வான் பாதுகாப்பு அமைப்பின் செயலாக்கம் - ஓர் விரிவான அலசல்

பாகிஸ்தான் பல இந்திய இலக்குகளை குறிவைத்து இரவு முழுவதும் நடத்திய தாக்குதல்களை முறியடித்த பின்னர்,  நேற்று (மே 8) காலை பாகிஸ்தானின் பல இடங்களில் இருந்த வான் பாதுகாப்பு அமைப்புகளை இந்தியா குறிவைத்து தாக்கியது.

"லாகூரில் இருந்த வான் பாதுகாப்பு அமைப்பு ஒன்று செயலிழக்கச் செய்யப்பட்டது என்று நம்பத்தகுந்த வட்டாரங்களில் இருந்து தெரிய வந்துள்ளது," என ராணுவம் ஒரு செய்திக்குறிப்பில் தெரிவித்துள்ளது. "இந்தியாவின் பதிலடி அதே களத்தில், பாகிஸ்தானின் தாக்குதலின் அதே தீவிரத்தில் இருந்தது" என்றும் அந்த செய்திக்குறிப்பில் கூறப்பட்டுள்ளது.

நவீன போரில் வான்வழித் தாக்குதலை கட்டுப்படுத்துவது மிக முக்கியமானது. ஆகையால், வான் பாதுகாப்பு அமைப்புகள் எந்தவொரு நாட்டின் பாதுகாப்பு கட்டமைப்பிலும் ஒரு முக்கிய அங்கமாகும்.

திறமையான மற்றும் செயல்படும் வான் பாதுகாப்பு அமைப்பு எதிரி விமானத் தாக்குதல்களிலிருந்து பாதுகாக்கிறது என்பதை பாகிஸ்தானால் இந்தியாவில் எந்த சேதத்தையும் ஏற்படுத்த முடியவில்லை என்பதிலிருந்து தெளிவாகிறது. மேலும் எதிரியின் வான் பாதுகாப்பை வீழ்த்துவது அவர்களின் சொந்தப் பகுதியில் வான்வழித் தாக்குதல்களுக்கு அவர்களை இலக்காக்குகிறது.

வான் பாதுகாப்பு எவ்வாறு செயல்படுகின்றன

வான் பாதுகாப்பு அமைப்பின் முதன்மை நோக்கம் வானிலிருந்து வரும் அச்சுறுத்தல்களை - அது எதிரி போர் விமானமாகவோ, ஆளில்லா விமானமாகவோ அல்லது ஏவுகணையாகவோ இருந்தாலும் சரி - அழிப்பதாகும்.

இது ரேடார், கட்டுப்பாட்டு மையங்கள், தற்காப்பு போர் விமானங்கள் மற்றும் தரை அடிப்படையிலான வான் பாதுகாப்பு ஏவுகணை, பீரங்கி மற்றும் மின்னணு போர் அமைப்புகள் ஆகியவற்றின் சிக்கலான அமைப்பின் உதவியுடன் செய்யப்படுகிறது.

வான் பாதுகாப்பு அமைப்பை மூன்று, ஒன்றோடொன்று இணைக்கப்பட்ட செயல்பாடுகளாகப் பிரிக்கலாம்.

கண்டுபிடிப்பு: எந்தவொரு வான் பாதுகாப்பு அமைப்பின் வெற்றிக்கும் அச்சுறுத்தல்களை முதலில் கண்டறிவது முக்கியமாகும். இது பொதுவாக ரேடார் மூலம் செய்யப்படுகிறது, இருப்பினும் சில சூழ்நிலைகளில் செயற்கைக்கோள்கள் பயன்படுத்தப்படலாம் - உதாரணமாக எதிரி, ஒரு கண்டம் விட்டு கண்டம் பாயும் ஏவுகணையை (ICBM) ஏவினால் அதனை கண்டறியலாம்.

ரேடார் ஒரு டிரான்ஸ்மிட்டர் மூலம் மின்காந்த ரேடியோ அலைகளை அனுப்புகிறது. இந்த அலைகள் அவை தாக்கும் பொருட்களால் பிரதிபலிக்கப்படுகின்றன. பின்னர், ஒரு ரிசீவர் திரும்பும் ரேடியோ அலைகளை சேகரிக்கிறது. இதன் அடிப்படையில் அச்சுறுத்தலின் தூரம், வேகம் மற்றும் அதன் குறிப்பிட்ட தன்மை (எந்த வகையான விமானம்/ஏவுகணை) போன்ற அனுமானங்களை அது செய்கிறது.

கண்காணிப்பு: ஒரு வான் பாதுகாப்பு அமைப்பின் செயல்திறன் ஒரு வான்வழி அச்சுறுத்தலை தொடர்ந்து மற்றும் துல்லியமாக கண்காணிக்கும் திறனையும் பொறுத்தது. குறிப்பாக, கண்டறிவது மட்டுமல்ல. இது பொதுவாக ரேடார் மற்றும் இன்ஃப்ராரெட் கேமராக்கள் அல்லது லேசர் ரேஞ்ச்ஃபைண்டர்கள் போன்ற பிற சென்சார்கள் மூலம் செய்யப்படுகிறது.

பெரும்பாலும், ஒரு வான் பாதுகாப்பு அமைப்பு ஒரு ஒற்றை அச்சுறுத்தலை மட்டும் கையாள்வதில்லை. அது நட்பு விமானங்கள் உட்பட சிக்கலான மற்றும் நெரிசலான சூழல்களில் பல, வேகமாக நகரும் அச்சுறுத்தல்களை அடையாளம் கண்டு கண்காணிக்க வேண்டும்.

தவறான இலக்குகளை குறிவைக்காமல் எதிரியை திறம்பட நடுநிலையாக்குவதற்கு கண்காணிப்பின் துல்லியம் மிகவும் முக்கியமானது.

தடுத்து நிறுத்துதல்: அச்சுறுத்தல் கண்டறியப்பட்டு கண்காணிக்கப்பட்டவுடன், அது நடுநிலையாக்கப்பட வேண்டும். இங்கே, அச்சுறுத்தலின் விவரக்குறிப்புகள் - அதன் வரம்பு, வகை (எந்த வகையான ஏவுகணை/விமானம்), வேகம் போன்றவை - வான் பாதுகாப்பு எவ்வாறு செயல்படுகிறது என்பதை தீர்மானிக்கிறது.

வான் பாதுகாப்பு அமைப்பின் இந்த மூன்று அம்சங்களும் முழுமையாக இணைந்து செயல்பட வேண்டும். இதற்கு இராணுவ சொற்களில் "C3" அல்லது "கட்டளை, கட்டுப்பாடு மற்றும் தொடர்பு" அமைப்பு என்று அழைக்கப்படுகிறது.

வான்வழி அச்சுறுத்தல்களைக் கண்டறிதல், கண்காணித்தல் மற்றும் தடுத்து நிறுத்துதல் ஆகியவற்றின் தொழில்நுட்ப திறன்களுக்கு அப்பால், ஒரு பயனுள்ள வான் பாதுகாப்பிற்கு சிறந்த தகவல் தொடர்பு மற்றும் முடிவெடுக்கும் திறன்கள் மிகவும் முக்கியமானவை.

அவை எவ்வாறு தடுக்கின்றன

அவர்கள் எதிர்பார்க்கும் சவால்களைப் பொறுத்து, நாடுகள் வான்வழி அச்சுறுத்தல்களை நடுநிலையாக்க பல்வேறு வகையான ஆயுதங்களைப் பயன்படுத்துகின்றன. அவற்றில் பின்வருவன அடங்கும்.

போர் விமானங்கள்: இடைமறிப்பு விமானங்கள் எதிரி விமானங்களை, குறிப்பாக குண்டுவீச்சு விமானங்களை எதிர்கொள்கின்றன. இந்த வேகமான விமானங்கள் நொடிப்பொழுதில் கிளம்ப முடியும், மேலும் அவை விரைவாக உயரத்திற்கு ஏறி எதிரி விமானம் அதன் ஆயுதங்களை பயன்படுத்துவதற்கு முன்பு அதை நடுநிலையாக்குகின்றன.

சமீபத்திய போர் விமானங்கள் "பன்முக திறன்" கொண்டவை. இந்தியா தனது எந்தவொரு சுகோய் Su-35, MiG-29, HAL தேஜாஸ், Mig-21 பைசன் மற்றும் டசால்ட் ரஃபேல் விமானங்களையும் இடைமறிப்பு பணிகளுக்காக பயன்படுத்த முடியும்.

தரை-வான் ஏவுகணைகள் (SAMS): இன்று, SAM கள் பெரும்பாலான வான் பாதுகாப்பு அமைப்புகளின் முதுகெலும்பாக உள்ளன. ஏனெனில் அவை விமான எதிர்ப்பு பீரங்கிகளை (AAA) விட மிகவும் பயனுள்ளவை, மேலும் இடைமறிப்பு விமானிகளைப் போல ஆபத்தில் ஆழ்த்துவதில்லை.

SAM கள் எதிரி போர் விமானங்கள், ஹெலிகாப்டர்கள் மற்றும் ஏவுகணைகளை குறிவைக்க பயன்படுத்தப்படலாம். அவை பொதுவாக ரேடார், இன்ஃப்ரரெட் அல்லது லேசர் மூலம் வழிநடத்தப்படுகின்றன. தரையில் இருந்து இயக்கப்படுவதுடன், SAM கள் கப்பல்களிலிருந்தும் ஏவப்படலாம்.

SAM களின் மூன்று, அடிக்கடி பயன்படுத்தப்படும் ஆனால் அதிகாரப்பூர்வமற்ற வகைகள்:

நிலையான அல்லது அரை-நகரும் கனரக நீண்ட தூர அமைப்புகள்;

நகரும்போது சுடக்கூடிய நடுத்தர தூர வாகனத்தில் பொருத்தப்பட்ட அமைப்புகள்;

குறுகிய தூரத்திற்கு மனிதனால் எடுத்துச் செல்லக்கூடிய வான் பாதுகாப்பு அமைப்புகள். ஒவ்வொரு SAM வகைக்கும் வெவ்வேறு செயல்பாடு உள்ளது.

இந்தியாவால் பயன்படுத்தப்படும் ரஷ்யாவில் தயாரிக்கப்பட்ட S-400 அமைப்பு போன்ற கனரக SAM கள், எதிரி பாலிஸ்டிக் ஏவுகணைகள் அல்லது விமானங்களை நீண்ட தூரத்தில், சில நூறு கிலோமீட்டர் வரை தாக்கும். நடுத்தர தூர SAM கள் 50-100 கிமீ தூரத்தில் உள்ள இலக்குகளை தாக்கும் திறன் கொண்டவை. அவை மிகக் குறுகிய காலத்தில் ஏவப்படலாம்.

இந்தியாவின் SAM ஆயுதக் களஞ்சியத்தில் உள்நாட்டில் உருவாக்கப்பட்ட நடுத்தர தூர ஆகாஷ் ஏவுகணைகள், நடுத்தர முதல் நீண்ட தூர பராக் ஏவுகணைகள் மற்றும் நீண்ட தூர S-400 ஏவுகணைகள் ஆகியவை அடங்கும்.

விமான எதிர்ப்பு பீரங்கி (AAA): ஒரு காலத்தில் தரை அடிப்படையிலான வான் பாதுகாப்பு அமைப்புகளின் முக்கியமானதாக இருந்த AAA, SAM களின் வளர்ச்சி மற்றும் நவீன போர் ஜெட் விமானங்களின் திறன்கள் AAA இன் முக்கியத்துவத்தை வெகுவாகக் குறைத்துள்ளன. 

AAA நிமிடத்திற்கு 1,000 ரவுண்டுகளுக்கு மேல் மிக வேகமாக குண்டுகளை வீசுகிறது. AAA குண்டுகள் ஒரு பரந்த பகுதியில் சிதறல்களை பரப்பும் வகையில் முன்கூட்டியே தீர்மானிக்கப்பட்ட உயரத்தில் வெடிக்கும் வகையில் வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளன. நேரடித் தாக்குதல் இல்லாவிட்டாலும் கூட AAA பேட்டரி பயனுள்ளதாக இருக்கும்.

மின்னணு போர் (EW): எதிரி வான்வழி அச்சுறுத்தலை நடுநிலையாக்க அதை உண்மையில் சுட்டு வீழ்த்த வேண்டிய அவசியமில்லை. EW அமைப்புகள் மின்காந்த நிறமாலையின் சக்தியைப் பயன்படுத்தி அச்சுறுத்தல்களை சீர்குலைக்க, ஏமாற்ற அல்லது அழிக்க வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளன.

வான் பாதுகாப்பின் பின்னணியில், EW எதிரி ரேடார் மற்றும் இலக்கு அமைப்புகளை தடுக்க பெரும்பாலும் பயன்படுத்தப்படுகிறது. இதனால் அதன் ஆயுதத்தை துல்லியமாகவும், திறம்படவும் பயன்படுத்தும் திறனை தடுக்கிறது. EW தாக்குதல் ட்ரோன்களை குழப்பலாம் அல்லது எதிரி வான்-தரை ஏவுகணைகள் இலக்குகளை நோக்கிச் செல்வதைத் தடுக்கலாம்.

இன்று பல அதிநவீன EW அமைப்புகள் பயன்பாட்டில் உள்ளன. இவை தரை மற்றும் வான் இரண்டிலிருந்தும் செயல்பட முடியும். இதில் அமெரிக்க கடற்படையின் போயிங் EA-18G க்ரௌலர் போன்ற சிறப்பு EW விமானங்கள், F/A-18 சூப்பர் ஹார்னெட்டின் EW பதிப்பு ஆகியவை அடங்கும்.

வான் பாதுகாப்பை வீழ்த்துதல்

வான் ஆதிக்கம் ஒரு விமானப்படைக்கு குண்டுவீச்சு, தந்திரோபாய வான்வழி ஆதரவு, பாராசூட் துருப்புக்களை இறக்குதல் அல்லது விநியோகப் பணிகளில் இழப்பு பயமின்றி ஒரு குறிப்பிட்ட அளவு தண்டனை விலக்குடன் செயல்பட அனுமதிக்கிறது.

எதிரி பிரதேசத்தில் வான் ஆதிக்கத்தை நிறுவ, எதிரியின் வான் பாதுகாப்பு அமைப்புகள் நடுநிலையாக்கப்பட வேண்டும். எதிரி வான் பாதுகாப்பை ஒடுக்க வேண்டும் (SEAD). 

தரைப்படைகளுக்கு ஒரு பாதுகாப்பு குடையை வழங்குவதில் வான் ஆதிக்கத்தின் பங்கைக் கருத்தில் கொண்டு, எதிரி வான் பாதுகாப்பை வீழ்த்துவது எதிரி பிரதேசத்திற்குள் ஆழமான தரைத் தாக்குதல்களுக்கும் அடித்தளம் அமைக்கிறது.

- Arjun Sengupta