தாய்லாந்து மாணவர்கள் பள்ளி ’ஹேர்கட்’ விதிகளில் திருத்தம் செய்யக் கோருவது ஏன்?

கொரோனா வைரஸ் பொதுமுடக்கத்தால் பல வாரங்களுக்குப் பிறகு, ஜூலை மாதம் தாய்லாந்து முழுவதும் மாணவர்கள் பள்ளிக்குத் திரும்பினர். அப்போது, வடகிழக்கு தாய்லாந்தில் உள்ள சிசாகெட்டில் உள்ள ஒரு பொதுப் பள்ளியில், அரசாங்கத்தால் பரிந்துரைக்கப்பட்ட கட்டாய சிகை அலங்காரம் விதிகளை மீறியதாகக் கூறப்படும் ஒரு மாணவருக்கு தண்டனையை நோக்கமாகக் கொண்டு அவமானப்படுத்தும் வகையில் பள்ளி அதிகாரிகளால் பொதுவில் ஹேர்கட் (முடி திருத்தம்) செய்ய நிர்பந்திக்கப்பட்டதாக சமூக ஊடகங்களில் செய்திகள் வந்தன.

பல தசாப்தங்களாக, தாய்லாந்தில் கல்வி அமைச்சின் கீழ் வரும் பள்ளிகளில் ஆண் மற்றும் பெண் மாணவர்களுக்கு தலை முடி நீளம் மற்றும் ஸ்டைல்கள் குறித்து கடுமையான விதிகளை அமல்படுத்தியுள்ளன. இந்த விதிகளை மீறுவது தொடர்பாக அபராதம் மற்றும் சிசாக்கெட்டில் சாட்சியான மாணவர் விஷயத்தில் பொதுவில் ஹேர்கட் செய்து அவமானப்படுத்துவது உள்ளிட்டவை அடங்கும்.

பள்ளி மாணவர்களுக்கு தாய்லாந்து ஏன் ஹேர்கட் விதி வகுத்துள்ளது?

பள்ளி மாணவர்களுக்கான முடி வெட்டுதல் தொடர்பான இந்த விதிகள் அந்நாட்டில் சர்வாதிகாரத்தின் விரிவாக்கம் என்றும் பல தசாப்தங்களாக தாய்லாந்தை நடத்தி வரும் ராணுவமயமாக்கப்பட்ட சர்வாதிகாரம் என்று பார்வையாளர்கள் நம்புகின்றனர். நிபந்தனைகள் மற்றும் குடிமக்களை விதிகளுக்கு இணங்க கட்டாயப்படுத்துதல் ஆகியவற்றை சிறு வயதிலிருந்தே தொடங்கி பள்ளி முறை மூலம் செயல்படுத்தப்படுகிறார்கள் என்று அவர்கள் கூறுகிறார்கள். உதாரணமாக சிகை அலங்காரங்கள் போன்ற விதிமுறைகளைப் பயன்படுத்துகிறார்கள். ஆண்களுக்கான ஹேர்கட் ராணுவக் குழு வெட்டுக்களைப் போலவே இருக்கும். அதே நேரத்தில் சிறுமிகளுக்கு முடியின் நீளம் காதணிகளைத் தொடுகிற வரை மட்டுமே இருக்க வேண்டும்.

இந்த விதி 1972ம் ஆண்டில் தானோம் கிட்டிகாச்சோர்னின் ராணுவ சர்வாதிகாரத்தின் கீழ் ஒரு பள்ளி ஆடைக் குறியீடு சட்டத்தில் காணப்படுகிறது. 1973ம் ஆண்டில் கிட்டிகாச்சோர்ன் வெளியேற்றப்பட்டதைத் தொடர்ந்து, பல்கலைக்கழக மாணவர்கள் தலைமையிலான தாய் மக்கள் எழுச்சிக்கு பின்னர், இந்த ஆடைக் குறியீடுகளில் சில 1975இல் தளர்த்தப்பட்டன. இருப்பினும், இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு பின்னர் பள்ளி ஆடைக் குறியீடுகளில் செய்யப்பட்ட திருத்தங்களுக்கு இந்த எழுச்சி நேரடியாக பங்களித்ததா என்பது உடனடியாகத் தெரியவில்லை.

பிலிப் கார்ன்வெல்-ஸ்மித் மற்றும் ஜான் கோஸ் அவர்களின் 'வெரி தாய்' (Very Thai)(2005) புத்தகத்தில், 1972 ஆம் ஆண்டில் வஜிராவுத் கல்லூரியில் முதன்முதலில் அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட ராணுவ பாணி ஹேர்கட் தேசிய அளவில் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது. இது பாங்காக்கில் ஆண்களுக்கான ஒரு தனியார் உறைவிடப் பள்ளி, இதனை 1910 ஆம் ஆண்டில் முதலாம் கிங் ராமா அவர்களால் நிறுவப்பட்டது.

பல ஆண்டுகளாக, பள்ளி அதிகாரிகளால் இந்த ஹேர்கட் விதிகளை கடைப்பிடிக்க முயற்சித்ததில் பல சம்பவங்கள் நடந்ததாக செய்திகள் வந்துள்ளன. அதன் விளைவாக சம்பந்தப்பட்ட மாணவருக்கு அதிர்ச்சி மற்றும் அவமானம் ஏற்படுகிறது. கார்ன்வெல்-ஸ்மித் மற்றும் கோஸ் 2004 ஆம் ஆண்டில் இதுபோன்ற ஒரு சம்பவத்தைக் குறிப்பிடுகின்றார். அங்கே ஒரு ஆசிரியர் ஒரு மாணவரின் காதுகுழாயை “முடிவெடுக்கும் போது அவளது பூட்டுகளை ஒழுங்காகத் துண்டிக்கும்போது” இழக்க நேரிடும்.

தாய்லாந்தின் ஹேர்கட் விதிகள் எப்போது திருத்தப்பட்டன?

ஹேர்கட் விதிகள் 2013 ஆம் ஆண்டில் கவனத்திற்கு வந்தன, அப்போது கல்வி அமைச்சர் போங்தெப் தெக்பஞ்சனா 1975 ஆம் ஆண்டின் தளர்வான ஆடைக் குறியீடு விதிமுறைகளைப் பின்பற்றுமாறு பள்ளிகளுக்கு உத்தரவிட்டபோது, ​​மாணவர்கள் ஹேர்கட் விதிகள் குறித்து அமைச்சகத்திடம் புகார்களைத் தாக்கல் செய்ததாகக் கூறினார். இந்த உத்தரவு 2011 ஆம் ஆண்டில் தாய்லாந்தின் தேசிய மனித உரிமைகள் ஆணையத்திற்கு 15 வயது மாணவர் ஒருவர் அளித்த அநாமதேய புகாரின் விளைவாக இந்த விதிகள் மனித உரிமைகள் மற்றும் சுதந்திரத்தை மீறுவதாகக் கூறியது.

2013 ஆம் ஆண்டு ஏ.எஃப்.பி செய்தியின்படி, அம்மாணவர் அந்தக் கடிதத்தில், “இது இளம் பருவ மாணவர்களுக்கு நம்பிக்கையற்றவர்களாகவும், படிப்பில் கவனம் இழக்கவும் செய்தது” என்று எழுதியுள்ளார். மேலும், இந்த கடிதம் இளைஞர்களிடையே சமூக ஊடகங்களில் வெகுஜன ஆதரவைப் பெற்றுள்ளது” என்று அந்த நிறுவனம் செய்தி வெளியிட்டிருந்தது.

2013 ஆம் ஆண்டு திருத்தங்கள் ஆண் மாணவர்கள் தங்கள் பின்கழுத்து வரை தலைமுடியை வைத்துக்கொள்ள அனுமதித்தன. பெண் மாணவிகள் நேர்த்தியாக கட்டப்பட்ட தலைமுடியை நீளமாக வைத்திருக்கலாம். சில உள்ளூர் தாய் செய்திகள், பெண் மாணவிகள் அதிகாரிகளின் முன் அனுமதிக்கு பின்னரே நீண்ட முடியை வைத்திருக்க முடியும் என்று தெரிவித்துள்ளன.

இருப்பினும், நீண்ட சுருள் முடிகள் மற்றும் வண்ண முடிகள் எப்போதும் தடைசெய்யப்பட்டுள்ளன. அனைத்து விதிகளும் ஒரு மாணவரின் பள்ளி வாழ்க்கை முழுவதும் நடைமுறையில் இருந்தன.

இந்த ஆண்டு மார்ச் மாதம், மாணவர் ஹேர்கட் விதிகளை ஒழிப்பதற்கான இளைஞர் சங்கத்துடன் இணைந்து ‘சயாம் விடுதலைக்கான கல்வி’உரிமைகள் குழு நீதிமன்றத்தில் இந்த தசாப்த கால விதியை எதிர்த்தது. இந்த விதிமுறைகள் அவர்களின் உடல்களின் வழியாக மாணவர்களின் இறையாண்மையை பறித்தன என்றும் இந்த விதிக அரசியலமைப்பிற்கு விரோதமானது என்றும், நாற்பது ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக "மாணவர்களையும் தாய் கல்வியையும் பாதிக்கிறது என்றும் அவர்கள் கூறினர்.

கோவிட்-19 நோய்த்தொற்று பரவல் விவகாரத்தில் நாடு கவனம் செலுத்தியிருந்தபோது, ​​மே மாதத்தில், தாய்லாந்தின் கல்வி அமைச்சகம், நாட்டில் பள்ளி மாணவர்கள் அணியக்கூடிய சிகை அலங்காரங்கள் குறித்து தளர்வுகளை அறிவித்தது. விதிகளின் மாற்றங்கள் நாட்டின் அரசாங்க உத்தரவில் அறிவிக்கப்பட்டு, கல்வி அமைச்சகத்தின் கீழ் வரும் நாட்டின் அனைத்து பள்ளிகளுக்கும் பொருந்தும் என்று அறிவிக்கப்பட்டது.

அமைச்சகத்தின் அறிவிப்பில், கால மாற்றத்தை பிரதிபலிக்கும் வகையில் மனித கண்ணியத்தின் நலனுக்காக புதிய திருத்தங்கள் செய்யப்படுவதாக சுட்டிக்காட்டியுள்ளது. இந்த ஆண்டு மே மாதம் திருத்தங்கள் வெளியிடப்பட்டபோது, ​​தாய்லாந்தில் 'கெட்ட குழந்தைகள்' என்று பொருள்படும் 'டெக் லீவ்' என்று தங்களை அழைத்துக்கொண்ட மாணவர்கள் குழு கல்வி அமைச்சகத்தின் கட்டிடத்திற்கு வெளியே ஆர்ப்பாட்டம் நடத்தியதாக பாங்காக் போஸ்ட் செய்தி வெளியிட்டுள்ளது. இந்த திருத்தம் ஏனெனில் பல பள்ளிகள் அமைச்சகத்தின் உத்தரவுகளை தொடர்ந்து புறக்கணித்து வருவதாகக் கூறப்படுகிறது.

திருத்தப்பட்ட உத்தரவுகளை பள்ளிகள் பின்பற்றவில்லை என்பதை கல்வி அமைச்சகம் ஒப்புக் கொண்டதாகத் தோன்றினாலும், மாணவர்களின் தலைமுடியை தொடர்ந்து வலுக்கட்டாயமாக வெட்டிய பள்ளிகளுக்கும் ஆசிரியர்களுக்கும் அபராதம் விதிக்க மறுத்துவிட்டது.