சீனா எளிதாய் வெற்றி பெறும் என்று தோன்றிய போரில் போர் நிறுத்தத்தை அறிவித்தது ஏன், சண்டையைத் தொடங்க எல்லை தாண்டிய பின், பின்வாங்கியது ஏன்? இரண்டு முக்கிய காரணங்களாக வல்லுநர்கள் என்ன பார்க்கிறர்கள் என்பதற்கான சுருக்கமான விளக்கம் இங்கே.
ஆங்கிலத்தில் படிக்க: November 21, 1962: Why China called ceasefire in a war it was winning against India
இன்றைக்கு 61 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, நவம்பர் 21, 1962 அன்று இந்தியாவுடனான போரில் சீனா போர் நிறுத்தத்தை அறிவித்தது. 1962 சண்டை புது டெல்லிக்கு பெரும் அவமானமாக இருந்தது. அதன் முதல் பிரதமர் ஜவஹர்லால் நேருவின் பிம்பத்தை என்றென்றைக்குமாக சிதைத்துவிட்டது. சீனாவைப் பொறுத்தவரை, அண்டை நாடுகளான இந்தியா மற்றும் மேற்கு நாடுகளுக்கு இது வலிமையின் உரத்த அறிவிப்பு. இருப்பினும், சண்டையில் சீனா ஆதிக்கம் செலுத்திய போதும், பிராந்திய ஆதாயங்கள் விகிதாசாரமாக இல்லை. மேற்கில், அது அக்சாய் சின-ஐக் கைப்பற்றியது. ஆனால், கிழக்கில், சீனா மெக்மஹோன் கோட்டிற்கு 20 கிமீ பின்னால் பின்வாங்கியது.
சீனா எளிதாய் வெற்றி பெறும் என்று தோன்றிய போரில் போர் நிறுத்தத்தை அறிவித்தது ஏன், சண்டையைத் தொடங்க எல்லை தாண்டிய பின், பின்வாங்கியது ஏன்? இரண்டு முக்கிய காரணங்களாக வல்லுநர்கள் என்ன பார்க்கிறார்கள் என்பதற்கான சுருக்கமான விளக்கம் இங்கே.
1962 இந்திய சீனப் போர் தொடங்கியது ஏன்?
பல காரணிகள் போருக்கு பங்களித்தாலும், இறுதியாக அமைதியற்ற எல்லையில் வெடித்தது. பலர் நேருவின் 'முன்னோக்கிய கொள்கை' சீனாவை "ஆத்திரமூட்டியது" என்று குற்றம் சாட்டியுள்ளனர். மிக சுருக்கமாகச் சொன்னால், சீனாவால் சர்ச்சைக்குரிய பிரதேசங்களில் இந்திய ராணுவம் புறக்காவல் நிலையங்களை நிறுவுவதை முன்னோக்கியக் கொள்கை உள்ளடக்கியது. மோசமான தயார்நிலை மற்றும் போதுமான ஆயுதம் இல்லாத ராணுவத்தின் இத்தகைய நடவடிக்கைகள் சீனாவை இந்தியாவை தாக்கி தோற்கடிக்க தூண்டியது என்று சிலர் வாதிட்டனர்.
சீன அடக்குமுறையின் கீழ் திபெத்தை விட்டு வெளியேறிய தலாய் லாமாவிற்கு இந்தியா புகலிடம் வழங்கியதன் மூலமும், மறுக்கமுடியாத ஆசியத் தலைவராகக் கருதப்பட வேண்டும் என்ற சீனாவின் விருப்பத்தாலும் போர் தூண்டப்பட்டது என்று மற்றவர்கள் சுட்டிக்காட்டியுள்ளனர். மேலும், நாட்டை வலுக்கட்டாயமாக நவீனமயமாக்குவதற்கும் தொழில்மயமாக்குவதற்கும் மாசேதுங்கின் கிரேட் லீப் ஃபார்வேர்ட் கொள்கைக்கு எதிராக சீனாவில் அதிருப்தி எழுந்த காலகட்டம் இது. ஒரு வெற்றிகரமான போர் அவரது பிரபலத்தை மீட்டெடுக்க மிகவும் உத்தரவாதம் அளிக்கப்பட்ட ஒரு தந்திரமாகும் என்றும் சுட்டிக்காட்டியுள்ளனர்.
போர் முடிந்தது ஏன்?
1962 போர், இந்திய கற்பனையில் மிகவும் பாரமாக உள்ளது. இந்த போர் ஒரு மாதமே நீடித்தது. லடாக் பகுதியைச் சுற்றி மேற்கில், வடகிழக்கு எல்லைப் பகுதியில் (இன்றைய அருணாச்சலப் பிரதேசம் மற்றும் அஸ்ஸாமின் சில பகுதிகள்) கிழக்கில் இரண்டு பக்கங்களிலிருந்தும் சீனா இந்தியாவை ஆக்கிரமித்தது. இரு முனைகளிலும், அதன் வெற்றிகள் விரைவான மற்றும் தீர்க்கமானவையாக இருந்தது. உத்தி முக்கியத்துவம் வாய்ந்த தவாங்கை (தற்போதைய அருணாச்சல பிரதேசத்தில்) கைப்பற்றி மேலும் முன்னேறியது.
துருப்புக்கள் பொருத்தமற்ற நிலையில் இருந்ததாலும், அரசியல் தலைமை ஆச்சரியத்தில் சிக்கியதாலும், இந்தியாவுக்கு விஷயங்கள் நன்றாகத் தெரியவில்லை. அதன்பின், நவம்பர் 21-ம் தேதி சீனா போர் நிறுத்தத்தை அறிவித்தது. ஏன் அப்படி செய்தது?
முதல் காரணம், அதன் விரைவான முன்னேற்றத்தின் மூலம், சீனா தனது விநியோக கோடுகளை அதிகமாக நீட்டிக்க முடிந்தது. குளிர்காலம் தொடங்கப் போகிறது. இந்திய ராணுவம், அதன் பல குறைபாடுகள் இருந்தபோதிலும், பாதகமான மலை நிலப்பரப்பில், கடைசி மனிதன் மற்றும் கடைசி தோட்டா வரை வீரத்துடன் போராடியது. சீன வீரர்கள் இப்போது இந்திய எல்லைக்குள் நெருக்கமாக இருப்பதால், இந்திய ராணுவம் மிகவும் கடுமையான சவாலை முன்வைத்தது. மேலும், மலைப் பாதைகள் விரைவில் பனிப்பொழிவு ஏற்படும். சீனாவுக்கு இமயமலை வழியாக பின்வாங்குவது கடினமாக இருக்கும். மேலும், பொருட்கள் மற்றும் வலுவூட்டல்களை அனுப்பியது. இந்த அபாயங்களை சந்திப்பதைவிட மேலாதிக்க நிலையில் இருந்தபோது போர் நிறுத்தத்தை அறிவிப்பது ஒரு புத்திசாலித்தனமான நடவடிக்கையாகும்.
இரண்டாவது காரணம், நேரு, நிலைமையின் தீவிரத்தை உணர்ந்து, அமெரிக்கா மற்றும் இங்கிலாந்திடம் உதவி கேட்டார், இருவரும் பதிலளித்தனர். அமெரிக்க பாதுகாப்பு ஆய்வாளர் புரூஸ் ரீடல், ப்ரூக்கிங்ஸுக்கு எழுதியது, “அதிபர் ஜான் எஃப் கென்னடி உடனடியாக இந்தியாவிற்கு ஆயுதங்கள் மற்றும் பொருட்களை விமானத்தில் கொண்டு செல்ல உத்தரவிட்டார். ராயல் விமானப்படை இந்தியாவிற்கு உபகரணங்களை விரைந்து செல்ல ஏர்லிஃப்டில் இணைந்தது. இந்தியாவுக்கு உதவ ஒரு பெரிய உலகளாவிய நடவடிக்கை நடந்து வருகிறது. இது சீனாவுக்கு வசதியாக இருந்ததைத் தாண்டி மோதல் தீவிரமடைவதை அர்த்தப்படுத்தியிருக்கும்.” என்று குறிப்பிட்டுள்ளார்.
சர்வதேச கருத்து மாறுவது பற்றி, ஈராக்கிற்கான முன்னாள் இந்தியத் தூதர் ஆர்.எஸ். கல்ஹா, மனோகர் பாரிக்கர் பாதுகாப்பு ஆய்வுகள் மற்றும் பகுப்பாய்வு நிறுவனத்திற்கு எழுதினார், அக்டோபர் 24, 1962-க்குப் பிறகு, தவாங்கைக் கைப்பற்றிய பிறகு சீனர்கள் நிறுத்தியிருந்தால், மேலும் தெற்கே இந்திய எல்லைக்குள் ஊடுருவாமல் இருந்திருந்தால், அவர்களை வெளியேற்றுவது இந்தியாவுக்கு மிகவும் கடினமாக இருந்திருக்கும். ஒன்று, உலகப் பொதுக் கருத்து இவ்வளவு ஆழமாகத் தூண்டப்பட்டிருக்காது; மேற்கத்திய சக்திகள் இந்தப் பிரச்சினையை இவ்வளவு தீவிரமாக எடுத்துக்கொண்டிருக்க மாட்டார்கள்…” என்று குறிப்பிட்டுள்ளார்.
இந்த விவகாரத்தில் சீனாவின் கருத்து என்ன என்பதையும் பார்ப்பது சுவாரஸ்யமானது. ஹாங் யுவான், சீன சமூக அறிவியல் அகாடமியில் உலக அரசியல் மையத்தின் துணைச் செயலாளராகவும், ஆராய்ச்சியாளராகவும் இருந்தபோது, குளோபல் டைம்ஸுக்கு எழுதினார், “சீனாவின் பீரங்கிகளின் சத்தம் புது டெல்லியை அடைந்ததும், மக்கள் விடுதலை ராணுவம் (பி.எல்.ஏ) தனது ராணுவத்தை உறுதியாக நிறுத்தியது. நடவடிக்கை மற்றும் அதன் துருப்புக்களை திரும்பப் பெற்றது. போரில் பி.எல்.ஏ-வின் செயல்திறன் மேற்கத்திய ராஜதந்திர உத்தி வகுப்பவர்களை அதிர்ச்சிக்குள்ளாக்கியது மற்றும் அதன் நாட்டை பெருமைப்படுத்தியது. அதன் வெற்றி அரை நூற்றாண்டு காலமாக சீனாவின் மிக முக்கியமான எல்லைகளில் அமைதியையும் கொண்டு வந்துள்ளது. போர் ஒரு பேச்சுவார்த்தை அணுகுமுறை, ஆனால், ஒரு இலக்கு அல்ல. இதேபோல், 1962 எல்லைப் போரில் இந்தியாவுக்கு எதிராகப் போராட சீனா எடுத்த முடிவு, அதன் அண்டை நாடுகளுடன் சமாதானத்தை ஏற்படுத்துவதாகும்.” என்று குறிப்பிட்டுள்ளார்.
“தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil“
/indian-express-tamil/media/agency_attachments/33Ho9XHwZawzDekwDLnu.png)
Follow Us/indian-express-tamil/media/media_files/SpM1OkvBbx2twFyBJb7Y.jpg)