குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்களுக்கு போலீசார் மனநல பரிசோதனைகள் நடத்துவது ஏன்?

கடந்த வாரம் 12 ஆம் வகுப்பு மாணவிக்கு பாலியல் தொல்லை கொடுத்ததாகக் கூறப்படும் குற்றச்சாட்டில் கைது செய்யப்பட்ட 40 வயது பள்ளி ஆசிரியர், வியாழக்கிழமை 'மனநல' பரிசோதனைக்கு உட்படுத்தப்பட்டார். இந்த பரிசோதனையை நடத்துவதற்கு குற்றம் சாட்டப்பட்டவரின் காவலை நீட்டிக்க மும்பை காவல்துறை புதன்கிழமை நீதிமன்றத்திடம் கோரியதை அடுத்து இந்த நடவடிக்கை எடுக்கப்பட்டுள்ளது.

ஆங்கிலத்தில் படிக்க:

ஆசிரியர் பாலியல் குற்றங்களிலிருந்து குழந்தைகளைப் பாதுகாக்கும் சட்டம் (POCSO) மற்றும் பாரதிய நியாய சம்ஹிதா (BNS) பிரிவுகளின் கீழ் வழக்கு பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளார்.

இந்த வழக்கில் ஏன் மனநல பரிசோதனை நடத்தப்பட்டது?

காவல்துறையின் கருத்துப்படி, ஆசிரியரின் மன ஆரோக்கியத்தை தீர்மானிக்க அவரது மனநிலையை மதிப்பிடுவதற்காக இந்த சோதனை நடத்தப்பட்டது.

தி இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ் பத்திரிகைக்கு ஒரு போலீஸ் அதிகாரி அளித்த பேட்டியில், குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்கள் போலீஸ் காவலில் இருக்கும்போது இந்த சோதனைகள் நடத்தப்படுகின்றன என்று கூறியுள்ளார். மருத்துவ நிபுணர்களின் முன்னிலையில் இந்த சோதனை மேற்கொள்ளப்படுகிறது.

குற்றம் சாட்டப்பட்டவர் குற்றம் நடந்ததாகக் கூறப்படும் நேரத்தில் மனநலம் சீராக இருந்தாரா என்பதைச் சரிபா பார்க்க போலீசார் பொதுவாக மனநல பரிசோதனை நடத்துகிறார்கள் என்று அந்த அதிகாரி கூறினார்.

குற்றம் சாட்டப்பட்டவரின் மனநிலை குறித்து போக்சோ சட்டம் என்ன சொல்கிறது?

பொக்சோ சட்டத்தின் பிரிவு 30, "குற்றம் செய்யக்கூடிய மனநிலையின் அனுமானம்" என்பதை ஒரு காரணியின் நோக்கம், நோக்கம், அறிவு மற்றும் ஒரு காரணியை நம்புவதற்கான காரணம் அல்லது நம்புவதற்கான காரணம் என வரையறுக்கிறது. இது "மனநிலையைக்" குறிக்கும் வகையில் வடிவமைக்கப்பட்டிருந்தாலும், குற்றம் சாட்டப்பட்டவர் குற்றம் நடந்ததாகக் கூறப்படும் மனநிலையில் இருந்தார் அல்லது அதை செய்யும்போது என்ன எண்ணம் கொண்டிருந்தார் என்று பிரிவு கருதுகிறது. குற்றத்தைச் செய்ய பாலியல் நோக்கம் அல்லது மனநிலை இல்லை என்பதை நிரூபிக்கும் பொறுப்பு குற்றம் சாட்டப்பட்டவருக்கு இந்த சட்டம் அளிக்கிறது.

இது கிரிமினல் சட்டத்தின் அடிப்படை அனுமானத்திற்கு எதிரானது, இது ஒரு நபர் ஒரு குறிப்பிட்ட குற்றத்தில் நிரூபிக்கப்படும் வரை நிரபராதி என்று கூறுகிறது. சட்டத்தில், ஒரு நபரின் குற்றத்தை சந்தேகத்திற்கு இடமின்றி நீதிமன்றத்தில் ஆதாரங்களை முன்வைத்து நிரூபிக்கும் சுமை புலனாய்வு நிறுவனம் அல்லது வழக்கு தொடுப்பவருக்கு உள்ளது.

போக்சோ சட்டம் குழந்தைகளைக் கையாள்வதால், துஷ்பிரயோகம் செய்பவரின் நோக்கத்தைப் புரிந்துகொள்ளும் சுமையை அவர்கள் மீது சுமத்துவது சவாலாக இருக்கலாம் என்று சட்ட வல்லுநர்கள் வாதிடுகின்றனர். எனவே, குற்றம் சாட்டப்பட்டவரின் நோக்கம் அல்லது மனநிலையின் குற்றத்திற்கான அனுமானம், இந்த சட்டத்தின் கீழ் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு சாதகமாக உள்ளது.

இருப்பினும், இதன் பொருள் குற்றம் சாட்டப்பட்டவரை வெறும் அனுமானத்தின் அடிப்படையில் குற்றவாளி என்று கருத முடியாது. வழக்கு தொடுப்பவர் வலுவான ஆதாரங்களைக் கொண்டிருக்கும்போது, குற்றம் சாட்டப்பட்டவர் தங்கள் நிரபராதி தன்மையைக் காட்ட அதற்கு நேர்மாறாக நிரூபிக்கும் பொறுப்பு உள்ளது. உதாரணமாக, ஒரு குழந்தை ஒரு நபர் அவர்களை பாலியல் நோக்கத்துடன் தவறாகத் தொட்டார் என்று வாக்குமூலம் அளித்தால், குற்றம் சாட்டப்பட்டவர் வேறுவிதமாக நிரூபிக்கும் ஆதாரங்களை வழங்காத வரை, நீதிமன்றம் அப்படியே கருதும்.