பழமையான வளமான வரலாறு கொண்டவர்கள்; மணிப்பூர் பள்ளத்தாக்கில் வசிக்கும் மேய்தி மக்கள் யார்?

மேய்தி கிளர்ச்சியின் பெரும்பகுதி அதன் வரலாற்றில் வேரூன்றியிருக்கிறது. அது பண்டைய மணிப்பூர் ராஜ்ஜியத்தின் பெருமையை மீண்டும் நிலைநாட்டும் முழக்கங்களால் நிரம்பியுள்ளது. அடையாள இழப்பு மற்றும் அதை மீட்டெடுப்பதற்கான போராட்டம், மேய்தி இயக்கத்தின் இதயத்தில் உள்ளது. இது மணிப்பூரி சமூகத்தில் அடித்தளமாக உள்ளது.

மணிப்பூரின் மேய்திகள்: அடையாள இழப்பும்; வளமான வரலாற்றை உயிர்ப்பிப்பதற்கான போராட்டமும்

உயர் நீதிமன்றத்தின் சர்ச்சைக்குரிய ஒரு உத்தரவு மணிப்பூரில் வன்முறை மோதல்களுக்குத் தூண்டுகோலாக இருந்தது. மே 3-ம் தேதி அனைத்து மலைப் பிரதேச மாவட்டங்களிலும் உயர் நீதிமன்ற உத்தரவுக்கு எதிராக பழங்குடி குழுக்கள் நடத்திய போராட்டங்கள் வன்முறைக்கு வழிவகுத்தன. முதலில் குகி ஆதிக்கம் செலுத்தும் சுராசந்த்பூரில், பின்னர் இம்பால் பள்ளத்தாக்கில் போராட்டங்கள் நடந்தன.

மணிப்பூரில் வன்முறை மோதலுக்கான தூண்டுதலா இருந்த உயர் நீதிமன்றத்தின் சர்ச்சைக்குரிய உத்தரவு, பள்ளத்தாக்கில் வசிக்கும் மேய்தி மக்கள் அவர்களின் “மூதாதையரின் நிலம், மரபுகள், கலாச்சாரம் மற்றும் மொழி ஆகியவற்றைப் பாதுகாப்பதற்காக ஒரு பழங்குடியினராக அறிவிக்கப்பட வேண்டும் என்ற நீண்ட கால கோரிக்கையை எழுப்பியது.” மே 3-ம் தேதி அனைத்து மலை மாவட்டங்களிலும் உயர் நீதிமன்ற உத்தரவுக்கு எதிராக பழங்குடி குழுக்களின் போராட்டங்கள் வன்முறைக்கு வழிவகுத்தன. முதலில் குகி ஆதிக்கம் செலுத்தும் சுராசந்த்பூரில், பின்னர் இம்பால் பள்ளத்தாக்கிலும் போராட்டங்கள் வன்முறைக்கு வழிவகுத்தன.

மணிப்பூரில் உள்ள சமூக அறிவியலாளர்கள், “ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகள் பழமையான மணிப்பூரி ராஜ்ஜியத்தின் ஆதி குடிமக்களான மேய்தி படையெடுப்புகள், கொள்ளை மற்றும் அடையாள இழப்பு – வெளி உலகத்துடன் இணைந்ததன் விளைவு உட்பட – சமீபத்திய சம்பவங்களில் இருந்து ஒரு நீண்ட வரலாற்றை இணைக்க முடியாது என்று கூறியுள்ளனர்.

அப்படி இருக்கையில், இதுவரை குறைந்தது 60 பேர் கொல்லப்பட்ட மேய்தி மற்றும் குக்கி இனக்கலவரத்தின் வடுக்கள் விரைவாக மறைய வாய்ப்பில்லை.

பூர்வீகக் கதை

மணிப்பூரின் ஆரம்பகால ஆட்சியாளர்களைப் பற்றிய தகவல்களின் முதன்மை ஆதாரமாக இருக்கும் சேய்தரோல் கும்பாபா, 33 கி.பி. மேய்திகள் ஏழு சாலை அல்லது குலங்களாகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளனர் – மங்காங், லுவாங், குமான், அங்கோம், மொய்ராங் கா, நங்பா மற்றும் சாரங் லீஷாங்தெம். மங்காங் குலத்தைச் சேர்ந்த நிங்தௌஜா வம்சத்தின் வெல்லமுடியாத அரசர்கள் 1955-ம் ஆண்டு வரை ஆட்சி செய்தனர். மேலும், பகம்பா என்ற பாம்பு மன்னன், மணிப்பூரின் வம்சாவளியைச் சேர்ந்த பாம்பு மன்னன், மணிப்பூரின் முதன்மை தெய்வமாக உள்ளார் – வால் வாய் கொண்ட பாம்பு – இம்பால் பள்ளத்தாக்கு முழுவதும், அலுவலகங்கள், வீடுகள், கோவில்கள், உணவகங்கள் மற்றும் அரண்மனை ஆகியவற்றில் காணப்படுகிறது.

இம்பால் பள்ளத்தாக்கிற்கு அப்பால் காங்கிலிபாக் நிலங்கள் பரவியிருப்பதாக இம்பாலை தளமாகக் கொண்ட வரலாற்றாசிரியர்கள் வாதிட்டனர் – இம்பால் கிழக்கு, இம்பால் மேற்கு, தௌபால், பிஷ்ணுபூர் மற்றும் காக்சிங் ஆகிய ஐந்து மாவட்டங்களை உள்ளடக்கியது – ஆனால் மலை மாவட்டங்களின் பழங்குடியினர் தாங்கள் எப்போதும் சுதந்திரமானவர்கள் என்று வாதிட்டனர்.

இது மதத்தின் வருகை

மணிப்பூரில் இந்து மதம் முதன்முதலில் 15-ம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் தோன்றியது. மணிப்பூரின் மகாராஜாவுக்கு கருடன் மீது விஷ்ணு சிலை பரிசளிக்கப்பட்டது. அதை, அவர் பிஷ்ணுபூரில் உள்ள ஒரு கோவிலில் நிறுவினார். சிலை இப்போது இல்லை, ஆனால் அது மாவட்டத்தின் பெயராக நீடிக்கிறது.

எழுத்தாளரும், முன்னாள் ஐ.ஏ.எஸ் அதிகாரியுமான டாக்டர் ஆர்.கே. நிமாய் கூறுகையில், வங்காள இந்து துறவிகள் மற்றும் வங்காள சுல்தான்களின் துன்புறுத்தலில் இருந்து தப்பி ஓடிய பாமர மக்கள் மணிப்பூருக்கு வந்து, கோவில்களை கட்டி, மணிப்பூரி சமூகத்தில் ஒருங்கிணைக்கப்பட்டதால், மணிப்பூரில் வைணவம் படிப்படியாக வேரூன்றியது.

18 ஆம் நூற்றாண்டின் ஆரம்பத்தில், மேய்தி மன்னர் பம்ஹெய்பா இந்து மதத்தை ராஜ்யத்தின் அதிகாரப்பூர்வ மதமாக மாற்றினார். இது பல தெய்வ வழிபாடு கொண்ட இனத்தின் சனாமாஹி மதத்தின் படிப்படியான வீழ்ச்சிக்கு வழிவகுத்தது. வங்காள எழுத்துக்களைப் பயன்படுத்துவதையும் அரசர் ஊக்குவித்தார். மேலும், அதில் எழுதப்பட்ட சனாமாஹி வேதமான புயாஸை பின்பற்ற கட்டளையிட்டார்.

ஒருங்கிணைப்பு முன்னேறும்போது, மணிப்பூரி தேவி பந்தோய்பி துர்காவாக மாறினார். மேலும், பண்டைய திருவிழா மற்றும் நடனமான லை ஹரோபாவின் அம்சங்கள் மணிப்பூரின் புகழ்பெற்ற ராஸ லீலாவில் இணைக்கப்பட்டன.

மணிப்பூரில் சாதி

இந்து மதத்துடன் சாதி வந்தது, காலப்போக்கில், மூன்று பரந்த பிரிவுகள் தோன்றின.

பஹ்மான்கள் (பிராமணர்கள்) இருந்தனர், அவர்களில் பலர் மணிப்பூரில் குடியேறி உள்ளூர் பெண்களை மணந்த வெளியாட்கள் என்று நம்பப்படுகிறது. பஹ்மான்கள் சடங்குகளைச் செய்யும் பூசாரிகளாக இருக்கலாம் அல்லது மேய்தி திருவிழாக்கள் மற்றும் சடங்கு விருந்துகளின் போது உணவு தயாரிக்கும் சமையல்காரர்களாக இருக்கலாம்.

சத்திரியர்கள் இந்து மதத்திற்கு மாறியவர்கள், அவர்கள் சிங் என்ற குடும்பப்பெயரை சூடிக் கொண்டனர். முதல்வர் என் பைரேன் சிங் மற்றும் அவருக்கு முன் இருந்த காங்கிரஸின் ஒக்ரம் இபோபி சிங் இருவரும் சத்ரியர்கள்.

முன்னோர்களின் வழிபாட்டு முறைகளின்படி முன் ஒழுங்குபடுத்தப்பட்ட மத நடைமுறைகளைத் தொடர்ந்து பின்பற்றியவர்கள் பட்டியல் சாதியினர் ஆனார்கள். அவர்கள் முக்கியமாக இம்பாலின் கிழக்கில் உள்ள ஆண்ட்ரோவிலும், இம்பாலின் மேற்கில் உள்ள செக்மாய் மற்றும் ஃபாயெங்கிலும் வாழ்கின்றனர். மேலும், இவர்கள் உள்ளூர் அரிசி ஒயின் பாரம்பரிய மதுபானம் தயாரிப்பவர்கள் ஆவர்.

மணிப்பூரின் அசல் பிரபுக்களின் ஒரு பகுதியாக இருக்கும் ‘ஆர்கேக்கள்’ – ராஜகுமாரர்கள் மற்றும் ராஜகுமாரிகள் – பகாம்பாவின் நேரடி சந்ததியினர் என்று கூறுகின்றனர்.

போரின் வரலாறு

1819 முதல் 1826 வரை ஏழாண்டு அழிவின் போது, பர்மிய ராஜ்ஜியத்தின் படைகள் மணிப்பூரை ஆக்கிரமித்தன. மன்னர் மர்ஜித் சிங் கச்சாருக்கு தப்பி ஓடினார். முதல் ஆங்கிலோ-பர்மியப் போருக்குப் பிறகு, கம்பீர் சிங் மகாராஜாவானார். மேலும், ஒரு பிரிட்டிஷ் அரசியல் தூதர் ராஜ்யத்தில் நியமிக்கப்பட்டார்.

உள்நாட்டுப் போட்டியின் ஒரு காலகட்டத்தில், ஆங்கிலேயர்கள் மகாராஜா சுரச்சந்திர சிங்குடன் ஒரு சண்டையில் பட்டத்து இளவரசர் குல்லச்சந்திராவுக்கு ஆதரவாக இருந்தனர். அவர் சக்திவாய்ந்த தளபதி திகேந்திரஜித் சிங்கால் ஆதரிக்கப்பட்டார். திகேந்திரஜித் காவலில் வைக்கப்பட்ட பிறகு, மற்றொரு ராணுவ அதிகாரியான ஜெனரல் தங்கல் போரில் நுழைந்தார்.

ஆகஸ்ட் 13, 1891-ல் ஆங்கிலேயர்கள் இருவரையும் தூக்கிலிட்டனர். பிர் திகேந்திரஜித் நினைவுச்சின்னம் அல்லது ஷாஹீத் மினார் இப்போது இம்பாலின் மையப்பகுதியில் உள்ளது. மேலும், ஒவ்வொரு ஆண்டும் ஆகஸ்ட் 13-ம் தேதி தேசபக்தர்கள் தினம் அனுசரிக்கப்படுகிறது. தற்செயலாக, மணிப்பூரில் உள்ள மிக சக்திவாய்ந்த கிளர்ச்சிக் குழுவான மேய்தி ஐக்கிய தேசிய விடுதலை முன்னணி (யு.என்.எல்.எஃப்), சனாயிமா அல்லது ‘தங்க மகன்’ என்று அழைக்கப்படும் திகேந்திரஜித்தின் வழித்தோன்றல் ஆர் கே மேகனால் வழிநடத்தப்படுகிறது.

மறுமலர்ச்சிக்கான முயற்சிகள்

பல ஆண்டுகளாக, சனாமாஹிசம் மற்றும் மெய்டேய் மாயெக் எழுத்துகள் உட்பட மேய்தி சமூகத்தின் அசல் வரலாற்றை மீட்டெடுக்க முயற்சிகள் மேற்கொள்ளப்பட்டு வருகின்றன. வைணவம் பெரும்பாலும் மேய்தி மக்கள் மீது தனது பிடியைத் தக்க வைத்துக் கொண்டாலும், எழுத்துப்பூர்வமான கதை வித்தியாசமாக வெளிப்பட்டது.

ஓய்வுபெற்ற ஐ.ஏ.எஸ் அதிகாரியான நிமாய், 1860-70-களில், ஆங்கிலேய அரசியல் முகவரான ஜி.ஏ. டாமன்ட், மணிப்பூரின் பள்ளிகளில் மேய்தி மாயெக் எழுத்தை கற்பித்ததை நினைவு கூர்ந்தார். “அந்த நேரத்தில் மணிப்பூரி உயர் தட்டு மக்கள் கொல்கத்தா, டாக்கா மற்றும் சில்ஹெட் ஆகிய இடங்களில் படித்தார்கள். அதற்கு பதிலாக அவர்கள் பெங்காலி எழுத்துக்களை வற்புறுத்தினார்கள்” என்று நிமாய் கூறினார்.

1930-களில், சனாமாஹிசம் மற்றும் மேய்தி மாயெக் இரண்டின் மறுமலர்ச்சிக்கான பிரச்சாரம் தொடங்கியது. மணிப்பூரி மொழி அரசியலமைப்பின் எட்டாவது அட்டவணையில் சேர்க்க 1992 வரை எடுத்துக்கொண்டது. 2005-ம் ஆண்டில், பள்ளிகள் மற்றும் பல்கலைக்கழகங்களில் மேய்தி மாயெக் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. மேலும், இம்பால் பள்ளத்தாக்கில் உள்ள சாலைப் பலகைகள் பெங்காலி எழுத்துக்களில் இருந்து மாற்றப்பட்டன. இருப்பினும், மணிப்பூரி மொழி செய்தித்தாள்கள் தொடர்ந்து பெங்காலி எழுத்துக்களில் வெளியிடப்படுகின்றன.

சிக்கலான பிழைகள்

மேய்தி கிளர்ச்சியின் பெரும்பகுதி அதன் வரலாற்றில் வேரூன்றியிருக்கிறது. மேலும், பண்டைய மணிப்பூர் ராஜ்ஜியத்தின் பெருமையை மீண்டும் நிலைநாட்டும் எதிரொலிகளால் நிரம்பியுள்ளது. மேய்தி இயக்கத்தின் இதயத்தில் உள்ளது. மணிப்பூரி சமூகத்தில் அடித்தளமாக உள்ளது.

பல மணிப்பூரிகள் மகாராஜா போதச்சந்திரா கட்டாயத்தின் பேரில் இணைப்பு ஒப்பந்தத்தில் கையெழுத்திட நிர்ப்பந்திக்கப்பட்டதாக நம்புகிறார்கள். நாகா பழங்குடியினர் பிரிவினைக்காக தங்கள் சொந்த இயக்கத்தைத் தொடங்கியவுடன், பிராந்தியத்தின் புவியியலை கிரேட்டர் நாகாலிமின் ஒரு பகுதியாக மறுவடிவமைத்து, மணிப்பூரி கிளர்ச்சிக் குழுக்கள் இந்திய அரசு மற்றும் நாகா கிளர்ச்சிக் குழுக்களுக்கு எதிராகப் போரிட்டு வந்தனர்.

குக்கி-ஜோமி பழங்குடியினர் நாகாக்களுடன் போரிட தங்கள் சொந்த ஆயுதக் குழுக்களை அமைத்ததால் மோதல் தீவிரமடைந்தது. தாயகத்திற்கான குக்கி கோரிக்கை பாரம்பரிய கூட்டாளிகளான மேய்திகள் மற்றும் குக்கிகளுக்கு இடையே பிளவை ஏற்படுத்தியது. குக்கிகள் ராஜ்ஜியத்திற்கும் நாகர்களுக்கும் இடையில் ஒரு பாலமாக பணியாற்றினார். மேலும், மகாராஜா போதச்சந்திரா நான்கு குக்கி மெய்க்காப்பாளர்களுடன் பயணம் செய்தார்.

சமீபத்திய பத்தாண்டுகளில் பழங்குடியினர் பெரும்பான்மையான மைதிகள் மாநிலத்தின் நிதி, வளர்ச்சியில் நியாயமற்ற பங்கைப் பெற்றதாக குற்றம் சாட்டுவதால், இனப் பிளவு மேலும் விரிவடைந்துள்ளது. இதையொட்டி, பழங்குடியினரின் நிலங்களைப் பாதுகாப்பதன் மூலமும், வேலைகளில் இடஒதுக்கீடு வழங்குவதன் மூலமும் அரசாங்கம் அவர்களுக்கு தேவையற்ற அனுகூலத்தை அனுமதிப்பதாக மேய்திகள் குற்றம் சாட்டியுள்ளனர்.

சமீபத்திய குகி – மேய்தி இன மோதல்கள் – மூன்று பத்தாண்டுகளில் முதல் – பழைய காயங்களை மீண்டும் திறக்கின்றன. மலையின் சரிவுகளில் கசகசாவை பயிரிட்டதாகக் கூறப்படும் குகிகள் ஆதிக்கம் செலுத்தும் தங்கள் மிகவும் புனிதமான தளங்களில் ஒன்றான மவுண்ட் கவுப்ருவை அணுக முடியாது என்பதை மேய்திகள் நினைவூட்டுகிறார்கள். இம்பாலை தளமாகக் கொண்ட மேய்தி கல்வியாளர் ஒருவர், பழங்குடியினரின் நிலத்தை வாங்குவதைவிட சமத்துவக் கொள்கைக்கு அழுத்தம் கொடுப்பதற்காகவே எஸ்டி அந்தஸ்துக்கான மேய்தியின் கோரிக்கை அதிகம் என்று வாதிட்டார். “மேய்திகள் ஒருபோதும் மலைகளில் குடியேற மாட்டார்கள். ஏனென்றால், அந்த நிலப்பரப்பு நமது கலாச்சாரத்தின் ஒரு பகுதியாக இல்லை. மேய்தி மக்கள் தண்ணீருக்கு அருகில் வாழ்கிறார்கள். எங்கள் சடங்குகள் பெரும்பாலானவை தண்ணீரை அடிப்படையாகக் கொண்டவை… பழங்குடியினர் ஒரு வேட்டையாடுபவர், காட்டில் வசதியாக இருக்கிறார்கள்; மேய்தி ஒரு மீனவர்” என்று அந்த கல்வியாளர் கூறினார்.

“தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil“