இனி அருண் ஜேட்லியோ, நிதிஷ்குமாரோ வரமாட்டார்கள்: தேசிய அரசியலில் இடம்பெற மாணவர் தலைவர்கள் போராடுவது ஏன்?

சமகால இந்திய அரசியலில் பல பெரிய பெயர்கள் மாணவர் அமைப்புகளில் இருந்து உருவானவை. ஆனால், கடந்த 20 ஆண்டுகளாக தேர்தல் அரசியலில் மாணவர்கள் நீண்டகாலம் தங்களைத் தக்கவைக்க முடியவில்லை என்ற கருத்து வளர்ந்து வருகிறது.

ஆங்கிலத்தில் படிக்க: No Arun Jaitley or Nitish Kumar coming up anymore: Why student leaders are struggling to make it in national politics

ராஷ்டிரிய ஸ்வயம்சேவக் சங்கத்துடன் (ஆர்.எஸ்.எஸ்) இணைந்த அகில பாரதிய வித்யார்த்தி பரிஷத் (ABVP), மூன்று ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு வெள்ளிக்கிழமை நடைபெற்ற நான்கு உறுப்பினர்களைக் கொண்ட டெல்லி பல்கலைக்கழக மாணவர் சங்கத்திற்கு (DUSU) தேர்தலில் வெற்றி பெற்றது. ஏ.பி.வி.பி மூன்று பதவிகளை வென்றாலும், காங்கிரஸின் மாணவர் பிரிவான இந்திய தேசிய மாணவர் சங்கம் ஒரு பதவியை மட்டுமே வென்றது.

இந்தத் தேர்தல்கள் மீண்டும் மாணவர் தலைவர்கள் மீதும், தேர்தல் அரசியலில் அவர்களுக்குள்ள தொடர்பு குறித்தும் வெளிச்சம் போட்டுக் காட்டுகின்றன. நாடு முழுவதும் உள்ள பல பல்கலைக்கழகங்கள் சுதந்திர இந்தியாவில் சக்திவாய்ந்த அணிதிரட்டல்களின் கட்டங்களைக் கண்டுள்ளன, மேலும், பெரிய காரணங்களுக்கான அடிப்படையை உருவாக்குகின்றன. முன்னாள் பிரதமர் இந்திரா காந்தியை உலுக்கிய ஜே.பி. இயக்கம் சக்திவாய்ந்த மாணவர் அடித்தளத்தைக் கொண்டிருந்தது. 1974-ல் குஜராத்தில் காங்கிரஸ் அரசுக்கு எதிரான மாணவர் இயக்கம் முதல்வர் சிமன்பாய் படேலை ராஜினாமா செய்ய வைத்தது. இதையடுத்து, பீகாரில் மாணவர்கள் போராட்டத்தில் ஈடுபட்டதால், போலீசார் துப்பாக்கிச்சூடு நடத்தினர். அதைத் தொடர்ந்து, ஜெயப்பிரகாஷ் நாராயண் அல்லது ஜே.பி, மாணவர்களை வழிநடத்த ஒப்புக்கொண்டார். அரசியல் மாற்றத்தின் முக்கிய அங்கங்களை மாணவர்கள் எவ்வாறு உருவாக்கலாம் மற்றும் தேர்தல் அரசியலில் இருந்து மாற்று வழியை எவ்வாறு வழங்க முடியும் என்பதற்கான சமிக்ஞையாக இந்த இயக்கம் இருந்தது.

பின்னர், அரசியல் கட்சிகளுடன் இணைந்த மாணவர் அமைப்புகளுடன் தங்கள் பயணத்தைத் தொடங்கி, பதவியில் உயர்ந்து, தேர்தலில் போட்ட்ட தலைவர்களும் உள்ளனர். முன்னாள் மத்திய நிதியமைச்சர் அருண் ஜேட்லி, தற்போதைய சாலைப் போக்குவரத்து மற்றும் நெடுஞ்சாலைத் துறை அமைச்சர் நிதின் கட்கரி (ஏ.பி.வி.பி), காங்கிரஸ் பொதுச் செயலாளர் கே.சி. வேணுகோபால், ராஜஸ்தான் முதல்வர் அசோக் கெலாட், கர்நாடக துணை முதல்வர் டி.கே. சிவகுமார், மேற்கு வங்க முதல்வர் மம்தா பானர்ஜி போன்ற முக்கிய தலைவர்கள். (NSUI/சஹத்ர பரிஷத்தில் இருந்து), பீகார் முதல்வர் நிதிஷ் குமார் (ஜே.பி. இயக்கம்) அனைவரும் ஒரு காலத்தில் சக்திவாய்ந்த மாணவர் அரசியல்வாதிகளாக இருந்தனர்.

எவ்வாறாயினும், கடந்த 20 ஆண்டுகளாக மாணவர் தலைவர்களால் நீண்டகாலமாக அரசியலில் அல்லது செயற்பாடுகளில் ஈடுபட முடியவில்லை என்ற எண்ணம் அதிகரித்து வருவதுடன், அதற்கு தற்போது மாணவர் அரசியலுக்குப் பொருந்தக்கூடிய கட்டுப்பாடுகளும் ஒரு காரணமாக இருக்கலாம் என்று கூறப்படுகிறது.

ஏ.பி.வி.பி அணிகளை எழுப்பிய பா.ஜ.க தலைவர் ஒருவர், மாணவர் அரசியல் என்பது தேசிய அரசியலுக்கு நேரடி வழி அல்ல என்றார். “அருண் ஜேட்லி கூட பல்கலைக்கழகத்திலிருந்து நேராக அரசியலுக்கு வரவில்லை என்பதை மறந்துவிடக் கூடாது. அவர் ஒரு வழக்கறிஞர் ஆவார். அவர் ஒரு மாணவர் அரசியல்வாதியாக 20 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு தொழில் ரீதியாக சாதித்து, அரசியல் ரீதியாக முக்கியத்துவம் பெற்றார்.” என்று கூறினார்.

2000-களின் முற்பகுதியில் டெல்லி ஜவஹர்லால் நேரு பல்கலைக்கழக மாணவர் சங்கத்தின் (JNUSU) தலைவராகப் போட்டியிட்ட முன்னாள் சிர்சா எம்.பி.யும் ஹரியானா காங்கிரஸ் தலைவருமான அசோக் தன்வார், தற்போதைய களத்தில் மாணவர் அரசியலில் சில சிரமங்கள் இருப்பதாகக் கூறினார். தன்வார் காங்கிரஸுடன் கருத்து வேறுபாடு கொண்டு முதலில் திரிணாமுல் காங்கிரஸில் சேர்ந்தார், தற்போது ஆம் ஆத்மி கட்சியில் (ஆம் ஆத்மி) இருக்கிறார்.

மாணவர் தேர்தல்களுக்கான வழிகாட்டுதல்களை வழங்குவதற்காக 2003-ல் அமைக்கப்பட்ட மற்றும் முன்னாள் தலைமைத் தேர்தல் ஆணையர் ஜே.எம். லிங்டோஹ் தலைமையிலான லிங்டோ கமிட்டியின் பரிந்துரையை தன்வார் மேற்கோள் காட்டினார்.  “மாணவர் தலைவர்கள் அரசியலில் நுழைகிறார்கள், ஒரு தேர்தலில் போட்டியிடுகிறார்கள், பின்னர் மங்கிப்போகிறார்கள்” என்று அவர் கூறினார்.

ஜவஹர்லால் நேரு பல்கலைக்கழக மாணவர் சங்கத்தின் (JNUSU) முன்னாள் தலைவர் கன்ஹையா குமார் மட்டுமே மாணவர் அரசியலில் இருந்து வெளியே வந்த ஒரே சமீபத்திய பிரபலமான பெயர். 2016-ல் அவர் மீது தேசத்துரோக குற்றச்சாட்டுகள் சுமத்தப்பட்ட பிறகு அவர் முதலில் புகழ் பெற்றார். அவர் இந்திய கம்யூனிஸ்ட் கட்சியில் (சி.பி.ஐ) சேர்ந்தார் - அவர் அகில இந்திய மாணவர் கூட்டமைப்பில் (ஏ.ஐ.எஸ்.எஃப்), அதன் மாணவர் அமைப்பில் இருந்தார் - மேலும், 2019 மக்களவைத் தேர்தலில் பீகாரில் உள்ள பெகுசராய் தொகுதியில் போட்டியிட்டு தோல்வியடைந்தார். தற்போது மத்திய அமைச்சராக இருக்கும் பா.ஜ.க-வின் கிரிராஜ் சிங்கிடம் தோல்வியடைந்தார். கன்ஹையா குமார் 2021-ல் காங்கிரஸில் சேர்ந்தார், இப்போது காங்கிரஸ் காரியக் கமிட்டியில் உறுப்பினராக உள்ளார் மற்றும் இந்திய தேசிய மாணவர் சங்கத்தின் (NSUI) தலைவராக உள்ளார்.

இடதுசாரியில் இருந்து காங்கிரஸ் வரை

தேசிய அரங்கில் மாணவர் அரசியலின் மூன்று சக்திவாய்ந்த நீரோட்டங்கள் உள்ளன: இடதுசாரி (ஏ.ஐ.எஸ்.எஃப், இந்திய மாணவர் கூட்டமைப்பு மற்றும் அகில இந்திய மாணவர் சங்கம்), ஏ.பி.வி.பி மற்றும் இந்திய தேசிய மாணவர் சங்கம் (NSUI) என மூன்று அமைப்புகள் உள்ளன.

கேரளாவிற்கு வெளியே எல்லா இடங்களிலும் இடதுசாரிகள் அடித்தளத்தை இழந்துள்ள நிலையில், அதன் மாணவர் அணியில் இருந்து எழுந்து வந்த முன்னாள் சி.பி.ஐ(எம்) பொதுச் செயலாளர் பிரகாஷ் காரத் மற்றும் தற்போதைய பொதுச் செயலாளர் சீதாராம் யெச்சூரி ஆகியோரும் வேகத்தை இழந்துள்ளனர். இடதுசாரி மாணவர் தலைவர்கள் காங்கிரசில் சேரும் முறையிலும் இது பிரதிபலிக்கிறது. கன்ஹையாவுடன், இரண்டு தசாப்தங்களுக்கு முன்னர் எஸ்.எஃப்.ஐ-யில் இருந்து ஜே.என்.யு.எஸ்.யு. தலைவராக இருந்த காங்கிரஸ் காரியக் கமிட்டி உறுப்பினர் சையத் நசீர் ஹுசைன் இருக்கிறார்; சந்தீப் சிங், முன்பு ஏ.ஐ.எஸ்.ஏ உடன் இருந்த காந்திகளின் நெருங்கிய உதவியாளராகக் காணப்பட்டார்; இப்போது காங்கிரஸ் பொதுச் செயலாளர் பிரியங்கா காந்தியின் சமூக ஊடகக் குழுவைக் கவனிக்கும் ஏ.ஐ.எஸ்.ஏ ஆர்வலர் மோஹித் பாண்டே; அக்பர் சவுத்ரி முன்பு ஏ.ஐ.எஸ்.ஏ உடன் இருந்தார்.

இந்திய தேசிய மாணவர் சங்கம் (என்.எஸ்.யு.ஐ) தலைவர்களுக்கு காங்கிரஸ் அளிக்கும் முக்கியத்துவம் மாணவர் அமைப்புக்கு பாதிப்பை ஏற்படுத்துவதாக தன்வார் கூறினார்.  “காங்கிரஸின் இலக்கை மற்ற அமைப்புகளில் இருந்து எளிதில் அடைந்துவிட்டால், என்.எஸ்.யு.ஐக்கு வேலை செய்வதற்கான ஊக்கம் எங்கே? இருக்கிறது” என்று அவர் கேட்டார்.

ஏபிவிபி தரப்பில் இருந்து, கடந்த 20 ஆண்டுகளில் எந்த ஒரு மாணவர் தலைவரும் அரசியல் முகமாக மாறவில்லை. ஏ.பி.வி.பி, பா.ஜ.க-வின் மாணவர் பிரிவு அல்ல, ஆனால், அது ஆர்.எஸ்.எஸ் உடன் இணைந்துள்ளது. இந்த அமைப்பில், ஏ.பி.வி.பி தலைவர் ஒருவர் பா.ஜ.க-வை விட வனவாசி கல்யாண் ஆசிரமம் அல்லது பாரதிய மஸ்தூர் சங்கம் போன்ற ஆர்.எஸ்.எஸ்-இணைந்த அமைப்புகளில் செயல்பட வாய்ப்புள்ளது.

மாணவ செயல்பாட்டாளர்கள் சில தலைவர்களிடம் இருந்து அசைக்க முடியாத விசுவாசத்தை எதிர்பார்க்கும் கட்சிகளில் ஒரு சவாலாக இருப்பதாகவும் தெரிகிறது. தனது சொந்த சித்தாந்தத்திற்குள் அரசியலில் பட்டம் பெற்ற ஒரு மாணவர் செயற்பாட்டாளர் உரிமையின் உணர்வை உணர்கிறார் மற்றும் அவரை விட மூத்த தலைவர்களை விமர்சிக்க முடியும். எனவே, பக்கவாட்டில் நுழைபவர்கள், அவர்கள் டர்ன்கோட்களாக இருந்தாலும் அல்லது பிற தொழில்களைச் சேர்ந்தவர்களாக இருந்தாலும், அவர்கள் சிறந்தவர்களாகக் கருதப்படுகிறார்கள்” என்று பெயர் வெளியிட விரும்பாத காங்கிரஸ் தலைவர் ஒருவர் கூறினார்.

மேலும், சில மாணவர் தலைவர்கள் கூறுகையில், தேர்தல் களத்தில் தொழில்முறை பிரச்சார மேலாளர்கள் மற்றும் ஏஜென்சிகளின் நுழைவு, மாணவர் தலைவர்கள் அடித்தளத்தில் பிரச்சாரப் பணிகளில் ஈடுபடுவதற்கான வாய்ப்புகளை மட்டுப்படுத்தயுள்ளதாகக் கூறியுள்ளனர். ஒரு காலத்தில் ஏ.பி.வி.பி-யில் இருந்த பா.ஜ.க தலைவர் ஒருவர் கூறுகையில், “தேர்தல்களில் வெற்றிபெறக்கூடிய வேட்பாளர்கள் மீது கட்சிகள் கவனம் செலுத்துவதாகவும், அதன் மூலம் ஏற்கனவே அடித்தளம் அமைத்து செல்வாக்கு உள்ள முகங்களை நோக்கிச் செல்வதாகவும் கூறினார். வெற்றி என்பது சாதி மற்றும் உள்ளூர் காரணிகள் மற்றும் பிரச்சாரத்தை இயக்கும் மற்றும் அணிதிரட்டுவதற்கான திறன் ஆகியவற்றால் தீர்மானிக்கப்படுகிறது. பெரும்பாலான மாணவர் ஆர்வலர்கள் சாதாரண குடும்பங்களில் இருந்து வந்தவர்கள், வெற்றிபெறக்கூடிய வேட்பாளர்களாகும் திறன் இல்லாதவர்கள்” என்று  கூறினார்.

“தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil“