2004 சுனாமி பேரழிவு ஏற்பட்டது எப்படி? வார்னிங் சிஸ்டம்கள் என்ன ஆனது?

2004 இந்தியப் பெருங்கடலில் ஏற்பட்ட சுனாமி நூறாயிரக்கணக்கான மக்களைக் கொன்று 15 நாடுகளில் பெரிய அளவிலான பேரழிவிற்கு வழிவகுத்து 20 ஆண்டுகள் ஆகின்றன. இது 21 ஆம் நூற்றாண்டின் மிக மோசமான இயற்கை பேரழிவு மற்றும் வரலாற்றில் இதுவரையில் நடந்த மிக மோசமான இயற்கை பேரழிவுகளில் ஒன்றாகும்.

சுனாமி பேரழிவை ஏற்படுத்தியதற்கு முன்கூட்டியே எச்சரிக்கை அமைப்புகளின் திறன் குறைவாக இருந்தது ஒரு காரணம் என்று கூறப்பட்டுள்ளது. உதாரணமாக, Euronews-ன் அறிக்கையின்படி, மிக மோசமாக பாதிக்கப்பட்ட நாடுகளில் ஒன்றான இந்தோனேசியாவில் சுனாமி ஆபத்து குறைவாகக் கருதப்படுகிறது.  இப்பகுதியில் இருந்து கடல் பரப்பளவு பற்றிய தரவு எதுவும் இல்லை. இதன் விளைவாக, வல்லுநர்கள் அலையை "பார்க்க" முடியவில்லை.

2004 சுனாமி முன்னெச்சரிக்கை அமைப்புகளை எவ்வாறு மாற்றியது என்பதை இங்கே பார்க்கலாம்.

பேரழிவு ஏற்பட்ட உடனேயே, இந்தோனேசியா போன்ற பாதிக்கப்படக்கூடிய நாடுகளில் தயார்நிலையை மேம்படுத்த ஐக்கிய நாடுகள் சபை முன்முயற்சி எடுத்தது. இன்று, உலகம் முழுவதும் பூகம்பங்களைக் கண்காணிக்கும் சர்வதேச மையங்களும் நாடுகளும் உள்ளன.

“உலக நெட்வொர்க்கில் இப்போது சுமார் 150 நிலையங்கள் உள்ளன. EuroNews அறிக்கையின்படி, ஆழ்கடல் மதிப்பீடு மற்றும் சுனாமிகள் அல்லது DART buoys பற்றிய அறிக்கை, கடலடியில் அழுத்தத்தில் ஏற்படும் மாற்றங்களைக் கண்காணிக்கிறது" என்று EuroNews அறிக்கை கூறுகிறது.

சிறந்த தொழில்நுட்பம்

ஹொனலுலுவில் உள்ள சர்வதேச சுனாமி தகவல் மையத்தின் இயக்குனர் லாரா காங், யூரோநியூஸிடம் கூறுகையில், “2003ல்... நிலநடுக்கம் ஏற்பட்டது மற்றும் சுனாமி இருந்தது என்பதை அறிய 15 முதல் 20 நிமிடங்கள், ஒருவேளை 50 நிமிடங்கள் வரை எடுத்தோம். உருவாக்கப்பட்டது…இப்போது… நாங்கள் ஐந்து முதல் ஏழு நிமிடங்கள் வரை குறைந்துள்ளோம். எனவே சுமார் 10 அல்லது 20 நிமிடங்களின் ஆதாயம் ஒரு ஆட்டத்தை மாற்றி உள்ளது. அலை வருவதற்கு முன்பு எச்சரிக்கைகளை வழங்க இது எங்களை அனுமதித்துள்ளது என்றார்.

ஆங்கிலத்தில் படிக்க:  How the 2004 tsunami changed early warning systems

இன்னும் முயற்சிகள் தேவை

இந்தோனேஷியா போன்ற நாடுகளில் இயற்கை பேரழிவுகளின் தாக்கத்தை குறைக்க சிறந்த முன் எச்சரிக்கை அமைப்புகளை பயன்படுத்தியிருந்தாலும், மழை அல்லது சூறாவளி போன்ற வழக்கமான நிகழ்வுகளுக்கு கூட பயனுள்ள முன் எச்சரிக்கை அமைப்புகளை கொண்டிருக்காத உலகின் பாதிக்கும் மேற்பட்ட நாடுகளில் இன்னும் உள்ளன.