Asad Rehman
மத்திய அரசாங்கம் வியாழன் அன்று வக்ஃப் (திருத்தம்) மசோதா, 2024ஐ, நாடாளுமன்றத்தின் கூட்டுக் குழுவிற்கு பரிந்துரைத்தது. மத்திய சிறுபான்மை விவகாரங்கள் துறை அமைச்சர் கிரண் ரிஜிஜு தாக்கல் செய்த மசோதாவை எதிர்கட்சிகள் கடுமையாக விமர்சித்தன, முன்மொழியப்பட்ட சட்டம் "அரசியலமைப்புக்கு எதிரானது", "சிறுபான்மையினருக்கு எதிரானது" மற்றும் "பிளவுபடுத்தும்" என்று எதிர்க்கட்சிகள் கூறின.
ஆங்கிலத்தில் படிக்க: Explained: The proposed changes to Waqf law
இந்த மசோதா 1995 ஆம் ஆண்டு வக்ஃப் சட்டத்தை திருத்த முயல்கிறது, மேலும் வக்ஃப்கள் எவ்வாறு நிர்வகிக்கப்படுகிறது மற்றும் ஒழுங்குபடுத்தப்படுகிறது என்பதில் பெரும் மாற்றங்களை முன்மொழிகிறது. வக்ஃப் சட்டம் என்ன? மசோதா என்னென்ன திருத்தங்களை முன்மொழிந்துள்ளது, ஏன் இந்த மாற்றங்கள் குறிப்பிடத்தக்கவை?
முதலில், வக்ஃப் சொத்து என்றால் என்ன?
வக்ஃப் என்பது ஒரு குறிப்பிட்ட நோக்கத்திற்காக, அதாவது மத, தொண்டு அல்லது தனிப்பட்ட நோக்கங்களுக்காக முஸ்லிம்களால் வழங்கப்பட்ட தனிப்பட்ட சொத்து. சொத்தின் பயனாளிகள் வேறு வேறாக இருக்க முடியும் என்றாலும், சொத்தின் உரிமை கடவுளிடம் இருப்பதைக் குறிக்கிறது.
ஒரு வக்ஃப் ஒரு பத்திரம் அல்லது கருவி மூலம் அல்லது வாய்வழியாக உருவாக்கப்படலாம் அல்லது ஒரு சொத்து நீண்ட காலமாக மத அல்லது தொண்டு நோக்கங்களுக்காகப் பயன்படுத்தப்பட்டால் வக்ஃப் என்று கருதலாம். ஒரு சொத்து வக்ஃப் என அறிவிக்கப்பட்டவுடன், அதன் தன்மை முழுமையாக மாறுகிறது, மேலும் அதை மாற்ற முடியாது.
வக்ஃப் எவ்வாறு நிர்வகிக்கப்படுகிறது?
இந்தியாவில் உள்ள வக்ஃப் சொத்துக்கள் வக்ஃப் சட்டம், 1995 ஆல் நிர்வகிக்கப்படுகின்றன. இருப்பினும், முஸ்லீம் வக்ஃப் சரிபார்ப்புச் சட்டம் அமலுக்கு வந்த 1913 ஆம் ஆண்டு முதல் இந்தியாவில் வக்ஃப்களின் ஆளுகைக்கான சட்ட ஆட்சி உள்ளது. பின்னர் முசல்மான் வக்ஃப் சட்டம், 1923 பின்பற்றப்பட்டது. சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு, மத்திய வக்ஃப் சட்டம், 1954 இயற்றப்பட்டது, அது இறுதியில் வக்ஃப் சட்டம், 1995 ஆல் மாற்றப்பட்டது.
2013 ஆம் ஆண்டில், வக்ஃப் சொத்துக்களை ஆக்கிரமித்தால் இரண்டு ஆண்டுகள் வரை சிறைத்தண்டனை விதிக்கும் வகையில் சட்டம் திருத்தப்பட்டது, மேலும் வக்ஃப் சொத்துக்களை விற்பது, பரிசு, பரிமாற்றம், அடமானம் அல்லது மாற்றத்தை வெளிப்படையாக தடை செய்கிறது.
வக்ஃப் சட்டம், உள்ளூர் விசாரணைகள், சாட்சிகளை வரவழைத்தல் மற்றும் பொது ஆவணங்களைக் கோருவதன் மூலம் அனைத்து வக்ஃப் சொத்துகளின் பட்டியலை பராமரிக்கும் ஒரு கணக்கெடுப்பு ஆணையரை நியமிக்க வழங்குகிறது.
ஒரு வக்ஃப் சொத்து, மேற்பார்வையாளராகச் செயல்படும் முத்தவல்லி (காவலர்) மூலம் நிர்வகிக்கப்படுகிறது. இந்திய அறக்கட்டளைச் சட்டம், 1882 இன் கீழ் அறக்கட்டளைகளின் கீழ் உள்ள சொத்துக்கள் எவ்வாறு நிர்வகிக்கப்படுகின்றன என்பதைப் போன்றே வக்ஃப் சொத்துக்கள் நிர்வகிக்கப்படுகின்றன.
வக்ஃப் சொத்துக்கள் தொடர்பான எந்தவொரு சர்ச்சையும் வக்ஃப் தீர்ப்பாயத்தால் முடிவு செய்யப்படும் என்று வக்ஃப் சட்டம் கூறுகிறது. தீர்ப்பாயம் மாநில அரசாங்கத்தால் உருவாக்கப்பட்டது, மேலும் மூன்று உறுப்பினர்களை உள்ளடக்கியது, தலைவராக மாவட்ட, அமர்வுகள் அல்லது சிவில் நீதிபதி, வகுப்பு I பதவிக்குக் குறையாத மாநில நீதித்துறை அதிகாரி; மாநில சிவில் சேவைகளில் இருந்து ஒரு அதிகாரி; மற்றும் முஸ்லீம் சட்டம் மற்றும் நீதித்துறை பற்றிய அறிவு உள்ளவர்.
வக்ஃப் வாரியங்கள், வக்ஃப் கவுன்சில்கள், மாநிலங்களில் உள்ள வக்ஃப் வாரியங்களுக்கான தலைமை நிர்வாக அதிகாரிகளை அரசியலமைப்பு மற்றும் நியமனம் செய்வதற்கான விதிகளும் சட்டத்தில் உள்ளன. வக்ஃப் வாரியத்தில் அங்கம் வகிக்கும் தலைமை நிர்வாக அதிகாரிகளும், நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்களும் முஸ்லிம் சமூகத்தைச் சேர்ந்தவர்களாக இருக்க வேண்டும்.
வக்ஃப் வாரியங்களின் பணிகள் என்ன?
வக்ஃப் வாரியம் என்பது மாநில அரசின் கீழ் உள்ள ஒரு அமைப்பாகும், இது மாநிலம் முழுவதும் உள்ள வக்ஃப் சொத்துக்களுக்கு பாதுகாவலராக செயல்படுகிறது. பெரும்பாலான மாநிலங்களில் ஷியா மற்றும் சன்னி சமூகத்தினருக்கென தனி வக்ஃப் வாரியங்கள் உள்ளன. நாட்டில் உள்ள அனைத்து முக்கிய மசூதிகளும் வக்ஃப் சொத்துக்கள் மற்றும் மாநிலத்தின் வக்ஃப் வாரியத்தின் கீழ் உள்ளன.
ஒரு வக்ஃப் வாரியம் ஒரு தலைவரின் தலைமையில் உள்ளது, மேலும் மாநில அரசு, முஸ்லிம் சட்டமன்ற உறுப்பினர்கள் மற்றும் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்கள், மாநில பார் கவுன்சிலின் முஸ்லீம் உறுப்பினர்கள், அங்கீகரிக்கப்பட்ட இஸ்லாமிய இறையியல் அறிஞர்கள் மற்றும் ஆண்டு வருமானம் ரூ.1 லட்சம் மற்றும் அதற்கு மேல் உள்ள வக்ஃப்களின் முத்தவல்லிகள் இதில் இடம்பெறுவர்.
வக்ஃப் வாரியம் சொத்துக்களை நிர்வகிக்கவும், இழந்த சொத்துக்களை மீட்டெடுப்பதற்கான நடவடிக்கைகளை எடுக்கவும், விற்பனை, அன்பளிப்பு, அடமானம், பரிமாற்றம் அல்லது குத்தகை மூலம் வக்ஃப்பின் அசையாச் சொத்தை மாற்றுவதற்கும் சட்டத்தின் கீழ் அதிகாரங்களைக் கொண்டுள்ளது. இருப்பினும், வக்ஃப் வாரியத்தின் மூன்றில் இரண்டு பங்கு உறுப்பினர்களாவது அத்தகைய பரிவர்த்தனைக்கு ஆதரவாக வாக்களிக்காத வரை அனுமதி வழங்கப்படாது.
வக்ஃப் சட்டத்தில் என்ன பெரிய மாற்றங்கள் முன்மொழியப்பட்டுள்ளன?
இந்த மசோதா வக்ஃப் சட்டத்தின் தற்போதைய கட்டமைப்பை கணிசமாக மாற்ற முயல்கிறது. முன்மொழியப்பட்ட திருத்தம் வக்ஃபுகளை நிர்வகிக்கும் அதிகாரத்தை முஸ்லிம் சமூகத்தால் நடத்தப்படும் வாரியங்கள் மற்றும் தீர்ப்பாயங்களில் இருந்து மாநில அரசுகளுக்கு மாற்றுகிறது.
மசோதாவின் முக்கிய மாற்றங்கள்:
* இந்த மசோதா முந்தைய சட்டத்தின் பெயரை வக்ஃப் சட்டம், 1995 இல் இருந்து, ஒருங்கிணைந்த வக்ஃப் மேலாண்மை, அதிகாரமளித்தல், செயல்திறன் மற்றும் மேம்பாட்டு சட்டம், 1995 என மாற்ற முயல்கிறது.
* இது சட்டத்தில் மூன்று புதிய விதிகளை அறிமுகப்படுத்த முயல்கிறது:
முதலாவதாக, பிரிவு 3A, சொத்தின் சட்டப்பூர்வ உரிமையாளராகவும், அத்தகைய சொத்தை மாற்றவோ அல்லது அர்ப்பணிக்கவோ தகுதியுடையவராக இல்லாவிட்டால், எந்தவொரு நபரும் வக்ஃப் சொத்தாக உருவாக்கக்கூடாது என்று கூறுகிறது. ஒரு தனிநபருக்கு சொந்தமில்லாத நிலம் வக்ஃப் ஆக வழங்கப்படவில்லை என்ற அனுமானத்தை நிவர்த்தி செய்வதாக இந்த விதி தோன்றுகிறது.
இரண்டாவதாக, பிரிவு 3C(1), “இந்தச் சட்டம் தொடங்குவதற்கு முன்போ அல்லது அதற்குப் பின்னரோ வக்ஃப் சொத்தாக அடையாளம் காணப்பட்ட அல்லது அறிவிக்கப்பட்ட அரசுச் சொத்து, வக்ஃப் சொத்தாகக் கருதப்படாது” என்று கூறுகிறது.
மூன்றாவதாக, பிரிவு 3C(2), வக்ஃப் என வழங்கப்படும் சொத்து அரசாங்க நிலமா என்பதை முடிவு செய்ய அரசாங்கத்திற்கு அதிகாரம் அளிக்கிறது. “அத்தகைய சொத்து ஏதேனும் அரசாங்கச் சொத்தா என்பது குறித்து ஏதேனும் கேள்விகள் எழுந்தால், அந்தச் சொத்து அரசாங்கச் சொத்தா இல்லையா என்பதைத் தீர்மானித்துச் சமர்ப்பிக்கும் அதிகார வரம்பைக் கொண்ட கலெக்டருக்கு அனுப்பப்படும் மற்றும் அவர் தீர்மானித்து அரசுக்கு அறிக்கை அளிக்க வேண்டும்” என்று மசோதா கூறுகிறது.
பிரச்சனை ஏற்பட்டால் ஆட்சியர் - வக்ஃப் தீர்ப்பாயம் அல்ல - இந்தத் தீர்மானத்தை எடுப்பார் என்பதே இந்த விதியின் பொருள். முன்மொழியப்பட்ட ஷரத்து, அத்தகைய சொத்து "கலெக்டர் தனது அறிக்கையை சமர்ப்பிக்கும் வரை வக்ஃப் சொத்தாக கருதப்படாது" என்றும் கூறுகிறது. இதன் பொருள் என்னவென்றால், பிரச்சினையில் அரசாங்கம் முடிவெடுக்கும் வரை, சர்ச்சைக்குரிய நிலத்தை வக்ஃப் கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருக்க முடியாது.
முன்மொழியப்பட்ட மசோதா, "எந்த நேரத்திலும் எந்தவொரு வக்ஃப்பையும் இந்தியக் கட்டுப்பாட்டாளர் மற்றும் ஆடிட்டர் ஜெனரலால் நியமிக்கப்படும் தணிக்கையாளரால் அல்லது அந்த நோக்கத்திற்காக மத்திய அரசால் நியமிக்கப்பட்ட எந்தவொரு அதிகாரி மூலமாகவும் எந்த நேரத்திலும் தணிக்கை செய்யும்" அதிகாரத்தை மத்திய அரசுக்கு வழங்கும்.
இந்த விதிகள் அனைத்தையும் ஒன்றாக எடுத்துக் கொண்டால், சில சந்தர்ப்பங்களில் அரசாங்க நிலம் வக்ஃப் சொத்தாக தவறாகக் கருதப்படுவதையும், இப்பிரச்சினைக்கு அரசாங்கத்தின் தலையீடு தேவை என்பதையும் இந்த மசோதா ஒரு அனுமானத்தைக் கொண்டுள்ளது என்பதைக் குறிக்கிறது.
* ஒரு சொத்து வக்ஃப் வசம் இருப்பதாகக் கருதப்படுவது எப்படி என்பதையும் இந்த மசோதா மறுவரையறை செய்கிறது. "பயன்பாடு மூலம் வக்ஃப்" என்ற கருத்தை நீக்க முயல்கிறது. 1995 சட்டத்தின் கீழ், மத நோக்கங்களுக்காக முஸ்லிம்களால் தொடர்ச்சியான மற்றும் தடையின்றி பயன்படுத்தப்படும் ஒரு சொத்து வக்ஃப் சொத்தாக "கருதப்படுகிறது". இதன் பொருள், அசல் அறிவிப்பு சந்தேகத்திற்குரியதாக இருந்தாலும், ஒரு சொத்தை பயன்பாட்டின் மூலம் வக்ஃப் ஆகக் கருதலாம். பல மசூதிகள் மற்றும் கல்லறைகள் இந்த வகைக்குள் வரலாம்.
முன்மொழியப்பட்ட மசோதா, "பயன்பாடு மூலம் வக்ஃப்" தொடர்பான விதிகளைத் தவிர்த்துவிட்டு, செல்லுபடியாகும் வக்ஃப்நாமா இல்லாத நிலையில் வக்ஃப் சொத்தை சந்தேகப்பட வைக்கிறது.
* மாநிலங்களில் உள்ள வக்ஃப் வாரியங்களின் அமைப்பை மாற்ற இந்த மசோதா முன்மொழிகிறது. இது முஸ்லீம் அல்லாத தலைமை நிர்வாக அதிகாரியை கூட அனுமதிக்க முன்மொழிகிறது, மேலும் மாநில வக்ஃப் வாரியங்களுக்கு குறைந்தது இரண்டு முஸ்லிம் அல்லாத உறுப்பினர்களை வைத்திருக்கும் அதிகாரத்தை மாநில அரசுக்கு வழங்குகிறது.
“தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil“
/indian-express-tamil/media/agency_attachments/33Ho9XHwZawzDekwDLnu.png)
Follow Us/indian-express-tamil/media/media_files/hjjJHJVFE3TxHxiu2tW9.jpg)