சீர்திருத்தங்கள், ஊழல் குற்றச்சாட்டுகள்: மன்மோகன் சிங் ஆட்சியில் 10 ஆண்டுகள்

2004 இல் திட்டமிடப்பட்ட தேர்தலுக்கு முந்தைய காலாண்டுகளில், இந்தியாவின் பொருளாதாரம் சுமார் 8% வளர்ச்சியடைந்தது, அதன் அந்நிய செலாவணி (forex reserves) கையிருப்பு ஆரோக்கியமாக இருந்தது.

அடல் பிஹாரி வாஜ்பாயின் புகழ் உயர்ந்து, எதிர்க்கட்சிகள் குழப்பத்தில் இருந்தன. ஆனால், எச்சரிக்கை சமிக்ஞைகளும் ஒளிர்ந்தன: பல தரப்பு மக்களிடையே அதிருப்தி நிலவியது. பிஜேபிக்கும் அதன் சித்தாந்த ஆதாரமான ஆர்எஸ்எஸ்ஸுக்கும் இடையே பதற்றம் அதிகரித்தது.

பிரதமரின் ஆலோசகர்கள் இந்தியா "ஒளிர்கிறது" என்று அவரை சமாதானப்படுத்தினர். மேலும் அவர் 2004 இல் ஆறு மாதங்களுக்கு முன்னதாக தேர்தலை நடத்தினார்.

ஆனால் அந்த நல்ல காரணங்கள் மீண்டும் வழங்கத் தவறிவிட்டன, பாஜக தோல்வியடைந்தது. அடுத்த 10 ஆண்டுகளுக்கு இந்தியாவுக்கு புதிய பிரதமர் கிடைத்தார் - டாக்டர் மன்மோகன் சிங்.

2004 தேர்தல்

இந்தத் தேர்தல் இரண்டு வரலாற்றுச் சீர்திருத்தங்களைக் கண்டது. மின்னணு வாக்குப்பதிவு இயந்திரங்கள் (EVM) நாடு முழுவதும் உள்ள அனைத்து இடங்களிலும் காகித வாக்குச் சீட்டுகளை மாற்றியமைத்தது, மேலும் வேட்பாளர்கள் தங்கள் முழு சொத்துக்கள், கடன்கள் மற்றும் அவர்கள் மீதான குற்ற வழக்குகளின் விவரங்களைத் தங்கள் வேட்பு மனுக்களில் தெரிவிக்க உச்ச நீதிமன்றம் கட்டாயமாக்கியது.

ஏப்ரல் 20 முதல் மே 10, 2004 வரை நான்கு கட்ட தேர்தல் நடைபெற்றது, இதில் நாட்டின் 67.14 கோடி வாக்காளர்களில் 58.07% பேர் வாக்களித்தனர். பாஜக 138 இடங்களிலும், தேசிய ஜனநாயகக் கூட்டணி 181 இடங்களிலும் மட்டுமே வெற்றி பெற முடிந்தது.

காங்கிரஸ் 145 இடங்களிலும், சிபிஐ(எம்) 43 இடங்களிலும், சமாஜ்வாதி கட்சி 35 இடங்களிலும், பிஎஸ்பி 19 இடங்களிலும் வெற்றி பெற்றன. ராகுல் காந்தி அமேதியில் வெற்றி பெற்று முதல் முறையாக மக்களவையில் நுழைந்தார். ரேபரேலியில் சோனியா காந்தி வெற்றி பெற்றார்.

சோனியாவின் காங்கிரஸ், ஆட்சி அமைக்கக் கூடிய கூட்டணியை உருவாக்க கடுமையாக உழைத்தது. பத்துக்கும் மேற்பட்ட கட்சிகளை உள்ளடக்கிய ஐக்கிய முற்போக்கு கூட்டணியை (UPA) உருவாக்குவதில் இடதுசாரிகள் முக்கிய பங்கு வகித்தனர்.

ஆட்சியை மன்மோகன் சிங்கிடம் ஒப்படைக்க வேண்டும் என்று சோனியா தனது லட்சியங்களை ஒதுக்கி வைத்துவிட்டு, தானே ஐக்கிய முற்போக்கு கூட்டணியின் (UPA) தலைவரானார்.

மன்மோகன் சிங் மே 22, 2004 அன்று பதவியேற்றார். CPI(M) மூத்த தலைவர் சோம்நாத் சட்டர்ஜி, தனது கட்சி அரசாங்கத்தில் அங்கம் வகிக்கவில்லை என்றாலும் சபாநாயகராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். ஒரு கேபினட் அமைச்சருக்கு இணையான பதவியை சோனியாவுக்கு வழங்குவதற்காக, சிங் அவரது அரசாங்கத்தின் தேசிய ஆலோசனைக் குழுவின் (NAC) தலைவராக நியமித்தார்.

சீர்திருத்தங்கள் மற்றும் அணுசக்தி ஒப்பந்தம்

ஐக்கிய முற்போக்கு கூட்டணி அரசாங்கம், 2005 இல் தகவல் அறியும் உரிமைச் சட்டம் மற்றும் மகாத்மா காந்தி தேசிய ஊரக வேலை உறுதிச் சட்டம் (MGNREGA) மற்றும் 2009 இல் கல்வி உரிமைச் சட்டம் உட்பட முக்கிய சீர்திருத்தங்களை மேற்கொண்டது.

2009 இல், மனிதவள மேம்பாட்டுத் துறை அமைச்சர் அர்ஜுன் சிங்கின் பெரும் அழுத்தத்தின் கீழ், உயர்கல்வி நிறுவனங்களில் ஓபிசியினருக்கு 27% இடஒதுக்கீட்டை அரசாங்கம் அமல்படுத்தியது.

ஜூலை 2008 இல் அமெரிக்காவுடன் சிவிலியன் அணுசக்தி ஒப்பந்தம் கையெழுத்தானது, CPI(M) அரசாங்கத்திற்கு ஆதரவை நிறுத்த வழிவகுத்தது. அரசாங்கம் ஜூலை 21-22 தேதிகளில் பாராளுமன்றத்தின் சிறப்புக் கூட்டத்தை அழைத்தது, சிபிஐ(எம்) சபாநாயகர் சட்டர்ஜியை ராஜினாமா செய்யுமாறு கேட்டுக் கொண்டது. அவர் மறுத்ததால், சிபிஐ(எம்) அதன் 10 முறை எம்.பி.யை வெளியேற்றியது. நம்பிக்கை வாக்கெடுப்பில் அரசு 275-256 என்ற கணக்கில் வெற்றி பெற்றது.

பாஜகவில் குழப்பம்

2004ஆம் ஆண்டு அதிர்ச்சித் தோல்வியைத் தொடர்ந்து பாஜகவுக்கு தொடர் பின்னடைவு ஏற்பட்டது. வெங்கையா நாயுடு கட்சித் தலைவர் பதவியை ராஜினாமா செய்ய, அத்வானி மீண்டும் பொறுப்பேற்றார்.

ஏப்ரல் 2005 இல், வாஜ்பாயின் நெருங்கிய நம்பிக்கையாளர் பிரஜேஷ் மிஸ்ராவை "திறமையற்றவர்" என்று பெயர் குறிப்பிடாமல் வர்ணித்த ஆர்.எஸ்.எஸ் தலைவர் கே.எஸ்.சுதர்சன்,  இளைய தலைமை உருவாக அத்வானி மற்றும் வாஜ்பாய் இருவரையும் ஒதுக்கி வைக்குமாறு கேட்டுக் கொண்டார்.

ஜூன் 2005 இல், பாகிஸ்தானுக்கு விஜயம் செய்த அத்வானி, பாகிஸ்தானின் நிறுவனர் முகமது அலி ஜின்னாவை மதச்சார்பற்ற" நபர் என்று புகழ்ந்து, அவரது மஜாருக்குச் சென்றார். அந்த டிசம்பரில் அவர் கட்சித் தலைவர் பதவியை ராஜினாமா செய்தார், அவருக்குப் பதிலாக ராஜ்நாத் சிங் நியமிக்கப்பட்டார். மே 2006 இல், பாஜகவின் வளர்ந்து வரும் நட்சத்திரமான பிரமோத் மகாஜன், அவரது சொந்த சகோதரரால் சுட்டுக் கொல்லப்பட்டார்.

85 வயதான வாஜ்பாய், 2009 தேர்தலில் போட்டியிட வேண்டாம் என்று முடிவு செய்தார். 81 வயதான அத்வானி பாஜகவின் பிரதமர் வேட்பாளராக ஆனார்.

2009 தேர்தல்

2008 இல் நடைபெற்ற சட்டமன்றத் தேர்தல்களில், டெல்லி மற்றும் ராஜஸ்தானில் காங்கிரஸ் ஆட்சியைத் தக்க வைத்துக் கொண்டது, ஆனால் மத்தியப் பிரதேசம் மற்றும் சத்தீஸ்கரில் பாஜக திரும்பியது, மேலும் கர்நாடகாவிலும் வெற்றி பெற்றது.

நவம்பர் மாதம் மும்பையில் லஷ்கர்-இ-தொய்பா பயங்கரவாதிகள் தாக்குதல் நடத்தினர். 2009 ஆம் ஆண்டு மக்களவைத் தேர்தல் ஏப்ரல் 16 முதல் மே 13 வரை ஐந்து கட்டங்களாக நடைபெற்றது.

புதிதாக பிரிக்கப்பட்ட தொகுதிகள் மற்றும் அவற்றின் எல்லைகளில் தேர்தல் நடத்தப்பட்டது, இதன் விளைவாக கிட்டத்தட்ட 500 தொகுதிகளில் வாக்காளர்களின் அமைப்பு மாறியது. 71.69 கோடி வாக்காளர்களில் 41.71 கோடி (58.21%) பேர் நாடு முழுவதும் உள்ள 8.30 லட்சம் வாக்குச் சாவடிகளில் வாக்களித்தனர்.

2004 ஆம் ஆண்டை விட காங்கிரஸ் சிறப்பாக செயல்பட்டது, 206 இடங்களை வென்றது, அதே நேரத்தில் பாஜக 116 இடங்களுக்கு சரிந்தது. பகுஜன் சமாஜ் 21 இடங்களையும், CPI(M) 16 இடங்களையும் வென்றது. இப்போது பாதுகாப்பு அமைச்சராக இருக்கும் ராஜ்நாத் சிங், காஜியாபாத்தில் தனது முதல் மக்களவைத் தேர்தலில் வெற்றி பெற்றார். பிலிபிட்டில் பாஜக சார்பில் வருண் காந்தி வெற்றி பெற்றார்.

பீகாரில் உள்ள 40 இடங்களில் ஐக்கிய முற்போக்கு கூட்டணியின் ராஷ்ட்ரிய ஜனதா தளம் (RJD) 4 இடங்களை மட்டுமே வெல்ல முடிந்தது, மேலும் லாலு பிரசாத் தான் போட்டியிட்ட இரண்டு இடங்களில் ஒன்றில் தோல்வியடைந்தார்.

மற்றொரு UPA கூட்டாளியான ராம் விலாஸ் பாஸ்வான், பீகாரில் உள்ள ஹாஜிபூரில் தனது சொந்த தொகுதியில் ஐக்கிய ஜனதா தளத்தின் (JD-U) இன் ராம் சுந்தர் தாஸிடம் தோற்றார், மேலும் அவரது லோக் ஜனசக்தி கட்சி (LJP) போட்டியிட்ட 12 இடங்களிலும் தோற்கடிக்கப்பட்டது.

75,000 கோடி மதிப்பிலான விவசாயக் கடன்களை தள்ளுபடி செய்வதாக அரசாங்கம் வாக்குறுதி அளித்தது, இதன் விளைவாக ஐக்கிய முற்போக்கு கூட்டணி மீண்டும் ஆட்சிக்கு வந்தது. 77 வயதான மன்மோகன் சிங், மே 22, 2009 அன்று இரண்டாவது முறையாக பதவியேற்றார். எல் கே அத்வானியின் பிரதமராகும் லட்சியம் நிறைவேறாமல் இருந்தது.

ஊழல் குற்றச்சாட்டுகள்

ஐக்கிய முற்போக்கு கூட்டணியின் இரண்டாவது ஆட்சிக் காலம் குழப்பம் நிறைந்தது. காங்கிரஸ் தலைவர்கள் வெவ்வேறு திசைகளில் இழுத்ததால் அரசாங்கத்தில் மோதல் மற்றும் குழப்பம் ஏற்பட்டது. மன்மோகன் சிங் ஒரு "பலவீனமான" பிரதம மந்திரியாகவும், அவரது அரசாங்கம் "கொள்கை முடக்குதலால்" பாதிக்கப்பட்டதாகவும் காணப்பட்டது.

பெருமளவிலான முறைகேடுகளால் அரசாங்கம் துவண்டு போனது. 2009ல் 2ஜி அலைக்கற்றை ஊழல், 2010ல் காமன்வெல்த் விளையாட்டு மற்றும் ஆதர்ஷ் வீட்டு வசதி ஊழல், 2012ல் நிலக்கரி ஊழல் நடந்தது.

திமுகவைச் சேர்ந்த அமைச்சர் ஏ ராஜா, ஊழல் குற்றச்சாட்டுகளால் ராஜினாமா செய்ய வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது.

மகாராஷ்டிர காந்தியவாதியான அன்னா ஹசாரே, முன்னாள் ஐஆர்எஸ் அதிகாரி அரவிந்த் கெஜ்ரிவால், யோகா குரு பாபா ராம்தேவ், முன்னாள் ஐபிஎஸ் அதிகாரி கிரண் பேடி உள்ளிட்ட பல ஊழல் எதிர்ப்பு ஆர்வலர்கள் மத்திய அரசுக்கு எதிராக தர்ணா மற்றும் போராட்டங்கள் மூலம் ஊழல் குற்றச்சாட்டுகளை பெரிதாக்கினர்.

உயர்மட்ட ஊழல்களை சமாளிக்க ஜன் லோக்பால் மசோதாவை இயற்ற வேண்டும் என்று கோரினர்.

கெஜ்ரிவால் 2012 ஆம் ஆண்டில் ஆம் ஆத்மி கட்சியை (AAP) உருவாக்கி, டெல்லியில் அற்புதமான தேர்தல் வெற்றியை அனுபவித்தார்.

அவரது ஊழலுக்கு எதிரான செயல்பாடு டெல்லியிலும் மத்தியிலும் காங்கிரஸை மோசமாக பாதித்தது, இதில் மறைமுகமாக பாஜக நன்மை அடைந்தது. (ஆம் ஆத்மி கட்சியும், பாஜகவும் இப்போது பரம எதிரிகள், ஊழல் குற்றச்சாட்டுகளை எதிர்கொண்டுள்ள டெல்லி முதல்வர் கெஜ்ரிவால் ஜூன் 2ஆம் தேதி மீண்டும் சிறைக்குச் செல்லவுள்ளார்.)

பரவலான ஊழலைப் பற்றிய பொதுமக்களின் அபிப்பிராயம், 2014 தேர்தலில் ஐக்கிய முற்போக்குக் கூட்டணியின் தோல்விக்கு ஒரு சக்திவாய்ந்த காரணமாகும். பிறகு, நரேந்திர மோடியின் சகாப்தம் தொடங்கியது.

 Read in English: The ten years under Manmohan Singh

“தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil“