இலங்கைக்கு எதிரான தீர்மானத்தில் இந்தியா வாக்களிக்காதது ஏன்?

 Nirupama Subramanian

India at UN, on Sri Lanka : செவ்வாய்க்கிழமை அன்று இலங்கைக்கு எதிரான மனித உரிமைகள் ஆணையத்தின் தீர்மானத்திற்கு எதிராக வாக்களிப்பதை இந்தியா தவிர்த்தது. இலங்கை இறுதி யுத்தம் தொடர்பாக இலங்கை மீது மனித உரிமைகள் பேரவை வைக்கும் 8வது தீர்மானம் இதுவாகும். புதுடெல்லி - கொழும்புக்கு இடையேயான உறவுகளில் இருக்கும் ஏற்றத்தாழ்வுகள் மற்றும் இருநாட்டு உறவுகளுக்கு இடையே இருக்கும் அழுத்தம், தமிழகத்தில் இருக்கும் அரசியல் கட்சிகளின் செல்வாக்கு, மற்றும் பிராந்திய, சர்வதேச அரசியல் ஓட்டம் குறித்தும் அறிந்து கொள்ள முடிகிறது.

தீர்மானம் 46 / எல் 1, 2021

தீர்மானம் 46 / எல் 1, மனித உரிமைகள் ஹை கமிஷ்னர் அலுவலகத்தை வலுப்படுத்த முடிவு செய்துள்ளது. அதன் மூலம் தகவல் மற்றும் ஆதாரங்களை சேகரித்தல், ஒருங்கிணைத்தல், பகுப்பாய்வு செய்தல் மற்றும் பாதுகாத்தல் மற்றும் மனித உரிமை மொத்த மீறல்களுக்கு எதிர்கால பொறுப்புக்கூறல் செயல்முறைகளுக்கு சாத்தியமான உத்திகளை உருவாக்கும். இலங்கையில் சர்வதேச மனிதாபிமான சட்டத்தின் உரிமைகள் அல்லது கடுமையான மீறல்களால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் மற்றும் தப்பிப்பிழைத்தவர்களுக்காக வாதிடுவது, மற்றும் உறுதியான நாடுகள் உட்பட, தொடர்புடைய நீதித்துறை மற்றும் பிற நடவடிக்கைகளை ஆதரிப்பது ஆகியவற்றை இந்த தீர்மானம் உறுதி செய்யும்.

விடுதலைப் புலிகள் உட்பட அனைத்து தரப்பினரும் தொடர்ச்சியாக நடைபெற்ற மனித உரிமை மீறலுக்கு பொறுப்பு கூறாமல் இருக்கிறதையே இது சுட்டிக் காட்டுகிறது. கொழும்பில் தற்போதைய அரசாங்கத்தின் குறைகளை நிவர்த்தி செய்வதற்கான திறனில் நம்பிக்கை இல்லாததையே இது காட்டுகிறது. தனிநபர் சுதந்திரம் மற்றும் உரிமைகள் ஆகியவை மறுக்கப்படுதல், சிவில் அரசாங்க செயல்பாடுகளை இராணுவமயமாக்குதல், நீதித்துறை மற்றும் மனித உரிமைகளை பாதுகாக்கும் மேம்படுத்தும் அமைப்புகளின் சுதந்திரத்தை கட்டுப்படுத்துதல் போன்றவை கடந்த ஆண்டு ஏற்பட்ட நிகழ்வுகள் அனைத்தும் ஆரம்ப கால எச்சரிக்கையாகும். முஸ்லிம்கள் மற்றும் தமிழர்களின் ஓரங்கட்டப்படுதல் மற்றும் மத சுதந்திரத்திற்கான உரிமையை குறைமதிப்பிற்கு உட்படுத்தும் கொள்கைகள் ஆகியவையும் இதில் அடங்கும்.

தீர்மானத்திற்கு எதிராக வாக்களித்தலில் இருந்து விலகிய 14 நாடுகளில் ஜப்பான், இந்தோனேசியா, பஹ்ரைன் மற்றும் நேபாள் நாடுகள் அடங்கும். தீர்மானத்திற்கு எதிராக வாக்களித்த 11 நாடுகளில் சீனா, க்யூபா, பாகிஸ்தான், வங்கதேசம், ரஷ்யா மற்றும் வெனிசுலா நாடுகள் அடங்கும். வாக்களித்த 22 நாடுகளில் இங்கிலாந்து, பிரான்ஸ், இத்தாலி, டென்மார்க், நெதர்லாந்து, ஆஸ்திரியா, மெக்ஸிகோ, அர்ஜென்டினா, பிரேசில், உருகுவே ஆகியவை அடங்கும்.

தீர்மானம் எஸ்11 2009

இலங்கையால் கொண்டுவரப்பட்ட 2009ம் ஆண்டுக்கான தீர்மானத்தில், விடுதலைப் புலிகளுக்கு எதிராக நடத்தப்பட்ட போரில் அடைந்த வெற்றிக்கு பிந்தைய நம்பிக்கையை பிரதிபலித்தது. ஒரு பரந்த உரையாடலை துவங்க, அரசியல் தீர்வுக்கான செயல்முறையை துவங்க, நீடித்த அமைதி மற்றும் வளர்ச்சியை கொண்டு வர ஒருமித்த கருத்தை அடிப்படையாகக் கொண்ட அனைத்து இன மற்றும் மத குழுக்களின் உரிமைகளுக்கிடையில் மரியாதை செலுத்த சர்வதேச அளவில் உதவியை கோரியது இலங்கை. தீர்மானத்தின் முன்னுரையில் இலங்கை நீடித்த அமைதி மற்றும் நல்லிணக்கத்தைக் கொண்டுவருவதற்கான 13 வது திருத்தத்தை அமல்படுத்துவதன் மூலம் ஒரு அரசியல் தீர்வு ஏற்படுத்த என்று குறிப்பிட்டிருந்தது.

இந்த தீர்மானத்திற்கு ஆதரவாக வாக்களித்த 29 நாடுகளில், இந்த தீர்மானத்தை உருவாக்கிய இந்தியாவும் அடங்கும். அதே நேரத்தில், போர்காலத்தில் ஏற்பட்ட மனித உரிமைகள் மீறல் தொடர்பான தீவிர அக்கறை கொண்ட ஐரோப்பிய நாடுகள் மற்றும் கனடா இந்த தீர்மானத்திற்கு எதிராக வாக்களித்தது. இலங்கையின் ஜனாதிபதியாக இருந்த ராஜபக்‌ஷ தன்னுடைய நாட்டின் மீதான பிடியை இறுக பற்றிக் கொண்டார். இரண்டு முறை ஜனாதிபதி தேர்தலுக்கு வாய்ப்பு இல்லை உட்பட பல்வேறு வளர்ச்சி திட்டங்களில் அந்நாடு அக்கறை காட்டவில்லை.

தீர்மானம் 19/2, 2012

அமெரிக்காவால் கொண்டுவரப்பட்ட இந்த தீர்மானம் எல்.எல்.ஆர்.சி அறிக்கையை கவனத்தில் கொண்டு, சர்வதேச சட்ட மீறல்கள் குறித்த கடுமையான குற்றச்சாட்டுகளுக்கு தீர்வு காணவில்லை என்று கவலை தெரிவித்ததுடன், அதில் உள்ள “ஆக்கபூர்வமான” பரிந்துரைகளை அமல்படுத்துமாறு வலியுறுத்தியது.

ஐரோப்பிய நாடுகள், அமெரிக்கா, மற்றும் இந்தியா உட்பட 24 நாடுகள் இந்த தீர்மானத்திற்கு ஆதரவாக வாக்களித்தன, மன்மோகன் சிங் அரசு 13வது திருத்த சட்டம் மற்றும் அரசியல் அதிகாரத்தை தமிழர்கள் வாழும் பகுதியில் பகிர்ந்து கொள்வது குறித்து ராஜபக்‌ஷேவின் கவனத்தை திருப்ப முடியவில்லை. அன்றைய மத்திய அரசு கூட்டணியில் இருந்த திமுக, இலங்கைக்கு எதிராக தீர்க்கமான ஒரு முடிவினை எடுக்க வேண்டும் என்று வற்புறுத்தியது. புதுடெல்லி ஐரோப்பிய நாடுகளுடன் இணைந்து இலங்கைக்கு எதிராக வாக்களித்த போது கொழும்பு அதிர்ச்சியில் உறைந்தது.

சீனா, பங்களாதேஷ், கியூபா, மாலத்தீவு, இந்தோனேசியா, ரஷ்யா, சவுதி அரேபியா மற்றும் கத்தார் ஆகியவை தீர்மானத்திற்கு எதிராக வாக்களித்த 15 நாடுகளில் சிலவாகும். வாக்களிப்பதில் இருந்து வெளியேறிய 8 நாடுகளில் மலேசியாவும் ஒன்று.

தீர்மானம் HRC 22/1, 2013

2013ம் ஆண்டு இந்தியா ஐரோப்பிய நாடுகளுடன் இணைந்து இலங்கைக்கு எதிராக வாக்களித்தது. ஜெனிவாவில் உள்ள ஐக்கிய நாடுகள் சபையில், இந்தியாவின் நிரந்திர பிரதிநிதியான திலீப் சின்ஹா, 2009ம் ஆண்டு இலங்கை கொடுத்த வாக்குறுதிகளில் முன்னேற்றம் இல்லை என்பது குறித்து இந்தியா கவலை அடைந்ததாக குறிப்பிட்டார். “அரசியல் அதிகாரத்தை பகிர்ந்தளிப்பது உட்பட பொதுக் கடமைகளில் முன்னேற வேண்டும், 13 வது திருத்தத்தை முழுமையாக நடைமுறைப்படுத்துதல் மற்றும் அதை உருவாக்குதல் ” என்றும் வலியுறுத்தியது.

இலங்கைக்கு எதிரான அதன் வலுவான அறிக்கையில், மோதலின் முடிவு ஒரு நீடித்த அரசியல் தீர்வுக்கான வாய்ப்பை வழங்கியதாக இந்தியா கூறியதுடன், உரிமை மீறல்கள் மற்றும் பொதுமக்கள் உயிர்களை இழப்பதற்கான பொறுப்புணர்வை உறுதி செய்ய இலங்கைக்கு அழைப்பு விடுத்தது. கூட்டணியில் இருந்த திமுக, தமிழ் சமூகத்திற்கு உதவுவதில் இந்தியா தோற்றுவிட்டது என்றும் இனப்படுகொலை என்ற வார்த்தையை தீர்மானத்தில் சேர்க்க இந்தியா வலியுறுத்த வேண்டும் என்றும் கூறியது. இறுதித் தீர்மானத்தின் உரை, மனித உரிமைகளுக்கான உயர் ஸ்தானிகம் ஒரு சுயாதீனமான மற்றும் நம்பகமான சர்வதேச விசாரணைக்கு ​​அழைப்பு விடுத்தது மற்றும் தொடர்ச்சியான பிரச்சினைகள் குறித்து சிறப்பு அறிக்கையாளர்களுக்கு தடையற்ற அணுகல் கோருவதற்கான வரைவை கைவிட்டது.

தீர்மானம் 25/1, 2014

2014ஆம் ஆண்டு இலங்கையில் சீனாவின் பொருளாதாரம் மற்றும் அரசியல் உறவுகள் ஏற்பட்ட சமயத்தில் இந்தியா இந்த தீர்மானத்தில் இருந்து விலகியது. இந்தத் தீர்மானம் ஒரு சுதந்திரமான நம்பகத்தன்மை கொண்ட விசாரணைக்கு அழைப்பு விடுத்தது. மேலும் இலங்கை அதன் அத்துமீறல்கள் தொடர்பான விசாரணைகளின் முடிவுகளை வழங்க கேட்டுக்கொண்டது. பாதுகாப்பு படைகள், ஊடகவியலாளர்கள், மனித உரிமைப் பாதுகாவலர்கள் மற்றும் மத சிறுபான்மையினர் மீதான அனைத்து தாக்குதல்களின் விசாரிக்க இந்த தீர்மானம் கூறியது. மக்களவை தேர்தலுக்கு முன்னதாக இந்த தீர்மானம் வந்தது. அப்போது இந்தியாவின் நிதி அமைச்சராக பணியாற்றிய பா சிதம்பரம் இந்த தீர்மானத்தை இந்தியா ஆதரிக்க வேண்டும் என்று கூறினார். ஆனால் வெளியுறவுத்துறை செயலாளர் சுஜாதா சிங் இந்த தீர்மானம் மிகவும் தலையீடு உள்ளது என்றும் விலகுதல் இந்தியாவிற்கு களம் முடிவுகளை பெற உதவும் என்றும் கூறினார்.

2015 ஆம் ஆண்டில், மஹிந்த ராஜபக்ஷ அதிபர் பதவியில் நீக்கம் செய்யப்பட்டார் மற்றும் அவரது கட்சி நாடாளுமன்ற தேர்தலிலும் தோல்வியடைந்தது. அந்த ஆண்டு இலங்கை, ஜனாதிபதி மைத்ரிபால சிறிசேன மற்றும் பிரதமர் ரணில் விக்ரமசிங்க ஆகியோரின் அரசாங்கத்தின் கீழ், ஒரு "ஒருமித்த தீர்மானத்தில்" சேர முடிவு செய்தது. அதன் கீழ் பொறுப்புக்கூறல், நீதி மற்றும் மனித உரிமை மீறல்கள் போன்ற போருக்குப் பிந்தைய பிரச்சினைகளுக்கு தீர்வு காண்பதில் தொடர்ச்சியான உறுதிமொழிகளைக் கொடுத்தது.

தீர்மானங்கள் 34/1 & 40/1

இலங்கை அதன் காலக்கெடுவைத் தவறவிட்டதால், அதன் கடமைகளை 2017 இல் 34/1, மற்றும் 2019 இல் 40/1 ஆகியவற்றை நிறைவேற்றுவதற்காக அடுத்த இரண்டு ஆண்டுகளில் மேலும் இரண்டு தீர்மானங்கள் நகர்த்தப்பட்டன. அரசாங்கம் மீண்டும் மாறியபோது, ​​கோத்தபய ராஜபக்ஷ தேர்தலில் தொடங்கி 2019, பிரதமர் மஹிந்த ராஜபக்ஷவின் கீழ் அமைந்த ஒரு இடைக்கால அரசாங்கம் 2020 இல் 30/1 ஐ வெளியேற்றுவதாக அறிவித்தது, மேலும் அனைத்து பிரச்சினைகளையும் தீர்க்க அதன் சொந்த நீதி மற்றும் நிவாரண வழிமுறைகளை அமைக்கும் என்றும் அறிவித்தது.

இந்த ஆண்டின் தீர்மானத்திற்கு முன்னதாக இலங்கை நிலைமை குறித்து மனித உரிமைகள் ஆணையாளர் கடும் அறிக்கை வெளியிட்டார். வாக்களிப்பதற்கு முன்னர் கடந்த மாதம் இந்தியாவின் அறிக்கை இலங்கையின் ஒற்றுமை, ஸ்திரத்தன்மை மற்றும் பிராந்திய ஒருமைப்பாடு மற்றும் சமத்துவம், நீதி, தமிழர்களுக்கான கண்ணியம் ஆகியவை இந்தியாவுக்கு "ஒன்று அல்லது தேர்வுகள் அல்ல" என்பதை வலியுறுத்தியது. நல்லிணக்க செயல்முறை மற்றும் 13 வது திருத்தத்தை முழுமையாக நடைமுறைப்படுத்துவதன் மூலம் தமிழ் மக்களின் அபிலாஷைகளை பூர்த்தி செய்ய தேவையான நடவடிக்கைகளை எடுக்குமாறு இலங்கையை அது கேட்டுக்கொண்டது.

தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil