தமிழக அரசு – ஆளுநர் மோதல் வழக்கு; உச்ச நீதிமன்றம் கருத்தில் கொள்ளும் சிக்கல்கள் என்னென்ன?

Ajoy Sinha Karpuram

சட்டமன்ற செயல்பாட்டில் ஆளுநரின் அதிகாரங்களின் நோக்கம் குறித்து கேள்விகளை எழுப்பி தமிழக அரசு தாக்கல் செய்த மனுக்களை உச்ச நீதிமன்றம் வெள்ளிக்கிழமை தொடர்ந்து விசாரித்தது. மாநில சட்டமன்றத்தால் நிறைவேற்றப்பட்ட மசோதாக்கள் மீது நடவடிக்கை எடுப்பதில் நீண்டகால தாமதம் என்பது "நாட்டில் ஜனநாயக அமைப்பு தோல்வியடையும்" சூழ்நிலையை ஏற்படுத்தும் என்று தமிழக அரசு வாதிட்டது.

இந்தச் செய்தியை ஆங்கிலத்தில் படிக்க கிளிக் செய்யவும்

அடிப்படையில் அரசியலமைப்பின் 200வது பிரிவின் வரையறைகள் பற்றிய விவாதம் இந்த விசாரணையில் அடங்கும், ஆளுநர் "மசோதாவிற்கு ஒப்புதல் அளிப்பதாகவோ அல்லது அதற்கான ஒப்புதலைத் தடுத்து நிறுத்துவதாகவோ அல்லது மசோதாவை ஜனாதிபதியின் பரிசீலனைக்கு ஒதுக்கி வைத்திருப்பதாகவோ" அறிவிக்க வேண்டும் என்று சட்டப்பிரிவு கூறுகிறது. "மசோதாவை ஒப்புதலுக்காக அவருக்கு வழங்கிய பிறகு விரைவில்" முடிவு செய்யப்பட வேண்டும் என்றும் சட்டப்பிரிவு கூறுகிறது.

2023 ஆம் ஆண்டு முதல், தமிழ்நாடு அரசு இந்த விவகாரம் குறித்து உச்ச நீதிமன்றத்தை முதன்முதலில் அணுகியதிலிருந்து, கேரளா, தெலங்கானா மற்றும் பஞ்சாப் உள்ளிட்ட பல எதிர்க்கட்சிகள் ஆளும் மாநிலங்கள் இத்தகைய தாமதங்கள் குறித்து உச்ச நீதிமன்றத்தில் மேல்முறையீடு செய்துள்ளன. தமிழ்நாடு வழக்கு மற்ற அனைத்து வழக்குகளுக்கும் ஒரு முன்னுதாரணமாக இருக்கும்.

சட்டமியற்றுவதில் ஆளுநரின் பங்கு

அரசியலமைப்பு, ஆளுநரின் பதவியை ஒரு அரசியல் சார்பற்ற அமைப்பாகக் கருதுகிறது. பல ஆண்டுகளாக, உச்ச நீதிமன்றம் பல தீர்ப்புகளில் ஆளுநரின் அதிகாரங்களைப் பயன்படுத்துவதை ஒரு அனுமதிக்கப்பட்ட முறையில் மட்டுப்படுத்தியுள்ளது. பரவலாக, ஆளுநர் என்பது மாநில அமைச்சர்கள் குழுவின் உதவி மற்றும் ஆலோசனையின் பேரில் செயல்பட வேண்டிய கட்டாயத்தில் உள்ளார். இருப்பினும், இதற்கு சில விதிவிலக்குகள் உள்ளன. உதாரணமாக, அரசியலமைப்பின் 356 வது பிரிவின் கீழ் ஜனாதிபதி ஆட்சியை அமல்படுத்த பரிந்துரைப்பதிலும், 200 வது பிரிவின் கீழ் மசோதாக்களுக்கு ஒப்புதல் அளிப்பதிலும் விதிவிலக்குகள் உள்ளன.

ஒரு மசோதா ஒரு மாநில சட்டமன்றத்தால் நிறைவேற்றப்பட்ட பிறகு, அது ஆளுநரின் ஒப்புதலுக்காக சமர்ப்பிக்கப்படுகிறது. இதனையடுத்து ஆளுநர் செய்யக்கூடிய மூன்று சூழ்நிலைகளை சட்டப்பிரிவு 200 வழங்குகிறது:

🔴 மசோதாவிற்கு ஒப்புதல் அளிக்க வேண்டும், அப்படியானால் அது மாநில சட்டமாக மாறும்.

🔴 மசோதாவிற்கு ஒப்புதல் அளிப்பதை நிறுத்தி, மாநில சட்டமன்றத்தால் மறுபரிசீலனை செய்ய திருப்பி அனுப்ப வேண்டும்.

🔴 மசோதாவை இந்திய ஜனாதிபதியின் பரிசீலனைக்காக ஒதுக்க வேண்டும்.

ஆளுநர் ஒப்புதல் அளிப்பதை நிறுத்தி, மசோதாவை மறுபரிசீலனைக்கு திருப்பி அனுப்பினால், சட்டமன்றம் மசோதாவைத் திருத்தலாம் அல்லது அதை அப்படியே மீண்டும் நிறைவேற்றலாம். குறிப்பிட்ட மசோதா மீண்டும் ஆளுநரிடம் சமர்ப்பிக்கப்படும்போது, அவர் "அதற்கான ஒப்புதலைத் தடுத்து நிறுத்தக்கூடாது", இது மசோதா நிறைவேற்றப்படுவதை கட்டாயமாக்குகிறது, மசோதா "உயர் நீதிமன்றத்தின் அதிகாரங்களை இழக்கச் செய்யும்" என்று ஆளுநர் கருதும் சந்தர்ப்பங்களில் தவிர பிற சூழ்நிலைகளில் ஒப்புதல் வழங்க வேண்டும். மசோதா "உயர் நீதிமன்றத்தின் அதிகாரங்களை இழக்கச் செய்யும்" என்று கருதினால் ஜனாதிபதியின் பரிசீலனைக்காக அனுப்ப வேண்டும்.

தமிழ்நாடு விவகாரம்

செப்டம்பர் 2021 இல் ஆளுநர் ஆர்.என்.ரவி நியமிக்கப்பட்டதிலிருந்து, திராவிட முன்னேற்றக் கழகம் (தி.மு.க) தலைமையிலான தமிழ்நாடு அரசு, ஆளுநர் ஒப்புதலை நிறுத்தி வைப்பது மற்றும் மாநில சட்டமன்றத்தால் நிறைவேற்றப்பட்ட மசோதாக்களை நிறைவேற்றுவதில் தாமதம் செய்வது குறித்து பலமுறை கவலைகளை எழுப்பியுள்ளது. நவம்பர் 2023 இல், மாநில அரசு உச்ச நீதிமன்றத்தில் வழக்கு தொடர்ந்தது, ஆளுநர் ரவி பல மசோதாக்களுக்கு ஒப்புதல் அளிக்காமல் தடுத்து நிறுத்தியதாகவும், அவற்றில் முதலாவது மசோதா ஜனவரி 2023 முதல் நிலுவையில் இருப்பதாகவும் கூறியது.

நவம்பர் 6, 2023 அன்று இந்த வழக்கை விசாரித்தபோது, ஆளுநர்கள் "மக்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட பிரதிநிதிகள் அல்ல என்பதை மறந்துவிட முடியாது" என்று உச்ச நீதிமன்றம் கூறியது. மேலும், "கட்சிகள் ஏன் உச்ச நீதிமன்றத்திற்கு வர வேண்டும்? உச்ச நீதிமன்றத்திற்கு வருவதற்கு முன்பே ஆளுநர்கள் நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும்" என்றும் நீதிமன்றம் கூறியது.

சுமார் இரண்டு வாரங்களுக்குப் பிறகு, தமிழ்நாடு சட்டமன்றம் நிலுவையில் உள்ள மசோதாக்களை மீண்டும் நிறைவேற்றியது. இருப்பினும், ஆளுநர் ரவி இந்த மசோதாக்களில் இரண்டை ஜனாதிபதியின் பரிசீலனைக்கு அனுப்பினார், மீதமுள்ள மசோதாக்களுக்கு ஒப்புதலை நிறுத்தி வைத்தார்.

உச்ச நீதிமன்றம் பரிசீலிக்கும் பிரச்சினைகள்

உச்ச நீதிமன்றத்தில் பரிசீலனையில் உள்ள சில சிக்கல்கள்:

🔴 ஒரு மாநில சட்டமன்றம் ஒரு மசோதாவை நிறைவேற்றிய பிறகு, அதன் ஆரம்ப நிறுத்தத்தைத் தொடர்ந்து இரண்டாவது முறையாக ஒப்புதலை நிறுத்தி வைக்க ஆளுநருக்கு அதிகாரம் இருக்கிறதா, குறிப்பாக ஆளுநர் மசோதாவை முதலில் தாக்கல் செய்தபோது அதை ஜனாதிபதிக்கு ஒதுக்கவில்லை என்ற சூழ்நிலையில்.

🔴 ஒரு மசோதாவை ஜனாதிபதிக்கு அனுப்ப ஆளுநரின் அதிகாரம் அனைத்து மசோதாவிலும் பயன்படுத்தப்படுமா அல்லது அது சில குறிப்பிட்ட வகைகளுக்கு மட்டுமே வரையறுக்கப்பட்டதா.

🔴 ஒப்புதல் அளிப்பதற்குப் பதிலாக ஒரு மசோதாவை ஜனாதிபதிக்கு அனுப்ப ஆளுநரின் முடிவை பாதிக்கும் பிரச்சனைகள்.

🔴 ஆளுநர் காலவரையின்றி ஒப்புதல் அளிக்காமல் காலம் தாழ்த்தும் சூழ்நிலையில், பாக்கெட் வீட்டோ என்ற கருத்தை ஆராய்தல் - மற்றும் அது இந்தியாவில் அரசியலமைப்பு செல்லுபடி தன்மையுடையதா என்று ஆராய்தல்.

🔴 சட்டப்பிரிவு 200 இன் கீழ் ஒரு மசோதாவிற்கு ஒப்புதல் அளிக்க ஆளுநருக்கு ஒரு காலக்கெடு இருக்க வேண்டுமா.

ஒப்புதலுக்கான காலக்கெடு குறித்து உச்ச நீதிமன்றம் கூறியது என்ன?

சட்டப்பிரிவு 200, ஒரு மசோதாவிற்கு "முடிந்தவரை விரைவில்" ஒப்புதல் வழங்குவது குறித்து ஆளுநர் முடிவெடுக்க வேண்டும் என்று கூறினாலும், அது ஒரு குறிப்பிட்ட காலக்கெடுவை கட்டாயப்படுத்தவில்லை. உச்ச நீதிமன்றம் கடந்த கால முடிவுகளில் இந்தப் பிரச்சினையை நிவர்த்தி செய்துள்ளது. இருப்பினும், ஆளுநர்களுக்கு காலக்கெடுவை விதிக்கும் எந்த வழிகாட்டுதல்களையும் அது நிறைவேற்றவில்லை.

நபாம் ரெபியா மற்றும் பமாங் பெலிக்ஸ் எதிர் துணை சபாநாயகர் (2016) வழக்கில், வழக்கை விசாரித்த ஐந்து நீதிபதிகள் கொண்ட அரசியலமைப்பு அமர்வில் ஒரு பகுதியாக இருந்த நீதிபதி மதன் லோகூர், இந்தப் பிரச்சினை குறித்து தனியாக ஒருமித்த கருத்தை எழுதினார். "ஆளுநர் ஒரு மசோதாவிற்கு ஒப்புதலை காலவரையின்றி நிறுத்தி வைக்க முடியாது, ஆனால் அதை ஒரு செய்தியுடன் சட்டமன்றத்திற்கு திருப்பி அனுப்ப வேண்டும், மேலும் இதில் மசோதாவில் திருத்தங்களுக்கான அவரது பரிந்துரையும் அடங்கும்," என்று நீதிபதி மதன் லோகூர் கூறினார்.

பஞ்சாப் அரசு தாக்கல் செய்த வழக்கை விசாரிக்கும் போது உச்ச நீதிமன்றம் இதை 2023 நவம்பரில் மீண்டும் வலியுறுத்தியது, அந்த வழக்கில் ஆளுநர் பன்வாரிலால் புரோஹித் நான்கு மசோதாக்களுக்கு ஒப்புதல் அளித்ததாக குற்றம் சாட்டியது. சட்டப்பிரிவு 200 இல் உள்ள "முடிந்தவரை விரைவில்" என்ற சொற்றொடர், "எந்தவொரு நடவடிக்கையும் இல்லாமல் மசோதாவை காலவரையின்றி நிலுவையில் வைத்திருக்க ஆளுநர் சுதந்திரமாக இருக்க முடியாது" என்பதைக் குறிக்கிறது என்று நீதிமன்றம் கூறியது.