ஔரங்கசீப் இடித்த கோவில்: வரலாற்று ஆதாரங்கள் கூறுவது என்ன?

Arjun Sengupta

வாரணாசியில் உள்ள ஞானவாபி மசூதி தளத்தில் "தற்போதுள்ள கட்டிடம் கட்டப்படுவதற்கு முன்பு ஒரு பெரிய இந்து கோவில் இருந்தது" என்று இந்திய தொல்பொருள் ஆய்வு மையம் (ASI) முடிவு செய்துள்ளது. "அறிவியல் ஆய்வுகள் மற்றும் அவதானிப்புகள்" மூலம் கோவில் இருந்தது தெரிய வருவதாக ASI கூறியுள்ளது; அதன் முடிவை ஆதரிக்கும் ஏராளமான உரை ஆதாரங்களும் உள்ளன.

ஆங்கிலத்தில் படிக்க: The temple that Aurangzeb razed: evidence from history

1669 அரசாணை

தற்போதுள்ள காசி விஸ்வநாதர் கோவிலுக்கு அருகில் இருந்த ஒரு கோவில் முகலாய பேரரசர் ஔரங்கசீப்பின் உத்தரவின் பேரில் இடித்து அழிக்கப்பட்டதாகவும், அதன் இடிபாடுகளில் ஞானவாபி மசூதி எழுப்பப்பட்டதாகவும் கருதப்படுகிறது.

1707 இல் ஔரங்கசீப்பின் மரணத்திற்குப் பிறகு எழுதப்பட்ட சாகி முஸ்தைத் கானின் மாசிர்-இ-ஆலம்கிரி என்ற பாரசீக மொழிக் குறிப்பே இதற்கு மிகவும் பிரபலமான முதன்மை ஆதாரமாக உள்ளது. ASI அறிக்கை வரலாற்றாசிரியர் ஜதுநாத் சர்க்கார் 1947 இல் மொழிபெயர்த்த குறிப்புகளை எடுத்துக் கொண்டுள்ளது.

“பேரரசர் [ஒளரங்கசீப்], இஸ்லாத்தை நிலைநிறுத்தும் ஆர்வத்துடன், அனைத்து மாகாணங்களின் கவர்னர்களுக்கும், சமய நம்பிக்கையற்றவர்களின் பள்ளிகள் மற்றும் கோவில்களை இடித்து, இந்த தவறான நம்பிக்கையாளர்களின் மதத்தின் போதனை மற்றும் பொது நடைமுறைகளை மிக அவசரமாக கைவிட உத்தரவிட்டார்,” என்று மாசிர்-இ-ஆலம்கிரி கூறுகிறது.

ஔரங்கசீப்பின் பன்னிரண்டாம் ஆட்சியாண்டில் ஏப்ரல் 9, 1669 அன்று வெளியிடப்பட்ட அரசாணை காசியில் உள்ள விஸ்வநாதர் கோயில் மற்றும் மதுராவில் உள்ள கேசவ்தேவ் கோயில் இரண்டையும் அழிக்க வழிவகுத்தது. சர்க்கார் இதை ஔரங்கசீப்பின் "இந்து மதத்தின் மீதான பெரிய தாக்குதலின்" ஒரு பகுதியாக விளக்கினார். (ஒளரங்கசீப்பின் சுருக்கமான வரலாறு 1618-1707 (1930))

வரலாற்றாசிரியர் எஸ்.ஏ.ஏ ரிஸ்வி, "ஒளரங்கசிப்பின் ஆட்சியானது அக்பரின் சகவாழ்வுக் கொள்கையில் இருந்து படிப்படியாக விலகியதன் மூலம் குறிக்கப்பட்டது" என்று எழுதினார். ஒளரங்கசீப் 1665 ஆம் ஆண்டில், இந்து வர்த்தகர்களின் இறக்குமதிக்கான சுங்க வரியை முஸ்லிம்கள் செலுத்துவதை விட இருமடங்காக நிர்ணயித்தார், இரண்டு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, முஸ்லிம்களுக்கான சுங்க வரியை முற்றிலுமாக ரத்து செய்தார், என்று ரிஸ்வி எழுதியுள்ளார்.

"ஜனவரி 1669 இல் இளவரசர் ஆசாமின் (ஒளரங்கசீப்பின் மூன்றாவது மகன்) திருமணம்... எண்ணற்ற தூய்மையான கட்டளைகளை பிறப்பிப்பதன் மூலம் பேரரசருக்கு அவரது மரபுவழியைக் காட்ட வாய்ப்பளித்தது" என்று ரிஸ்வி தி வொண்டர் தட் வாஸ் இந்தியா தொகுதி II (1200-1700) (1987) இல் எழுதினார்

“கோயில்கள் மற்றும் இந்து கல்வி மையங்களை இடிக்க பொது உத்தரவு பிறப்பிக்கப்பட்டது. தாரா ஷுகோவால் கல் தண்டவாளத்துடன் அமைக்கப்பட்ட பனாரஸின் புகழ்பெற்ற விஸ்வநாதர் கோயிலும் மதுராவின் கேசவ ராய் கோயிலும் இடிந்து விழுந்தன. இந்த கொள்கை தொலைதூர கிழக்கு வங்காளம், பலமாவ், ராஜஸ்தான் மற்றும் பின்னர் தக்காணத்தில் கூட செயல்படுத்தப்பட்டது" என்று ரிஸ்வி எழுதினார்.

அரசியல் நோக்கங்கள்

வரலாற்றாசிரியர் ரிச்சர்ட் ஈட்டன், 1669 அரசாணை "அனைத்து கோவில்களையும் உடனடியாக அழிப்பதற்கான பொது உத்தரவு" அல்ல, மாறாக "ஒரு குறிப்பிட்ட வகையான போதனைகள் நடைபெற்றுக் கொண்டிருந்த அந்த நிறுவனங்களை இலக்காகக் கொண்டது" என்று வாதிட்டார். (‘கோயில் இழிவு மற்றும் இந்தோ-முஸ்லிம் மாநிலங்கள்’: இஸ்லாமிய ஆய்வுகள் இதழ், 2000).

மாசிர்-இ-ஆலம்கிரியின் ஒரு வரியை ஈட்டன் சுட்டிக் காட்டினார், சில இடங்களில், "குறிப்பாக பனாரஸில், பிராமண மத நம்பிக்கையில்லாதவர்கள் தங்கள் நிறுவப்பட்ட பள்ளிகளில் தங்கள் பொய்யான புத்தகங்களை கற்பிக்கிறார்கள், மேலும் இந்து மற்றும் முஸ்லீம் ஏற்பாளர்களும் மாணவர்களும் இந்த வழிகெட்ட மனிதர்களிடம் இருந்து வெகு தொலைவில் உள்ளார்கள்…” என்று ஔரங்கசீப்க்கு தெரிய வந்ததாக குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.

வரலாற்றாசிரியர் சதீஷ் சந்திரா, "ஒளரங்கசீப் கோவில்களை நாசகரமான கருத்துகளைப் பரப்பும் மையங்களாகப் பார்க்கத் தொடங்கினார், அதாவது மரபுவழி கூறுகளால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாத கருத்துக்கள்" என்று எழுதினார். (இடைக்கால இந்தியாவின் வரலாறு 800-1700, (2007))

சத்ரபதி சிவாஜி ஆக்ராவில் முகலாயக் காவலில் இருந்து அவமானப்படுத்தும் வகையில் தப்பிச் சென்றது, பழிவாங்கும் விதமாக காசி கோயிலை அழிக்க உத்தரவிடுமாறு ஔரங்கசீப்பைத் தூண்டியது என்றும் ஒரு கோட்பாடு உள்ளது.

"1669 இல், பனாரஸில் நில உரிமையாளர்களிடையே ஒரு கிளர்ச்சி ஏற்பட்டது, அவர்களில் சிலர் ஔரங்கசீப்பின் பரம எதிரியாக இருந்த சிவாஜியை ஏகாதிபத்திய காவலில் இருந்து தப்பிக்க உதவியதாக சந்தேகிக்கப்பட்டனர்" என்று ஈட்டன் எழுதினார்.

வரலாற்றாசிரியர் ஆட்ரி ட்ருஷ்கே எழுதினார்: “1669 இல் பனாரஸின் விஸ்வநாதர் கோயிலின் பெரும்பகுதியை ஔரங்கசீப் வீழ்த்தினார். அக்பரின் ஆட்சிக் காலத்தில் ராஜா மான் சிங் என்பவரால் இந்தக் கோயில் கட்டப்பட்டது, அவருடைய கொள்ளுப் பேரன் ஜெய் சிங், 1666 இல் சிவாஜிக்கு முகலாய அரசவையிலிருந்து தப்பிச் செல்ல உதவியதாக பலர் நம்பினர்." (ஒளரங்கசீப்: இந்தியாவின் மிகவும் சர்ச்சைக்குரிய மன்னரின் வாழ்க்கை மற்றும் மரபு (2017)).

"உள்ளூர் கூறுகளுடன் முரண்படும் பட்சத்தில், அவர் (ஔரங்கசீப்) இப்போது நீண்ட காலமாக இருக்கும் இந்து கோவில்களை கூட ஒரு தண்டனையாக மற்றும் எச்சரிக்கையாக அழிப்பது சட்டபூர்வமானது என்று கருதினார்" என்று சதீஷ் சந்திரா கூறினார்.

ஞானவாபி மசூதி எழுப்பப்பட்டது

அழிக்கப்பட்ட கோயில் இருந்த இடத்தில் உள்ள மசூதி 1670 அல்லது 80 களில் தோன்றியிருக்கலாம்.

"பாழடைந்த கோவிலின் சுவரின் ஒரு பகுதி கட்டிடத்தில் இணைக்கப்பட்டது" என்று ட்ருஷ்கே எழுதினார். “இந்த மறுபயன்பாடு, முகலாய அதிகாரத்தை எதிர்ப்பதால் ஏற்படும் மோசமான விளைவுகளைப் பற்றி மதரீதியாக உடையணிந்த அறிக்கையாக இருக்கலாம்,” என்றும் ட்ருஷ்கே எழுதினார்.

அழிக்கப்பட்ட மதுரா கோவிலின் மீது கட்டப்பட்ட ஷாஹி ஈத்கா போலல்லாமல், ஞானவாபி மசூதியின் புரவலர் தெரியவில்லை. இது முகலாய நீதிமன்ற ஆவணங்களில் குறிப்பிடப்படவில்லை.

தற்போதைய காசி விஸ்வநாதர் கோவில் மசூதிக்கு அருகில் 18 ஆம் நூற்றாண்டில் ராணி அஹில்யாபாய் ஹோல்கரால் கட்டப்பட்டது.

“தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil“