புத்ததேவ் பட்டாச்சார்ஜி: இடதுசாரிகளின் முகத்தை மாற்ற முயன்ற சீர்திருத்த அரசியல்வாதி

‘சீர்திருத்தவாத இடதுசாரிகளின் முகம், உலகின் மலிவான கார் மூலம் மேற்கு வங்கத்தை தொழில்மயமாக்கல் யுகத்திற்கு கொண்டு செல்ல முடியும் என நம்பிய முதலமைச்சர், சொந்தக் கட்சியை எடுத்துச் செல்லத் தவறிய எழுத்தாளர் - அரசியல்வாதி, இறுதியில் அவரைப் மாதிரி இல்லாத ஒருவரிடம் விழுந்த தலைவரான புத்ததேவ் பட்டாச்சார்ஜி நீண்ட கால நோய்க்குப் பிறகு கொல்கத்தாவில் உள்ள அவரது இல்லத்தில் வியாழக்கிழமை காலமானார். அவருக்கு வயது 80.

ஆங்கிலத்தில் படிக்க: Buddhadeb Bhattacharjee: The reformer-politician who tried to change the face of the Left

அது ஆரம்பத்திலிருந்து வெகு தொலைவில் இருந்த ஒரு முடிவு. ஏனென்றால், 2000-ம் ஆண்டில் புத்ததேவ் பட்டாச்சார்ஜி தேசிய அளவில் பிரபலமடைந்தார். அவர் அந்த நேரத்தில் இந்தியாவின் நீண்டகால முதல்வராக இருந்த புகழ்பெற்ற ஜோதி பாசுவின் வாரிசாக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.

ஆட்சியில் இருந்த சி.பி.ஐ (எம்)  கட்சித் தலைமையிலான இடது முன்னணி 2001 சட்டமன்றத் தேர்தலில் வெற்றி பெற்றது (294 சட்டமன்றத் தொகுதிகளில் 199 இடங்களை வென்றது), மேலும், 2006 தேர்தல்களில் புத்ததேவ் பட்டாச்சார்ஜியின் கீழ் அதன் எண்ணிக்கையை மேலும் அதிகரித்தது (235 ஆக வெற்றி பெற்றது).

அவரது பதவிக்காலத்தில், புத்ததேவ் பட்டாச்சார்ஜி, ஐ.டி மற்றும்  ஐ.டி.இ.எஸ் (தகவல் தொழில்நுட்பம் செயல்படுத்தப்பட்ட சேவைகள்) துறைகளில் பெரும் முதலீடுகள், சல்போனியில் நாட்டின் மிகப்பெரிய ஒருங்கிணைந்த எஃகு ஆலை, நயாச்சரில் ஒரு ரசாயன மையம், நந்திகிராமில் ஒரு சிறப்பு பொருளாதார மண்டலம் மற்றும் சிங்கூரில் நானோ ஆலை ஆகியவற்றைக் கட்டும் திட்டம் உட்பட தொழில்மயமாக்கல் இயக்கத்தைத் தொடங்கினார். 

இருப்பினும், 2006-ல் டாடா மோட்டார்ஸ் நானோவை உருவாக்குவதற்காக ஹூக்ளி மாவட்டத்தில் உள்ள சிங்கூரில் நிலத்தை கையகப்படுத்தியது மற்றும் 2007-ல் நந்திகிராமில் உள்ள சிறப்பு பொருளாதார மண்டலத்துக்காக விவசாயிகளிடமிருந்து பெரும் எதிர்ப்பு எழுந்ததால் இந்த இரண்டும், பட்டாச்சார்ஜியின் செய்திருக்கக் கூடாது என்று நிரூபணம் ஆனது.

அவை இறுதியில் திரிணாமுல் காங்கிரஸ் தலைவர் மம்தா பானர்ஜி தலைமையிலான அரசாங்க எதிர்ப்பு இயக்கமாக உருவெடுத்தது. மாநிலத்தில் சி.பி.ஐ (எம்)-க்கு எதிராக தனித்து போராடி வந்த தீப்பிழம்பு, போராட்ட அரசியல்வாதி, இடதுசாரிகள் மீது தாக்குதல் நடத்துவதற்கான தருணத்தைப் பயன்படுத்திக் கொண்டார், அதற்குள் வங்கத்தில் 34 ஆண்டுகளாக ஆட்சியில் இருந்ததோடு, ஆட்சிக்கு எதிரான பெரும் அதிருப்தி அலையை எதிர்கொண்டார்.

மார்ச் 14, 2007-ல் போலீஸ் துப்பாக்கிச் சூட்டில் 14 போராட்டக்காரர்கள் இறந்தது, அதைத் தொடர்ந்து ஒரு வருடம் கழித்து நானோ ஆலையை குஜராத்திற்கு மாற்ற டாடாக்கள் எடுத்த முடிவு, புத்ததேவ் பட்டர்சார்ஜி அரசாங்கத்திற்கு சாவுமணி அடித்தது. இந்த சூழ்நிலையில், நந்திகிராமில் உள்ள சிறப்பு பொருளாதார மண்டலமும் செயல்படத் தவறியது.

2011 சட்டமன்றத் தேர்தலில் திரிணாமுல் காங்கிரஸின் இடதுசாரி ஆட்சி முடிவுக்கு வந்தது, மம்தா பானர்ஜி முதல்வரானார். புத்ததேவ் பட்டாசார்ஜி தனது சொந்த தொகுதியான ஜாதவ்பூரில் இருந்து டி.எம்.சி-யின் மணீஷ் குப்தாவிடம் தோற்றார்.

இடதுசாரிகளின் தோல்விக்கு எளிதான பலிகடாவானார் - 13 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு சி.பி.ஐ (எம்) மீண்டும் வருவதற்குப் போராடினாலும் - 2013-ல் ஏ.பி.பி ஆனந்தாவுக்கு ஒரு தொலைக்காட்சி நேர்காணலில் புத்ததேவ் பட்டாச்சார்ஜி தொழில்மயமாக்கலுக்கு ஏன் அழுத்தம் கொடுத்தார் என்பதைப் பற்றி பேசினார். “வங்கத்தில் தொழில்கள் இல்லை என்றால், இப்போது கல்லூரிகளில் படிக்கும், பொறியியல் கல்லூரிகளில் படிக்கும் பெண்கள் மற்றும் ஆண்கள்... அவர்களின் எதிர்காலம் என்னவாகும்? இது சி.பி.எம் அல்லது திரிணாமுல் பிரச்சினை அல்ல” என்று கூறினார்.

நந்திகிராம் மரணங்கள் குறித்தும் புத்ததேவ் பட்டாச்சார்ஜி பேசினார், மேலும் காவல்துறைக்கு சில வழிகள் இல்லை என்று சுட்டிக்காட்டியபோது, ​​நடந்ததற்கு வருந்தினார். “ஒரு பொறுப்பான அரசாங்கம் செய்ய வேண்டியதை அங்கே செய்து முடித்தேன். எந்த அரசாங்கமும் அதைச் செய்யும். சட்டத்தின் ஆட்சி சரிந்தது. ஆனால், துப்பாக்கிச் சூடு நடத்தாமல் இருந்திருந்தால் நன்றாக இருந்திருக்கும். துறையில் நடக்கும் அனைத்தும் மேல்மட்டத்தில் உள்ளவர்களின் முழுமையான கட்டுப்பாட்டில் இல்லை.” என்று கூறினார்.

துப்பாக்கிச் சூடு நடந்தபோது  தான் சட்டசபையில் இருந்ததாகவும், 14 பேர் இறந்ததாக பின்னர் தான் கேள்விப்பட்டதாகவும் முன்னாள் முதல்வர் கூறினார்.  “நான் மிகவும் மோசமாக உணர்ந்தேன்” என்று கூறினார்.

புத்ததேவ் பட்டாசார்ஜி 1966-ல் சி.பி.ஐ (எம்)-ன் முதன்மை உறுப்பினராகத் தொடங்கினார், காங்கிரஸ் அரசாங்கத்தின் கீழ் பஞ்சம் போன்ற நிலைமைகளுக்கு எதிராக கட்சியின் உணவு இயக்கத்தில் தீவிரமாக பங்கேற்றார். பின்னர், அவர் இந்திய ஜனநாயக வாலிபர் கூட்டமைப்பில் இணைந்த சி.பி.ஐ (எம்)-ன் இளைஞர் பிரிவான ஜனநாயக வாலிபர் கூட்டமைப்பின் மாநில செயலாளராக ஆனார். அவர் 1972-ல் மாநிலக் குழுவுக்குத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். 1982-ல் மாநிலச் செயலகத்தின் ஒரு பகுதியாக ஆனார்.

காசிபூர்-பெல்காச்சியா தொகுதியில் இருந்து தனது முதல் சட்டமன்றத் தேர்தலில் வெற்றி பெற்ற பிறகு, புத்ததேவ் பட்டாச்சார்ஜி 1977 முதல் 1982 வரை தகவல் மற்றும் மக்கள் தொடர்பு அமைச்சராகப் பணியாற்றினார்.

1982-ல் காசிபூர் தொகுதியில் இருந்து தோல்வியடைந்த பிறகு, பட்டார்சார்ஜி ஜாதவ்பூர் சட்டமன்றத் தொகுதிக்கு மாறி 1987 முதல் 2011 வரை வெற்றி பெற்றார். 1987-ல், அவர் ஜோதி பாசு அமைச்சரவையில் தகவல் மற்றும் கலாச்சார அமைச்சராகப் பதவியேற்றார். பாசுவுடனான கருத்து வேறுபாடு காரணமாக 1993-ல் அவர் ராஜினாமா செய்தார், ஆனால், சில மாதங்களுக்குப் பிறகு மீண்டும் சேர்ந்தார்.

1996-ல், உள்துறை அமைச்சரானார், 1999-ல், ஜோதி பாசுவின் உடல்நலக்குறைவால், துணை முதல்வராக நியமிக்கப்பட்டார்.

ஜோதி பாசு பதவி விலகிய பிறகு, நவம்பர் 2, 2000-ல் புத்ததேவ் பட்டாசார்ஜி முதல் முறையாக முதல்வராகப் பொறுப்பேற்றார். 2002-ல், அவர் கட்சியின் பொலிட்பீரோவுக்கு தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.

பட்டாச்சார்ஜி மாநிலத்தில் உயர் பதவியில் இருந்தபோதும், அவரது மனைவி மீரா மற்றும் மகள் சுசேதானா கொல்கத்தாவில் உள்ள பாலிகங்கேயில் உள்ள இரண்டு அறைகள் கொண்ட அடுக்குமாடி குடியிருப்பில் வசித்து வந்தனர்.

இந்த அரசியல் ஆளுமைக்கு பின்னால் கலாச்சாரம் மற்றும் இலக்கியத்தில் ஆழமாக மூழ்கிய ஒரு மனிதர் இருந்தார். மாநில அரசால் நடத்தப்படும் கலாச்சாரம் மற்றும் சினிமா மையமான ‘நந்தன்’ உடன் அவருக்கு சிறப்பான உறவு இருந்தது. 1995 முதல், கொல்கத்தா திரைப்பட விழாவை நந்தன் நடத்தியது.

அவர் முதலமைச்சராக ஆன பிறகும், புத்ததேவ் பட்டாச்சார்ஜி வங்க இலக்கியப் பிரமுகர்களுடன், அவருக்காக வைக்கப்பட்டிருந்த ஒரு அறையில் நந்தனில் உரையாடுவதை பெரும்பாலான மாலைகளில் காண முடிந்தது.

கொலம்பிய எழுத்தாளர் கேப்ரியல் கார்சியா மார்க்வெஸ் மற்றும் ரஷ்ய கவிஞர் விளாடிமிர் மாயகோவ்ஸ்கி ஆகியோரின் படைப்புகளின் மொழிபெயர்ப்பு உட்பட 8 புத்தகங்களை அவர் எழுதியுள்ளார்.

இடதுசாரிகள் ஆட்சியை இழந்த பிறகு, அவர் ஒரு எம்.எல்.ஏ. கூட இல்லை, புத்ததேவ் பட்டாச்சார்ஜி சி.பி.ஐ (எம்) அரசியலில் பின்னால் இருக்கத் தொடங்கினார். அவர் சில காலம் மாநிலத்தில் தீவிரமாக இருந்தபோது, ​​கட்சியின் தேசிய கூட்டங்களை தவிர்த்து வந்தார். சமீபத்திய ஆண்டுகளில், உடல்நலக்குறைவு காரணமாக, அவர் பெரும்பாலும் தனது குடியிருப்பில் அடைந்துகிடந்தார்.

ஏப்ரல் 2012-ல், உடல்நலக்குறைவு காரணமாக கேரளாவின் கோழிக்கோட்டில் நடைபெற்ற கட்சியின் 20-வது மாநாட்டில் புத்ததேவ் பட்டாச்சார்ஜி கலந்து கொள்ள முடியவில்லை. உடல்நலக் காரணங்களுக்காக அவர் பொலிட்பீரோவில் இருந்து விடுவிக்கப்பட வேண்டும் என்றும் அவர் கோரிக்கை விடுத்தார். ஆனால், 2015-ம் ஆண்டு வரை அவர் பொலிட்பீரோ மற்றும் மத்திய குழு ஆகிய இரண்டிலும் பதவிகளை விட்டுக்கொடுக்கும் வரை கட்சி அவரை விட்டுவிடவில்லை.

2018-ல் நோய்வாய்ப்பட்ட புத்ததேவ் பட்டாச்சார்ஜியும் மாநிலக் குழு மற்றும் செயலகத்தில் இருந்து விலகினார். அவரது பொதுவில் தோன்றுவது அரிதாகிவிட்டது.

2019-ம் ஆண்டில், சட்டமன்றத்தில் 30 இடங்களாகக் குறைக்கப்பட்டு, லோக்சபா தேர்தலில் மறுமலர்ச்சி பெற வேண்டும் என்று எதிர்பார்த்திருந்த சி.பி.ஐ (எம்), புத்ததேவ் பட்டாச்சார்ஜியை பிரிகேட் பரேட் மைதானத்தில் ஒரு மெகா பேரணிக்கு வரச் செய்தது. இருப்பினும், அவரால் தனது காரில் இருந்து வெளியே வர முடியவில்லை.

மேற்கு வங்கத்தின் தலைவர் போதுமான அளவு பாராட்டப்படாதது, அவரது இறுதிப் புகழும் அந்த மனிதரின் அடையாளமாக இருந்தது. ஜனவரி 2022-ல், நரேந்திர மோடி அரசாங்கம் புத்ததேவ் பட்டாச்சார்ஜிக்கு பத்ம பூஷன் விருதை அறிவித்தது. இதை ஏற்றுக்கொள்ள முடியாது என முன்னாள் முதலமைச்சர் ஊடக அறிக்கையில் தெரிவித்தார்.

“பத்ம பூஷன் விருது பற்றி எனக்கு எதுவும் தெரியாது. அதுபற்றி யாரும் எதுவும் சொல்லவில்லை. எனக்கு பத்ம பூஷன் விருது வழங்கப்பட்டால், அதை ஏற்க மறுக்கிறேன்.” என்று அறிவித்தார்.

இந்த ஆண்டு, லோக்சபா தேர்தலின் மூன்றாம் கட்டத்திற்கு சற்று முன்பு, சி.பி.ஐ (எம்) புத்ததேவ் பட்டாச்சார்ஜியின் ஏ.ஐஅவதாரத்தை நாடியது, அதில் அவர் இடது மற்றும் மதச்சார்பற்ற சக்திகளுக்கு வாக்களிக்குமாறு மேற்கு வங்க மக்களுக்கு வேண்டுகோள் விடுத்தார்.

சி.பி.ஐ (எம்) கட்சி இந்தச் செய்திக்கு ‘இப்படியும் ஒருவர் மீண்டும் வரலாம்’ என்று பெயர் சூட்டியது.

“தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil“