முஸ்லீம் பெண்களின் திருமண வயது குறித்த விவகாரம்; உச்ச நீதிமன்றம் விசாரிப்பது ஏன்?

தேசிய குழந்தைகள் உரிமைகள் பாதுகாப்பு ஆணையத்தின் (NCPCR) மனு மீது திங்கள்கிழமை (அக்டோபர் 17) நோட்டீஸ் அனுப்பிய உச்சநீதிமன்றம், மைனர் முஸ்லிம் பெண்ணை அவர் விரும்பிய ஆணை திருமணம் செய்து கொள்ள அனுமதித்த பஞ்சாப் மற்றும் ஹரியானா உயர்நீதிமன்றத்தின் உத்தரவை ஆய்வு செய்ய ஒப்புக்கொண்டது.

நீதிபதிகள் எஸ்.கே.கவுல் மற்றும் அபய் எஸ்.ஓகா ஆகியோர் அடங்கிய அமர்வு, மூத்த வழக்கறிஞர் ராஜ்சேகர் ராவையும் இந்த விவகாரத்தில் அமிக்ஸ் கியூரியாக நியமித்தது. NCPCR சார்பாக ஆஜரான சொலிசிட்டர் ஜெனரல் துஷார் மேத்தா, இது ஒரு "தீவிரமான பிரச்சினை" என்று சமர்ப்பித்து, தீர்ப்பில் உள்ள அவதானிப்புகளுக்கு தடை கோரினார்.

இதையும் படியுங்கள்: பசுமை பட்டாசுகள் என்பது என்ன? அவற்றை கண்டறிவது எப்படி?

வழக்கு எதனுடன் தொடர்புடையது, ஏன் NCPCR அதை சவால் செய்தது?

பஞ்சாப் மற்றும் ஹரியானா உயர்நீதிமன்ற உத்தரவு

இந்த ஆண்டு ஜூன் மாதம், பஞ்சாப் மற்றும் ஹரியானா உயர் நீதிமன்றம் இரண்டு மனுதாரர்களான 16 வயதுடைய மைனர் முஸ்லிம் பெண் மற்றும் 21 வயது முஸ்லீம் ஆண் நபரால் தாக்கல் செய்யப்பட்ட வழக்கில் தீர்ப்பளித்தது. அந்த மாத தொடக்கத்தில் மத வழக்கப்படி நடந்த திருமணத்திற்கு தங்கள் குடும்பத்தினர் எதிர்ப்பு தெரிவித்ததால் அவர்கள் நீதிமன்றத்தை அணுகி பாதுகாப்பு கோரினர்.

அவர்களுக்கு பாதுகாப்பு அளித்து உயர்நீதிமன்ற தனி நீதிபதி அமர்வு உத்தரவு பிறப்பித்தது. “மனுதாரர்களின் அச்சம் தீர்க்கப்பட வேண்டும் என்பதில் நீதிமன்றம் கண்களை மூடிக்கொள்ள முடியாது. மனுதாரர்கள் தங்கள் குடும்ப உறுப்பினர்களின் விருப்பத்திற்கு மாறாக திருமணம் செய்து கொண்டதால், இந்திய அரசியலமைப்பில் கூறப்பட்டுள்ள அடிப்படை உரிமைகளை அவர்கள் பறிக்க முடியாது” என்று உயர்நீதிமன்றம் கூறியது.

சட்டத்தின் கீழ் செல்லுபடியாகும் கேள்வி

திருமணத்திற்கான சட்டப்பூர்வ வயது ஒரு பெண்ணுக்கும் ஆணுக்கும் முறையே 18 மற்றும் 21 ஆகும், மேலும் இளம் வயதில் திருமணம் செய்வது தடை செய்யப்பட்ட குழந்தைத் திருமணத்தின் கீழ் வருகிறது.

இருப்பினும், இது சமூகங்கள் முழுவதும் ஒரே மாதிரியாக இல்லை.

நீதிபதி ஜே.எஸ்.பேடி ஜூன் மாதம் பிறப்பித்த உத்தரவில், “முஸ்லிம் பெண்ணின் திருமணம் முஸ்லிம் தனிநபர் சட்டத்தால் நிர்வகிக்கப்படுகிறது என்பதற்கான சட்டம் தெளிவாக உள்ளது. சர் டின்ஷா பர்துன்ஜி முல்லாவின் ‘முகமதிய சட்டத்தின் கோட்பாடுகள்’ என்ற புத்தகத்தின் பிரிவு 195 இன் படி, மனுதாரர் எண். 2 (பெண்) 16 வயதுக்கு மேற்பட்டவராக இருப்பதால், அவர் விரும்பும் நபருடன் திருமண ஒப்பந்தம் செய்துகொள்ள தகுதியுடையவர். மனுதாரர் எண்.1 (ஆண்) 21 வயதுக்கு மேற்பட்டவர் எனக் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. எனவே, மனுதாரர்கள் இருவரும் முஸ்லீம் தனிநபர் சட்டத்தின்படி திருமண வயதை எட்டியுள்ளனர்,” என்று கூறினார்.

உயர் நீதிமன்றம் குழந்தை திருமணத்தை அனுமதித்துள்ளது என்று NCPCR வாதிட்டது, இதனால் குழந்தை திருமணங்கள் தடுப்புச் சட்டம், 2006 இன் விதிகளை மீறப்பட்டுள்ளது என்றும் NCPCR வாதிட்டதாக லைவ் லா தெரிவித்துள்ளது. சட்டப்படி, 18 வயதுக்கு உட்பட்டவர்கள் ஒப்புதல் அளித்ததாகக் கருத முடியாது.

இந்தியாவில் திருமண வயது எப்படி நிர்ணயிக்கப்படுகிறது?

சமூகங்களுக்கான திருமணம் மற்றும் பிற நடைமுறைகளை நிர்வகிக்கும் தனிப்பட்ட சட்டங்கள் வயது உட்பட திருமணத்திற்கான சில அளவுகோல்களை பரிந்துரைக்கின்றன. எடுத்துக்காட்டாக, இந்து திருமணச் சட்டம், 1955 இன் பிரிவு 5(iii) மணமகளின் குறைந்தபட்ச வயதை 18 ஆகவும், மணமகனுக்கு 21 ஆகவும் நிர்ணயிக்கிறது. இந்திய கிறிஸ்தவ திருமணச் சட்டம், 1872 மற்றும் சிறப்புத் திருமணச் சட்டம் ஆகியவற்றின் கீழ் கிறிஸ்தவர்களுக்கும் இந்த வயது அளவுகோல்களே உள்ளன.

முஸ்லீம்களைப் பொறுத்தவரை, மணமகள் அல்லது மணமகன் 15 வயதை அடையும் போது, அதாவது ​​பருவமடைவதுதான் அளவுகோல்.

அதே நேரத்தில், குழந்தைத் திருமணத்தை தடைசெய்வதற்கு குறிப்பிட்ட சட்டங்கள் உள்ளன: குழந்தைத் திருமணத் தடைச் சட்டம், 2006 மற்றும் பாலியல் குற்றங்களிலிருந்து குழந்தைகளைப் பாதுகாக்கும் சட்டம், 2012. குழந்தைத் திருமணத் தடுப்புச் சட்டத்தின் கீழ், நிர்ணயிக்கப்பட்ட வயதுக்குக் குறைவான எந்தத் திருமணமும் சட்டவிரோதமானது. மேலும் கட்டாய குழந்தைத் திருமணம் செய்த குற்றவாளிகள் தண்டிக்கப்படலாம்.

ஆனால் குழந்தைத் திருமணத் தடைச் சட்டத்தில் இந்தச் சட்டம் மற்ற எந்தச் சட்டத்தையும் மீறும் என்று கூறும் எந்த விதியும் இல்லை. எனவே, குழந்தை திருமணத் தடைச் சட்டத்திற்கும், குறைந்தபட்ச திருமண வயது குறித்த முஸ்லிம் தனிநபர் சட்டத்திற்கும் இடையே முரண்பாடு உள்ளது, மற்றொன்றை எந்தச் சட்டம் மீறுகிறது என்பதில் தெளிவு இல்லை.

அப்படியானால் பொதுவாக இதுபோன்ற சந்தர்ப்பங்களில் என்ன நடக்கும்?

வெவ்வேறு விளக்கங்கள் உள்ளன.

பிப்ரவரி 2021 இல், பஞ்சாப் மற்றும் ஹரியானா உயர் நீதிமன்றம் ஒரு முஸ்லீம் தம்பதியினருக்கு (17 வயது சிறுமி 36 வயது ஆணுடன் திருமணம் செய்து கொண்டது), அவர்களது தனிப்பட்ட சட்டத்தின் கீழ் சட்டப்பூர்வ திருமணம் என்று கூறி அவர்களுக்கு பாதுகாப்பு வழங்கியது. சிறப்புச் சட்டம் தனிநபர் சட்டங்களை மீறாது என்பதால், முஸ்லிம் தனிநபர் சட்டமே மேலோங்கும் என உயர்நீதிமன்றம் தெரிவித்துள்ளது.

ஆனால் தனிநபர் சட்டங்களும் மீறப்பட்டுள்ளன. 1996 ஆம் ஆண்டில், உச்ச நீதிமன்றம் கேரள உயர் நீதிமன்றத்துடன் உடன்பட்டது, திருச்சபை நீதிமன்றம் விவாகரத்து வழங்கலாம் அல்லது கிறிஸ்தவ திருமணத்தை ரத்து செய்யலாம் என்றாலும், நீதிமன்றத்தால் திருமணம் ரத்துச் செய்யப்படும் வரை சர்ச் ஒரு தரப்பினரின் இரண்டாவது திருமணத்தை நடத்த முடியாது.

மிக சமீபத்தில் ‘ஷாயரா பானு எதிர் யூனியன் ஆஃப் இந்தியா’ (2017) வழக்கில், முஸ்லிம் சட்டத்தின் கீழ் வழங்கப்பட்டாலும், உடனடி முத்தலாக் நடைமுறை அரசியலமைப்பிற்கு விரோதமானது என்று உச்ச நீதிமன்றம் அறிவித்தது.

சில வழக்குகளில், கர்நாடகா மற்றும் குஜராத் உயர் நீதிமன்றங்கள் 2006 சிறப்புச் சட்டம் தனிப்பட்ட சட்டங்களை மீறுவதாகக் கருதி, மைனர் பெண்ணை பராமரிப்பு மையங்களுக்கு அனுப்பின.

தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil