அயோத்தி தீர்ப்பு: வழக்குத் தொடுத்தவர்களுக்கு கூறுவது என்ன?

1885 இல் தொடங்கிய ஒரு சர்ச்சையை தீர்த்து வைத்து, உச்சநீதிமன்றம் சர்ச்சைக்குரிய அயோத்தி இடத்தை ராம ஜென்மபூமியை நியாஸ் அறக்கட்டளைக்கு வழங்கியதுது. அதோடு, ஒரு மசூதி கட்டுவதற்காக முஸ்லிம் தரப்புக்கு ஐந்து ஏக்கர் மாற்று இடத்தை வழகிய திட்டத்தையும் வழங்கியது.

Ayodhya Verdict Full Text: Read Here

இந்திய தலைமை நீதிபதி ரஞ்சன் கோகோய் தலைமையிலான ஐந்து நீதிபதிகள் கொண்ட அரசியலமைப்பு அமர்வு, முன்பு மத்திய குவிமாடம் இருந்த இடத்தில் உள்ள உள் முற்றத்தை பிரத்தியேகமாக வைத்திருந்ததை நிரூபிக்க முஸ்லிம் தரப்பு தவறிவிட்டது என்றார். இந்து வழக்கறிஞர்கள் வெளி முற்றத்தை வைத்திருப்பது குறித்து தங்கள் வாதத்தை நிரூபிப்பதில் வெற்றி பெற்றனர்.

உச்ச நீதிமன்றத்தின் ஐந்து நீதிபதிகளும் ஒருமனதாக வழங்கப்பட்ட தீர்ப்பில், உள் மற்றும் வெளி முற்றத்தை ராமஜென்மபூமி அறக்கட்டளையிடம் ஒப்படைக்க மூன்று மாதங்களுக்குள் ஒரு அமைப்பை அமைக்குமாறு மத்திய அரசுக்கு உத்தரவிட்டனர்.   மேலும் இந்த அமர்வு, அயோத்தியில் பொருத்தமான முக்கிய இடத்தில் சன்னி வக்ஃப் வாரியத்திற்கு ஐந்து ஏக்கர் நிலம் வழங்கப்படும் என்று கூறியது.

“உயர் நீதிமன்றத்தின் மூன்று பாகமாக பிரிக்கும் தீர்ப்பு சட்டப்படி நீடிக்க முடியாதது என்று நாங்கள் ஏற்கனவே முடிவு செய்துள்ளோம். பொது அமைதியையும் சமாதானத்தையும் பேணுவதற்கான ஒரு விஷயமாக இருந்தாலும், உயர்நீதிமன்றம் அளித்த தீர்வு சாத்தியமில்லை. சர்ச்சைக்குரிய இடம் 1500 சதுர அடி அனைத்தையும் அளவிடுகிறது. நிலத்தைப் பிரிப்பது எந்தவொரு தரப்பினரின் நலனுக்கும் உதவாது அல்லது அமைதி மற்றும் அமைதியின் நீடித்த உணர்வைப் பெறாது ” என்றும் நீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்தது.

உச்ச நிதிமன்றத் தீர்ப்பின் சுருக்கமான வாசிப்பில் சம்பந்தப்பட்ட முக்கிய தரப்பினருக்கு என்ன கூறியது.

அயோத்தி தீர்ப்பு முழுமையாக இந்த இணைப்பில் ஆங்கிலத்தில் படிக்கலாம்

நிர்மோஹி அகாரா

இது அலகாபாத் உயர்நீதிமன்றத்தின் 2010 தீர்ப்பில் 2.77 ஏக்கர் சர்ச்சைக்குரிய நிலத்தில் சம பங்கைப் பெற்ற மூன்று கட்சிகளில் ஒன்று. சனிக்கிழமையன்று, நிர்மோஹி அகாராவின் வழக்கை உச்சநீதிமன்ற தீர்ப்பில் தள்ளுபடி செய்தது. ஆறு ஆண்டுகளுக்குள் உரிமை கோரலை தாக்கல் செய்யாவிட்டால், ஒரு கட்சியின் சொத்துரிமைக்கான வரம்பு விதி நீக்குகிறது. 1949 ஆம் ஆண்டில் முழு சொத்தையும் வைத்திருந்ததற்காக நிர்மோஹி அகாரா 1959 ஆம் ஆண்டில் ஒரு வழக்கைத் தாக்கல் செய்தது. உள் மற்றும் வெளி பிராகாரங்கள் 1949 ஆம் ஆண்டில் அவர்கள் சொத்துக்களை வைத்திருந்ததாக வாதிட்டனர். இருப்பினும், அரசாங்கத்தால் அமைக்கப்படும் அமைப்பில் நிர்மோஹி அகாராவுக்கு பிரதிநிதித்துவம் வழங்குமாறு உச்ச நீதிமன்றம் மத்திய அரசை கேட்டுக்கொண்டது.

“நிர்மோஹி அகாரா தாக்கல் செய்த 3 மனுக்களும் வரம்புக்குட்பட்டது. நிர்மோஹி அகாரா மற்றும் சன்னி மத்திய வக்ஃப் வாரியம் இடத்தை பராமரிப்பதற்காக கு தாக்கல் செய்த 5 ஆட்சேபனை மனுக்களையும் நாங்கள் நிராகரித்தோம். அவை நிர்மோஹி அகாரா ஒரு ஷெபைட் என்ற அவர்களின் வேண்டுகோளின் அடிப்படையில் அமைந்திருந்தது. நிர்மோஹி அகாராவின் கூற்று ஒரு ஷெபைட் உரிமை என்பது நிராகரிக்கப்பட்டது. இருப்பினும், சர்ச்சைக்குரிய இடத்தில் நிர்மோஹி அகாராவின் வரலாற்று இருப்பு மற்றும் அவற்றின் பங்கு குறித்து இந்த நீதிமன்றம் 142 வது பிரிவின் கீழ் அதன் அதிகாரங்களை முழுமையான நீதியைச் செய்ய வேண்டியது அவசியம். எனவே, இந்த திட்டத்தை வடிவமைப்பதில் நிர்வாகத்தில் பொருத்தமான பங்கு நிர்மோஹி அகாராவுக்கு வழங்கப்படும் என்று நாங்கள் வழிகாட்டுகிறோம்”என்று நீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்தது.

சன்னி வக்ஃப் வாரியம்

உத்தரபிரதேச சன்னி வக்ஃப் வாரிய வழக்கு உச்ச நீதிமன்றத்தால் கால வரையறைக்குள் இருப்பது கண்டறியப்பட்டது. சர்ச்சைக்குரிய இடம் ஒரு கலவையானது என்று தீர்ப்பளித்த உச்ச நீதிமன்றம் சன்னி வக்ஃப் வாரியத்தால் உடைமையை வைத்திருந்ததை நிரூபிக்க முடியவில்லை என்று கூறியது. பாபர் மசூதி அவர்களுக்கு இல்லை என்ற ஐந்து நீதிபதிகள் கொண்ட அமர்வு வக்ஃப் வாரியத்திற்கு அயோத்தியில் பொருத்தமான, முக்கிய இடத்தில் ஐந்து ஏக்கர் நிலத்தை வழங்க வேண்டும் என்று தீர்ப்பளித்தது.

“பதினாறாம் நூற்றாண்டில் கட்டிய தேதியிலிருந்து 1857 க்கு முன்னர் முஸ்லிம்கள் உள் கட்டமைப்பை பிரத்தியேகமாக வைத்திருந்தார்கள் என்பதைக் குறிக்க எந்த ஆதாரமும் வழங்கவில்லை...”

“…பொது வழிபாட்டுத் தலத்தை அழிக்கும் கணக்கிடப்பட்ட செயலில் மசூதியின் முழு அமைப்பும் வீழ்த்தப்பட்டது. 450 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் கட்டப்பட்ட ஒரு மசூதியை முஸ்லிம்கள் இழந்துவிட்டனர்.”

“முஸ்லிம்களுக்கு நிலம் ஒதுக்கப்படுவது அவசியம். ஏனென்றால், சாத்தியங்கள் சமநிலையில் இருந்தாலும், சர்ச்சைக்குரிய சொத்துக்கள் முழுவதற்கும் இந்துக்களின் உரிமைகோரலுக்கான சான்றுகள் முஸ்லிம்களால் சமர்ப்பிக்கப்பட்ட ஆதாரங்களை விட சிறப்பாக உள்ளன. 1949 டிசம்பர் 22/23 அன்று மசூதியை இழிவுபடுத்தியதன் மூலம் முஸ்லிம்கள் அகற்றப்பட்டனர். இது இறுதியில் 6 டிசம்பர் 1992 இல் அழிக்கப்பட்டது.”

ஷியா வஃப் வாரியம்

அயோத்தியில் ஒரு கோயில் கட்டலாம். லக்னோவில் மசூதி எழுப்பப்படலாம் என்ற அவர்களின் முன்மொழிவை உச்ச நீதிமன்றம் தள்ளுபடி செய்தது. இந்த மசூதி அயோத்தியில், ஒரு முக்கிய இடத்தில் ஐந்து ஏக்கர் நிலப்பரப்பில் கட்டப்படும் என்று நீதிமன்றம் தெரிவித்துள்ளது.

“ஃபைசாபாத்தின் சிவில் நீதிபதி 1946 மார்ச் 30 தேதியிட்ட இறுதித் தீர்ப்பை எதிர்த்து உத்தரபிரதேசத்தின் ஷியா மத்திய வாரியம் தாக்கல் செய்த சிறப்பு விடுப்பு மனுவில் 24964 நாட்கள் தாமதம் ஏற்பட்டுள்ளது. இந்த தாமதம் போதுமான அளவு விளக்கப்படவில்லை. சிறப்பு விடுப்பு மனு அதன்படி தள்ளுபடி செய்யப்படுகிறது”என்று நீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்தது.

ஃபரூக் அஹமது

1949 ஆம் ஆண்டில் பாபரி மஸ்ஜித்தின் மைய குவிமாடத்தின் கீழ் ராமர் சிலைகள் மற்றும் பிற வழிபாட்டுப் பொருட்களை வைப்பதற்கு எதிராக புகார் அளித்தவர்களில் இவரது தந்தையும் ஒருவர்.

சிலைகள் மசூதிக்குள் வைக்கப்பட்டன என்ற அலகாபாத் உயர்நீதிமன்றத்தின் மூன்று நீதிபதிகள் கொண்ட அமர்வின் கருத்தை உச்ச நீதிமன்றம் ஏற்றுக்கொண்டது. நீதிபதிகள் சிப்காட் உல்லா கான் மற்றும் நீதிபதி தரம் வீர் ஷர்மா ஆகியோர் அன்று இரவு முதல் முறையாக மசூதிக்குள் பிரசங்கத்தில் சிலைகள் வைக்கப்பட்டதாக ஒப்புக் கொண்டாலும் நீதிபதி இ சுதிர் அகர்வால், அந்த நாளில்தான் சாரியாக சிலைகள் வைக்கப்பட்டன என்பதை நிரூபிக்க முடியாது என்று கூறினார். நீதிபதி அகர்வால், டிசம்பர் 22, 1949 க்கு முன்பே, வெளிப்புற முற்றத்தில், ராம் சபுத்ராவில் சிலைகள் மற்றும் வழிபாட்டுப் பொருட்கள் இருந்தன என்பதற்கான ஆதாரங்களை மேற்கோள் காட்டினார். அஹ்மத் டிசம்பர் 2014 இல் இறந்தார், அவருக்கு பதிலாக அவரது இளைய மகன் முகமது உமர் நியமிக்கப்பட்டார்.

1949 டிசம்பர் 22/23 க்கு இடையில் முஸ்லிம்களை வழிபாட்டிலிருந்தும் உடைமைகளிலிருந்தும் விலக்குவது இந்து சிலைகளை நிறுவுவதன் மூலம் மசூதி இழிவுபடுத்தப்பட்டது. அந்த சந்தர்ப்பத்தில் முஸ்லிம்களை வெளியேற்றுவது எந்தவொரு சட்டபூர்வமான அதிகாரத்தின் மூலமாக இல்லாமல் அவர்கள் வழிபாட்டுத் தலத்தை பறிப்பதற்காக கணக்கிடப்பட்ட ஒரு செயலின் மூலமாகவும் நடந்தது” என்று நீதிமன்றம் கூறியது.