புதிய ஏழைகள் அல்லாதவர்கள்: 13.5 கோடி இந்தியர்கள் முதல் ஆட்சிக் காலத்தில் வறுமையிலிருந்து மீண்டதாக மோடி பெருமிதம்

Udit Misra

பிரதமர் நரேந்திர மோடி தனது சுதந்திர தின உரையில், தனது ஆட்சியின் முதல் ஐந்தாண்டு காலத்தில், “13.5 கோடி என் சக ஏழை சகோதர சகோதரிகள் வறுமையின் சங்கிலியிலிருந்து விடுபட்டு புதிய நடுத்தர வர்க்கத்திற்குள் நுழைந்துள்ளனர்” என்று கூறினார்.

பின்னர் மோடி தனது உரையில், “வறுமை குறையும் போது...நடுத்தர வர்க்கப் பிரிவினரின் அதிகாரம்... பலமடங்கு அதிகரிக்கிறது... இன்று வறுமையில் இருந்து வெளியே வந்த 13.5 கோடி மக்கள் ஒருவகையில் நடுத்தர வர்க்கமாக மாறிவிட்டனர். ஏழைகளின் வாங்கும் சக்தி அதிகரிக்கும் போது, ​​நடுத்தர வர்க்கத்தினரின் தொழில் செய்யும் சக்தியும் பெருகும்..." என்று கூறினார்.

இதையும் படியுங்கள்: யூரியா உரத்தை அதிக செயல்திறன் மிக்கதாக மாற்றுவது எப்படி? அதற்கான தேவை என்ன?

பிரதமர் மேற்கோள் காட்டிய 13.5 கோடி எண்ணிக்கை ஜூலை 17 அன்று நிதி ஆயோக்கால் வெளியிடப்பட்ட இரண்டாவது தேசிய பல பரிமாண வறுமைக் குறியீட்டு அறிக்கையில் உள்ளது (விளக்கப்படத்தில் சில முக்கிய அம்சங்கள் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது). அத்தகைய முதல் அறிக்கை 2021 இல் வெளியிடப்பட்டது.

குறியீட்டின் 2023 பதிப்பு, தேசிய குடும்ப சுகாதார ஆய்வின் (2019-21) சமீபத்திய சுற்றில் இருந்து தரவைப் பயன்படுத்துகிறது, மேலும் NFHS-4 (2015-16) மற்றும் NFHS-5 (2019-21) ஆகிய ஆய்வுக் காலங்களுக்கு இடையே பல பரிமாண வறுமையில் ஏற்படும் மாற்றங்களைப் படம்பிடிக்கிறது.

தேசிய குடும்ப சுகாதார ஆய்வின் இரண்டு சுற்றுகளுக்கு இடையே வறுமையில் இருப்பவர்களின் எண்ணிக்கை விகிதம், அதாவது, நாட்டில் பல பரிமாண ஏழைகளின் விகிதம், சுமார் 25% இலிருந்து 15% க்கும் கீழ் குறைந்துள்ளது.

சரியாக சொல்வதென்றால், இந்த காலகட்டத்தில் 135 மில்லியன் (அல்லது 13.5 கோடி) இந்தியர்கள் பல பரிமாண வறுமையிலிருந்து வெளியில் வந்துள்ளனர் என்பதை இது குறிக்கிறது.

பல பரிமாண வறுமைக் குறியீடு (MPI) என்றால் என்ன, அது வறுமையை எவ்வாறு மதிப்பிடுகிறது?

தேசிய பல பரிமாண வறுமைக் குறியீடு என்பது சுகாதாரம் மற்றும் ஊட்டச்சத்து, கல்வி மற்றும் வாழ்க்கைத் தரம் ஆகிய முப்பரிமாணங்களில் உள்ள குறைபாடுகளை அளவிடுகிறது.

ஆரோக்கியத்திற்குள், இது மூன்று மாறிகளைக் கண்காணிக்கிறது: ஊட்டச்சத்து, குழந்தை மற்றும் இளம்பருவ இறப்பு மற்றும் தாய்வழி ஆரோக்கியம். கல்வியில், இது இரண்டு மாறிகளைக் கண்காணிக்கிறது: பள்ளிப்படிப்பு ஆண்டுகள் மற்றும் பள்ளி வருகை. வாழ்க்கைத் தரத்தில், சுகாதாரம், குடிநீர், வங்கிக் கணக்கு போன்ற ஏழு மாறிகளைக் கண்காணிக்கிறது.

உலகளாவிய பல பரிமாண வறுமைக் குறியீட்டை உருவாக்க, ஆக்ஸ்போர்டு வறுமை மற்றும் மனித மேம்பாட்டு முன்முயற்சி (OPHI) மற்றும் ஐக்கிய நாடுகளின் மேம்பாட்டுத் திட்டம் (UNDP) பயன்படுத்தும் செயல்முறையின் அடிப்படையில் இந்த குறியீடு உள்ளது. OPHI மற்றும் UNDP ஆகியவை தேசிய குறியீட்டை உருவாக்குவதில் தொழில்நுட்ப பங்காளிகளாக உள்ளன.

ஆனால் இந்தியாவின் பல பரிமாண வறுமைக் குறியீடு, உலகளாவிய பல பரிமாண வறுமைக் குறியீட்டை ஒத்ததாக இல்லை. உதாரணமாக, இந்தியாவின் பல பரிமாண வறுமைக் குறியீட்டில் 12 மாறிகள் உள்ளன, அதே நேரத்தில் உலகளாவிய பல பரிமாண வறுமைக் குறியீட்டில் 10 உள்ளது. இந்தியாவின் பல பரிமாண வறுமைக் குறியீட்டில் உள்ள இரண்டு கூடுதல் மாறிகள் தாய்வழி ஆரோக்கியம் மற்றும் வங்கிக் கணக்கு.

இந்த வறுமைக் குறைப்பு (இரண்டு NFHS சுற்றுகளுக்கு இடைப்பட்ட காலத்தில் 13.5 கோடி) இந்தியாவின் கடந்த கால சாதனையுடன் எவ்வாறு ஒப்பிடப்படுகிறது?

இது பல பரிமாண வறுமைக் குறியீடாகும், மேலும் இது இந்தியாவின் பாரம்பரிய மற்றும் அதிகாரபூர்வ வறுமையை மதிப்பிடும் முறையுடன் ஒப்பிடத்தக்கது அல்ல என்பதைக் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும்.

இருப்பினும், ஜூலை மாதம் வெளியிடப்பட்ட உலகளாவிய பல பரிமாண வறுமைக் குறியீடு 2023 அறிக்கை, இந்தியாவில் 2005-06 மற்றும் 2019-21 க்கு இடையில் 415 மில்லியன் மக்கள் வறுமையிலிருந்து வெளியேறியதாகக் கூறுகிறது.

ஜவஹர்லால் நேரு பல்கலைக்கழகத்தின் பொருளியல் இணைப் பேராசிரியரான ஹிமான்ஷு கூறுகையில், இந்த 415 மில்லியன் பேரில் 270 மில்லியன் பேர் 2005-06 மற்றும் 2015-16 க்கு இடைப்பட்ட காலத்தில் வறுமையிலிருந்து வெளியேறியதாகவும், அதன்பிறகு மீதமுள்ளவர்கள் வறுமையிலிருந்து வெளியேறியதாகவும் கூறினார்.

நிதி ஆயோக்கின் பல பரிமாண வறுமைக் குறியீட்டில் 14.96% ஆக இருந்த இந்தியாவின் வறுமை விகிதம் உலகளாவிய பல பரிமாண வறுமைக் குறியீட்டில் 16.4% ஆக உள்ளது. இந்த வேறுபாட்டிற்கு இரண்டு கூடுதல் அளவீடுகள் மற்றும் வரையறைகளில் உள்ள சில வேறுபாடுகள் காரணமாகும்.

பாரம்பரியமாக இந்தியாவில் வறுமை எவ்வாறு மதிப்பிடப்படுகிறது?

தாதாபாய் நௌரோஜியின் 1901 ஆம் ஆண்டு புத்தகமான இந்தியாவில் ஏழ்மை மற்றும் பிரிட்டிஷ் அல்லாத ஆட்சி (Poverty and Un-British Rule in India) என்ற புத்தகத்தின் காலத்திலிருந்து, பண அளவீட்டைப் பயன்படுத்தி வறுமை மதிப்பிடப்பட்டது. வாழ்வாதார உணவை உண்பதற்கு (தாதாபாய் நௌரோஜியின் அணுகுமுறை) அல்லது குறைந்தபட்ச வாழ்க்கைத் தரத்தை அடைவதற்கு அவசியமாகக் கருதப்படும் பணத்தைப் பெறுவதே யோசனை.

வருமானம் பற்றிய தரவு சேகரிப்பது கடினமாக இருந்ததால், இந்தியா வழக்கமான (ஐந்தாண்டுக்கு ஒருமுறை) நுகர்வு செலவு கணக்கெடுப்புகளைப் பயன்படுத்தியது (இது மக்கள் நுகர்வுக்கு எவ்வளவு செலவழிக்கிறார்கள் என்பதைக் காட்டுகிறது).

இந்தத் தரவுகளின் அடிப்படையில், டி.டி லக்டவாலா (1993), சுரேஷ் டெண்டுல்கர் (2009), மற்றும் சி ரங்கராஜன் (2014) ஆகியோர் தலைமையிலான பல நிபுணர் குழுக்கள் “வறுமைக் கோட்டை” உருவாக்கின. வரி என்பது நுகர்வு செலவினத்தின் அளவு, (ரூபாயில் கூறப்பட்டுள்ளது) இது ஏழைகளை, ஏழைகள் இல்லாதவர்களிடமிருந்து பிரிக்கிறது.

இந்தியாவின் கடைசி அதிகாரபூர்வ வறுமைப் புள்ளிவிவரங்கள் 2011 ஆம் ஆண்டில் வந்தவை. 2017-18 ஆம் ஆண்டின் நுகர்வுச் செலவினக் கணக்கெடுப்பை அரசாங்கம் தவறவிட்டதால், தரவு புதுப்பிக்கப்படவில்லை. அந்த கணக்கெடுப்பு கிராமப்புற நுகர்வு குறைவதைக் காட்டியது, மேலும், மோசமான வறுமையின் அதிகரிப்பை சுட்டிக்காட்டியது.

NFHS தரவு அல்லது திங்க் டேங்க் சென்டர் ஃபார் மானிட்டரிங் இந்தியன் எகானமியின் (CMIE) தரவுகளைப் பயன்படுத்தி, நுகர்வுத் தரவு இல்லாததைச் சுற்றிப் பணியாற்ற பல பொருளாதார வல்லுநர்கள் முயற்சி செய்துள்ளனர், மேலும் வறுமையின் மதிப்பீடுகளை வழங்கினர். ஆனால் தரவுகளைச் சுற்றியுள்ள நிச்சயமற்ற தன்மை ஒரு பரந்த விவாதத்தை குறைமதிப்பிற்கு உட்படுத்துகிறது.

வறுமைக் குறைப்பு இந்தியாவின் நடுத்தர வர்க்கத்தை அதிகரிக்கிறதா?

இந்தியாவில் நடுத்தர வர்க்கத்திற்கு அதிகாரப்பூர்வ வரையறை இல்லை. எனவே, வறுமையில் இருந்து வெளியில் வருபவர்கள் நடுத்தர வகுப்பில் சேர வேண்டுமா அல்லது எந்த அளவிற்குச் சேர வேண்டும் என்று சொல்வது கடினம்.

தனியார் ஆராய்ச்சி நிறுவனங்களால் வழங்கப்பட்ட இந்தியாவின் நடுத்தர வர்க்கத்தின் மதிப்பீடுகள் நடுத்தர வர்க்கத்தை வருமான மட்டங்களில் இணைக்கின்றன, இது வறுமையிலிருந்து வெளியேறும் மக்களை விட கணிசமாக அதிகமாகும்.

உதாரணமாக, ஜூலை மாதம் வெளியிடப்பட்ட ‘இந்தியாவின் நடுத்தர வர்க்கத்தின் எழுச்சி’ என்ற அறிக்கையில், இந்தியாவின் நுகர்வோர் பொருளாதாரத்தின் மீதான மக்கள் ஆராய்ச்சி (PRICE) அனைத்து குடும்பங்களையும் நான்கு வகைகளாகப் பிரித்துள்ளது: ஆதரவற்றோர், ஆர்வமுள்ளவர்கள், நடுத்தர வர்க்கம் மற்றும் பணக்காரர்கள். "... நடுத்தர வர்க்கம் என வகைப்படுத்தப்பட்ட குடும்பங்களின் ஆண்டு வருமானம் ரூ. 5 லட்சம் முதல் ரூ. 30 லட்சம் வரை (2020-21 விலையில்)" என்று அறிக்கை கூறியுள்ளது. ஆதரவற்ற குடும்பங்களின் ஆண்டு வருமானம் ரூ.1.25 லட்சத்துக்கும் குறைவாக உள்ளது.

PRICE இன் கணக்கெடுப்பின்படி, 2021 ஆம் ஆண்டு நிலவரப்படி, 1,416 மில்லியன் மக்கள்தொகையில், 196 மில்லியன் இந்தியர்கள் 'ஆதரவற்றவர்கள்', 432 மில்லியன் பேர் 'நடுத்தர வர்க்கம்' மற்றும் 732 மில்லியன் பேர் 'ஆர்வமுள்ளவர்கள்' என வகைப்படுத்தப்பட்டுள்ளனர்.

தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil