கிழக்கு ஆசியா முதல் கரீபியன் தீவுகள் வரை; ராமாயணம் பரவியது எப்படி?

ramayanam | thailand | இந்தியாவில், ராமாயணம் ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளாக, சமஸ்கிருதம் மற்றும் பல மொழிகளில் உரையாகவும், நாட்டுப்புற நாடகங்களாகவும், பொம்மலாட்ட நிகழ்ச்சிகளாகவும், கிராமங்கள் மற்றும் சிறிய நகரங்களில் ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட எண்ணற்ற கதைகள் அல்லது வாய்மொழி மறுபரிசீலனைகளாகவும் பிரபலமாக உள்ளது.

இருப்பினும், காவியம் இந்தியக் கடற்கரைகளுக்கு அப்பால் மிகவும் பிரபலமாக உள்ளது. ராமாயணத்தின் பரவலானது, இந்தியர்கள் உலகம் முழுவதும் எப்படிப் பயணம் செய்தார்கள் என்பதற்குச் சான்றாகும்.

இந்தக் கட்டுரையில், ராமரின் கதை பரவிய இரண்டு பரந்த காலகட்டங்களைப் பார்ப்போம்.

பொதுவான சகாப்தத்தின் முதல் சில நூற்றாண்டுகள், தாய்லாந்து, கம்போடியா, லாவோஸ், சீனா, திபெத் போன்ற நாடுகளை அடைந்தது. தொடர்ந்து, ஆப்பிரிக்கா, கரீபியன் மற்றும் ஓசியானியாவின் சில பகுதிகளில் பிரபலமடைந்தது.

ராமாயணம் ஆசியாவில் பரவியது எப்படி?

நியூயார்க்கின் செயின்ட் ஜான்ஸ் பல்கலைக்கழகத்தில் ஆசிய வரலாறு மற்றும் மதம் தொடர்பான உதவிப் பேராசிரியராக இருந்த சந்தோஷ் என் தேசாய் 1969 இல் எழுதியது போல், ராமாயணம் இந்தியாவில் இருந்து ஆசியாவின் பிற பகுதிகளுக்கு கிறிஸ்தவ சகாப்தத்தின் ஆரம்ப நூற்றாண்டுகளில் மூன்று வழிகளில் பயணித்தது.

தரைவழியாக வடக்குப் பாதை பஞ்சாப் மற்றும் காஷ்மீரில் இருந்து சீனா, திபெத் மற்றும் கிழக்கு துர்கெஸ்தானுக்கு கடல் வழியாக கதையை எடுத்துச் சென்றது.

தெற்குப் பாதை குஜராத் மற்றும் தென்னிந்தியாவிலிருந்து ஜாவா, சுமத்ரா மற்றும் மலாயா ஆகிய நாடுகளுக்குக் கதையைக் கொண்டு சென்றது. மீண்டும் நிலம் வழியாக

கிழக்குப் பாதை வங்காளத்திலிருந்து பர்மா, தாய்லாந்து மற்றும் லாவோஸ் ஆகிய நாடுகளுக்குக் கதையை பரவியது.

வியட்நாம் மற்றும் கம்போடியா தங்கள் கதைகளை ஜாவாவிலிருந்தும், ஓரளவு இந்தியாவிலிருந்து கிழக்குப் பாதை வழியாகவும் பெற்றன.

கிறிஸ்தவ சகாப்தத்தின் ஆரம்ப நூற்றாண்டுகளில் இந்தியர்கள் வர்த்தகம், வாசனை திரவியங்கள், தங்கம் ஆகியவற்றில் வணிகம் செய்தனர்.

அப்போது, உள்ளூர் பெண்களை திருமணம் செய்து கொண்டதால் பலர் அங்கேயே தங்கிவிட்டனர்.

வரலாற்றாசிரியர் கர்ம்வீர் சிங், 'இந்தியா-தாய்லாந்து உறவுகளின் கலாச்சார பரிமாணங்கள்: ஒரு வரலாற்று முன்னோக்கு' (2022) என்ற தலைப்பில் ஒரு ஆய்வுக் கட்டுரை எழுதியுள்ளார்.

அந்தக் கட்டுரையில், வர்த்தகர்கள் "இந்திய மதம், கலாச்சாரம், மரபுகள் மற்றும் தத்துவம்" ஆகியவற்றைக் கொண்டு வந்ததாக கூறியுள்ளார்.

மேலும், அவர்களுடன் பிராமணர்கள் புத்த துறவிகள், அறிஞர்கள் மற்றும் சாகசக்காரர்களும் இருந்தனர், மேலும் அவர்கள் அனைவரும் தென்கிழக்கு ஆசியாவின் பூர்வீக மக்களுக்கு இந்திய கலாச்சாரத்தை கடத்துவதில் முக்கிய பங்கு வகித்தனர் எனக் கூறியுள்ளார்.

காலப்போக்கில், ராமாயணம் இந்த நாடுகளில் பலவற்றின் கலாச்சாரத்தின் ஒருங்கிணைந்த பகுதியாக மாறியது.

தாய்லாந்தில், அயுத்யா இராச்சியம் (1351 முதல் 767 வரை) ராமாயணத்தின் அயோத்தியை அடிப்படையாகக் கொண்டதாக நம்பப்படுகிறது.

அயுத்தயா நகரம் பற்றிய யுனெஸ்கோ கட்டுரையில், மீட்டெடுக்கப்பட்ட இராச்சியத்தின் தலைநகரம் கீழ்நோக்கி நகர்த்தப்பட்டு, பாங்காக்கில் ஒரு புதிய நகரம் கட்டப்பட்டது என்று கூறுகிறது.

புராண நகரமான அயோதயாவின் பரிபூரணத்தைப் பின்பற்றுவதற்காக அயுத்யாவின் நகர்ப்புற டெம்ப்ளேட் மற்றும் கட்டிடக்கலை வடிவத்தை மீண்டும் உருவாக்க ஒரு நனவான முயற்சி இருந்தது.

கம்போடியாவில், 12 ஆம் நூற்றாண்டில் கட்டப்பட்ட அங்கோர் வாட் கோயில் வளாகம், ராமாயணத்தின் சுவரோவியங்களைக் கொண்டுள்ளது, மேலும் இது முதலில் விஷ்ணுவுக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட கோயிலாகும்.

இன்றைய காலகட்டம்..

இன்றும் கூட, ராமாயணம் இந்த தென்கிழக்கு ஆசிய நாடுகளில் பலவற்றின் கலாச்சாரத்தின் ஒரு முக்கிய அங்கமாக உள்ளது, இருப்பினும் இங்கு ஆதிக்கம் செலுத்தும் மதங்கள் பௌத்தம் (எ.கா. கம்போடியா, லாவோஸ்) முதல் இஸ்லாம் (மலேசியா, இந்தோனேசியா) வரை உள்ளன.

ராமாயணத்தின் பதிப்பான ராமகியன் தாய்லாந்தின் தேசிய காவியமாகும். தற்போதைய அரசர் சக்ரி வம்சத்தைச் சேர்ந்தவர், அதன் ஆட்சியாளர்கள் அனைவரும் ராமின் பெயரால் அழைக்கப்படுகிறார்கள்.

தற்போதைய அரசியலமைப்பு மன்னரான வஜிரலோங்கோர்ன், ராமா பாணியில் இருக்கிறார். லாவோஸிலும், ஃபிரா ராமின் கதை தேசிய காவியமாக உள்ளது.

நிச்சயமாக, இந்த நாடுகளில், ராமர் கதை பல்வேறு மாற்றங்களுக்கு உட்பட்டுள்ளது. மேலும், ராமரின் கதையின் அவர்களின் பதிப்புகளுக்கு உத்வேகம் வால்மீகி ராமாயணம் அவசியமில்லை.

உதாரணமாக, தென்னிந்தியாவில் இருந்து வணிகர்களால் கதை பிரபலப்படுத்தப்பட்ட நாடுகளில், இது தமிழ் காவியமான கம்பன் ராமாயணத்துடன் அதிக ஒற்றுமையைக் கொண்டுள்ளது.

மறைந்த அறிஞர் ஏ.கே.ராமானுஜன், “பதினெட்டாம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த தாய் ராமகியன் தமிழ்க் காவியத்திற்குக் கடன்பட்டவர் என்பது உறுதியாகக் காட்டப்பட்டுள்ளது. உதாரணமாக, தாய் மொழியில் உள்ள பல கதாபாத்திரங்களின் பெயர்கள் சமஸ்கிருத பெயர்கள் அல்ல, ஆனால் தெளிவாக தமிழ் பெயர்கள் ஆகும்.

ராமரின் இந்தக் கதைகள் இந்திய இதிகாசத்திலிருந்து கொண்டிருக்கும் சில வேறுபாடுகள் குறித்து பார்க்கலாம்.

கம்போடியாவின் ரீம்கரில், ஒரு தேவதை இளவரசி சுவன்னமாச்சா பகவான் ஹனுமானைக் காதலிக்கிறார். ஜாவாவில், ஜாவானிய தெய்வம் தயானா மற்றும் அவரது மகன்கள் கதையின் ஒரு பகுதியாக மாறுகிறார்கள். மலேசிய ஹிகாயத் செரி ராமா ராவணனிடம் (மகாராஜா வன) அதிக அனுதாபம் கொண்டவர்.

லாவோஸில் இருந்தபோது, “பிரா ராம் கவுதம புத்தரின் முந்தைய அவதாரமாக கருதப்படுகிறார், லாவோ ராவணன், மாராவின் முந்தைய அவதாரமாகக் கருதப்படுகிறார்.

புத்தர் ஞானம் பெறுவதைத் தடுக்க முயன்ற அரக்கன்,” என்று வாஷிங்டன் பல்கலைக்கழகத்தின் தென்கிழக்கு ஆசியா மற்றும் அதன் புலம்பெயர்ந்தோர் மையம் வெளியிட்ட கட்டுரையில் தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது.

இந்நாடுகளிலெல்லாம் நாடகங்கள், நாட்டிய நாடகங்கள், பொம்மலாட்டம் போன்றவற்றின் மூலம் கதை உயிர்ப்புடன் வைக்கப்பட்டுள்ளது.

தேசாய் எழுதுகிறார், "பொதுவாக புராணங்களின் வடக்கு இழையிலிருந்து பெறப்பட்ட கதைகள் ராமரின் உன்னதத்தையும் மகத்துவத்தையும் வலியுறுத்துகின்றன.

மறுபுறம், தெற்கு புராணங்களை அடிப்படையாகக் கொண்ட பதிப்புகள், ராவணனை ஒரு ஹீரோவாக சித்தரித்து, அவனது புலமையைப் பாராட்டுகின்றன.

ஆசியாவிற்கு வெளியே ராமாயணம்

ராமாயணத்தை ஆப்பிரிக்கா, கரீபியன் போன்ற பகுதிகளுக்கு எடுத்துச் சென்ற ஒரு முக்கிய நீரோட்டம் 19 ஆம் நூற்றாண்டில் இந்தியாவுக்கு வெளியே கிர்மிட்டியா இடம்பெயர்வு. அடிமைத்தனம் ஒழிக்கப்பட்ட பிறகு, தோட்டங்களில் வேலை செய்யக்கூடிய தொழிலாளர்களுக்கான அவசரக் கோரிக்கை இருந்தது.

பிஜி, மொரிஷியஸ், டிரினிடாட் மற்றும் டொபாகோ, கயானா, சுரினாம் போன்ற நாடுகளுக்கு ஒப்பந்தத் தொழிலாளர்களாக பிரிட்டிஷ் இந்தியாவிலிருந்து ஆண்களும் பெண்களும் அலை அலையாக அனுப்பப்பட்டனர்.

'கிர்மித்தியா' என்ற வார்த்தை அவர்கள் கையெழுத்திட்ட 'ஒப்பந்தத்தில்' இருந்து வந்தது (அல்லது தோட்டங்களில் வேலை செய்ய) கையெழுத்திடச் செய்யப்பட்டனர்.

இந்த கிர்மித்தியா தொழிலாளர்களில் பெரும்பாலோர் உத்தரபிரதேசம் மற்றும் பீகாரைச் சேர்ந்தவர்கள். முற்றிலும் புதிய வாழ்க்கையை நோக்கி கப்பல்களில் ஏறியபோது அவர்களால் அதிகம் எடுத்துச் செல்ல முடியவில்லை என்றாலும், அவர்கள் தங்கள் கலாச்சாரம் மற்றும் மதத்தை எடுத்துச் சென்றனர். மேலும் இந்த கலாச்சாரத்தின் பெரும்பகுதி துளசிதாஸின் ராம்சரித்மனாஸ் ஆகும், இது அவதியில் எழுதப்பட்டது மற்றும் வட இந்தியாவில் மிகவும் பிரபலமான மத நூல்.

அது எப்படி உயிர் பிழைத்தது

கிர்மித்தியாக்கள் அரசர்களை செல்வாக்கு செலுத்தும் பணக்கார வியாபாரிகள் அல்ல, ஆனால் அவர்கள் ராமரின் கதையை எவ்வாறு நினைவில் வைத்து பாதுகாத்தார்கள் என்பதில் தனிப்பட்ட அம்சம் உள்ளது.

வறுமை அல்லது சாதிய ஒடுக்குமுறை அல்லது சில வகையான சமூகப் புறக்கணிப்பு ஆகியவற்றில் இருந்து தப்பிக்க அவர்கள் விட்டுச்சென்ற தங்கள் வீடுகளிலிருந்து வெகு தொலைவில் உள்ள ஒரு அன்னிய நிலத்தில், ராம்சரித்மனாஸ் உண்மையான வீட்டை விட உண்மையான தாயகத்தின் அடையாளமாக, ஏக்கத்தின் ஆதாரமாக மாறியது.

எழுத்தாளர் வி.எஸ். நைபால், டிரினிடாட்டில் ஒப்பந்தத் தொழிலாளிகளின் குடும்பத்தில் பிறந்தவர், காந்தியும் நேருவும் மற்றவர்களும் இயங்கிய மற்றொன்று வரலாற்று மற்றும் உண்மையானது என்று எழுதினார்.

நாங்கள் வந்த இந்தியா, நமது இந்து இதிகாசமான ராமாயணத்தின் பூமியைப் போலவே கற்பனை செய்ய முடியாத தொலைவில் இருந்தது.

கயானாவில் கிர்மிட்டியா குடும்பத்தில் பிறந்த பிரிட்டிஷ் வரலாற்றாசிரியர் கிளெம் சீச்சரன், தனது முன்னோர்களுக்காக எழுதினார்.

ராமாயணம் தாய்நாட்டின் உண்மையான பிரதிநிதித்துவமாக கட்டப்பட்டது. உண்மையான கிழக்கு உ.பி. மற்றும் மேற்கு பீகார் ரேடாரில் இருந்து மறைந்தன

இராமாயணத்தின் இந்தியா நீடித்தது, ஏனெனில் இது கிர்மித்தியர்களின் நினைவுச்சின்னமான பல அவசரத் தேவைகளுக்கு விடையளிக்கும் ஒரு கதையாகும் என்றும் அவர் விளக்குகிறார்.

ராமர் தண்டக் காட்டில் வனவாசத்தில் இருக்கும் கருப்பொருள் புலம்பெயர்ந்த இந்தியர்களிடையே எதிரொலிக்கிறது.

அயோத்திக்கு அவர் வெற்றிகரமாகத் திரும்புவது ஒரு புத்துணர்ச்சியைக் கொண்டுள்ளது, இது நம்பிக்கை மற்றும் புதுப்பித்தலின் தூண்டுதலாகும், அவர்களின் சொந்த வெற்றிகரமான திரும்புதல் மாயையாக இருந்தாலும் கூட.

சீதா கிர்மித்திய பெண்களுக்கு என்ன அர்த்தம் என்றும் எழுதுகிறார். இந்தியாவிலுள்ள அவர்களது குடும்பங்களுடனான அனைத்து தொடர்புகளையும் துண்டித்துவிட்ட மெய்நிகர் நாடுகடத்தப்பட்ட பெண்களிடம் பேசிய சீதா ஆளுமை

தோட்டங்களில் அவர்களின் பாலியல் வாழ்க்கையின் மீதான ஆசைகளை சகிக்க வேண்டியிருந்தது

ஒரு வாழ்க்கையை மறுவடிவமைக்க மற்றும் தொலைதூர நிலத்தில் ஒரு குடும்பத்தை மீண்டும் உருவாக்க உழைக்கும்போது.

இன்று, இந்த நாடுகளில், ராம்லீலாவின் நாட்டுப்புற நாடகம் இன்னும் பிரபலமாக உள்ளது.

2017 ஆம் ஆண்டில், ராம் நவ்மி அன்று, மொரீஷியஸில் உள்ள ராமாயண மைய வளாகத்தை விரிவுபடுத்தவும் புதுப்பிக்கவும் இந்தியா மொரீஷியன் ரூபாய் 8,376,000 வழங்கியது. பிஜியில் இராமாயணம் பழங்குடியான iTaukei மொழியில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டு உள்ளது.

ஆங்கிலத்தில் வாசிக்க : How Ramayana became popular outside India, from east Asia to the Caribbean

“தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil“