இந்தியாவில் சைவ உணவு என்பதன் வரையறை என்ன?

இந்தியர்கள் பால் (லாக்டோ) - சைவ உணவு உண்பவர்கள். சில நாடுகளைப் போலல்லாமல், இந்தியாவில் சைவ உணவு உண்பதன் வரையறுக்கும் அம்சம் நிறைய பால் மற்றும் பால் பொருட்களை உட்கொள்வது ஆகும். முக்கியமாக  பருப்பு வகைகள், காய்கறிகள் மற்றும் பழங்கள் கொண்ட உணவு அல்ல.

ஆங்கிலத்தில் படிக்க: What vegetarianism means in India

சைவ உணவு உண்பது என்பது பருப்பு (பருப்பு வகைகள்), சப்ஜி (காய்கறிகள்) மற்றும் பழங்கள் கொண்ட உணவுகளை உட்கொள்வதைக் குறிக்கிறது என்றால், எந்த விலங்கு மூலப் பொருட்களும் இல்லாமல், பெரும்பாலான இந்தியர்கள் அதைத் தவிர்க்க மாட்டார்கள்.

2022-23 (ஆகஸ்ட்-ஜூலை)க்கான வீட்டு உபயோக செலவினம் குறித்த சமீபத்திய அதிகாரப்பூர்வ கணக்கெடுப்பு, கிராமப்புற இந்தியாவில் காய்கறிகள் (ரூ. 202.86), புதிய மற்றும் உலர் பழங்கள் (ரூ. 140.16) மற்றும் பருப்பு வகைகள் (ரூ. 75.98) ஆகியவற்றில் சராசரி மாத தனிநபர் செலவுகளைக் காட்டுகிறது. பால் மற்றும் பால் பொருட்களைவிட குறைவாக இருந்தது (ரூ. 314.22). தனிநபர் நுகர்வு மதிப்பு, பால் (ரூ. 466.01), காய்கறிகள் (ரூ. 245.37), பழங்கள் (ரூ. 245.73) மற்றும் பருப்பு (ரூ. 89.99) ஆகியவற்றை விட நகர்ப்புற இந்தியாவில் கூட அதிகமாக இருந்தது.

சைவ உணவு ராஜஸ்தானில் பருப்பு, சப்ஜி மற்றும் பருப்புக்கான தனிநபர் செலவினம் இந்த பொருட்களுக்கான தேசிய சராசரியை விட (கிராமப்புறம் மற்றும் நகர்ப்புறம் இரண்டும்) குறைவாக இருப்பதை வெளிப்படுத்துகிறது. அல்லது, அந்த இந்த விஷயத்தில், எட்டு வடகிழக்கு இந்திய மாநிலங்களில் உள்ள சராசரி மனிதர்களின் காய்கறி நுகர்வு மதிப்பு, அனைத்திந்திய அளவில் மட்டுமல்ல, “வைஷ்ணவ்-ஜெயின்” குஜராத்தை விடவும் அதிகமாக உள்ளது.

இந்தியாவில் சைவ உணவு

சைவ உணவில் பால் 

எளிமையாகச் சொன்னால், இந்தியாவில் சைவமாக இருப்பது சைவ உணவு உண்பது அல்ல. இந்தியர்கள் என்றால், லாக்டோ-சைவ (பால் சைவ) உணவு உண்பவர்கள். சைவ உணவு உண்பவர்கள் என்று தங்களை அழைத்துக்கொள்பவர்கள் கூட பொதுவாக பால் மற்றும் பால் பொருட்களை உட்கொள்வதைத் தவிர்ப்பதில்லை.

ஆரோக்கியத்திற்கான முக்கிய கட்டுரை - முதலில் 1942-ல் எழுதப்பட்டது, அவர் புனேவின் ஆகா கான் அரண்மனையில் சிறையில் இருந்தபோது - மகாத்மா காந்தி சைவம் மற்றும் இறைச்சி உணவுகளை வேறுபடுத்தினார். இறைச்சி என்பது கோழி மற்றும் மீன் ஆகியவற்றை உள்ளடக்கியது. பால், அவரைப் பொறுத்தவரை, கோழிகளால் இடப்படும் மலட்டு முட்டைகள் போல, ஒரு விலங்கு உணவாக இருந்தது, சேவலின் துணை இன்றி கோழி குஞ்சு பொரிக்காது.

“பால் ஒரு விலங்குப் பொருள், அதை எந்த வகையிலும் கண்டிப்பாக சைவ உணவில் சேர்க்க முடியாது... ஆனால், சைவ உணவில் பால் மற்றும் தயிர், வெண்ணெய், நெய் போன்ற பால் பொருட்கள் இருக்க வேண்டும் என்று எனக்குக் கற்றுக் கொடுத்தது.  “கண்டிப்பான சைவ உணவில் பால் சேர்க்க வேண்டியதன் அவசியத்தை தவிர்க்க காய்கறி மாற்று என்பதை, தன்னலமற்ற விஞ்ஞானிகளின் கண்டுபிடிப்பை எதிர்பார்த்து அவர் எழுதினார்.

காய்கறிகளுக்கான மாதாந்திர தனிநபர் நுகர்வுச் செலவு குஜராத் மற்றும் ராஜஸ்தானில் அகில இந்திய சராசரியை விட ஒப்பீட்டளவில் குறைவாகவோ அல்லது அதிகமாகவோ இருக்கலாம். ஆனால், சராசரி கிராமப்புற குஜராத்தி ரூ. 476.35 மற்றும் அவரது நகர்ப்புற இணை மாதம் ரூ. 669.78 பால் செலவழிக்கிறது, இவை முறையே ரூ. 660.85 மற்றும் ரூ. 776.47 ராஜஸ்தானுக்கு செலவழிக்கிறது. இரு மாநிலங்களில் தனிநபர் பால் நுகர்வு மதிப்பு, கிராமப்புற இந்தியாவில் ரூ.314.22 மற்றும் நகர்ப்புற இந்தியாவில் ரூ.466.01 என்ற தொடர்புடைய சராசரியை விட அதிகமாக உள்ளது.

இந்தியாவில் சைவ உணவு உண்பவர்களிடையே பால் நுகர்வு அதிகமாக இருப்பதற்கு சில ஊட்டச்சத்து அடிப்படைகள் இருக்கலாம். பால் உள்ளிட்ட விலங்கு பொருட்கள் புரதத்தின் வளமான ஆதாரங்கள். இவை அனைத்து அத்தியாவசிய அமினோ அமிலங்களின் சீரான கலவையைக் கொண்டிருக்கின்றன, அவை மனித உடலால் ஒருங்கிணைக்க முடியாது. எனவே ஒருவருக்கு உணவின் மூலம் வழங்கப்பட வேண்டும். மாறாக, தாவர புரதங்கள், முழுமையற்றவை. சோயாபீன், பருப்பு வகைகள் மற்றும் பருப்பு வகைகளில்கூட அத்தியாவசிய அமினோ அமிலங்கள், மெத்தியோனைன் மற்றும் சிஸ்டைன் குறைபாடு உள்ளது.

இதற்கு அர்த்தம் என்னவென்றால், சுத்தமான சைவ உணவு முறைக்கு தேவையான அமினோ அமில சமநிலையை அடைய, சரியான கலவையில் பயன்படுத்தப்படுவதற்கு பல்வேறு தாவர புரத மூலங்கள் தேவைப்படுகின்றன. இதற்கு இலகுவான, நடைமுறை மாற்றாக லாக்டோ-சைவ உணவு திகழ்கிறது. பால் பாரம்பரியமாக இந்தியாவில் தூய்மை மற்றும் நல்ல ஆரோக்கியத்திற்கு ஒத்ததாக உள்ளது - பிராந்தியங்கள் அல்லது இறைச்சி எதிர்ப்பு மதிப்புகளில் மூழ்கியிருக்கும் சமூகங்கள் மத்தியில் கூட பால் நல்ல உணவாக உள்ளது.

"சைவம் உணவு - அசைவ உணவு மாநிலங்கள் எவை?

அதனுடன் உள்ள அட்டவணைகள், பால் மற்றும் பால் பொருட்களுக்கான சராசரி வீட்டு தனிநபர் செலவு முட்டை, மீன் மற்றும் இறைச்சியை விட அதிகமாக இருக்கும் மாநிலங்கள் - வேறுவிதமாகக் கூறினால், சைவம் உணவு உண்ணும் மாநிலங்கள் முதன்மையாக வடக்கு, மேற்கு மற்றும் மத்திய இந்தியாவில் உள்ளன.

இவை குஜராத், ராஜஸ்தான், ஹரியானா மற்றும் பஞ்சாப் ஆகிய மாநிலங்களின் வைஷ்ணவ்-ஜெயின்-ஆர்ய சமாஜ் பெல்ட், உத்தரப் பிரதேசம், மத்தியப் பிரதேசம் மற்றும் பீகார் ஆகிய மாநிலங்களின் ஹிந்தி பேசும் மாநிலங்கள் மற்றும் குறைந்த அளவில் மகாராஷ்டிரா மற்றும் கர்நாடகாவை உள்ளடக்கியது.

மொத்தத்தில், 14 சைவ உணவு மாநிலங்கள் உள்ளன. அதில் சிக்கிம் அடங்கும். இருப்பினும் அங்கு சராசரி நபரின் முட்டை, மீன் மற்றும் இறைச்சிக்கான மாதச் செலவு (கிராமப்புறங்களில் ரூ. 555.02 மற்றும் நகர்ப்புறத்தில் ரூ. 608.20) முறையே அகில இந்திய அளவான ரூ.185.16 மற்றும் ரூ.230.66-ஐ விட அதிகமாக உள்ளது.

மறுபுறம், “அசைவ உணவு மாநிலங்கள் உள்ளன. அவற்றில் 16 மாநிலங்கள் உள்ளன, முட்டை, மீன் மற்றும் இறைச்சிக்கான சராசரி நுகர்வுச் செலவு, குறைந்தபட்சம் கிராமப்புறங்களில் பாலை விட அதிகமாக உள்ளது.”

இதில் கடுமையாக மீன் மற்றும் இறைச்சி (மாட்டிறைச்சி உள்பட) உண்ணும் மாநிலங்களாக கேரளா, கோவா, மேற்கு வங்காளம் மற்றும் வடகிழக்கு மாநிலங்கள் மட்டும் அடங்கும். ஒடிசா, ஜார்கண்ட் மற்றும் சத்தீஸ்கர் ஆகிய மாநிலங்கள் சமமாக சுவாரஸ்யமானவை - கணிசமான பழங்குடி மக்களைக் கொண்ட மாநிலங்கள், குறிப்பாக கிராமப்புறங்களில், முட்டை, மீன் மற்றும் இறைச்சி ஆகியவற்றின் தனிநபர் நுகர்வுகளில் பிரதிபலிக்கிறது. ஆந்திரப் பிரதேசம் மற்றும் தெலங்கானாவில் உள்ள கிராமப்புறக் குடும்பங்கள், இந்தியர்கள் பொதுவாக அசைவ உணவு பொருட்களாகக் கருதுவதையே விரும்புகின்றனர்.

இந்தியாவில் சைவம் உணவு என்பதை வரையறுக்கும் காரணி தால்-சப்ஜி- பழங்கள் அல்ல, ஆனால், தூத் அல்லது பால் வரையறுக்கிறது. இந்த சைவ உணவுகளை சாப்பிடுபவரக்ள் இறைச்சி உணவுகளை வெறுக்கிறார்கள். ஊட்டச்சத்து ரீதியாகவும், அவர்கள் தூத் குடிக்கும் வரை, அவர்கள் மீன், இறைச்சி அல்லது முட்டை சாப்பிடுவதைத் தவிர்க்கிறார்கள்.

“தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil“