இந்தியாவில் ஓரினச்சேர்க்கை திருமண சட்டம்: போராடும் ஒரே பாலின ஜோடிகளின் கதை

புத்தாண்டு கொண்டாட்டத்திற்குச் செல்லும் திட்டம் சாத்விக்கிற்கு இல்லை. டிசம்பர் 31, 2014 அன்று, சிட்டி ஆஃப் ட்ரீம்ஸில் அது ஒரு குளிர் இரவு, அது அவருக்கு கடினமான சில மாதங்களாகவும் இருந்தன. அவர் ஒரு புதிய நாடகத்தில் நடிப்பதில் உற்சாகமாக இருந்தார். ஆனால் அந்த ஏற்பாடு தோல்வியடைந்தது, மேலும் அவர் எந்த நடிப்பு வேலையும் இல்லாமல் இருந்தார். மனச்சோர்வடைந்த சாத்விக், காஸ்டிங் டைரக்டர் நண்பரை சந்தித்தார், அவர் எவ்வளவு மனச்சோர்வடைந்தார் என்று ஆச்சரியப்பட்டார். அவரை உற்சாகப்படுத்த, மும்பையில் ஆர்வமுள்ள நடிகர்களின் மையமான வெர்சோவா பாரில் ஒரு பார்ட்டியில் ஒரு பெரிய தயாரிப்பு நிறுவனத்தில் இருந்து தனது நண்பர்களுடன் சேரும்படி கூறினார்.

அது குறித்து நினைவு கூறும் 37 வயதான சாத்விக், “நான் அப்போது அலமாரியில் இருந்தேன். நீங்கள் ஓரினச்சேர்க்கையாளர் என்று மக்களிடம் சொல்லக்கூடாது இல்லையெனில், நீங்கள் ஓரின சேர்க்கை பாத்திரங்களை மட்டுமே பெறுவீர்கள்.” என்றார். சாத்விக் தனது ஓரினச்சேர்க்கையை பாரில் மறைத்து வைத்திருப்பதை உறுதி செய்தார். அங்கு சென்றதும், தனது நண்பருடன் பானங்களை பருகுவதற்கு இடையில், கதவுகள் வழியாக உள்ளே செல்வதை அவர் பார்த்தார். அப்போதுதான் சாத்விக் தனது வருங்கால துணையை முதன்முதலில் பார்த்தார்.

Gay marriage — Sattvic (behind) and Gaurav Bhatti (front). (Courtesy: Sattvic and Gaurav)

அப்போது 25 வயதான கௌரவ் பாட்டி, அன்று காலைதான் நகருக்கு வந்திருந்தார். அவர் தனது கதக் மற்றும் சமகால நடனக் குழுவுடன் டொராண்டோவில் இருந்து பறந்து வந்து, இசை விழாவிற்காக மறுநாள் அகமதாபாத் செல்லவிருந்தார். அவர் NYE பார்ட்டியில் நின்று, மிகவும் கவர்ச்சிகரமான ஆர்வமுள்ள நடிகரை சந்தித்தார். அவரும் சாத்விக் இருவரும் கலைஞர்கள் மற்றும் ஒருவருக்கொருவர் துயரங்கள் மற்றும் அபிலாஷைகள் தொடர்பாக சிறிது சிரமம் இல்லை. மேலும் ஒரு விருப்பத்தின் பேரில், அகமதாபாத்திற்கு பேருந்தில் செல்ல முடிவு செய்தனர். சாத்விக் அடுத்த சில நாட்களை கனவு-கண்கள் ஏக்கத்துடன் விவரிக்கிறார்: அவர்களின் முதல் தேதிகள் கிளாசிக்கல் இசை கச்சேரிகள் மற்றும் முதல் உரையாடல்கள் குல்ஹாத் வாலி சாய். ஜனவரி 16 அன்று, பாட்டி சாத்விச்சின் பெற்றோரை சந்தித்தார். மார்ச் மாதத்திற்குள், அவர்கள் ஒன்றாக குடியேறினர்.

“அப்போதிலிருந்து நாங்கள் இணைந்திருக்கிறோம்!” என்கிறார் சாத்விக். இன்று, அவர் நம்பிக்கையற்ற மற்றும் போட்டிச் சட்டத்தில் ஆலோசனை நடைமுறையில் ஒரு பொருளாதார நிபுணர். அவர் நாடகங்கள் மற்றும் தொலைக்காட்சி விளம்பரங்களில் நடிக்கிறார், எழுதுகிறார் மற்றும் தயாரிக்கிறார், மூத்த நடனக் கலைஞர் அதிதி மங்கல்தாஸின் கீழ் பாட்டியின் வளர்ந்து வரும் நடன வாழ்க்கையை நிர்வகிப்பதன் மூலம் இவை அனைத்தையும் கையாள்கிறார். இந்தியாவில் ஓரினச்சேர்க்கை திருமணத்தை சட்டப்பூர்வமாக்குதல் என்பது அவரது மற்றொரு முயற்சியா?

நவம்பர் 2022 வரை இந்திய உயர் நீதிமன்றங்களில் நிலுவையில் உள்ள இதேபோன்ற ஒன்பது மனுக்களில் சாத்விக்கின் மனுவும் ஒன்று, அவை அனைத்தும் உச்ச நீதிமன்றத்திற்கு மாற்றப்பட்டது. அங்கு ஏற்கனவே நான்கு வழக்குகள் நிலுவையில் இருந்தன. அதைத் தொடர்ந்து, மற்றொரு வழக்கும், 14 வழக்குகளும் மார்ச் 13 முதல் விசாரிக்கப்பட உள்ளன. இது இந்தியாவின் சட்ட வரலாற்றில் மிக முக்கிய வழக்குகளில் ஒன்றாக இருக்கும் என்று வழக்கறிஞர் அருந்ததி கட்ஜு, மூத்த வழக்கறிஞர்கள் மேனகா குருசாமி மற்றும் சவுரப் கிர்பால் ஆகியோர் வாதிட்டனர்.

இந்தியாவின் வினோத சமூகத்திற்கு இது ஒரு முக்கிய தருணம். 2017 நீதிபதி கே.எஸ்.புட்டசாமி தீர்ப்பு பாலியல் அடையாளத்தை அனைவரின் உரிமையான தனிப்பட்ட விஷயமாக அங்கீகரித்துள்ளது. 2018 நவ்தேஜ் சிங் ஜோஹர் தீர்ப்பு வயது வந்தவர்களிடையே ஒரே பாலின உறவுகளை குற்றமற்றதாக்கியது. திருநங்கைகள் (உரிமைகள் பாதுகாப்பு) சட்டம், 2019 – அதன் பல குறைபாடுகளுடன் – டிரான்ஸ் சமூகத்திற்கு அடிப்படை உரிமைகளை வழங்குவதற்காக 2014 NALSA தீர்ப்பின் அடிப்படையில் கட்டமைக்கப்பட்டது. இப்போது, திருமணம் தொடர்பான வழக்கு மேசையில் உள்ளது.

மனுதாரர்களில் ஒருவரான பூஜா ஸ்ரீவஸ்தவா, 46, மற்றும் நிபேதிதா தத்தா, 40, திருமணம் ஏன் அவர்களின் நான்கு வருட உறவுக்கு ஒரு முக்கியமான படியாகும் என்பதை விளக்குகிறார்கள். முதலில், பயனுள்ள பக்கம் உள்ளது. அவர்கள் சொந்தமாக ஆடை வியாபாரம் செய்து ஒன்றாக வாழ்கின்றனர். சட்டப்பூர்வமாக திருமணம் செய்து கொள்ளாமல், ஆயுள் மற்றும் உடல்நலக் காப்பீட்டுக் கொள்கைகளில் ஒருவரையொருவர் பரிந்துரைக்க முடியாது. வரியின்றி ஒருவருக்கொருவர் பணத்தை மாற்ற முடியாது. குடும்பமாக கூட்டு வங்கிக் கணக்கை அமைக்க முடியாது.

பின்னர் வெறுமனே நெருக்கமான, தினசரி பக்கம் உள்ளது. ஸ்ரீவஸ்தவாவும் தத்தாவும் ஃபேஸ்புக்கில் இரண்டு வருடங்களுக்குப் பிறகு தங்கள் உணர்வுகளை ஒப்புக்கொண்டதிலிருந்து ஒன்றாக இருக்கிறார்கள். உறவில் ஒரு நபர் அதிக நேரம் தவறாமல் (ஒவ்வொரு இலக்கையும் ஐந்து நிமிடங்களுக்கு முன்னதாகவே தத்தா சென்றடைகிறார்) மற்றும் ஒருவர் தாமதமாக (ஸ்ரீவஸ்தவா அதற்குள் தயாராகிவிடுகிறார்) போன்ற சிறிய விரக்திகளை அவர்கள் சந்தித்திருக்கிறார்கள்; அவர்கள் தங்கள் உறவுக்கு தங்கள் குடும்பத்தின் ஆரம்ப எதிர்ப்பை எதிர்கொண்டனர் (தம்பதிகள் தத்தாவின் தந்தையிடம் வெளியே வரும்போது, அவர்களின் ஆற்றல் “ஏற்கனவே புரிந்து கொள்ளப்பட்டு தெளிவாக உள்ளது. எனவே தனித்தனியாக அழைக்க வேண்டிய அவசியம் என்ன?”); ஸ்ரீவஸ்தவாவின் வியாபாரத்தில் பெரும் நஷ்டம் ஏற்பட்டபோதும், தத்தாவின் தந்தை சுவாசக் கோளாறால் இறந்தபோதும், ஆயிரவருடத்திற்கு ஒருமுறை நடக்கும் தொற்றுநோய் மூலம் அவர்கள் ஒருவருக்கொருவர் ஆதரவளித்தனர்; அவர்கள் வெவ்வேறு உணவுப் பழக்கவழக்கங்களைப் பற்றி பேச்சுவார்த்தை நடத்துகிறார்கள் (ஸ்ரீவஸ்தவா மிகவும் மோசமானவர், தத்தா எல்லாவற்றையும் சாப்பிடுகிறார்) மற்றும் தவறிய விலங்குகளை ஒன்றாகக் காப்பாற்றுகிறார்கள்.

எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, தம்பதியினர் சட்டப்பூர்வமாக திருமணமாகாததால், அதிகாரப்பூர்வ ஆவணங்களில் திருமண நிலையின் நெடுவரிசைகளின் கீழ் “சிங்கிள்” என்று எழுத வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டால், அவர்கள் தங்களுக்கு உண்மையற்றவர்களாக இருப்பதாக உணர்கிறார்கள். “வேறு என்ன?” தத்தா, சிரிப்புடன், “அரசு ஆவணங்களில், மேலே கூறப்பட்ட அனைத்தும் உண்மை என்று கையெழுத்திட வேண்டும். இது அபத்தமானது.” என்று கூறுகிறார்.

தொற்றுநோய் பல லட்சியங்களை வேகமாகக் கண்டறிந்தது. அபய் டாங், 36, மற்றும் சுப்ரியோ சக்ரவர்த்தி, 32, மற்றொரு மனுதாரர் தம்பதியினருக்கு, அவர்கள் இருவருக்கும் கொரோனா இரண்டாவது அலையில் தொற்று பாதிப்பு ஏற்பட்டது. இது வீட்டு வாழ்க்கையின் கணிக்க முடியாத தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது. “எனக்கு ஏதாவது நேர்ந்தால், சுப்ரியோ எனக்கு எந்த மருத்துவ முடிவுகளையும் எடுக்க முடியாது,” என்று தற்போது அமேசானில் மென்பொருள் உருவாக்குநராக பணிபுரியும் டாங் கூறுகிறார். “சட்டப்படி நான் அவருக்கு ஒன்றுமில்லை.” என்றும் அவர் கூறுகிறார்.

இது நாடு முழுவதும் இறப்புகளின் கோடைகாலமாக இருந்தது. மேலும் மருத்துவமனைகளில் ரோஜா இதழ்களால் மழை பெய்தது. ஆனால் பணம் இல்லை. டாங்கும் சக்ரவர்த்தியும் பிளானட் ரோமியோவில் சந்தித்து ஏற்கனவே 10 ஆண்டுகள் ஆகிவிட்டது. அவர்களின் முதல் டேட் அரை மணி நேரம் இருக்க வேண்டும் மற்றும் ஏழு டேட்கள் நீடித்தது. ஒரு திருமணம் அடிவானத்தில் இருந்தவுடன், அது எப்போதும் பெரியதாகவும் இருக்கும் – ஆனால் அது இனி தள்ளிப்போடப் போவதில்லை.

டிசம்பர் 17 மற்றும் 18 ஆகிய தேதிகள் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டன. மேலும் சக்ரவர்த்தி – அந்த உறவில் படைப்பாற்றல் மிக்கவர் என்று டாங் ஒப்புக்கொள்கிறார் – திட்டமிடுதலில் இறங்கினார். அவர் நிகழ்வு திட்டமிடுபவருடன் தொடர்ந்து தொடர்பில் இருந்தார் மற்றும் திருமணத்திற்கு முன்னும் பின்னும் ஒவ்வொரு நாளும் ஒவ்வொரு நிமிடத்தையும் திட்டமிட்டார். எல்லாம் தடையின்றி சென்றது. உண்மையில், அவர் மிகவும் நல்லவராக இருந்ததால், நிகழ்வு மேலாண்மை வணிகத்தைத் தொடங்க டாங் பரிந்துரைத்தார். திருமணத்திற்கு நான்கு மாதங்களுக்குப் பிறகு சக்ரவர்த்தி செய்தார்.

உத்கர்ஷ் சக்சேனா, 34, மற்றும் அனன்யா கோட்டியா, 32, ஆகியோர் உச்ச நீதிமன்றத்தில் நேரடியாக மனுத்தாக்கல் செய்த தம்பதியினருக்கு, ஒருவருக்கொருவர் இலக்குகளை வளர்ப்பது இயற்கையாகவே வந்தது – அந்த இலக்குகளில் ஒருவருக்கொருவர் முதுகலை மற்றும் முனைவர் பட்டங்கள் மூலம் ஆக்ஸ்போர்டு, ஹார்வர்ட், கேம்பிரிட்ஜ் ஆகியவற்றில் பல நீண்ட தூர கடமைகள் இருந்தபோதும் கூட படித்தனர். லண்டன் ஸ்கூல் ஆஃப் எகனாமிக்ஸ். அவர்கள் 2008ல் டெல்லி பல்கலைக்கழகத்தில் உள்ள ஹன்ஸ்ராஜ் கல்லூரியில் இரண்டு இளம் இளங்கலை மாணவர்களாக சந்தித்தனர் (இருவரும் தீவிர விவாதக்காரர்கள் மற்றும் அரசியல் மற்றும் பொருளாதாரத்தில் ஆர்வமுள்ளவர்கள்). ஒரு காதல் மலர்ந்தது மற்றும் அவர்கள் ஒன்றாக இருக்கிறார்கள். “ஆரம்பத்தில், நாங்கள் ஒன்றாக இருக்கப் போகிறோம் என்று எங்களுக்குத் தெரியும். இந்த தோழமை எங்கள் இருவருக்கும் மிகவும் முக்கியமானது என்பதை நாங்கள் அறிந்தோம், மேலும் நாங்கள் கூடுதல் முயற்சியில் ஈடுபட்டோம், ”என்கிறார் சக்சேனா. ஆக்ஸ்போர்டில் பொதுக் கொள்கையில் பிஎச்.டி. “நாங்கள் ஒருவரையொருவர் பற்றி லட்சியமாக இருக்கிறோம், நம்மைப் பற்றி மட்டும் அல்ல,” என்கிறார் கோட்டியா, LSE ல் பொருளாதாரத்தில் பிஎச்டி செய்கிறார்.

அவர்கள் பொது சேவை செய்யும் குடும்பங்களில் பிறந்தவர்கள். கோட்டியாவின் தந்தை இந்திய நிர்வாக சேவையிலும், சக்சேனா கடற்படையிலும் இருந்தனர். ஆனால் வளர்ந்து, அவர்கள் கல்வியில் சிறந்து விளங்கினாலும், ஓரினச்சேர்க்கை கொண்ட நாட்டில் அவர்களின் பாலுறவு காரணமாக அவர்கள் சாதனைகளில் நம்பிக்கையின்மை பதுங்கியிருப்பதாக உணர்ந்தனர். “எங்கள் தனிப்பட்ட மற்றும் தொழில்முறை வாழ்க்கை ஒருபோதும் ஒன்றாகக் கிளிக் செய்யாதபோது கடினமாக உழைத்து என்ன பயன் என்று நாங்கள் நினைக்கிறோம்?” என்கிறார் கோட்டியா. “இந்தப் போரில் பல ஆண்டுகளாக தனியாகப் போராடிய பிறகு, நாங்கள் கல்லூரியில் ஒருவரையொருவர் சந்தித்து, பாதுகாப்பின்மை மற்றும் அச்சத்தின் பொதுவான கதையுடன் இணைந்தோம்.” என்கிறார்.

இந்த தம்பதிகளில் பெரும்பாலோர், அவர்களுக்குச் சாதகமாகச் செயல்பட்டது என்னவென்றால், அவர்கள் மேல்நோக்கி நடமாடும் குடும்பங்களில் இருந்து வந்தவர்கள், குறைந்த பட்சம், குடும்பத்திற்குள் இருந்து ஏற்றுக்கொள்வது கடினமாக இருந்ததில்லை. ஆனால் எல்லோருமே பாக்கியம் பெற்றவர்கள் அல்லது அதிர்ஷ்டசாலிகள் அல்ல என்பதை அவர்கள் ஒப்புக்கொள்கிறார்கள். அவமானம், முடமாக்கும் தனிமை, ஒதுக்கிவைத்தல் அல்லது அதைவிட மோசமானது, அதிர்ஷ்டம் இல்லாத தம்பதிகளைத் தொடர்ந்து துன்புறுத்துகிறது. அவர்கள் உண்மையிலேயே உடைக்க விரும்பும் தடை அதுதான். கோடியாவும் சக்சேனாவும் வெளிநாட்டில் அதிக முற்போக்கான நாடுகளில் வேலை தேடுவதற்கு அடிக்கடி அறிவுறுத்தப்படுகிறார்கள். ஆனால் அவர்கள் அதை எப்போதும் மறுக்கிறார்கள். அவர்கள் இந்தியாவில் தங்கி இங்குள்ள விஷயங்களை மேம்படுத்த விரும்புகிறார்கள். “நாங்கள் கனவு கண்ட தனிப்பட்ட வாழ்க்கையை விட்டுக்கொடுத்தாலும்” என்கிறார் சக்சேனா. அவர்களின் மனுவானது வகுப்புத் தடையைத் தாண்டி, LGBTQIA+ சமூகத்தின் அனைத்து உறுப்பினர்களுக்கும் அடிப்படை உரிமைகளை அணுகுவதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது. “எங்கள் உறவினர்கள் எப்பொழுதும் சொல்வார்கள், நீங்கள் எங்களின் சரியான குழந்தை, உங்கள் உறவு இருந்தபோதிலும் நீங்கள் நிறைய சாதித்துவிட்டீர்கள்,” என்கிறார் சக்சேனா. “நான் எப்போதும் பதிலளிக்கிறேன், அது உறவு இருந்தபோதிலும் அல்ல, அதுதான் காரணம்.”

அவர்களின் உறவு கல்வி மற்றும் தொழில்சார் நலன்களின் ஒற்றுமையில் தொடங்கினால், அதிதி ஆனந்த், 39 மற்றும் சூசன் டயஸ், 35, மற்றொரு மனுதாரர் ஜோடி, ஒரு விசித்திரமான தற்செயல் நிகழ்வாக இருக்க முடியாது. 2012ல், டெல்லியில் பிறந்து வளர்ந்த பிறகு, ஆனந்த் திரைப்படத் தயாரிப்பைத் தொடர பம்பாய்க்குச் சென்றார். மறுபுறம், டயஸ், ஒரு உண்மையான நீல மும்பைக்காரர் சமீபத்தில் தனது பட்டய கணக்கியல் பயிற்சியை முடித்திருந்தார். அவர் எர்ன்ஸ்ட் அண்ட் யங்கில் வேலை செய்து கொண்டிருந்தார், ஒரு நாள், ஒரு குயர் புக் கிளப்பின் முதல் கூட்டத்தில் கலந்து கொண்டு ஆனந்தை சந்தித்தாள். அவர்கள் மிகவும் வித்தியாசமாக இருக்க முடியாது. அவர்களின் வட்டங்களும் ஆர்வங்களும் தாராளவாத கலைகள் மற்றும் நிதிக்கு இடையேயான விண்மீன் அளவிலான இடைவெளியை பிரதிபலித்தன. ஆனால் இருவரும் சமீபத்தில் ஒரு ஸ்மார்ட்போன் வாங்கினார்கள். வாட்ஸ்அப் என்று ஒரு புதிய பயன்பாடு இருந்தது. அவர்கள் தொடர்ந்து பேச ஆரம்பித்தார்கள்.

“சூசன் என்னை சிரிக்க வைத்தார்” என்கிறார் ஆனந்த். “நான் அவரைப் பற்றி மிகவும் விரும்பியது என்னவென்றால், அவர் என்னை பெரிதாக எடுத்துக் கொள்ளவில்லை, என் மெலோடிராமா அல்ல, என் மேலான உணர்ச்சிகள் அல்ல.” டயஸ் ஒரு நிரப்பு காரணத்தை அளித்தார்: “அதிதியின் கருணை மற்றும் பெரிய மனதுதான் எனக்கு தனித்து நின்றது. மற்றவர்களுக்காக தங்கள் வாழ்க்கையில் அதிக இடத்தைப் பெற்ற யாரையும் நான் சந்தித்ததில்லை.” என்கிறார்.

அவர்கள் காதலிக்க அதிக நேரம் எடுக்கவில்லை. அவர்கள் சந்தித்த சிறிது நேரத்திலேயே, ஒன்றாகச் செல்வதற்கு முன், ஆனந்தின் நண்பன் அவருக்கு வாட்ஸ்அப் மூலம் ஒரு லாப்ரடோர் நாய்க்குட்டியின் படத்தை அனுப்பினார், அது பெரிய அளவில் இல்லை மற்றும் தத்தெடுக்கப்பட உள்ளது. அவர் நாய்களை நேசித்தாலும், ஆனந்த் அதற்கு செல்லவே மாட்டார்; அவர் நாய்களுக்கு எவ்வளவு “மரண பயம்” என்று டயஸ் எதிர்பார்க்கவில்லை. “நான் சூசனிடம் படத்தைப் பற்றிச் சொல்லிக் கொண்டிருந்தேன், நாய்க்குட்டியை எப்படிப் பராமரிப்பது என்பது அவ்வளவு பொறுப்பு. அப்போது அவர் திடீரென்று, ‘இந்த நாயை தத்தெடுப்போம்’ என்றார்.

டயஸுக்கு இதுவே ஒரு பெரிய படியாக இருந்தாலும், பெரியவர்களை வீட்டிற்கு வெளியே அழைத்துச் செல்ல அவள் தயாராகிக்கொண்டிருந்தாள். 2018 ஆம் ஆண்டில், அவர் தனது இலாபகரமான CA வாழ்க்கையை விட்டுவிட்டு உள்நாட்டு ஸ்பிரிட்ஸ் மற்றும் ஒயின்களின் வணிகத்தைத் தொடங்கினார் – ஆனந்தின் ஊக்கத்திற்கு அவர் வரவு வைக்கும் முடிவு: “அவரால், நான் என் வாழ்க்கை மற்றும் உலகின் பிற பகுதிகளை ஆராய்ந்தேன்.”

அவர்களது உறவுக்கு ஒரு தொழில்முறை இடைவெளி தேவைப்பட்டாலும், உதித் சூட், 34, மற்றும் ஆண்ட்ரூ ரியான் ஹால், 29, ஆகியோர் அரசியல் பிளவைக் குறைக்க வேண்டும். உச்ச நீதிமன்றத்திற்கு மாற்றப்படுவதற்கு இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு டெல்லி உயர்நீதிமன்றத்தில் மனு செய்த சூட், 2014ல் சான் பிரான்சிஸ்கோவிற்கு குடிபெயர்ந்த ஒரு வழக்கறிஞர் ஆவார். சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, ரெனோவைச் சார்ந்த அறக்கட்டளை அதிகாரியான ஹால், ஒரு வார இறுதியில் சான் பிரான்சிஸ்கோவிற்குச் சென்றார். பயணம் செய்து சூட்டை சந்தித்தார். அவர்களின் முதல் டேட் நன்றாக நடந்தது மற்றும் சூட் அடுத்த வார இறுதியில் ரெனோவிற்கு பறந்தார். ஆனால் விரைவில் வேறுபாடுகள் வெளிப்பட்டன.

“எனது குடும்பம் ஆண்ட்ரூவைப் போல பழமைவாதமாக இல்லை,” என்று சூட் கூறுகிறார். அமெரிக்க தெற்கில் தனது கூட்டாளியின் வளர்ப்பைக் குறிப்பிடுகிறார். “இந்தியாவில் உள்ள எனது நண்பர்கள் மற்றும் குடும்பத்தினர் அவர் சுற்றி வளர்ந்தவர்களை விட மிகவும் புரிந்துணர்வும் ஆதரவாகவும் உள்ளனர், அவர்கள் ஆழ்ந்த மதம் மற்றும் சில மட்டங்களில் ஆண்ட்ரூ தனது வழியை இழந்துவிட்டார் என்று தொடர்ந்து நம்புகிறார்கள்.” ஹால் தனது தாய் மற்றும் சூட் அவர்களின் உறவுக்கு தனது மறுப்பைத் தெரிவித்தபோது அவருடன் ஒரு கடினமான வார இறுதியை விவரிக்கிறார். விஷயங்கள் மேம்பட்டாலும், இன்னும் நீண்ட தூரம் செல்ல வேண்டியிருக்கிறது.

ஆனால் இந்த வேறுபாடுகள் தங்கள் உறவை வலுப்படுத்துகின்றன என்று சூட் மற்றும் ஹால் கருதுகின்றனர். மிகவும் விரும்பத்தகாத அரசியல் கண்ணோட்டங்களில் கூட அன்பையும் பச்சாதாபத்தையும் கண்டறியும் ஹாலின் திறனை சூட் பாராட்டுகிறார். “எதிரிகளுடன் ஆண்ட்ரூ எவ்வாறு சிந்தனையுடன் ஈடுபடுகிறார் என்பதையும், வெறுப்பு மற்றும் பதற்றம் அனைத்தையும் கழித்து மற்றவர்களின் நிலையை வெளிப்படுத்த முடியும் என்பதையும் நான் மதிக்கிறேன்.” என்று அவர் கூறுகிறார். “உதித் எப்போதுமே அறிவுரீதியாக எனக்கு சவால் விடுவதற்கான வழிகளைக் கண்டுபிடிப்பார் மற்றும் மாறுபட்ட கண்ணோட்டங்களை வழங்குகிறார். நான் ஒருபோதும் சலிப்படைய மாட்டேன். ” என்று ஹால் கூறுகிறார்

சூட்டின் தாயார், டாக்டர். மினி சூட், அவரது உறவை முழு மனதுடன் ஆதரிப்பதாகவும், “அவர் பலரின் வாழ்க்கையை மாற்றும் அளவுக்கு துணிச்சலானவர்” என்றும் கூறுகிறார். அவரது தந்தை, டாக்டர். சுனீத் சூட், “ஒரு பெற்றோராக, சில சமயங்களில் உங்கள் குழந்தையின் மகிழ்ச்சியை விட அவர்களின் பாதுகாப்பை நீங்கள் அதிகம் விரும்புகிறீர்கள்… ஆனால் உதித் ஒரு வலிமையான வீரன், மேலும் அவர் தனது போர்களை நன்றாகப் போராடுகிறார்.” என்று கூறுகிறார்

சூட் அடிக்கடி இந்தியாவுக்குத் திரும்புகிறார். மேலும் அங்கு அச்சமும் அவமானமும் நிறைந்த சூழல் இருப்பதாக உணர்கிறார். “இந்தியாவில் வளரும் வினோதமான குழந்தைகள் தங்கள் குடும்பத்தினருடனும் நண்பர்களுடனும் தங்கள் உண்மையைப் பகிர்ந்து கொள்ள வசதியாக இருக்கும் வரை, எங்களுக்கு LGBTQ உரிமைகள் இல்லை. இப்போது, பல ஓரினச்சேர்க்கையாளர்களான இந்தியர்கள் பயப்படுகிறார்கள். எதிர் பாலினத்தைச் சேர்ந்த நபர்களை திருமணம் செய்துகொள்வதற்கும் நேர்மையற்ற வாழ்க்கைக்கு ஈடுபடுவதற்கும் கூட தேர்வு செய்கிறார்கள். நமது அரசாங்கம் க்யூயர் சமூகத்தில் முதலீடு செய்ய வேண்டும், விநோதத்தைப் புரிந்துகொண்டு கொண்டாட வேண்டும். மேலும் அனைத்து இந்தியர்களும் செழித்து நாட்டின் எதிர்காலத்திற்கு பங்களிக்கக்கூடிய சூழலை வளர்க்க வேண்டும்.” என்று கூறுகிறார்.

இந்த மனுவில் உள்ள தம்பதிகளுக்கும், இந்தியாவில் உள்ள ஆயிரக்கணக்கானவர்களுக்கும், இந்த அங்கீகாரத்துக்கான போராட்டம் நீண்ட நாட்களாக இருந்து வருகிறது. நீதிமன்ற அறை மற்றும் சட்டப் புத்தகங்களுக்கு வெளியே, வினோதமான உரிமைகள் மற்றும் கண்ணியத்தைத் தடுத்துள்ள தப்பெண்ணத்திலிருந்து குடும்பங்கள் மற்றும் சமூகத்தை அகற்ற இன்னும் நிறைய செய்ய வேண்டியுள்ளது. ஆனால், அதிர்ஷ்டவசமாக, நீதித்துறைகள் மற்றும் அரசாங்கங்கள் எதை அனுமதித்தாலும், அன்பு எப்போதும் கடைசி வார்த்தையாக இருக்கும்.

தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்துசெய்திகளையும்உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெறhttps://t.me/ietamil