளுடன் ஒரு அற்புதமான வேலையைச் செய்துள்ளார், நகரம் மற்றும் கதாபாத்திரங்களின் உணர்வைச் செழுமையாகப் படம்பிடித்துள்ளார்.

ஸ்ரீகர் பிரசாத்தின் எடிட்டிங், இந்த காட்சிகளை ஒரு பெரிய அளவிற்கு மீட்டெடுத்தாலும், அதன் மந்தமான மற்றும் பிணைப்பற்ற கதை சொல்லலில் இருந்து படத்தை ஒருபோதும் காப்பாற்றவில்லை. "தக் லைப்" இல் ஒரு பெரிய ஏமாற்றம் ரஹ்மானின் இசை, குறிப்பாக இடையூறான மற்றும் பெரும்பாலும் அர்த்தமற்ற பின்னணி இசை. பல இடங்களில், பிஜிஎம் டோனாக மிகவும் ஆஃப் ஆக இருப்பதால், பார்வையாளர்கள் ஒரு கேங்ஸ்டர் போலிப் படத்தைப் பார்ப்பது போல் உணர்கிறார்கள். "விண்வெளி நாயகா" முழுமையாக நன்றாக இருந்தாலும், படத்தின் பல்வேறு பகுதிகளில் அதன் துண்டு துண்டான, ஒற்றைப்படை இடங்கள் ஒட்டுமொத்த அனுபவத்தை திசை திருப்புகின்றன.

தொழில்நுட்ப ரீதியாக ஏ.ஆர். ரஹ்மானின் இசையைப் போல் மோசமான ஒன்று இருந்தால், அது அன்பறிவுவின் சண்டைக் காட்சிகள். சுருக்கமாகச் சொன்னால், "தக் லைஃப்" என்பது ஒரு முடிவில்லாத கமல்ஹாசன் நேர்காணலைப் பார்ப்பது போல் உள்ளது, அதில் அவர் ஏற்கனவே தெரிந்த விஷயங்களைப் பற்றி நீண்ட விரிவுரைகளை வழங்குகிறார், உண்மையான கேள்வியைக் கேட்க ஒருபோதும் கவலைப்படுவதில்லை.