தேர்தல் ஆணையர்களின் அந்தஸ்தைக் குறைக்கும் மசோதா: அவர்களின் சுயாட்சியை எப்படி பாதிக்கும்?

குறிப்பிடத்தக்க வகையில், உச்ச நீதிமன்ற நீதிபதிகளுடன் தேர்தல் ஆணையர்களை சமன்படுத்தும் அரசியலமைப்பு விதிகளை மாற்ற இந்த மசோதா முயற்சி செய்கிறது. 'அனூப் பரன்வால் எதிர் யூனியன் ஆஃப் இந்தியா' வழக்கில் உச்ச நீதிமன்றத்தின் சமீபத்திய தீர்ப்பை ரத்து செய்ய முயற்சி செய்கிறது.

அடுத்த வாரம் திட்டமிடப்பட்டுள்ள நாடாளுமன்றத்தின் சிறப்புக் கூட்டத் தொடரில், தலைமைத் தேர்தல் ஆணையர் (CEC) மற்றும் பிற தேர்தல் ஆணையர்களின் நியமனம், பணி நிலைமைகள் மற்றும் அலுவலக விதிமுறைகளை ஒழுங்குபடுத்தும் மசோதா மீதான விவாதம் நடைபெற உள்ளது.

தலைமைத் தேர்தல் ஆணையர் மற்றும் பிற தேர்தல் ஆணையர்கள் (நியமனம், பணி நிபந்தனைகள் மற்றும் பதவிக்காலம்) மசோதா, 2023, ஆகஸ்ட் 10-ம் தேதி ராஜ்யசபாவில் நிறைவேற்றப்பட்டாலும், தற்போது அது இறுதியாக மக்களவையில் நிறைவேற்றப்பட உள்ளது.

குறிப்பிடத்தக்க வகையில், உச்ச நீதிமன்ற நீதிபதிகளுடன் தேர்தல் ஆணையர்களை சமன்படுத்தும் அரசியலமைப்பு விதிகளை மாற்ற இந்த மசோதா முயற்சி செய்கிறது. 'அனூப் பரன்வால் எதிர் யூனியன் ஆஃப் இந்தியா' வழக்கில் உச்ச நீதிமன்றத்தின் சமீபத்திய தீர்ப்பை ரத்து செய்ய முயற்சி செய்கிறது.

இந்த மசோதா என்ன கூறுகிறது?

செப்டம்பர் 18 அன்று விவாதத்திற்கு பட்டியலிடப்பட்ட இந்த மசோதா, தலைமை தேர்தல் ஆணையர் (CEC) மற்றும் இரண்டு தேர்தல் ஆணையர்களின் சம்பளம், கொடுப்பனவு மற்றும் பணி நிபந்தனைகளை ஒரு அமைச்சரவை செயலாளருக்கு இணையாக மாற்றுவதற்கு முன்மொழிகிறது.

1991 ஆம் ஆண்டின் தேர்தல் ஆணையச் சட்டத்தின் கீழ், தேர்தல் ஆணையர்கள் இந்த விஷயத்தில் உச்ச நீதிமன்ற நீதிபதிகளுக்கு இணையாக இப்போது வரை இருந்தனர். இருப்பினும், மசோதா நிறைவேற்றப்பட்டால் 1991-ம் ஆண்டு சட்டம் ரத்து செய்யப்படும்.

உச்ச நீதிமன்ற நீதிபதி மற்றும் கேபினட் செயலாளரின் நிர்ணயிக்கப்பட்ட சம்பளம் ஏறக்குறைய ஒரே மாதிரியாக இருந்தாலும், உச்ச நீதிமன்ற நீதிபதிகள் ஓய்வுபெற்ற பிறகும், வீட்டு உதவி மற்றும் வாழ்நாள் முழுவதும் ஓட்டுநர்களுக்கு சம்பளம் வழங்குதல் உள்ளிட்ட கூடுதல் சலுகைகளுக்கு உரிமை உடையவர்கள்.

ஆனால், பிரச்னை என்னவென்றால், இந்த நடவடிக்கை தேர்தல் ஆணையர்களை அதிகாரத்துவத்தின் கீழ் கொண்டு வர முயற்சி செய்கிறது. இது அவர்களின் அதிகாரத்தையும் சுதந்திரத்தையும் முடக்குகிறது. தேர்தல் ஆணையத்தின் முதன்மைப் பணியானது, பிரிவு 324-ன் கீழ் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளபடி, தேர்தல்களைக் கண்காணிப்பது, வழிநடத்துதல் மற்றும் கட்டுப்படுத்துவது ஆகும். இருப்பினும், தேர்தல் ஆணையர், இப்போது கேபினட் செயலர் பதவிக்கு சமமானவராக இருந்தால், தேர்தல்களின் இந்தக் கட்டுப்பாடு மாற வாய்ப்புள்ளது. தேர்தல் விதிமீறல்களுக்காக மத்திய அமைச்சரை ஒழுங்குபடுத்த முயற்சிக்கிறார்.

“தற்போது, தேர்தல் ஆணையர்கள் ஒரு அரசு அதிகாரியை - மத்திய சட்டச் செயலர் அல்லது கேபினட் செயலர் அல்லது மாநிலத்தின் தலைமைச் செயலர் - கூட்டத்திற்கு அழைக்கும் போது, அல்லது அவர்களின் வழிகாட்டுதல்களை வேண்டுமென்றே புறக்கணித்தது குறித்து அவர்களிடம் விளக்கம் கேட்கும்போது, அவர்களின் உத்தரவு உச்ச நீதிமன்ற நீதிபதியின் அதிகாரத்தை கொண்டு செல்வதாக கருதப்படுகிறது. அவர்கள் அவர்களுக்கு இணையானவர்கள் அல்ல. அவர்கள் கேபினட் செயலாளருக்கு சமமாக பார்க்கப்பட்டால் அது அவர்களின் கட்டளை மற்றும் கட்டுப்பாட்டை எவ்வாறு பாதிக்கும் என்று நீங்கள் நினைக்கிறீர்கள்” என்று ஒரு வட்டாரம் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸிடம் தெரிவித்தனர்.

அதேபோல், அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் 324 (5) பிரிவின் விதியானது, ஒரு உச்ச நீதிமன்ற நீதிபதியைப் போன்ற முறையில் மட்டுமே தலைமை தேர்தல் ஆணையர் நீக்கப்பட முடியும் என்று கூறுகிறது. தேர்தல் ஆணையத்தின் சுதந்திரம் மற்றும் உச்ச நீதிமன்ற நீதிபதிகளுக்கு சமமானதற்குக் காரணம், அரசாங்கம், பிரதமர் மற்றும் அமைச்சர்கள் சம்பந்தப்பட்ட வழக்குகளை அது சுதந்திரமாகவும் நியாயமாகவும் தீர்க்க முடியும் என்பதாகும்.

கூடுதலாக, இந்த மசோதா இந்திய தேர்தல் ஆணையத்தின் உறுப்பினர்களைத் தேர்ந்தெடுக்க பிரதமர், மக்களவை எதிர்க்கட்சித் தலைவர் மற்றும் பிரதமரால் பரிந்துரைக்கப்படும் கேபினட் அமைச்சர் ஆகியோரைக் கொண்ட குழுவை அமைக்க முயற்சி செய்கிறது.

இந்த ஆண்டு மார்ச் மாதம் வழங்கப்பட்ட தீர்ப்பில் உச்ச நீதிமன்றத்தின் பரிந்துரைக்கு மாறாக, இந்தக் குழுவில் இந்திய தலைமை நீதிபதி உறுப்பினராக இருக்கமாட்டார் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

உச்ச நீதிமன்ற தீர்ப்பு என்ன?

ஐந்து நீதிபதிகள் கொண்ட உச்ச நீதிமன்ற அமர்வு மார்ச் 2-ம் தேதி, பிரதமர், மக்களவை எதிர்க்கட்சித் தலைவர் மற்றும் தலைமை நீதிபதி ஆகியோரின் உயர் அதிகாரக் குழு தலைமை தேர்தல் ஆணையர் மற்றும் தேர்தல் ஆணையர்களை தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும் என்று ஒருமனதாக தீர்ப்பளித்தது. பொருத்தமாக, நம்முடைய நிறுவன தந்தைகள்  “நிர்வாகிகள் நியமனங்கள் விஷயத்தில் பிரத்தியேகமாக தேர்தல் ஆணையத்துக்கு அழைப்பு விடுக்கவில்லை” என்று தீர்ப்பு கூறியது.

2015-ம் ஆண்டு அனூப் பரன்வால் தாக்கல் செய்த பொதுநல வழக்கின் அடிப்படையில், குடியரசுத் தலைவர் இந்திய தேர்தல் ஆணையம் உறுப்பினர்களை நியமித்த முறையின் செல்லுபடியை எதிர்த்து, பிரதமரின் ஆலோசனையின் பேரில், அரசியலமைப்புச் சட்டத்திற்கு முரணானது என உச்ச நீதிமன்ற அமர்வு ஒரு குழுவைக் கொண்டு வந்தது.

2018-ம் ஆண்டில்,  உச்ச நீதிமன்றத்தின் இரண்டு நீதிபதிகள் கொண்ட அமர்வு, இந்த வழக்கை ஒரு பெரிய அமர்வுக்கு பரிந்துரைத்தது. மேலும், இது தலைமை தேர்தல் ஆணையரின் பங்கைக் கையாளும் பிரிவு 324-ஐ கவனமாக ஆராய வேண்டும் என்றும் கூறினார்.

சட்டப்பிரிவு 324(2) கூறுகிறது, “தேர்தல் ஆணையமானது, தலைமைத் தேர்தல் ஆணையர் மற்றும் பிற தேர்தல் ஆணையர்கள் இருந்தால், குடியரசுத் தலைவர் அவ்வப்போது நிர்ணயம் செய்து, தலைமைத் தேர்தல் ஆணையர் மற்றும் பிறரை நியமிக்கலாம். தேர்தல் ஆணையர்கள், நாடாளுமன்றத்தால் உருவாக்கப்பட்ட எந்தவொரு சட்டத்தின் விதிகளுக்கும் உட்பட்டு, குடியரசுத் தலைவரால் இயற்றப்படும்.

ஆனால், அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின்படி, நாடாளுமன்றச் சட்டம் இயற்றாததால், நீதிமன்றத்தை நாடியது.

இது தவிர, சட்டப்பிரிவு 324(5), நாடாளுமன்றத்தால் உருவாக்கப்பட்ட சட்டத்திற்கு உட்பட்டு இருந்தாலும், தேர்தல் ஆணையர்களின் சேவை மற்றும் பதவிக்காலம் குறித்த நிபந்தனைகளை குடியரசுத் தலைவர் தீர்மானிக்க அனுமதிக்கிறது. இதைத் தொடர்ந்து 1991-ல் தேர்தல் ஆணையச் சட்டம் நாடாளுமன்றத்தில் நிறைவேற்றப்பட்டது.

புதிய மசோதா 1991 சட்டத்தை எவ்வாறு மாற்றுகிறது?

இந்த மசோதா 1991 சட்டத்தை ரத்து செய்ய முயற்சி செய்கிறது. இந்தச் சட்டத்தின் பிரிவு 3, “தலைமைத் தேர்தல் ஆணையருக்கு (மற்றும் பிற தேர்தல் ஆணையர்களுக்கு) உச்ச நீதிமன்ற நீதிபதியின் சம்பளத்துக்குச் சமமான சம்பளம் வழங்கப்படும்” என்று கூறியது.

இருப்பினும், தலைமை தேர்தல் ஆணையரின் மற்றும் தேர்தல் ஆணையர்களின் சம்பளம், கொடுப்பனவுகள் மற்றும் சேவை நிபந்தனைகள் அமைச்சரவை செயலாளரின் நிலைமைகள் போலவே இருக்கும் என்று மசோதாவின் பிரிவு 10 கூறுகிறது.

“தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil“