எதிர்க்கட்சி குடியரசு துணைத் தலைவர் வேட்பாளர் நக்சலிசத்திற்கு உதவுவதாக அமித் ஷா குற்றச்சாட்டு: சல்வா ஜூடும் வழக்கு என்ன?

மத்திய உள்துறை அமைச்சர் அமித் ஷா, எதிர்க்கட்சிகளின் துணை குடியரசுத் தலைவர் வேட்பாளர், உச்ச நீதிமன்றத்தின் ஓய்வுபெற்ற நீதிபதி பி. சுதர்சன் ரெட்டி மீது முன்வைத்துள்ள குற்றச்சாட்டு, இந்திய அரசியலிலும், சட்டத் துறையிலும் பெரும் அதிர்வலைகளை ஏற்படுத்தியுள்ளது. “சல்வா ஜூடும்” என்று அழைக்கப்படும் சத்தீஸ்கர் அரசின் திட்டத்தை ரத்து செய்து அவர் வழங்கிய தீர்ப்பு, நக்ஸல் பயங்கரவாதத்தை ஊக்குவித்தது என்று அமித் ஷா பகிரங்கமாக குற்றம்சாட்டியுள்ளார். ஆனால், உண்மையில் அந்தத் தீர்ப்பு எதை அடிப்படையாகக் கொண்டது, சல்வா ஜூடும் என்றால் என்ன, நீதிமன்றத்தின் நிலைப்பாடு என்ன? இந்தக் கேள்விக்கான பதில்களை விரிவாகக் காண்போம்.

சல்வா ஜூடும் என்றால் என்ன?

2000-களின் முற்பகுதியில், இந்தியாவின் 200-க்கும் மேற்பட்ட மாவட்டங்கள் நக்ஸல் கிளர்ச்சியால் பாதிக்கப்பட்டிருந்தன. இதில், சத்தீஸ்கர் மாநிலம் மிக மோசமாகப் பாதிக்கப்பட்டது. பயங்கர வன்முறைச் சம்பவங்கள் அன்றாட நிகழ்வுகளாக இருந்தன. இந்தச் சவாலை எதிர்கொள்ள, அப்போதைய சத்தீஸ்கர் அரசு, “சல்வா ஜூடும்” (கோண்டி மொழியில் ‘அமைதிப் பேரணி’) என்ற ஒரு விழிப்புணர்வு இயக்கத்தைத் தொடங்கியது.

இந்த இயக்கத்தின் முக்கிய அம்சம், உள்ளூர் பழங்குடியின இளைஞர்களை “சிறப்பு போலீஸ் அதிகாரிகள்” (SPOs) ஆக நியமித்து, அவர்களுக்கு ஆயுதங்களை வழங்கி, நக்ஸல்களை எதிர்த்துப் போராட அனுமதிப்பதுதான். 18 வயதுக்கு மேற்பட்ட இளைஞர்கள், சில நேரங்களில் அடிப்படை கல்வி அறிவு இல்லாதவர்கள் கூட இந்த சிறப்பு போலீஸ் அதிகாரிகளாக சேர்க்கப்பட்டனர். அவர்களுக்கு மாதம் ₹3,000 ஊதியம் வழங்கப்பட்டது. அவர்கள் உள்ளூர் வழிகாட்டிகளாகவும், உளவுத் தகவல்களை அளிப்பவர்களாகவும் பயன்படுத்தப்பட்டனர். அரசின் இந்த நடவடிக்கை, குறைந்த செலவில் அதிக எண்ணிக்கையிலான படையினரை உருவாக்குவதாக இருந்தது.

உச்ச நீதிமன்றத்தில் வழக்கு: மனித உரிமை மீறலா?

சல்வா ஜூடும் திட்டம் பரவலான மனித உரிமை மீறல்களுக்கு வழிவகுப்பதாகக் கூறி, சமூகவியலாளர் நந்தினி சுந்தர், வரலாற்றாசிரியர் ராமச்சந்திர குஹா மற்றும் முன்னாள் ஐஏஎஸ் அதிகாரி ஈ.ஏ.எஸ். சர்மா ஆகியோர் 2007-ல் உச்ச நீதிமன்றத்தில் மனு தாக்கல் செய்தனர். இந்தத் திட்டம் அரசியலமைப்பிற்கு எதிரானது என்றும், அடிப்படை உரிமைகளை மீறுகிறது என்றும் அவர்கள் வாதிட்டனர்.

அவர்களின் வாதங்கள்:

சமயம் மற்றும் போர்க்கள வேறுபாடு: இந்தத் திட்டம் பொதுமக்கள் மற்றும் ஆயுதமேந்திய போராளிகளுக்கு இடையிலான கோட்டை மங்கலாக்கியது. இது அப்பாவி மக்களின் உயிருக்கும் ஆபத்தை ஏற்படுத்தியது.

பயிற்சியின்மை: சிறப்பு போலீஸ் அதிகாரிகளுக்கு முறையான பயிற்சி, பாதுகாப்பு அல்லது நீண்டகாலப் பணியின் பாதுகாப்பு வழங்கப்படவில்லை.

சட்டத்தின் வரம்புகள்: சத்தீஸ்கர் காவல்துறை சட்டம், சிறப்பு போலீஸ் அதிகாரிகளை நியமிக்க மாவட்ட காவல்துறை கண்காணிப்பாளர்களுக்கு வரம்பற்ற அதிகாரங்களை வழங்கியது, இது இந்திய காவல்துறை சட்டம், 1861-க்கு முரணானது.

அரசின் வாதம்: தேவைக்காக உருவான திட்டம்

மத்திய அரசு மற்றும் சத்தீஸ்கர் மாநில அரசு இரண்டும் இந்த சிறப்பு போலீஸ் அதிகாரிகள் நியமனத்தை நீதிமன்றத்தில் தீவிரமாக ஆதரித்தன.

தன்னார்வ நியமனம்: இந்த இளைஞர்கள் தாமாகவே முன்வந்து, நக்ஸல் வன்முறையால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள். அவர்கள் உள்ளூர் நிலப்பரப்பு, மொழிகள், மற்றும் நக்ஸல் இயக்கத்தினரைப் பற்றி நன்கு அறிந்தவர்கள்.

வாழ்வாதாரம்: வேலையில்லாத் திண்டாட்டம் அதிகம் உள்ள இந்தப் பகுதிகளில், சிறப்பு போலீஸ் அதிகாரி பணி அவர்களுக்கு வாழ்வாதாரத்தை வழங்கியது.

சிறப்புப் படைப்பிரிவு: இந்த சிறப்பு போலீஸ் அதிகாரிகள், பாதுகாப்புப் படையினருக்கு உளவு, வழிகாட்டல் மற்றும் தற்காப்புக்கு மட்டுமே உதவினர் என்றும், அவர்கள் முக்கியத் தாக்குதல்களில் ஈடுபடவில்லை என்றும் அரசு வாதிட்டது.

நீதிமன்றத்தின் வரலாற்றுச் சிறப்புமிக்க தீர்ப்பு

நீதிபதி பி. சுதர்சன் ரெட்டி தலைமையிலான உச்ச நீதிமன்ற அமர்வு, இந்த வழக்கின் அனைத்து அம்சங்களையும் கவனமாக ஆராய்ந்து, 2011-ல் ஒரு வரலாற்றுச் சிறப்புமிக்க தீர்ப்பை வழங்கியது.

நீதிமன்றத்தின் முக்கியத் தீர்ப்புகள்:

அரசியலமைப்பு மீறல்: சிறப்பு போலீஸ் அதிகாரிகளை நியமிக்கும் நடைமுறை, அரசியலமைப்பின் 14 (சமத்துவம்) மற்றும் 21 (வாழும் உரிமை) ஆகிய சரத்துகளை மீறுகிறது என்று நீதிமன்றம் கூறியது. அடிப்படை கல்வி அறிவு இல்லாத இளைஞர்களுக்கு ஆயுதங்களை வழங்கி, போர்க்களத்தில் ஈடுபடச் செய்வது அவர்களின் உயிருக்கு அச்சுறுத்தலை ஏற்படுத்தியது.

அடிப்படை உரிமை மீறல்: போதிய பயிற்சி, பாதுகாப்பு அல்லது ஊதியம் இல்லாமல் ஒருவரை ஆபத்தான சூழ்நிலையில் ஈடுபடுத்துவது அவரது அடிப்படை உரிமைகளை மீறுவதாகும் என்று நீதிமன்றம் குறிப்பிட்டது.

தண்டனைக்குரிய செயல்: அரசானது, பழங்குடியின இளைஞர்களை ஆயுதமேந்திய குழுக்களாகப் பயன்படுத்துவது அவர்களின் உயிர்களுக்கு மதிப்பின்மை காட்டுவதாகவும், மனித கண்ணியத்தை இழிவுபடுத்துவதாகவும் உள்ளது என்று நீதிமன்றம் கடுமையாகக் கண்டனம் செய்தது.

தீர்ப்பின் விளைவு: சல்வா ஜூடும் கலைப்பு

இந்தத் தீர்ப்பின் மூலம், சல்வா ஜூடும் திட்டம் உடனடியாக நிறுத்தப்பட்டது. நக்ஸல் எதிர்ப்பு நடவடிக்கைகளுக்கு, முறையாகப் பயிற்சி அளிக்கப்பட்ட காவல்துறை அல்லது துணை ராணுவப் படைகளை மட்டுமே பயன்படுத்த வேண்டும் என்று உச்ச நீதிமன்றம் உத்தரவிட்டது.

விவாதம்: தனிப்பட்ட கருத்து vs. நீதித் துறை சுதந்திரம்

உள்துறை அமைச்சர் அமித் ஷாவின் இந்தக் குற்றச்சாட்டு, இந்திய நீதித் துறையில் பெரும் விவாதத்தைத் தொடங்கியுள்ளது. ஒரு நீதிபதியின் தீர்ப்பை, அவரின் தனிப்பட்ட அரசியல் கருத்தாக அல்லது நக்ஸலிசத்திற்கான ஆதரவாகக் காண்பது சரியா என்ற கேள்வி எழுந்துள்ளது.

ஓய்வுபெற்ற நீதிபதி கோவிந்த் மாத்தூர் போன்ற சட்ட வல்லுநர்கள், “ஒரு தீர்ப்பு விமர்சனத்திற்கு உட்பட்டதுதான். ஆனால், ஒரு நீதிபதியின் உள்நோக்கத்தைக் கேள்வி கேட்பது நீதித் துறை சுதந்திரத்திற்கு ஊறு விளைவிக்கும்” என்று கூறியுள்ளனர். ஒரு நீதிபதி, சட்டத்தையும், அரசியலமைப்பையும் அடிப்படையாகக் கொண்டே தீர்ப்பு வழங்குகிறார். அவரது தனிப்பட்ட அரசியல் சாய்வுகளால் அல்ல.

துணை குடியரசுத் தலைவர் தேர்தல் செப்டம்பர் 9-ஆம் தேதி நடைபெறவுள்ளது. இந்தத் தேர்தல் களத்தில், “சல்வா ஜூடும்” தீர்ப்பு ஒரு பேசுபொருளாக மாறியுள்ளது. இது நீதித் துறை சுதந்திரம் மற்றும் அரசியல் விமர்சனத்தின் எல்லைகள் குறித்த மிக முக்கியமான விவாதத்தைத் தூண்டியுள்ளது

இந்த செய்தியை ஆங்கிலத்தில் வாசிக்க இந்த இணைப்பை கிளிக் செய்யவும்.