இந்திய மாநிலங்கள் இடையிலான பிரச்னைகள்: தீர்வு காணும் நடைமுறை என்ன?

மகாராஷ்டிரா சட்டமன்றத்தின் இரு அவைகளும் டிசம்பர் 27-ம் தேதி சர்ச்சையைத் தீர்ப்பதற்கான சட்டப் போராட்டத்தை ஆதரிக்க ஒருமனதாக தீர்மானம் நிறைவேற்றியது. இந்த விவகாரத்தில் கர்நாடகாவின் நிலைப்பாட்டை மீண்டும் வலியுறுத்தும் தீர்மானத்தை கர்நாடக சட்டசபை நிறைவேற்றிய சில நாட்களுக்குப் பிறகு, இது நடந்துள்ளது.

மகாராஷ்டிரா மற்றும் கர்நாடகா மாநிலங்களுக்கு இடையே எல்லைப் பிரச்சனை வலுத்து வருகிறது. இரு மாநிலங்களும் தங்கள் நிலைப்பாட்டை கடினமாக்குகின்றன. டிசம்பர் 27-ம் தேதி மகாராஷ்டிரா சட்டமன்றத்தின் இரு அவைகளும் இந்த பிரச்னையைத் தீர்ப்பதற்கான சட்டப் போராட்டத்தை ஆதரிக்க ஒருமனதாக தீர்மானம் நிறைவேற்றியது. இந்த விவகாரத்தில் கர்நாடகாவின் நிலைப்பாட்டை மீண்டும் வலியுறுத்தும் தீர்மானத்தை கர்நாடக சட்டசபை நிறைவேற்றிய சில நாட்களுக்குப் பிறகு, இது நடந்துள்ளது.

மகாராஷ்டிரா-கர்நாடகா எல்லைப் பிரச்சனை என்ன?

வட கர்நாடகாவில் பெலகாவி, கார்வார் மற்றும் நிபானி ஆகிய இடங்களில் எல்லைப் பிரச்சனை நீண்ட காலமாக உள்ளது. 1956-ம் ஆண்டின் மாநில மறுசீரமைப்புச் சட்டத்தின்படி மாநில எல்லைகள் மொழிவாரியாக மாற்றியமைக்கப்பட்டபோது, பெலகாவி முந்தைய மைசூர் மாநிலத்தின் ஒரு பகுதியாக மாறியது. மராத்தி மொழி பேசும் மக்கள் அதிகம் வசிக்கும் பெலகாவியின் சில பகுதிகள் மகாராஷ்டிராவில் இருக்க வேண்டும் என்று மகாராஷ்டிரா கூறுகிறது.

மகாராஷ்டிரா, கர்நாடகா மற்றும் கேரளாவில் உள்ள எல்லைப் பிரச்சனையைத் தீர்க்க, 1966 அக்டோபரில், இந்தியாவின் முன்னாள் தலைமை நீதிபதி மெஹர் சந்த் மகாஜன் தலைமையில் மகாஜன் ஆணையத்தை மத்திய அரசு அமைத்தது. பெல்காம் மற்றும் 247 கிராமங்கள் கர்நாடகாவுடன் இருக்க வேண்டும் என்று ஆணையம் பரிந்துரைத்தது. இந்த அறிக்கையை நிராகரித்த மகாராஷ்டிரா, 2004-ல் உச்ச நீதிமன்றத்தை நாடியது.

மாநிலங்களுக்கு இடையே பிரச்னை எப்படி தீர்க்கப்படுகிறது?

மாநிலங்களுக்கு இடையேயான பிரச்சனைகளை பெரும்பாலும் இரு தரப்பு ஒத்துழைப்புடன் தீர்க்கும் முயற்சிகள் மேற்கொள்ளப்படுகின்றன. மத்திய அரசு இதை முன்னெடுப்பவராக அல்லது நடுநிலையான மத்தியஸ்தராக செயல்படுகிறது. பிரச்சினைகள் சுமுகமாகத் தீர்க்கப்பட்டால், 1968-ம் ஆண்டின் பீகார்-உத்திரப் பிரதேசம் (எல்லைகளை மாற்றுதல்) சட்டம் மற்றும் 1979-ம் ஆண்டின் ஹரியானா-உத்திரப் பிரதேசம் (எல்லைகளை மாற்றுதல்) சட்டம் போன்ற மாநில எல்லைகளை மாற்றுவதற்கான சட்டத்தை நாடாளுமன்றம் கொண்டு வர முடியும்.

பெலகாவி விவகாரத்தில், மத்திய உள்துறை அமைச்சர் அமித்ஷா, முதல்வர்கள் பசவராஜ் பொம்மை மற்றும் ஏக்நாத் ஷிண்டே ஆகியோரை சந்தித்து, எல்லைப் பிரச்னைகள் அனைத்தையும் தீர்க்க, ஒவ்வொரு தரப்பிலிருந்தும் மூன்று அமைச்சர்கள் அடங்கிய 6 பேர் கொண்ட குழுவை அமைக்குமாறு கேட்டுக் கொண்டார்.

பிரச்னைகளைத் தீர்க்க வேறு என்ன வழிகள் இருக்கிறது?

மாநிலங்களுக்கு இடையேயான பிரச்சனைகளைத் தீர்ப்பதற்கு அரசியலமைப்பில் வேறு முறையான வழிகள் உள்ளன.

நீதித்துறை தீர்வு: உச்ச நீதிமன்றம் அதன் அதிகார வரம்பில் மாநிலங்களுக்கு இடையேயான குற்றச்சாட்டுகளை தீர்மானிக்கிறது. அரசியலமைப்பின் பிரிவு 131 கூறுகிறது: “இந்த அரசியலமைப்பின் விதிகளுக்கு உட்பட்டு, உச்ச நீதிமன்றம், வேறு எந்த நீதிமன்றத்தையும் தவிர்த்து, எந்தவொரு சர்ச்சையிலும் அதன் அதிகார வரம்பைப் பெற்றிருக்கிறது.

(அ) இந்திய அரசுக்கும் ஒன்று அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட மாநிலங்களுக்கும் இடையே; அல்லது

(ஆ) இந்திய அரசுக்கும் எந்த ஒரு மாநிலம் அல்லது மாநிலங்கள் ஒருபுறம் மற்றும் ஒன்று அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட மற்ற மாநிலங்களுக்கு இடையே பிரச்னைகள்; அல்லது

(இ) இரண்டு அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட மாநிலங்களுக்கு இடையே, சட்டப்பூர்வ உரிமையின் இருப்பு அல்லது அளவு சார்ந்துள்ள ஏதேனும் பிரச்னை (சட்டம் அல்லது உண்மையா) சம்பந்தப்பட்டிருந்தால்: கூறப்பட்ட அதிகார வரம்பு சர்ச்சைக்கு நீட்டிக்கப்படாது. எந்தவொரு ஒப்பந்தம், உடன்படிக்கை, ஈடுபாடுகள் மற்றும் அல்லது இந்த அரசியலமைப்பின் தொடக்கத்திற்கு முன் நுழைந்த அல்லது செயல்படுத்தப்பட்ட பிற ஒரே மாதிரியான கருவிகளில் இருந்து எழுகிறது, அத்தகைய தொடக்கத்திற்குப் பிறகும் செயல்பாட்டில் தொடர்கிறது, அல்லது அத்தகைய சர்ச்சை அந்த அதிகார வரம்புக்கு நீட்டிக்கப்படாது என்று வழங்குகிறது.

மாநிலங்களுக்கு இடையேயான கவுன்சில்: மாநிலங்களுக்கிடையேயான பிரச்னைகளைத் தீர்ப்பதற்காக, மாநிலங்களுக்கிடையேயான கவுன்சிலை அமைக்க, அரசியலமைப்பின் 263-வது பிரிவு குடியரசுத் தலைவருக்கு அதிகாரம் அளிக்கிறது. இந்த கவுன்சில் மாநிலங்களுக்கும் மத்திய அரசுக்கும் இடையேயான விவாத மேடையாக கருதப்படுகிறது. 1988-ம் ஆண்டில், சர்க்காரியா ஆணையம் கவுன்சில் ஒரு நிரந்தர அமைப்பாக இருக்க வேண்டும் என்று பரிந்துரைத்தது. மேலும், 1990-ல் அது குடியரசுத் தலைவர் ஆணை மூலம் நடைமுறைக்கு வந்தது.

அந்த விதி கூறுகிறது: “மாநிலங்களுக்கு இடையேயான கவுன்சில் தொடர்பான விதிகள் எந்த நேரத்திலும் குடியரசுத் தலைவருக்குத் தோன்றினால், பொது நலன்கள் ஒரு சபையை ஸ்தாபிப்பதன் மூலம் கடமை நிறைவேற்றும்.”

(ஏ) மாநிலங்களுக்கிடையே எழுந்துள்ள சர்ச்சைகளை விசாரித்து ஆலோசனை வழங்குதல்;

(பி) சில மாநிலங்கள் அல்லது அனைத்து மாநிலங்கள், அல்லது யூனியன் மற்றும் ஒன்று அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட மாநிலங்கள், பொதுவான நலன்களைக் கொண்ட விஷயங்களை ஆராய்ந்து விவாதித்தல்; அல்லது

(சி) அத்தகைய எந்தவொரு விஷயத்தின் மீதும் பரிந்துரைகளை வழங்குதல் மற்றும் குறிப்பாக, அந்த விஷயத்தைப் பொறுத்த வரையில் கொள்கை மற்றும் நடவடிக்கையின் சிறந்த ஒருங்கிணைப்புக்கான பரிந்துரைகள், அத்தகைய கவுன்சிலை நிறுவுவதற்கும், இயல்பை வரையறுப்பதற்கும் குடியரசுத் தலைவரின் உத்தரவின் மூலம் சட்டப்பூர்வமாக இருக்கும். அது செய்ய வேண்டிய கடமைகள் மற்றும் அதன் அமைப்பு மற்றும் செயல்முறைகள் வரையறுக்கப்படும்.

2021 ஆம் ஆண்டில், மத்திய அரசு மாநிலங்களுக்கு இடையேயான கவுன்சிலை மறுசீரமைத்தது. இந்த அமைப்பில் இப்போது 10 மத்திய அமைச்சர்கள் நிரந்தர அழைப்பாளர்களாக உள்ளனர். உள்துறை அமைச்சர் அமித்ஷா தலைவராக கவுன்சிலின் நிலைக்குழு மீண்டும் அமைக்கப்பட்டுள்ளது. நிதியமைச்சர் நிர்மலா சீதாராமன் மற்றும் மகாராஷ்டிரா, உ.பி., மற்றும் குஜராத் முதல்வர்கள் மற்ற நிலைக்குழு உறுப்பினர்களில் சிலர்.

இந்தியாவில் உள்ள வேறு சில மாநிலங்களுக்கு இடையேயான சர்ச்சைகள் யாவை?

2015-ம் ஆண்டு பாராளுமன்றத்திற்கு அளித்த பதிலில், அஸ்ஸாம்-மேகாலயா, அஸ்ஸாம்-நாகாலாந்து; அஸ்ஸாம்-மிசோரம்; அஸ்ஸாம்-அருணாச்சல பிரதேசம் மற்றும் மகாராஷ்டிரா - கர்நாடகா இடையேயான பிரதேசங்கள் மீதான உரிமைகோரல்கள் மற்றும் எதிர் உரிமைகோரல்களால் பெரும்பாலும் எல்லைப் பிரச்சனைகள் எழுவதாக மத்திய அரசு கூறியது.

"தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil"