இஸ்லாமிய பெண்கள் விவாகரத்து உரிமை சட்டம்: உச்ச நீதிமன்றம் ஆய்வு

சட்டத்திற்குப் புறம்பான விவாகரத்தை "குலா" மூலம் சாத்தியப்படுத்தும் முஸ்லீம் பெண்ணின் உரிமையை உறுதிப்படுத்தும் கேரள உயர் நீதிமன்றத்தின் 2021 தீர்ப்பை உச்ச நீதிமன்றம் ஆய்வு செய்யும். இந்த சட்டத்திற்கு புறம்பான விவாகரத்து என்பது நீதிமன்றத்தின் தலையீடு இல்லாமல் நடக்கும்.

ஏப்ரல் 9, 2021 அன்று நீதிபதிகள் ஏ முகமது முஸ்டாக் மற்றும் சி எஸ் டயஸ் ஆகிய இரு நீதிபதிகள் கொண்ட உயர் நீதிமன்ற பெஞ்ச் வழங்கிய தீர்ப்பு, குலாவின் நிபந்தனைகளைக் கையாள்கிறது.

ஒரு முஸ்லீம் பெண்ணின் குலாவின் உரிமை "முழுமையானது" மற்றும் "கணவரின் சம்மதம் அல்லது சம்மதத்தைப் பொறுத்தது அல்ல" என்று அது கூறியது.

உச்ச நீதிமன்றம் இப்போது மறுபரிசீலனை செய்யும் 2021 தீர்ப்பில் கேரள உயர்நீதிமன்றத்தின் முன் உள்ள கேள்வி, முஸ்லீம் திருமணங்களை கலைக்கும் சட்டம், 1939 இயற்றப்பட்ட பிறகு முஸ்லிம் பெண்கள் சட்டத்திற்கு புறம்பான விவாகரத்துக்கான உரிமையை இழந்தார்களா என்பதுதான்.

இந்த சட்டம் என்ன, இஸ்லாத்தில் விவாகரத்து வழங்குவதற்கான வழிகள் என்ன?

முதலில், குலா என்றால் என்ன?

குலா என்பது ஒரு முஸ்லீம் பெண் தன் கணவனை ஒருதலைப்பட்சமாக விவாகரத்து செய்யும் உரிமையைக் குறிக்கிறது.

இது ஷரியா சட்டத்தின் கீழ் முஸ்லிம் ஆண்களுக்கு வழங்கப்பட்ட தலாக் உரிமையைப் போன்றது. விவாகரத்தின் ஒரு வடிவமாக குலாவை அங்கீகரிப்பது நேரடியாக புனித குர்ஆனிலிருந்து வருகிறது.

இருப்பினும், குலா நடைபெறும் விதத்தில் அறிஞர்கள் வேறுபடுகிறார்கள். இஸ்லாமிய நீதித்துறையின் ஹனாஃபி பள்ளியைப் பின்பற்றுபவர்களைப் போல சிலர், கணவரின் சம்மதம் செல்லுபடியாகும் குலாவுக்கு ஒரு முன்நிபந்தனை என்று நம்புகிறார்கள்.

மற்றவர்கள், கேரளா HC நீதிபதி டாக்டர் கௌசர் எடப்பகத் போன்றவர்கள், குலாவுக்கு மனைவியின் உரிமையை ஒத்ததாகக் கூறியுள்ளனர். கணவனுக்கு தலாக் சொல்லும் உரிமை போன்றது இது.

'இந்தியாவின் முஸ்லீம் தனிநபர் சட்டத்தில் விவாகரத்து மற்றும் பாலின சமத்துவம்' என்ற தனது புத்தகத்தில், டாக்டர் எடப்பாடியும், குலாவில், "திருமண பந்தத்தில் இருந்து விடுபடுவதற்கு" மனைவி தனது கணவருக்கு பரிசீலிக்க ஒப்புக்கொள்கிறார் என்றும் கூறியுள்ளார்.

குலாவைத் தவிர, முஸ்லிம் பெண்களுக்கு வேறு என்ன சட்டத்திற்கு புறம்பான விவாகரத்துகள் உள்ளன?

வேறு மூன்று வழிகள்

தலாக் இ தவ்விஸ் (TALAQ-E-TAFWIZ): இது ஒப்பந்த அடிப்படையிலான விவாகரத்து. இஸ்லாம் திருமணத்தை ஒரு ஒப்பந்தமாக கருதுவதால், தரப்பினர் தங்கள் ஒப்பந்தத்தின் விதிமுறைகளைத் தேர்வு செய்து, அவர்களது திருமண வாழ்க்கை எவ்வாறு ஒழுங்குபடுத்தப்பட வேண்டும் என்பதைத் தீர்மானிக்கலாம்.

இருப்பினும், ஒப்பந்தத்தில் உள்ள நிபந்தனைகள் நியாயமானதாக இருக்க வேண்டும், பொதுக் கொள்கைக்கு எதிராக செல்லக்கூடாது. உதாரணமாக, கணவன் மனைவியின் அனுமதியின்றி மீண்டும் திருமணம் செய்து கொண்டாலோ அல்லது அவளைப் புறக்கணித்தாலோ, விவாகரத்துக்கான சரியான காரணங்களாகும்

முபாராத்: இது பரஸ்பர சம்மதத்தின் மூலம் பிரியும் ஒரு வடிவமாகும். இரு தரப்பினரும் முபாரத்தில் நுழைந்தவுடன், வாழ்க்கைத் துணைவர்களின் அனைத்து பரஸ்பர உரிமைகளும் கடமைகளும் முடிவுக்கு வருகின்றன. ஷியா மற்றும் சன்னி பிரிவினர் இருவரும் இந்த விவாகரத்தை திரும்பப் பெற முடியாதவை என்று கருதுகின்றனர்.

ஃபஸ்க் (FASKH): இது நீதிமன்றத்தின் தலையீட்டின் மூலம் விவாகரத்து ஆகும், அல்லது காஜி போன்ற மத அதிகாரம் படைத்தவர்கள் மூலம் ஏற்படுத்தப்படுகிறது.

அந்த வகையில், ஃபஸ்க் என்பது மூன்றாம் தரப்பினரால் அல்லது நடுவர், மத்தியஸ்தர் அல்லது நீதிபதி போன்ற வெளி அதிகாரிகளால் தீர்மானிக்கப்படுகிறது.

ஷரியத் சட்டம் என்ன சொல்கிறது?

முஸ்லீம் தனிநபர் சட்டம் (ஷரியத்) விண்ணப்பச் சட்டம், 1937, நீதித்துறை மற்றும் சட்டத்திற்கு புறம்பான விவாகரத்து இரண்டையும் அங்கீகரிக்கிறது. இருப்பினும், ஃபஸ்க் அங்கீகரிக்கப்படவில்லை. சட்டத்தின் பிரிவு 2, ஃபஸ்க் தவிர அனைத்து வகையான சட்டத்திற்கு புறம்பான விவாகரத்துகளையும் அங்கீகரிக்கிறது.

ஆங்கிலத்தில் வாசிக்க: Before SC, question of law in Muslim women’s right to divorce

சில சூழ்நிலைகளில் நீதிமன்றத்தால் திருமணத்தை கலைக்க அனுமதிக்கும் சட்டத்தின் பிரிவு 5, பெண்ணின் வேண்டுகோளின் அடிப்படையில் திருமணத்தை கலைக்க மாவட்ட நீதிபதியை அனுமதிக்கிறது.

இருப்பினும், ஷரியா சட்டம் இருந்தபோதிலும், ஹனாஃபி பள்ளி பெண்கள் தங்கள் திருமணத்தை கலைக்க நீதிமன்றத்தில் இருந்து ஆணையைப் பெற அனுமதிக்கவில்லை.

இந்நிலையைத் தீர்க்க, 1937 ஆம் ஆண்டு சட்டம் நிறைவேற்றப்பட்டு இரண்டு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, முஸ்லிம் திருமணங்களை கலைக்கும் சட்டம், 1939 இயற்றப்பட்டது.

1939 சட்டம் என்ன?

1939 ஆம் ஆண்டு சட்டம் முஸ்லீம் பெண்களால் திருமணத்தை கலைப்பது தொடர்பான சட்டத்தின் விதிகளை தெளிவுபடுத்தவும் ஒருங்கிணைக்கவும் மற்றும் திருமணமான முஸ்லீம் பெண்கள் தங்கள் நம்பிக்கையைத் துறப்பதால் ஏற்படும் விளைவு தொடர்பான சந்தேகங்களை நீக்கவும் நிறைவேற்றப்பட்டது.

சட்டத்திற்குப் புறம்பான விவாகரத்து உரிமையை அனைத்து முஸ்லீம் பெண்களுக்கும், அவர்கள் பின்பற்றிய இஸ்லாமிய நீதித்துறையைப் பொருட்படுத்தாமல் சட்டம் நீட்டித்தது. நீதிக்கு புறம்பான விவாகரத்துக்கான ஃபாஸ்க் பாதையைச் சுற்றியுள்ள சட்டத்தை தெளிவுபடுத்துவதையும் இது நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது.

ஷரியத் சட்டத்தின் பிரிவு 5 ரத்து செய்யப்பட்டு, 1939 சட்டத்தின் பிரிவு 2 உடன் மாற்றப்பட்டது, இது முஸ்லீம் பெண்கள் திருமணத்தை கலைப்பதற்கான ஆணையைப் பெறுவதற்கு ஒன்பது அடிப்படைகளை வகுத்தது. இந்தக் காரணங்களில் கொடுமை, கைவிட்டுச் செல்லுதல் மற்றும் கணவனின் ஏழு ஆண்டுகள் அல்லது அதற்கும் அதிகமான சிறைவாசம் ஆகியவை அடங்கும்.

1939 சட்டம் சட்டத்திற்கு புறம்பான விவாகரத்துக்கான ஃபாஸ்க் வழியை அங்கீகரித்தது. 1939 சட்டத்தின் பிரிவு 2(ix) "முஸ்லிம் சட்டத்தின் கீழ் திருமணங்களை கலைப்பதற்கு செல்லுபடியாகும் என அங்கீகரிக்கப்பட்ட வேறு எந்த காரணத்திற்காகவும்" விவாகரத்து ஆணையை பெற அனுமதித்தது.

ஷரியத் சட்டத்தின் பிரிவு 2 இன் கீழ் சட்டத்திற்குப் புறம்பான விவாகரத்துக்கான மற்ற அனைத்து முறைகளும் தீண்டப்படாமல் இருந்தன.

2021 ஆம் ஆண்டு உயர்நீதிமன்றத்தின் தீர்ப்பு என்ன?

பலவிதமான நிவாரணங்களைக் கோரி குடும்ப நீதிமன்றங்களில் நடத்தப்பட்ட நடவடிக்கைகளின் விளைவாக எழும் மேல்முறையீடுகளின் மீது நீதிமன்றம் செயல்படுகிறது.

முன்னணி வழக்கில், ஒரு பெண்ணுக்கு அவரது கணவரின் கொடுமை மற்றும் ஆண்மைக்குறைவு காரணமாக குடும்ப நீதிமன்றம் தலச்சேரி மூலம் விவாகரத்து ஆணையை வழங்கியது. இந்த உத்தரவை எதிர்த்து கணவர் கேரள உயர்நீதிமன்றத்தில் வழக்கு தொடர்ந்தார்.

1939 ஆம் ஆண்டு சட்டத்தின் கீழ் முஸ்லீம் பெண்களின் சட்டத்திற்கு புறம்பான விவாகரத்து உரிமையை மறுத்த கே சி மொஹைன் எதிராக நபீசா மற்றும் பிறர் வழக்கில் 1972 ஆம் ஆண்டு கேரள உயர்நீதிமன்றம் வழங்கிய தீர்ப்பே காரணம் என்று பெண்ணின் வழக்கறிஞர் நீதிமன்றத்தில் தெரிவித்தார்.

அவள் நீண்ட இழுபறியான, விரோதமான வழக்கைச் சந்திக்க வேண்டியிருந்தது, மேலும் தனிப்பட்ட சட்டத்தின் கீழ் அனுமதிக்கப்படும் குலாவுக்கு எதிரான சட்டத்திற்குப் புறம்பான விவாகரத்துக்கான அவளது உரிமையைப் பயன்படுத்துவதிலிருந்து தடுக்கப்பட்டது.

1972 ஆம் ஆண்டின் தீர்ப்பு சட்டத்தில் மோசமானது என்று நிராகரித்த உயர்நீதிமன்றம், 1939 ஆம் ஆண்டு சட்டம் முஸ்லிம் சட்டத்தின் அனைத்து விதிகளையும் திருத்தாத ஒரு அறிவிப்பு ஒழுங்குமுறை என்று நீதிமன்றங்கள் மீண்டும் மீண்டும் வலியுறுத்தி வருவதாகக் கூறியது.

‘சோபியா பேகம் வெர்சஸ் சையத் ஜாகீர் ஹசன் ரிஸ்வி’ வழக்கில் அலகாபாத் உயர்நீதிமன்ற தீர்ப்பை மேற்கோள் காட்டி, 1939 சட்டத்தின் நோக்கம் முஸ்லிம் பெண்களின் உரிமைகளை விரிவுபடுத்துவதாகும், நீதிமன்றங்கள் அதை நடைமுறைப்படுத்த வேண்டும் என்று கூறியது.

1939 ஆம் ஆண்டு சட்டம் முஸ்லீம் சட்டத்தின் ஒரு பகுதியை மட்டுமே படிகமாக்குகிறது மற்றும் முழு சட்டத்தின் விதிகளுக்கும் பொருந்தாது என்று கூறுவதற்கு 1951 ஆம் ஆண்டு பாம்பே உயர்நீதிமன்றம் ‘ஜமிலா காதுன் வெர்சஸ். காசிம் அலி’ தீர்ப்பை நம்பியுள்ளது.

“தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil“