மத்திய அமைச்சரவை திங்கள்கிழமை (நவம்பர் 25) ’ஒரே நாடு ஒரே சந்தா’ (One Nation One Subscription) எனப்படும் முன்முயற்சிக்காக ரூ.6,000 கோடி பட்ஜெட் ஒதுக்கீட்டிற்கு ஒப்புதல் அளித்தது, இது இந்தியாவின் உயர்கல்வி நிறுவனங்களுக்கு (HEIs) சிறந்த கல்வி வளங்களை அணுக உதவும் என்று மத்திய அரசு நம்புகிறது.
ஆங்கிலத்தில் படிக்க: First phase of ‘One Nation One Subscription’ approved: How the scheme can improve govt institutions’ access to journals
ஏறக்குறைய 6,300 அரசாங்கத்தால் நடத்தப்படும் நிறுவனங்களுக்கான ஆய்வறிக்கை சந்தாக்களை மையப்படுத்துவதை நோக்கமாகக் கொண்டு, ஒரே நாடு ஒரே சந்தா திட்டமானது ஒரே தளத்தின் கீழ் 13,000 அறிவார்ந்த பத்திரிகைகளுக்கு சமமான அணுகலை வழங்க முயல்கிறது.
தற்போதைய அமைப்பின் மாற்றம், அமைச்சரவையின் ஒப்புதல் மற்றும் இந்த முன்முயற்சிக்கான சாலை வரைபடம் இங்கே.
உயர் கல்வி நிறுவனங்கள் தற்போது பத்திரிகைகளை எவ்வாறு அணுகுகிறது?
தற்போது, பல்வேறு அமைச்சகங்களின் நிர்வாகக் கட்டுப்பாட்டின் கீழ் உள்ள 10 வெவ்வேறு நூலகக் கூட்டமைப்பு மூலம் உயர் கல்வி நிறுவனங்கள் பத்திரிகைகளை அணுக முடியும். ஒரு நூலகக் கூட்டமைப்பு என்பது இரண்டு அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட நூலகங்களின் குழுவாகும், அவை சில ஒத்த தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்ய ஒத்துழைக்க ஒப்புக்கொண்டுள்ளன, பொதுவாக வளப் பகிர்வு. உதாரணமாக, காந்திநகரில் உள்ள தகவல் மற்றும் நூலக நெட்வொர்க் மையம் (INFLIBNET) என்பது மத்திய கல்வி அமைச்சகத்தின் கீழ் உள்ள பல்கலைக்கழக மானியக் குழுவின் பல்கலைக்கழகங்களுக்கு இடையேயான மையமாகும், இது யூ.ஜி.சி- இன்போநெட் (UGC-Infonet) டிஜிட்டல் லைப்ரரி கூட்டமைப்பை மேற்பார்வையிடுகிறது, இது தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட அறிவார்ந்த மின்னணு இதழ்கள் மற்றும் வெவ்வெறு துறைகளின் தரவுத்தளங்களுக்கான அணுகலை வழங்குகிறது.
இது தவிர, உயர் கல்வி நிறுவனங்கள் தனித்தனியாக பல பத்திரிகைகளுக்கு குழுசேர்கின்றன. அரசாங்க மதிப்பீடுகளின்படி, மேலே உள்ள நெட்வொர்க்குகள் மற்றும் தனிப்பட்ட சந்தாக்கள் மூலம் சுமார் 2,500 உயர் கல்வி நிறுவனங்கள் 8,100 இதழ்களை அணுக முடியும்.
ஒரே நாடு ஒரே சந்தா திட்டம் என்ன வழங்குகிறது?
ஒரே நாடு ஒரே சந்தா திட்டத்தின் மூலம், அனைத்து அரசு உயர் கல்வி நிறுவனங்களுக்கும் ஆய்வறிக்கை அணுகலுக்கான பிரிக்கப்பட்ட அணுகுமுறையை ஒருங்கிணைப்பதை மத்திய அரசு நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது. ஜனவரி 1, 2025 முதல் செயல்படும் ஒரே தளத்தில் ஆயிரக்கணக்கான பத்திரிக்கைகளை அணுக மாநில மற்றும் மத்திய அரசுகளின் உயர் கல்வி நிறுவனங்களுக்கு ஒரே நாடு ஒரே சந்தா திட்டம் உதவும்.
எல்செவியர் சயின்ஸ் டைரக்ட் (லான்செட் உட்பட), ஸ்பிரிங்கர் நேச்சர், விலே பிளாக்வெல் பப்ளிஷிங், டெய்லர் & பிரான்சிஸ், ஐ.இ.இ.இ, சேஜ் பப்ளிஷிங், அமெரிக்கன் கெமிக்கல் சொசைட்டி, மற்றும் அமெரிக்கன் மேத்தமெட்டிகல் சொசைட்டி உள்ளிட்ட 30 சர்வதேச வெளியீட்டாளர்களால் வெளியிடப்பட்ட 13,000 இதழ்களை இந்த பொதுவான தளம் வழங்கும். இந்த இதழ்களை அணுக அனைத்து நிறுவனங்களும் தளத்தில் பதிவு செய்ய வேண்டும். இந்த முயற்சியை செயல்படுத்தும் நிறுவனமாக தகவல் மற்றும் நூலக நெட்வொர்க் மையம் நியமிக்கப்பட்டுள்ளது. 30 வெவ்வேறு வெளியீட்டாளர்களுக்கு தலா ஒரு சந்தா விலையை மத்திய அரசு பேச்சுவார்த்தை நடத்தி முடிவு செய்யும் வகையில், 2025, 2026 மற்றும் 2027 ஆகிய மூன்று காலண்டர் ஆண்டுகளுக்கு ரூ.6,000 கோடிக்கு ஒப்புதல் அளித்தது.
"பொது தளத்தில் கிடைக்கும் 13,000 க்கு வெளியே உள்ள பத்திரிகைகளை உயர் கல்வி நிறுவனங்கள் அணுக விரும்பினால், அவர்கள் தனித்தனியாக குழுசேரலாம்" என்று ஒரு அதிகாரி தி இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸிடம் கூறினார்.
ஒரே நாடு ஒரே சந்தா திட்டத்தின் அவசியம் என்ன?
ஒரே நாடு ஒரே சந்தா திட்டம் நான்கு அடிப்படையில் நியாயப்படுத்தப்பட்டுள்ளது.
முதலாவதாக, அடுக்கு 2 மற்றும் அடுக்கு 3 நகரங்களில் இருக்கும் நிறுவனங்கள் உட்பட, 6,300 அரசுப் பல்கலைக்கழகங்கள், கல்லூரிகள், ஆராய்ச்சி அமைப்புகள் மற்றும் தேசிய முக்கியத்துவம் வாய்ந்த நிறுவனங்கள் (INI) ஆகியவற்றில் உள்ள 55 லட்சம் முதல் 1.8 கோடி மாணவர்கள், ஆசிரியர்கள் மற்றும் ஆராய்ச்சியாளர்களுக்கு சிறந்த அறிவார்ந்த இதழ்களுக்கான அணுகலை விரிவுபடுத்தும்.
இரண்டாவதாக, இது பல்வேறு நூலகக் கூட்டமைப்பு மற்றும் தனிப்பட்ட உயர்கல்வி நிறுவனங்களில் பத்திரிகைச் சந்தாக்களை நகலெடுப்பதைத் தவிர்க்கும், எனவே வளங்களை ஒன்றுடன் ஒன்று சேர்ப்பதற்கான அதிகப்படியான செலவைக் குறைக்கும்.
மூன்றாவதாக, அனைத்து மத்திய மற்றும் மாநில அரசாங்க உயர் அதிகாரங்களுக்கும் ஒரே சந்தா என்பது, வெளியீட்டாளர்களுடன் பேச்சுவார்த்தை நடத்தும் போது சிறந்த பேரம் பேசும் ஆற்றலை வழங்கும். ஒரு உதாரணத்தை மேற்கோள் காட்டி, மத்திய அரசாங்கத்தின் ஒரு ஆதாரம் கூறியது, “கடந்த இரண்டு ஆண்டுகளாக நாங்கள் வெவ்வேறு வெளியீட்டாளர்களின் பிரதிநிதிகளைச் சந்தித்து வருகிறோம், இந்த நேரத்தில், நாங்கள் சிறந்த விலையை பேச்சுவார்த்தை நடத்தினோம். இதன் விளைவாக, 13,000 பத்திரிகைகளுக்கு ஆண்டுக்கு ரூ.4,000 கோடி ஆரம்ப செலவு ரூ.1,800 கோடியாகக் குறைக்கப்பட்டுள்ளது” என்றார்.
நான்காவதாக, அரசு உயர்கல்வி நிறுவனங்களால் இதழ்கள் எந்த அளவிற்கு அணுகப்படுகின்றன மற்றும் பதிவிறக்கம் செய்யப்படுகின்றன என்பதைப் பற்றிய நுண்ணறிவை மத்திய அரசு பெறும் என்று அந்த அதிகாரி தெரிவித்தார். "இது நீண்டகால திட்டமிடலுக்கு உதவுவது மட்டுமல்லாமல், செயலற்ற நிறுவனங்களை தளத்தை முழுமையாகப் பயன்படுத்தவும், அதன் பலன்களை அவர்களின் ஆசிரியர்கள், மாணவர்கள் மற்றும் ஆராய்ச்சியாளர்களிடையே ஊக்குவிக்கவும் உதவும்" என்று அதிகாரி கூறினார்.
ஒரே நாடு ஒரே சந்தா திட்டம் எப்போது கருத்தாக்கப்பட்டது?
இந்த முன்முயற்சியானது தேசிய கல்விக் கொள்கை (NEP) 2020 இலிருந்து உருவானது, இது கல்வி மற்றும் தேசிய வளர்ச்சியில் சிறந்து விளங்குவதற்கான ஒரு மூலக்கல்லாக ஆராய்ச்சியை வலியுறுத்துகிறது. "இந்த வேறுபட்ட பகுதிகளில் இந்தியா முன்னணியில் இருக்க வேண்டும் என்றால், அதன் பரந்த திறமைக் குழுவின் திறனை, வரும் ஆண்டுகளில் மற்றும் பத்தாண்டுகளில் மீண்டும் ஒரு முன்னணி அறிவுச் சமூகமாக மாற்ற வேண்டும் என்றால், தேசத்தின் அனைத்து துறைகளிலும் அதன் ஆராய்ச்சி திறன்கள் மற்றும் வெளியீடுகளில் குறிப்பிடத்தக்க விரிவாக்கம் தேவைப்படும்,” என்று தேசிய கல்விக் கொள்கை 2020 கூறுகிறது. இந்தியாவின் உயர்கல்வி நிறுவனங்களில் புதுமை கலாச்சாரத்தை வளர்க்கும் அதே வேளையில் ஆராய்ச்சி மற்றும் மேம்பாட்டை (R&D) விதைப்பதற்கும், நிதியளிப்பதற்கும், வளர்ப்பதற்கும் மற்றும் மேம்படுத்துவதற்கும் ஒரு தேசிய ஆராய்ச்சி அறக்கட்டளையை (NRF) நிறுவுவதற்கு தேசிய கல்விக் கொள்கை வலுவாக பரிந்துரைத்தது.
2022 ஆம் ஆண்டில், முதன்மை அறிவியல் ஆலோசகர் தலைமையில் செயலர்களைக் கொண்ட ஒரு முக்கிய குழுவை உருவாக்குவதன் மூலம் மத்திய அரசு இந்த இலக்கை நோக்கி ஒரு உறுதியான நடவடிக்கையை எடுத்தது. இந்தக் குழு பின்னர் ஒரே நாடு ஒரே சந்தா முன்முயற்சிக்காக பத்திரிகை வெளியீட்டாளர்களுடன் வலுவான பேச்சுவார்த்தைகளை மேற்கொள்ள செலவு பேச்சுவார்த்தை குழுவை அமைத்தது. அனுசந்தன் தேசிய ஆராய்ச்சி அறக்கட்டளை (ANRF) இந்த ஆண்டின் தொடக்கத்தில் நிறுவப்பட்டது.
அடுத்து என்ன நடக்கும்?
அடுத்த கட்டமாக, பத்திரிகை வெளியீட்டாளர்களுடன் கட்டுரை செயலாக்கக் கட்டணங்களை (APCs) மத்திய அரசு பேச்சுவார்த்தை நடத்த உள்ளது. கட்டுரை செயலாக்க கட்டணங்கள், வெளியீட்டுக் கட்டணம் என்றும் அழைக்கப்படும், சில பத்திரிகைகளில் வெளியிடுவதற்கு ஆசிரியர்கள் செலுத்த வேண்டிய கட்டணங்கள். அறிவியல் இதழ்கள் வெளியீடு, தலையங்கம், செயல்பாட்டு, சக மதிப்பாய்வு மற்றும் பிற செயல்பாட்டு செலவுகளை ஈடுகட்ட வருமானத்தை ஈட்டுவதற்கான பல்வேறு வழிகளைக் கொண்டுள்ளன. திறந்த அணுகல் இதழ்கள் பொதுவாக ஏ.பி.சி எனப்படும் கட்டுரை செயலாக்கத்திற்கு ஒரு குறிப்பிட்ட கட்டணத்தை வசூலிக்கின்றன.
அரசாங்க மதிப்பீடுகளின்படி, இந்தியாவில் உள்ள ஆசிரியர்கள் 2021 ஆம் ஆண்டில் பத்திரிகை வெளியீட்டாளர்களுக்கு கிட்டத்தட்ட ₹380 கோடியை கட்டுரை செயலாக்க கட்டணங்களாகச் செலுத்தியுள்ளனர். அரசாங்கத்தால் நடத்தப்படும் அனைத்து உயர்கல்வி நிறுவனங்களுக்கும் (HEIs) ஒரே சந்தா விகிதத்தை அரசாங்கம் எவ்வாறு பேச்சுவார்த்தை நடத்தியதோ, அதே போலவே இப்போது கட்டுரைச் செயலாக்க கட்டணங்களுக்கு அதைச் செய்வதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது. இந்த அணுகுமுறை ஒட்டுமொத்த செலவுகளைக் குறைக்கும் என்று மத்திய அரசு நம்புகிறது. இதை அடைவதற்கு, ஆய்வுக் கட்டுரைகளுக்காக செயலாக்க கட்டணங்களில் உள்ள பத்திரிகைகளுடன் பேச்சுவார்த்தை நடத்த, பங்கேற்கும் அமைச்சகங்களிலிருந்து பாடம் சார்ந்த நிபுணர்களின் குழுக்கள் உருவாக்கப்படும்.
ஒரே நாடு ஒரே சந்தா திட்டம் தனியார் உயர் கல்வி நிறுவனங்களையும் உள்ளடக்குமா என்பது குறித்து, அரசாங்கம் இன்னும் முடிவு எடுக்கவில்லை என்று வட்டாரங்கள் தெரிவித்தன.
“தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil“
Stay updated with the latest news headlines and all the latest Lifestyle news. Download Indian Express Tamil App - Android or iOS.