இன்றுடன் 50 ஆண்டுகள் நிறைவு- இந்தியா ஏன் தனது முதல் அணுகுண்டு சோதனையை நடத்தியது?

1974 ஆம் ஆண்டு இதே நாளில், ‘ஸ்மைலிங் புத்தா’ நடவடிக்கையின் ஒரு பகுதியாக ராஜஸ்தானில் உள்ள பொக்ரானில், இந்தியா தனது முக்கிய முதல் அணுகுண்டு சோதனையை பொக்ரானில் நடத்தியது.

அது உண்மையில் நடக்கும் வரை, அந்த நேரத்தில் பல பெரிய உலக வல்லரசுகள், அணு ஆயுதங்களைக் கொண்ட நாடுகளின் பெருக்கத்தைக் கட்டுப்படுத்த முயற்சித்ததால், அந்த நிகழ்வை ரகசியம் சூழ்ந்திருந்தது.

அப்போதைய பிரதமர் இந்திரா காந்தி இந்த நிகழ்வை "அமைதியான அணுசக்தி வெடிப்பு" என்று அழைத்தார். ஒருவேளை இது உலகின் பிற பகுதிகளையும் குறிப்பாக ஐக்கிய நாடுகளின் பாதுகாப்பு கவுன்சிலின் நிரந்தர ஐந்து (அல்லது பி -5) உறுப்பினர்களையும் - அமெரிக்கா, ஐக்கிய இராச்சியம் , பிரான்ஸ், சீனா மற்றும் ரஷ்யா சமாதானப்படுத்தலாம்.

அவர்களின் எதிர்ப்பு என்னவாக இருந்தது? சோதனைக்குப் பின்னால் இந்தியாவின் நோக்கம் என்ன? நாங்கள் விளக்குகிறோம்.

இந்தியா அணு ஆயுத சோதனைகளை நடத்தியதன் பின்னணி என்ன?

மில்லியன் கணக்கானவர்களின் மரணம் மற்றும் முன்னோடியில்லாத அழிவுக்கு வழிவகுத்த 1945 ஆம் ஆண்டு, இரண்டாம் உலகப் போர் முடிவடைந்ததைத் தொடர்ந்து, புதிய உலகளாவிய கூட்டணிகள் மற்றும் சீரமைப்புகள் தோன்றின.

அமெரிக்காவும் சோவியத் ஒன்றியமும் பிற நாடுகளில் சித்தாந்த மற்றும் பொருளாதார மேன்மைக்காக, பனிப்போர் என்று அழைக்கப்படும் ப்ராக்ஸி போர்களில் தொடர்ந்து ஈடுபட்டன.

ஆகஸ்ட் 1945 இல் போரின் முடிவில் ஜப்பானிய நகரங்களான ஹிரோஷிமா மற்றும் நாகசாகி மீது அமெரிக்கா இரண்டு அணுகுண்டுகளை வீசியது, மற்றும் சோவியத் யூனியன் 1949 இல் தனது சொந்த அணுசக்தி சோதனையை நடத்தியது, அணு ஆயுதங்களால் பெரும் அழிவைத் தடுக்க சில விதிமுறைகள் தேவை என்று முடிவு செய்யப்பட்டது.

ஒரு வகையான குறைந்தபட்ச அமைதியைப் பேணுவதற்காக, அணு ஆயுத பரவல் தடை ஒப்பந்தம் (NPT) என்று அழைக்கப்படும் அத்தகைய ஒப்பந்தம் 1968 இல் கையெழுத்தானது.

அணு ஆயுத பரவல் தடை ஒப்பந்தத்தின் கீழ் உள்ள அணு ஆயுத நாடுகளின் கட்சிகள், ஜனவரி 1, 1967 க்கு முன்னர் அணு ஆயுதம் அல்லது பிற அணு வெடிக்கும் சாதனங்களை தயாரித்து வெடித்தவை என வரையறுக்கப்படுகின்றன, அதாவது P-5 நாடுகள்.

பிரதமர் இந்திரா காந்தி 1974ல் ராஜஸ்தானில் பொக்ரானில் அணு வெடிப்பு நடந்த இடத்தை பார்வையிட்ட போது. (எக்ஸ்பிரஸ் காப்பக புகைப்படம்)

முதலாவதாக, அணு ஆயுதங்கள் அல்லது அணு ஆயுத தொழில்நுட்பத்தை வேறு எந்த நாட்டிற்கு மாற்ற வேண்டாம் என்று அதன் கையொப்பமிட்டவர்கள் ஒப்புக்கொண்டனர். இரண்டாவதாக, அணு ஆயுதங்களை உருவாக்கவோ அல்லது பெறவோ மாட்டோம் என்று அணுசக்தி அல்லாத நாடுகள் ஒப்புக்கொண்டன.

கையொப்பமிட்டவர்கள் அனைவரும் சர்வதேச அணுசக்தி முகமை (IAEA) நிறுவிய பரவலுக்கு எதிரான எதிரான பாதுகாப்புகளுக்கு அடிபணிய ஒப்புக்கொண்டனர். அணு ஆயுதப் போட்டியை முடிவுக்குக் கொண்டு வரவும், தொழில்நுட்பத்தின் பரவலைக் கட்டுப்படுத்தவும் ஒப்பந்தத்தில் உள்ள தரப்பினரும் ஒப்புக்கொண்டனர்.

இந்தியா ஏன் அணுகுண்டு சோதனை நடத்த முடிவு செய்தது?

பி-5 தவிர மற்ற நாடுகளுக்கு இந்த ஒப்பந்தம் பாரபட்சமானது என்ற அடிப்படையில் இந்தியா இதை எதிர்த்தது.

வெளியுறவுக் கொள்கை ஆய்வாளர் சுமித் கங்குலி எழுதியது போல், “இந்திய அரசாங்கம் ஒப்பந்தத்தின் விதிமுறைகளை ஏற்க மறுத்தது, ஏனெனில் அது இந்தியாவின் சந்தேகங்களை நிவர்த்தி செய்யத் தவறிவிட்டது,  குறிப்பாக, அணுசக்தி அல்லாத நாடுகளின் அத்தகைய ஆயுதங்களை உருவாக்க மாட்டோம் என்ற உறுதிமொழி, ஏற்கனவே அணு ஆயுதங்களை வைத்திருக்கும் நாடுகளின் ஒரு பகுதியின் அத்தகைய உறுதியான கடமைகளுடன் இணைக்கப்படவில்லை.

உள்நாட்டில், இந்திய விஞ்ஞானிகள் ஹோமி ஜே பாபா மற்றும் விக்ரம் சாராபாய் ஆகியோர் இந்தியாவில் அணுசக்தி சோதனைக்கு முன்னதாகவே அடித்தளம் அமைத்தனர். 1954 இல், அணுசக்தித் துறை (DAE) நிறுவப்பட்டது, பாபா இயக்குநராக இருந்தார்.

இரண்டு தசாப்தங்களுக்குப் பிறகு, அணுசக்தி வெற்றிகரமாக மின் உற்பத்திக்காகப் பயன்படுத்தப்பட்டால், இந்தியா வெளிநாடுகளில் தனது நிபுணர்களைத் தேட வேண்டிய அவசியமில்லை, அவை தயாராக இருக்கும், என்று அணுசக்தியின் ஆரம்பகால ஆதரவாளரான பாபா ஒருமுறை எழுதினார்.

ஆனால் பிரதமர் ஜவஹர்லால் நேரு அணு ஆயுதங்கள் மற்றும் பொதுவாக ஆயுதங்கள் வாங்குவதை விரிவுபடுத்துவதில் தொடர்ந்து சந்தேகம் கொண்டிருந்தார்.

1960 களில் தலைமை மாற்றம் (பிரதம மந்திரி நேரு மற்றும் அவருக்குப் பின் வந்த மொரார்ஜி தேசாய் ஆகியோரின் மரணத்துடன்), 1962 இல் சீனாவுடனான போரில் இந்தியா தோல்வியடைந்தது. பின்னர் 1965 மற்றும் 1971 இல் பாகிஸ்தானுடன் இந்தியா வென்ற போர், திட்டங்களின் திசையை மாற்றியது. சீனாவும் 1964ல் அணு ஆயுத சோதனைகளை நடத்தியது.

பொக்ரான்-I எப்படி நடந்தது?

நேருவைப் போல், பிரதமர் இந்திரா காந்தி அணு ஆயுதச் சோதனைகளில் எதிர்மறையான பார்வையைக் கொண்டிருக்கவில்லை. ஆனால் P-5 நடைமுறையில் இருந்த ஒப்பந்தங்களைக் கருத்தில் கொண்டு, இந்தியா தனது சோதனைகளை எந்த முன் தகவலும் உலகிற்கு வெளியிடாமல் நடத்த முடிவு செய்தது.

தி இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸில் அரசியல் விமர்சகர் இந்தர் மல்ஹோத்ரா விவரித்த படி, இறுதி வரை கூட நிச்சயமற்ற நிலை இருந்தது.

இந்த முயற்சியின் மூளையாக செயல்பட்ட ராஜா ராமண்ணா [Atomic Energy Commission Chairman], இந்திரா காந்தியின் உயர்மட்ட ஆலோசகர்களான பி.என்.ஹக்சர் மற்றும் பி.என்.தார் ஆகியோர் இதை எதிர்த்தனர், மேலும் அதை ஒத்திவைக்க விரும்பினர்.

அணுசக்தி ஆணையத்தின் தலைவர் ஹோமி சேத்னா எந்த கருத்தையும் தெரிவிக்கவில்லை. இந்திரா காந்தியின் அறிவியல் ஆலோசகர் டி நாக் சௌதுரி, நன்மை தீமைகளை எடைபோடத் தொடங்கினார். ஆனால் இந்திரா அதற்கெல்லாம் செவி சாய்க்கவில்லை.

‘டாக்டர். ராமண்ணா, பக்கம் திரும்பி, நீங்கள் செய்யலாம்,. அது நாட்டுக்கு நல்லது என்றார். மறுநாள் காலை, புத்தர் சிரித்தார், என்று ராமண்ணா எழுதினார்.

மே 18, 1974 அன்று 12-13 கிலோ டன் ஒரு அணுசக்தி சாதனம் வெடிக்கப்பட்டது. இதற்கு மேற்கு ராஜஸ்தானின் பாலைவனத்தில் அமைந்துள்ள ராணுவ சோதனைத் தளமான பொக்ரான் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டது.

சுமார் 75 ஆராய்ச்சியாளர்கள் மற்றும் விஞ்ஞானிகள் அடங்கிய குழு இதில் ஈடுபட்டது. கௌதம புத்தரின் பிறந்த தேதியான புத்த ஜெயந்தியின் அதே நாளில் சோதனை தேதி இருந்ததால் அதன் பெயர் வந்தது.

சோதனைகளுக்குப் பிறகு என்ன நடந்தது?

இந்தியா ஒரு தீவிர சூழ்நிலையில் தன்னை தற்காத்துக் கொள்ள முடியும் என்பதை உலகிற்கு நிரூபித்தது மற்றும் பொக்ரானில் சோதனை செய்த அணுசக்தி சாதனத்தை உடனடியாக ஆயுதமாக்க வேண்டாம் என்று முடிவு செய்தது. இது 1998 இன் பொக்ரான்-II சோதனைகளுக்குப் பிறகுதான் நடக்கும்.

ஆனால் அதற்கு முன் பல நாடுகளில் இருந்து குறிப்பிடத்தக்க விமர்சனங்களை சந்திக்க நேரிட்டது.

1978 ஆம் ஆண்டில், அமெரிக்க ஜனாதிபதி ஜிம்மி கார்ட்டர் அணு ஆயுதப் பரவல் தடைச் சட்டத்தில் கையெழுத்திட்டார், அதைத் தொடர்ந்து அமெரிக்கா இந்தியாவிற்கு அணுசக்தி உதவியை ஏற்றுமதி செய்வதை நிறுத்தியது.

2005 ஆம் ஆண்டு ஜூலை 18 ஆம் தேதி, அமெரிக்க ஜனாதிபதி ஜார்ஜ் டபிள்யூ புஷ் மற்றும் பிரதமர் மன்மோகன் சிங் ஆகியோர் வாஷிங்டனில் அணுசக்தி ஒப்பந்தத்தில் நுழைவதற்கான தங்கள் விருப்பத்தை முதன்முதலில் அறிவித்தபோது, ​​அத்தகைய தொழில்நுட்பங்களை இந்தியா சோதனை செய்வது பற்றிய அமெரிக்காவின் பார்வை மாறியது.

அணுசக்தி உபகரணங்கள் மற்றும் ஃபிஸிலி மெட்டிரியல் சப்ளையர்களின் கிளப் ஒன்றை அமைப்பதற்கும் அமெரிக்கா அழுத்தம் கொடுத்தது.

48 நாடுகளைக் கொண்ட அணுசக்தி சப்ளையர்கள் குழு (NSG) அணு ஆயுதங்களின் பரவலைக் கட்டுப்படுத்தும் நோக்கத்துடன், அணுசக்தி உபகரணங்களை ஏற்றுமதி செய்வதற்கு ஒப்புக் கொள்ளப்பட்ட விதிகளை அமல்படுத்தும்.

2008 ஆம் ஆண்டு முதல், அணுசக்தி வர்த்தக விதிகள் தீர்மானிக்கப்படும் உயர் மேசையில் இடம் அளிக்கும் குழுவில் சேர இந்தியா முயற்சி செய்து வருகிறது.

ஆஸ்திரேலியா போன்ற அதன் நுழைவை ஆரம்பத்தில் எதிர்த்த பல நாடுகள் நிலைப்பாட்டை மாற்றிக்கொண்டன; மெக்சிகோ மற்றும் சுவிட்சர்லாந்து ஆகியவை சமீபத்திய ஆதரவைக் கொண்டுள்ளன.

இந்தியா ஒரே ஒரு பிடியை மட்டுமே விட்டுச் செல்கிறது - சீனா.

1998ல் தான் அணுகுண்டு சோதனை என்ற அடுத்த கட்டத்திற்கு இந்தியா உடனடியாக செல்லாமல் இருப்பதற்கு இதுவும் ஒரு காரணமாகும். அப்போதும் சர்வதேச எதிர்வினை மிகவும் முக்கியமானதாக இருந்தது, ஆனால் பல ஆண்டுகளாக இந்தியா இந்த ஆயுதங்களின் "பொறுப்பான" உரிமையாளராக தன்னை முன்னிறுத்திக் கொண்டுள்ளது, இது நாடுகளிடையேயும் அணுசக்தி சப்ளையர்கள் போன்ற குழுக்களையும் ஏற்றுக்கொள்ள அனுமதிக்கிறது.

Read in English: 50 years of Pokhran-I: Why India conducted its first nuclear tests

“தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil“