வெளிச்சத்திற்கு வராது, ஆபத்தான முன்னுதாரணம் என உச்ச நீதிமன்றம் விமர்சனம்; ’சீல்டு கவர்’ நடைமுறை என்பது என்ன?

கடந்த மாதத்தில், இப்போது இந்திய தலைமை நீதிபதியாக உள்ள டி.ஒய் சந்திரசூட் தலைமையிலான பெஞ்ச், “சீல்டு கவர்” (மூடப்பட்ட உறை) நீதித்துறையின் நடைமுறையை “ஆபத்தான முன்னுதாரணமாக” அமைப்பதாக விமர்சித்தது. முன்னாள் தலைமை நீதிபதி என்.வி ரமணாவைப் போலவே சீல் செய்யப்பட்ட கவர்களை தலைமை நீதிபதி சந்திரசூட் விமர்சித்துள்ளார். இருப்பினும், உச்ச நீதிமன்றமே இந்த நடைமுறைக்கு சட்டப்பூர்வ அங்கீகாரம் அளித்துள்ளது.

“சீல்டு கவர் ஜூரிஸ்பிரடன்ஸ்” என்ற வார்த்தையின் அர்த்தம் என்ன?

உச்ச நீதிமன்றம் (மற்றும் சில சமயங்களில் கீழ் நீதிமன்றங்களும்) பின்பற்றும் சர்ச்சைக்குரிய நடைமுறை இது, நீதிபதிகளால் மட்டுமே கவனிக்கப்படக்கூடிய சீல் செய்யப்பட்ட உறைகளில் அரசாங்க நிறுவனங்களிடமிருந்து தகவல்களைப் பெறுவது மற்றும் ஏற்றுக்கொள்வது.

உச்ச நீதிமன்ற விதிகள், 2013 (மே 2014 இல் அறிவிக்கப்பட்டது) ஆணை XIII இன் விதி 7 (“நகல்”) கூறுகிறது: “சீல் வைக்கப்பட்ட கவரில் வைக்குமாறு தலைமை நீதிபதி அல்லது நீதிமன்றம் அறிவுறுத்துவது அல்லது ரகசியத் தன்மை உடையது என்று கருதுவது அல்லது வெளியிடுவது பொதுமக்களின் நலன் சார்ந்தது அல்ல என்று கருதப்படும், தலைமை நீதிபதியால் பிரத்தியேகமாக செய்யப்பட்ட உத்தரவின் கீழ் மற்றும் அதற்கேற்ப நீதிமன்றத்தால் வழங்கப்பட்ட, இந்த உத்தரவில் எதனையும் உள்ளடக்கியிருந்தாலும், எந்த ஒரு தரப்பினருக்கும் அல்லது நபருக்கும் எந்தவொரு நிமிடம், கடிதம் அல்லது ஆவணம் அல்லது அனுப்பப்பட்ட, தாக்கல் செய்த அல்லது தயாரிக்கப்பட்ட எந்தவொரு ஆவணத்திலிருந்தும் நகல்களைப் பெற உரிமை இல்லை.”

சீலிடப்பட்ட கவரில் நீதிமன்றம் எப்போது தகவல்களைக் கேட்கலாம்?

பரந்த அளவில் இரண்டு சூழ்நிலைகளில் கேட்கலாம்: தகவல் தொடர்பிலான விசாரணையுடன் இணைக்கப்படும்போது, ​​அது தனிப்பட்ட அல்லது ரகசியத் தகவலை உள்ளடக்கியபோது. தர்க்கம் என்னவென்றால், நடந்துகொண்டிருக்கும் விசாரணையுடன் தொடர்புடைய தகவல்களை வெளிப்படுத்துவது விசாரணையைத் தடுக்கலாம், மேலும் தனிப்பட்ட அல்லது ரகசியத் தகவல்களை வெளிப்படுத்துவது ஒரு தனிநபரின் தனியுரிமையை மீறும் அல்லது நம்பிக்கையை மீறும்.

எனவே இந்த நடைமுறையில் என்ன பிரச்சனை?

முக்கியமாக (i) தரப்பினர் தங்களுக்கு எதிரான குற்றச்சாட்டுகள் பற்றிய முழுமையான கண்ணோட்டத்தைக் கொண்டிருப்பதை இது தடுக்கிறது, மேலும் (ii) இது திறந்த நீதிமன்றம் மற்றும் வெளிப்படையான நீதி அமைப்புடன் ஒத்துப்போகவில்லை. நீதிமன்றங்கள் அவற்றின் முடிவுகளுக்கான காரணங்களை அமைக்க வேண்டும், மேலும் அவற்றை வெளியிடாதது நீதித்துறை முடிவுகளில் தன்னிச்சையான தன்மையை ஏற்படுத்தும் என்று சட்ட வல்லுநர்கள் வாதிடுகின்றனர். நீதித்துறை முடிவுகளை பகுப்பாய்வு செய்வதற்கும், அவற்றின் பின்னணியில் உள்ள நியாயத்தைப் பாராட்டுவதற்கும் இது வாய்ப்பைப் பறிக்கிறது.

அக்டோபர் 20, 2022 அன்று ‘கமாண்டர் அமித் குமார் சர்மா எதிர் இந்திய அரசு (Union of India)’ வழக்கில் வெளியிடப்பட்ட உத்தரவில், நீதிபதிகள் சந்திரசூட் மற்றும் ஹிமா கோஹ்லி ஆகியோர் அடங்கிய உச்ச நீதிமன்ற பெஞ்ச், “பாதிக்கப்பட்ட தரப்புக்கு தொடர்புடைய தகவல்களை வெளியிடாதது மற்றும் அதை சீலிடப்பட்ட கவரில் தீர்ப்பளிக்கும் அதிகாரிக்கு வெளிப்படுத்துதல்… ஆபத்தான முன்னுதாரணமாக அமைகிறது. சீலிடப்பட்ட கவரில் தீர்ப்பு வழங்கும் அதிகாரியிடம் தொடர்புடைய விஷயங்களை வெளிப்படுத்துவது, தீர்ப்பின் செயல்முறையை தெளிவற்றதாகவும், வெளிச்சத்திற்கு வராததாகவும் ஆக்குகிறது.”

இது, “இரண்டு சிக்கல்களை நிரந்தரமாக்குகிறது” என்று நீதிமன்றம் கூறியது:

“முதலாவதாக, சீல் செய்யப்பட்ட கவரில் வழங்கப்பட்ட பகிரப்படாத விஷயங்களின் அடிப்படையில் சிக்கல்களின் தீர்ப்பு தொடர்ந்ததால், ஒரு உத்தரவை திறம்பட சவால் செய்ய பாதிக்கப்பட்ட தரப்பினரின் சட்டப்பூர்வ உரிமையை இது மறுக்கிறது.

“இரண்டாவதாக, இது வெளிச்சத்திற்கு வராத மற்றும் இரகசிய கலாச்சாரத்தை நிலைநிறுத்துகிறது. இது தீர்ப்பளிக்கும் அதிகாரத்தின் கைகளில் முழுமையான அதிகாரத்தை வழங்குகிறது. தகவல் மீதான கட்டுப்பாட்டைக் கொண்ட ஒரு மேலாதிக்கக் கட்சிக்கு ஆதரவாக ஒரு வழக்கின் அதிகார சமநிலையையும் இது சாய்க்கிறது. பெரும்பாலும் இதுவே அரசு. காரணங்களுடன் கூடிய நீதித்துறை உத்தரவு நீதி அமைப்பின் தனிச்சிறப்பாகும்… சீல் செய்யப்பட்ட கவர் நடைமுறையானது நீதி வழங்கல் அமைப்பின் செயல்பாட்டை தனிப்பட்ட வழக்கு முதல் வழக்கு நிலை மற்றும் ஒரு நிறுவன மட்டத்தில் பாதிக்கிறது.

எல்லா தகவல்களும் அனைவருக்கும் தெரியப்படுத்தப்பட வேண்டும் என்று இது அர்த்தப்படுத்துகிறதா?

இல்லை அது இல்லை. “பாலியல் துன்புறுத்தலுக்கு ஆளானவரின் அடையாளம் போன்ற தனிநபரின் தனியுரிமையைப் பாதிக்கும் முக்கியமான தகவல்கள்” என்பதை எடுத்துக்காட்டி, “எல்லாத் தகவல்களும் பொதுவில் வெளியிடப்பட வேண்டும் என்று இது கூறவில்லை” என்று உச்ச நீதிமன்றம் தெளிவுபடுத்தியது. ஆனால் அது “விதிவிலக்கான சூழ்நிலைகளில் முக்கியத் தகவலை வெளிப்படுத்தாதன் அளவு, வெளிப்படுத்தாதது எந்த நோக்கத்திற்காக விகிதாசாரமாக இருக்க வேண்டும்” என்றும், “விதிவிலக்குகள்… விதிமுறையாக மாறக்கூடாது” என்றும் அது கோடிட்டுக் காட்டியது.

சுப்ரீம் கோர்ட் முன்பும் இப்படி சொல்லியிருக்கிறதா?

ஆம், பல சந்தர்ப்பங்களில். சில சமீபத்திய உதாரணங்கள்:

* இந்த ஆண்டு மார்ச் மாதம், பீகார் அரசு தொடர்பான வழக்கில், அப்போதைய தலைமை நீதிபதி ரமணா தலைமையிலான 3 நீதிபதிகள் கொண்ட அமர்வு, திறந்த நீதிமன்றத்தில் அனைத்து வாதங்களையும் முன்வைக்க விரும்புவதாகத் தெளிவுபடுத்தியது. “தயவுசெய்து எங்களுக்கு சீல் வைக்கப்பட்ட கவர் கொடுக்க வேண்டாம், அது எங்களுக்கு வேண்டாம்” என்று பாட்னா உயர் நீதிமன்ற வழக்கறிஞரிடம் நீதிபதி ரமணா கூறினார்.

* அதே நாளில், நீதிபதி சந்திரசூட், மலையாள தொலைக்காட்சி சேனல் மீடியாஒன் மீதான மத்திய அரசின் தடைக்கு எதிரான மேல்முறையீட்டு மனு மீதான விசாரணையின் போது, ​​“நாங்கள் சீல்டு கவர் நீதித்துறையை வெறுக்கிறோம். நாங்கள் இப்போது பதிவைப் பார்த்தால் உங்களுக்கு சிக்கல்கள் உள்ளதா?” என்று கேட்டார். சீலிடப்பட்ட உறையில் மத்திய அரசு சமர்ப்பித்த ஆவணங்களை நம்பி கேரள உயர்நீதிமன்றம் தடையை உறுதி செய்ததை அடுத்து, பிப்ரவரி 8ஆம் தேதி சேனல் ஒளிபரப்பு செய்யப்படவில்லை. ஆனால் உச்ச நீதிமன்றம் அதே நடைமுறையை அனுமதிக்க மறுத்துவிட்டது, பின்னர் தடையை நிறுத்தியது.

* 2019 டிசம்பரில், ஐ.என்.எக்ஸ் மீடியா வழக்கில் ப.சிதம்பரத்திற்கு ஜாமீன் வழங்கியபோது, ​​​​நீதிபதிகள் ஆர் பானுமதி, ஏ.எஸ் போபண்ணா மற்றும் ஹிரிஷிகேஷ் ராய் ஆகியோர் அடங்கிய உச்ச நீதிமன்ற பெஞ்ச், ஒரு சீல் செய்யப்பட்ட கவரில் அமலாக்க இயக்குனரகம் (ED) சமர்ப்பித்த தகவல்களை நம்பியதற்காக டெல்லி உயர் நீதிமன்றத்தை தணிக்கை செய்தது.

“ஒவ்வொரு வழக்கிலும் அரசுத் தரப்பு ஆவணங்களை சீல் வைத்த கவரில் சமர்ப்பித்து, அதன் மீதான கண்டுபிடிப்புகள் குற்றம் செய்யப்பட்டதாகப் பதிவு செய்யப்பட்டு, அது ஜாமீன் மறுப்பு அல்லது வழங்குவதற்கு காரணமாகக் கருதப்பட்டால் அது நியாயமான விசாரணையின் கருத்துக்கு எதிரானது, “என்று உச்ச நீதிமன்றம் கூறியது.

அப்படியானால், இந்த நடைமுறை எப்படி இடம் பெற்றது?

உச்ச நீதிமன்றமே பொதுநலன் தொடர்பான தகவல்களை சீலிடப்பட்ட உறைகளில் தேடும் நடைமுறையை ஊக்குவித்துள்ளது, மிகச் சமீபத்தில் முன்னாள் தலைமை நீதிபதியும் இப்போது ராஜ்யசபா உறுப்பினருமான நீதிபதி ரஞ்சன் கோகோய்.

* ரஃபேல் விமான வழக்கில், அதிகாரப்பூர்வ ரகசியச் சட்டம் தொடர்பான விவகாரம் என்ற அரசின் வாதத்தை நீதிமன்றம் ஏற்றுக்கொண்டது.

* பீமா-கோரேகான் வழக்கில் கைது செய்யப்பட்ட செயல்பாட்டாளர்களின் கைதுக்கு தடை விதிக்க மறுக்க, மகாராஷ்டிரா காவல்துறை சீல் வைக்கப்பட்ட உறையில் சமர்ப்பித்த “ஆதாரங்களை” நம்பியிருந்தது.

* சுமார் 19 லட்சம் குடிமக்கள் பட்டியலிலிருந்து விலக்கப்பட வழிவகுத்த, அசாமில் நடந்த என்.ஆர்.சி பயிற்சியில், உச்ச நீதிமன்றம் என்ஆர்சி ஒருங்கிணைப்பாளரிடம் சீல் வைக்கப்பட்ட கவரில் விவரங்களைக் கேட்டது, அரசாங்கமோ அல்லது பாதிக்கப்பட்ட தரப்பினரோ அவர்களைப் பார்க்க அனுமதிக்கவில்லை.

* முன்னாள் சி.பி.ஐ இயக்குநர் அலோக் வர்மா மீதான ஊழல் புகார்கள் தொடர்பான வழக்கில், மத்திய கண்காணிப்பு ஆணையம் தனது அறிக்கையை சீலிடப்பட்ட கவரில் சமர்ப்பிக்க வேண்டும் என்று நீதிமன்றம் வலியுறுத்தியது.

* 2ஜி வழக்கில், ஏராளமான உரிமங்களை ரத்து செய்த நீதிமன்றம், சீல் வைக்கப்பட்ட கவர்களை நம்பியிருந்தது.

* சிதம்பரம் வழக்கு விசாரணையின் போது, ​​சீலிடப்பட்ட கவரில் உள்ள தகவல்களைக் குறிப்பிடும்படி நீதிமன்றத்தை வற்புறுத்த முயன்றபோது, ​​முன்னாள் பிரதமர் பி.வி நரசிம்ம ராவின் மகன் பி.வி பிரபாகர் ராவ் தொடர்பான வழக்கு 1997-ஆம் ஆண்டு வழக்கை சொலிசிட்டர் ஜெனரல் துஷார் மேத்தா குறிப்பிட்டார்.

தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil