விவசாய மானியங்களை கேள்வி எழுப்பிய தாய்லாந்து தூதர்: இந்தியா ரியாக்ஷன் என்ன?

இந்தியாவின் பி.எஸ்.ஹெச் (பொது பங்குதாரர்கள்) திட்டம் குறித்த அவரது கருத்துக்களுக்கு இந்தியா முறையாக எதிர்ப்பை பதிவு செய்ததை அடுத்து, உலக வர்த்தக அமைப்பின் (டபிள்யூ.டி.ஓ) தூதரை தாய்லாந்து மாற்றியுள்ளதாக வெள்ளிக்கிழமை (மார்ச் 1) பிடிஐ செய்தி வெளியிட்டுள்ளது.

தாய்லாந்து தூதர் பிம்சானோக் வோன்கோர்போன் பிட்ஃபீல்ட் சமீபத்தில் இந்தியாவின் அரிசி கொள்முதல் திட்டத்தை குறிவைத்தார். அதன் பொது விநியோக அமைப்பு (PDS), அதன் கீழ் அரசாங்கம் உற்பத்தியாளர்களிடமிருந்து அத்தியாவசிய உணவுப் பொருட்களைக் கொள்முதல் செய்து குறைந்த விலையில் பொதுமக்களுக்கு விற்கிறது, இது மக்களுக்கானது அல்ல, மாறாக ஏற்றுமதி சந்தையை "பிடிப்பதற்காக".

இந்தியாவிற்கு அடுத்தபடியாக, தாய்லாந்து உலகின் இரண்டாவது பெரிய அரிசி ஏற்றுமதியாளராக உள்ளது. இருப்பினும், உள்நாட்டில் விலையை குறைக்கும் வகையில் அரிசி ஏற்றுமதிக்கு இந்தியா தற்காலிக கட்டுப்பாடுகளை விதித்துள்ளது.

இந்தியாவிற்கும் தாய்லாந்திற்கும் இடையிலான பதட்டங்கள் எந்த அளவிற்கு அதிகரித்தன என்றால், 2024 பிப்ரவரி 26 முதல் 29 வரை ஐக்கிய அரபு எமிரேட்ஸில் உள்ள அபுதாபியில் நடைபெற்ற WTO வின் 13வது அமைச்சர்கள் மாநாட்டில் இந்திய பேச்சுவார்த்தையாளர்கள் தாய்லாந்து பிரதிநிதிகள் குழுவில் சில விவாதங்களில் பங்கேற்க மறுத்துவிட்டனர். 

தாய்லாந்து தூதரின் மொழி மற்றும் நடத்தை "நல்ல ரசனையில் இல்லை" என்று ஒரு மூத்த அரசாங்க அதிகாரியை PTI மேற்கோள் காட்டியது.

தாய்லாந்தின் கவலைகள் என்ன?

தாய்லாந்து 20 நாடுகளைக் கொண்ட கெய்ர்ன்ஸ் குழுமத்தில் உறுப்பினராக உள்ளது, இது WTO இல் இந்தியாவின் PSH திட்டத்தை மீண்டும் மீண்டும் கேள்வி எழுப்பியுள்ளது. இந்த திட்டம் "அதிக மானியம்" மற்றும் இந்தியாவின் விவசாய ஆதரவு உலகளாவிய உணவு விலைகளை "சிதைக்கிறது" மற்றும் பிற நாடுகளின் உணவுப் பாதுகாப்பை "காயப்படுத்துகிறது" என்று அது வாதிட்டது.

வர்த்தக சிதைவு என்பது ஒரு போட்டிச் சந்தையில் வழக்கமாக இருக்கும் நிலைகளை விட விலைகள் மற்றும் உற்பத்தி அதிகமாகவோ அல்லது குறைவாகவோ இருக்கும் சூழ்நிலையாகும். WTO இன் படி, கிட்டத்தட்ட அனைத்து உள்நாட்டு ஆதரவு நடவடிக்கைகளும் அத்தகைய வர்த்தகத்தை சிதைப்பதாகக் கருதப்படுகின்றன, ஆனால் அவை 'டி மினிமிஸ்' வரம்பு எனப்படும் ஒரு குறிப்பிட்ட வரம்பிற்கு அனுமதிக்கப்படுகின்றன.

WTO இன் வேளாண்மை ஒப்பந்தத்தின் (AoA) விதிகளின் கீழ், தயாரிப்பு-குறிப்பிட்ட ஆதரவின் மொத்த மதிப்பு, கேள்விக்குரிய விவசாய உற்பத்தியின் மொத்த உற்பத்தி மதிப்பில் 5% ஐ விட அதிகமாக இருக்கக்கூடாது. இந்தியா போன்ற வளரும் நாடுகளில், டி மினிமிஸ் உச்சவரம்பு 10% ஆகும்.

அரிசி விஷயத்தில் டி மினிமிஸ் வரம்பை இந்தியா மீறியுள்ளது. இது தாய்லாந்து போன்ற பிற ஏற்றுமதியாளர்களை கோபத்திற்கு உள்ளாக்கியுள்ளது, ஏனெனில் அவர்கள் இந்திய அரிசியுடன் போட்டியிடுவது கடினமாக உள்ளது மற்றும் இந்தியாவிற்கான உலகளாவிய ஏற்றுமதி சந்தை பங்கை இழக்கிறது.

கெய்ர்ன்ஸ் குழுவில் அர்ஜென்டினா, ஆஸ்திரேலியா, பிரேசில், கனடா, சிலி, கொலம்பியா, கோஸ்டாரிகா, குவாத்தமாலா, இந்தோனேசியா, மலேசியா, நியூசிலாந்து, பாகிஸ்தான், பராகுவே, பெரு, பிலிப்பைன்ஸ், தென்னாப்பிரிக்கா, தாய்லாந்து, உக்ரைன், உருகுவே மற்றும் வியட்நாம் ஆகிய நாடுகள் உள்ளன. விவசாய வர்த்தகம் தாராளமயமாக்கப்பட வேண்டும் என்று வலியுறுத்துகிறது.

குறைந்தபட்ச ஆதார விலை (எம்.எஸ்.பி) திட்டத்தின் நோக்கத்தை இந்தியாவை அகற்ற அல்லது குறைக்க இந்த குழு முயற்சிப்பதாக வர்த்தக நிபுணர்கள் கூறுகின்றனர். இத்திட்டத்தின் மூலம், விலை ஸ்திரத்தன்மையை உறுதி செய்வதற்கும், விவசாயிகளின் வருமானத்தை உறுதி செய்வதற்கும் சில முக்கிய பயிர்களுக்கு அரசு விவசாயிகளுக்கு உறுதியான விலையை வழங்குகிறது.

இந்தியாவின் அரிசி மானியங்கள்; ஏன் இப்போது கேள்வி?

WTO நெறிமுறைகள் கொடுக்கப்பட்ட ஆதரவு 10% டி மினிமிஸ் வரம்பிற்குள் இருக்க வேண்டும் என்று கூறுகிறது. 2019-20 ஆம் ஆண்டில் அதன் அரிசி உற்பத்தியின் மதிப்பு 46.07 பில்லியன் டாலர்கள் என்று WTO க்கு இந்தியா தெரிவித்தது, அதே நேரத்தில் அனுமதிக்கப்பட்ட 10% க்கு எதிராக 6.31 பில்லியன் டாலர் அல்லது 13.7% மதிப்புள்ள மானியங்களை வழங்கியது.

இருப்பினும், உலக வர்த்தக அமைப்பில் மானியங்கள் எவ்வாறு கணக்கிடப்படுகின்றன என்று இந்தியா கேள்வி எழுப்பியுள்ளது, இது நிலையான மற்றும் காலாவதியான 1986-88 விலையில் கணக்கிடப்படுகிறது, இது மானியத்தை மிகைப்படுத்துகிறது. விவசாயம் தொடர்பான WTO பேச்சுவார்த்தையில் இந்தியா அதை மாற்ற முயல்கிறது.

உலக வர்த்தக அமைப்பில் இந்தியாவின் வாதம் மற்றும் கோரிக்கை என்ன?

கெய்ர்ன்ஸ் குழுமம் ‘சமாதான விதியை’ தாக்குகிறது, இது இந்தியா டி மினிமிஸ் வரம்பை மீறியதால் தூண்டப்பட்டது.

2013 ஆம் ஆண்டு பாலி ஒப்பந்தத்தின் கீழ் மானிய அளவுகளை மீறும் சவால்களில் இருந்து வளரும் நாடுகளைப் பாதுகாப்பதற்காக இடைக்கால சமாதானப் பிரிவு போடப்பட்டது. இருப்பினும், இது பலவிதமான அறிவிப்புத் தேவைகள் உட்பட கடுமையான நிபந்தனைகளுடன் வருகிறது, இது பயன்படுத்த கடினமாக உள்ளது.

எனவே, இந்தியாவும் வளரும் நாடுகளின் குழுவும் உணவு தானியங்களுக்கான பொது இருப்புக்கான நிரந்தர தீர்வை நாடுகின்றன, இது விவசாய ஆதரவை வழங்குவதில் இந்தியாவுக்கு சிறந்த நெகிழ்வுத்தன்மையைக் கொடுக்கும். அமெரிக்கா மற்றும் ஐரோப்பிய ஒன்றியம் வழங்கும் மானியத்தை விட இந்தியா வழங்கும் மானியம் மிகவும் குறைவு என்று வாதிட்டு வருகிறது.

ஆங்கிலத்தில் படிக்க: https://indianexpress.com/article/explained/explained-economics/wto-india-food-subsidy-farmers-thailand-9193340/

விவசாயிகளுக்கு இந்திய அரசாங்கத்தின் மானியம் ஒரு விவசாயிக்கு $300 வருகிறது, இது அமெரிக்காவில் ஒரு விவசாயிக்கு $40,000 ஆக உள்ளது. இருப்பினும், WTO வின் 13வது அமைச்சர்கள் மாநாடு, உணவுப் பொருட்களை பொதுமக்கள் கையிருப்பில் வைத்திருப்பதற்கான நிரந்தரத் தீர்வு குறித்து எந்த முடிவும் எடுக்காமல் முடிவடைந்தது.

WTO-ல் வெளியேற விவசாயிகள் வலியுறுத்தல் ஏன்?

WTO நெறிமுறைகள் அதிக விவசாய ஆதரவை வழங்குவதற்கான அரசாங்கத்தின் திறனைக் கட்டுப்படுத்துவதால், புதுதில்லியைச் சுற்றி நடந்து வரும் போராட்டங்களின் போது விவசாயிகள் WTO ஒப்பந்தத்தில் இருந்து விவசாயத் துறையை வெளியேற்ற வேண்டும் என்று கோரியுள்ளனர்.

WTO கொள்கைகளை "விவசாயிகளுக்கு எதிரானது" என்று அழைத்த போராட்டக்காரர்கள், MSP, கடன் தள்ளுபடி, விவசாயம் தொடர்பான பிரச்சனைகளில் சுவாமிநாதன் கமிஷன் பரிந்துரைகளை அமல்படுத்துதல் மற்றும் விவசாயிகளுக்கு ஓய்வூதியம் ஆகியவற்றுக்கான சட்ட உத்தரவாதங்களையும் கோரினர்.

“தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil“