புத்தகத்தின் பெயர் : நேரு முதல் மோடி வரை இந்தியாவின் பொருளாதாரம்: ஒரு சுருக்கமான வரலாறு
ஆசிரியர்: புலப்ரே பாலகிருஷ்ணன்
வெளியீட்டாளர்: பெர்மனண்ட் பிளாக்
பக்கங்கள்: 272
விலை: ரூ 895
Explained Books: An economic history of independent India: ஜவஹர்லால் நேரு ஆட்சிக் காலங்கள் இந்தியப் பொருளாதாரத்திற்கு வீணான சகாப்தமா? நுகர்வோர் பொருட்களுக்கு மாறாக, பலநோக்கு நதி-பள்ளத்தாக்கு திட்டங்கள், சுரங்கங்கள், உர ஆலைகள் மற்றும் மூலதன பொருட்கள் (இயந்திர கருவிகள், கனரக மின்சாரம், போக்குவரத்து சாதனங்கள், இரும்பு மற்றும் எஃகு) ஆகியவற்றிற்கு வளங்களை கொண்டு செல்லும் சோவியத் யூனியனால் தூண்டப்பட்ட திட்டமிடப்பட்ட வளர்ச்சி மாதிரியின் விளைவால் பொருளாதாரம் தேக்கமடைந்ததா?
இதையும் படியுங்கள்: அதானி NDTVயில் 29 சதவீத பங்குகள் வாங்குவதை SEBI தடுக்க முடியுமா?
உண்மையில் இல்லை, புலப்ரே பாலகிருஷ்ணனின் புதிய புத்தகத்தின்படி. ஆண்டு மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தி வளர்ச்சி நேரு காலத்தில் (1950-51 முதல் 1964-55 வரை) சராசரியாக 4% ஆக இருந்தது, இது ஆங்கிலேய அரசின் கடந்த அரை நூற்றாண்டில் (1900-01 முதல் 1946-47 வரை) 0.9% ஆக இருந்தது. தனிநபர் மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தி வளர்ச்சியும் 0.1%க்கு எதிராக 1.9% ஆக அதிகரித்துள்ளது. மக்கள்தொகை ஆண்டுக்கு 2% (1950-65 இல்) ஆக இல்லாமல், 0.8% (1900-47க்கான சராசரி) அளவில் உயர்ந்திருந்தால் அந்த வளர்ச்சி விகிதம் இன்னும் அதிகமாக இருந்திருக்கும்.
அசோகா பல்கலைக்கழகத்தின் பொருளாதாரப் பேராசிரியரான புத்தகத்தின் ஆசிரியர் பாலகிருஷ்ணன், நேரு கால பொருளாதார உத்தி பற்றிய இரண்டு முக்கிய விமர்சனங்களை எடுத்துக்கொள்கிறார். முதலாவதாக, அது விவசாயத்தை புறக்கணித்தது. ஆங்கிலேய ஆட்சி காலத்தின் போது பதிவு செய்யப்பட்ட தனிநபர் உற்பத்தி வீழ்ச்சிக்கு மாறாக, மக்கள் தொகையை விட இந்தத் துறை வேகமாக வளர்ந்தபோதும் புறக்கணிக்கப்பட்டது. பக்ரா-நங்கல், ஹிராகுட் மற்றும் நாகார்ஜுனா சாகர் அணைகளாலும் விவசாயம் பயனடைந்திருக்கும் (இந்த காலகட்டத்தில் நிறுவப்பட்ட பந்த்நகர், லூதியானா, புவனேஸ்வர் மற்றும் ஹைதராபாத்தில் உள்ள உலகத் தரம் வாய்ந்த அரசு வேளாண் பல்கலைக்கழகங்களைக் குறிப்பிட பாலகிருஷ்ணன் மறந்துவிட்டார்).
இரண்டாவது விமர்சனம் பொதுத்துறை நிறுவனங்கள் எனப்படும் “வெள்ளை யானைகள்” உருவாக்கம் ஆகும். பாலகிருஷ்ணன், நேருவின் காலத்தில் இருந்த பொதுத்துறை நிறுவனங்கள், வடிகாலாக இல்லாமல், உண்மையில் சேமிப்பை உருவாக்கியது என்று வாதிடுகிறார். 1962ல் ஹிந்துஸ்தான் மெஷின் டூல்ஸின் இரண்டாவது ஆலையின் திறப்பு விழாவின் போது, நேரு முதல் முறையாக “உபரி” மூலம் நிதியளிக்கப்பட்டதில் பெருமிதம் கொண்டார். தனியார் துறையைப் பொறுத்தவரை, ஒரு புதிய அரசியல் அமைப்பின் கீழ் பிரிவினைக்குப் பிந்தைய நிச்சயமற்ற சூழலில் தொழில்முனைவோர் மத்தியில் பலவீனமான “விலங்கு ஆவிகளை” அங்கீகரிப்பது போன்ற ஒடுக்குமுறை பற்றியது அல்ல. அவர்கள் எந்த வகையிலும், நீண்ட கால திட்டங்களில் முதலீடு செய்திருக்க மாட்டார்கள்.
நேருவுக்குப் பிறகு பொருளாதார மந்தநிலை ஏற்பட்டது. சராசரி மொத்த உள்நாட்டு உற்பத்தி வளர்ச்சி 1965-66 முதல் 1971-72 வரை 3.4% ஆகவும், அடுத்த ஏழு ஆண்டுகளில் 3.1% ஆகவும் குறைந்தது. இது வறட்சி (1965, 1966 மற்றும் 1972 இல்), போர்கள் (1965 மற்றும் 1971) மற்றும் ஜூன் 1966 இல் அந்நிய செலாவணி நெருக்கடியால் தூண்டப்பட்ட 36.5% மதிப்பிழப்பு ஆகியவற்றுடன் ஓரளவு தொடர்புடையது. ஆனால் இந்த காலகட்டத்தின் பெரும்பகுதி இந்திரா காந்தியின் வங்கிகள் மற்றும் நிலக்கரி சுரங்கங்களை தேசியமயமாக்குதல், MRTP சட்டம் மற்றும் தலைகீழ் வருமான வரி விகிதங்கள் போன்ற நடவடிக்கைகளுடன் ஒத்துப்போனது.
தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil
