உச்ச நீதிமன்றம் அரசின் உண்மை சரிபார்ப்புக் குழுவுக்கு தடை விதித்தது ஏன்?

மத்திய அரசின் உண்மை சரிபார்ப்புக் குழுவை எதிர்த்து மும்பை உயர்நீதிமன்றத்தில் வழக்கு தொடரப்பட்டது. இந்த குழுவுக்கு தடை விதிக்கக் கோரிய மனு நிராகரிக்கப்பட்டதற்கு எதிரான மேல்முறையீடு உச்ச நீதிமன்றத்தில் உள்ளது. உச்சநீதிமன்றம் அதை அரசியலமைப்பிற்கு முரணானது என குறிப்பிடுவதற்கு முன் ஒரு சட்டத்துக்கு இடைக்கால தடை விதிக்க முடியுமா?

ஆங்கிலத்தில் படிக்க: Why SC has stayed Govt’s ‘Fact Check Unit’ for now

‘உண்மை சரிபார்ப்புக் குழு’ மூலம் சமூக ஊடக தளங்களில் போலி செய்திகளை அடையாளம் காண அரசாங்கத்திற்கு அதிகாரம் அளிக்கும் வகையில் திருத்தப்பட்ட தகவல் தொழில்நுட்ப (ஐ.டி) விதிகளின் செயல்பாட்டுக்கு உச்சநீதிமன்றம் வியாழக்கிழமை (மார்ச் 21) இடைக்காலத் தடை விதித்தது.

சமூக ஊடகத் தளங்களில் மத்திய அரசு மற்றும் அதன் அமைப்புகள் தொடர்பான தவறான தகவல்களைக் தடுக்கும் அதிகாரம் கொண்ட பத்திரிகை தகவல் பணியகத்தின் கீழ் ஒரு சட்டப்பூர்வ அமைப்பாக, மத்திய மின்னணு மற்றும் தகவல் தொழில்நுட்ப அமைச்சகம் மார்ச் 20-ம் தேதி உண்மை சரிபார்ப்புக் குழுவை அறிவித்தது.

உண்மை சரிபாப்புக் குழுவை நியமிக்க அனுமதிக்கும் தகவல் தொழில்நுட்ப சட்டம் 2021 விதிகளில் திருத்தம் செய்யப்பட்டு ஏப்ரல் 2023-ல் அறிவிக்கப்பட்டது. இந்த ஆண்டு ஜனவரி 31-ம் தேதி இரண்டு நீதிபதிகள் கொண்ட உயர் நீதிமன்ற அமர்வு, இந்த  விதிகளுக்கு எதிராக தொடரப்பட்ட வழக்கில் மாறுபட்ட தீர்ப்பை வழங்கினர்.

இரண்டு நீதிபதிகள் வழங்கிய மாறுபட்ட தீர்ப்பு குறித்து கருத்து தெரிவிக்க நியமிக்கப்பட்ட மூன்றாவது நீதிபதி இன்னும் தனது இறுதி முடிவை வழங்கவில்லை. இருப்பினும், மார்ச் 11-ல், மூன்றாவது நீதிபதி உண்மை சரிபார்ப்புக் குழு அமைப்பதைத் தடை செய்ய மறுத்துவிட்டார் - மேலும் மார்ச் 13-ம் தேதி நீதிபதிகள் அமர்வு 2-1 என்ற அளவில் பெரும்பான்மை நீதிபதிகள் உண்மை சரிபார்ப்புக் குழு அறிவிப்பைத் தடை செய்யாது என்று கூறினர்.

திருத்தப்பட்ட சட்ட விதிகள்

ஏப்ரல் 2023-ல் அறிவிக்கப்பட்ட தகவல் தொழில்நுட்ப (இடைநிலை வழிகாட்டுதல்கள் மற்றும் டிஜிட்டல் மீடியா நெறிமுறைகள்) சட்ட விதிகள் 2021-ல் செய்யப்பட்ட திருத்தம் இரண்டு விஷயங்களைச் செய்தது: முதலில், அவை ஆன்லைன் கேமிங் சுற்றுச்சூழல் அமைப்புக்கான சட்டக் கட்டமைப்பைக் கொண்டு வந்தன. இரண்டாவதாக, மிக முக்கியமாக, ஒரு சட்டத்தை அறிமுகப்படுத்தியது. அரசின் நடவடிக்கைகள் தொடர்பான ஆன்லைன் உள்ளடக்கத்தை உண்மைத் தன்மையை சரிபார்ப்பதற்கான அரசாங்கத்திற்கான வழிமுறை ஆகும்.

மற்ற விஷயங்களுடன், சமூக ஊடக தளங்கள் போன்ற தளங்கள் மீது விதிகள் மத்திய அரசின் எந்தவொரு நடவடிக்கைகள் தொடர்பாகவும் போலியான, தவறான அல்லது தவறான தகவல்களை வெளியிடவோ, பகிரவோ அல்லது ஹோஸ்ட் செய்யவோ கூடாது.

இந்த மாற்றங்கள் உண்மை சரிபார்ப்புக் குழு அரசாங்கத்தை  ‘உண்மையின் ஒரே நடுவராக’ மாற்றும் என்ற கவலையை எழுப்பியது.

இதையடுத்து, இந்த விதிகளை எதிர்த்து மும்பை உயர் நீதிமன்றத்தில் வழக்கு தொடரப்பட்டது.

உயர் நீதிமன்றத்தின் கேள்வி

நகைச்சுவை நடிகர் குணால் கம்ரா உள்ளிட்ட மனுதாரர்கள்; இந்திய இதழ்கள் சங்கம், எடிட்டர்ஸ் கில்ட் ஆஃப் இந்தியா, நியூஸ் சேனல் டிவி18 பிராட்காஸ்ட் லிமிடெட் மற்றும் பென்னட், கோல்மேன் & கம்பெனி லிமிடெட் ஆகியவை தகவல் தொழில் நுட்ப சட்டம் 2021-ன் விதி 3(1)(b)(v) அரசியலமைப்பு  சட்டப் பிரிவு 14, 19(1)(a) மற்றும் (g), மற்றும் அரசியலமைப்பு  பிரிவு 21 மற்றும் பிரிவு 79 மற்றும் தகவல் தொழில்நுட்ப சட்டம் 2000 (ஐடி சட்டம்) ஆகியவற்றை மீறுவதாகக் கூறி எதிர்த்தனர்.

தகவல் தொழில்நுட்ப சட்டம் 2021-ன் விதி 3(1)(b)(v)யில் செய்யப்பட்ட திருத்தம், அரசாங்க நடவடிக்கைகள் சம்பந்தப்பட்ட போலிச் செய்திகளை உள்ளடக்கிய பொதுச் சொல்லான “போலிச் செய்திகள்” என்பதை விரிவுபடுத்தியது.

இந்த ஏற்பாடு, 2021-ல் இயற்றப்பட்டபோது,  “...எந்தவொரு தகவலும் வெளிப்படையாகத் தவறானது அல்லது இயற்கையில் தவறாக வழிநடத்தும். ஆனால், நியாயமான முறையில் உண்மையாகக் கருதப்படலாம்” என்று குறிப்பிடப்படுகிறது. 2023 திருத்தத்தின் மூலம், “இயற்கை” என்ற சொல்லுக்குப் பிறகு, “அல்லது, மத்திய அரசின் எந்தவொரு நடவடிக்கையையும் பொறுத்தமட்டில், போலியான அல்லது தவறான அல்லது தவறானவை என மத்திய அரசின் உண்மைச் சரிபார்ப்புப் பிரிவு அமைச்சகம் மூலம் அடையாளம் காணப்பட்டுள்ளது. அதிகாரப்பூர்வ அரசிதழில் வெளியிடப்பட்ட அறிவிப்பு, குறிப்பிடவும்” சேர்க்கப்பட்டது.

இது பேச்சு மற்றும் கருத்துச் சுதந்திரத்தின் மீது அச்சுறுத்தும் விளைவை ஏற்படுத்தும் என்று மனுதாரர்கள் நீதிமன்றத்தில் வாதிட்டனர்.

தகவல் தொழில்நுட்பச் சட்டப் பிரிவு 69, எந்தவொரு கணினி ஆதாரத்தின் மூலமாகவும் எந்தவொரு தகவலையும் பொது அணுகலைத் தடுப்பதற்கான வழிகாட்டுதல்களை வெளியிடுவதற்கு அரசாங்கத்திற்கு அதிகாரம் அளிக்கிறது. இந்த அதிகாரத்தைப் பயன்படுத்தும் அடிப்படையில் இந்த விதிகள் உருவாக்கப்பட்டன.

எவ்வாறாயினும், அடிப்படை உரிமைகள் தொடர்பான அரசியலமைப்பின் மூன்றாம் பகுதிக்கு முரணான வகையில் எந்தவொரு விதியை உருவாக்கும் அல்லது சட்டத்தை உருவாக்கும் அதிகாரங்களையும் நாடாளுமன்றத்தால் பயன்படுத்த முடியாது.

இந்த விதிகள் சுதந்திரமான பேச்சுரிமையை மீறுவதாகவும், தன்னிச்சையான இயல்புடையதாகவும் இருக்கிறதா என்று பம்பாய் உயர்நீதிமன்றம் ஆய்வு செய்தது.

உயர்நீதிமன்ற தீர்ப்பு

ஜனவரி 31-ம் தேதி நீதிபதிகள் ஜி.எஸ்.படேல் மற்றும் நீலா கோகலே அடங்கிய அமர்வு, இந்த வழக்கில் பிரிந்து மாறுபட்ட தீர்ப்பு வழங்கியது. திருத்தப்பட்ட விதிகளை நீதிபதி படேல் ரத்து செய்தபோது, நீதிபதி கோகலே திருத்தப்பட்ட விதிகளை ஆதரித்தார்.

நீதிபதி கோகலே,  “நாட்டின் பிரதிநிதித்துவ மற்றும் பங்கேற்பு ஜனநாயகத்தில் குடிமக்கள் பங்கேற்கும் உரிமை அர்த்தமற்றது, அவர்கள் உண்மையான தகவல்களை அணுகாமல், தவறான தகவல்களால் தவறாக வழிநடத்தப்படாவிட்டால், வெளிப்படையாக பொய்யான, போலியான, தவறான அல்லது தவறாக வழிநடத்தும், தீங்கிழைக்கும் நோக்கத்துடன் தெரிந்தே தொடர்பு கொள்கிறார்கள்” என்று கூறினார்.

நீதிபதி படேல், “அரசு ஒருவரின் பேச்சை உண்மை அல்லது பொய் என வலுக்கட்டாயமாக வகைப்படுத்த முடியாது மற்றும் பின்னர் வெளியிடக்கூடாது என்று கட்டாயப்படுத்த முடியாது. அது தணிக்கை செய்யும் நடவடிக்கைதானே தவிர வேறில்லை.” என்று  கூறினார்.

பம்பாய் உயர் நீதிமன்றத்தின் உத்தரவுப்படி, வேறுபட்ட தீர்ப்பு வழங்கப்பட்டதால், இந்த வழக்கை மூன்றாவது நீதிபதி மீண்டும் விசாரிக்க வேண்டும். அவருடைய கருத்து பெரும்பான்மையை உருவாக்கி 2-1 தீர்ப்பைக் கொண்டுவரும். பிப்ரவரி 7-ம் தேதி மும்பை உயர்நீதிமன்ற தலைமை நீதிபதி தேவேந்திர குமார் உபாத்யாயா, நீதிபதி அதுல் எஸ் சந்துர்கரை இந்த வழக்கில் மூன்றாவது நீதிபதியாக நியமித்தார்.

இருப்பினும், கணிசமாக விசாரணையைத் தொடங்குவதற்கு முன், நீதிபதி சந்துர்கர் விதிகள் நிறுத்தப்பட வேண்டுமா என்பதை முடிவு செய்ய வேண்டியிருந்தது. இந்த விதிகள் அதிகாரப்பூர்வ அரசிதழில் இன்னும் அறிவிக்கப்படவில்லை என்று மத்திய அரசு நீதிமன்றத்தில் தெரிவித்ததை அடுத்து, திருத்தப்பட்ட விதிகளுக்கு இடைக்காலத் தடை விதிக்க நீதிபதி சந்துர்கர் மறுத்துவிட்டார்.

இதையடுத்து, இடைக்கால தடையை நிராகரித்ததை எதிர்த்து உச்ச நீதிமன்றத்தில் மேல்முறையீடு செய்யப்பட்டது. எவ்வாறாயினும், தடையை நிராகரித்ததற்கு எதிரான மேல்முறையீட்டை உச்ச நீதிமன்றம் விசாரிப்பதற்கு ஒரு நாள் முன்பு, மத்திய அரசு அதிகாரப்பூர்வ அரசிதழில் 2023 விதிகளை அறிவித்தது. லோக்சபா தேர்தலுக்கு இன்னும் ஒரு மாதத்திற்கும் குறைவாக உள்ள நிலையில், அரசு நடவடிக்கை பற்றிய செய்திகளுடன் அரசாங்கத்தின் ஈடுபாட்டிற்கு இந்த உத்தரவு முக்கியமானவையாக உள்ளது.

உச்ச நீதிமன்றம் கூறியது என்ன?

இந்திய தலைமை நீதிபதி டி.ஒய். சந்திரசூட் தலைமையிலான அமர்வு, பம்பாய் உயர்நீதிமன்றம் இறுதி முடிவை எட்டும் வரை திருத்தப்பட்ட சட்ட விதிகளுக்கு தடை விதித்துள்ளது.

ஒரு நீதிபதி (நீதிபதி படேல்) இந்த அறிவிப்பை முற்றிலுமாக ரத்து செய்துள்ள நிலையில், தற்போதைய நிலையை மாற்ற அனுமதிக்க வேண்டுமா என்பதுதான் நீதிமன்றத்தின் முன் உள்ள பிரச்சினை என்று ஒரு சிறிய உத்தரவை அறிவித்தார்.

ஒரு சட்டத்தை தடை செய்தல்

உச்ச நீதிமன்றம் அந்த சட்டத் திருத்தத்தை அரசியலமைப்பிற்கு முரணானது என்று வரையறை செய்வதற்கு முன் ஒரு சட்டத்தை தடை செய்ய முடியுமா?

நாடாளுமன்றத்தால் உருவாக்கப்பட்ட ஒரு சட்டம் அரசியலமைப்பின் அனுமானத்தைக் கொண்டுள்ளது. இது நீதித்துறை மறுஆய்வுக்கு உட்பட்டது என்றாலும், சட்டம் அரசியலமைப்புக்கு முரணானது என்பதை நிரூபிக்கும் பொறுப்பு மனுதாரர்கள் மீது உள்ளது.  நீதித்துறை மறுஆய்வு மற்றும் சட்டமியற்றும் பாராளுமன்றத்தின் அதிகாரங்களுக்கு இடையேயான பாதையை வழிநடத்தும், நீதிமன்றங்கள் பொதுவாக அதன் அரசியலமைப்புச் சட்டத்தை தீர்ப்பதற்கு முன் சட்டங்களை நிறுத்தி வைப்பதில் இருந்து தயக்கம் கொள்கின்றன.

இருப்பினும், இந்த வழக்கில் இரண்டு முக்கியமான அம்சங்கள் உள்ளன

ஒன்று, கேள்விக்குரிய விதிகள் சட்டத்தின் செயல்கள் அல்ல. அவை நாடாளுமன்றத்தால் மத்திய அரசாங்கத்திற்கு வழங்கப்பட்ட அதிகாரங்களைப் பயன்படுத்தி அமைச்சகத்தால் உருவாக்கப்படுகின்றன. மேலும், அவை நாடாளுமன்றத்தின் விருப்பத்தின் நேரடி வெளிப்பாடு அல்ல. அரசியலமைப்பின் அனுமானத்திற்கான வரம்பு மாறுபடும்.

இரண்டாவதாக, அரசியலமைப்புச் சட்டத்திற்கு முரணானதை வெளிப்படையாகக் கண்டறிந்தால் மட்டுமே இடைக்காலத் தடை விதிக்க முடியும் என்று உச்ச நீதிமன்றம் கடந்த காலத்தில் கூறியுள்ளது. நீதிபதி பட்டேலின் விரிவான 148 பக்க தீர்ப்பு, வேறுபட்ட தீர்ப்பின் ஒரு பகுதியாக இருந்தாலும், "அரசியலமைப்பின் வெளிப்படையான கண்டுபிடிப்பு" என்று தலைமை நீதிபதி சந்திரசூட்டின் கருத்துகளில் இருந்து ஊகிக்க முடிகிறது.

2020-ம் ஆண்டில், இடைக்கால உத்தரவு மூலம் மராத்தியர்களுக்கு வேலை மற்றும் கல்வி நிறுவனங்களில் இடஒதுக்கீடு வழங்கும் மகாராஷ்டிரா சட்டத்திற்கு உச்ச நீதிமன்றம் தடை விதித்தது.  வேளாண் சட்டங்கள் - இறுதியில் ரத்து செய்யப்பட்டன - 2021-ல் ஒரு இடைக்கால உத்தரவில் உச்ச நீதிமன்றத்தால் தடை செய்யப்பட்டது.

“தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil“