பாலியல் வன்கொடுமைக்கும் சம்மதத்துடன் உறவுக்கும் நீதிமன்றங்கள் வேறுபடுத்துவது எப்படி?

சம்மதத்துடனான உறவு மற்றும் சம்மதம் இல்லாத உறவுகள் தொடர்பான விஷயங்களை நீதிமன்றங்கள் அவ்வப்போது விவாதித்து முடிவெடுத்து வந்தாலும், அட்வகேட் பரத் சுக்கின் நிபுணர் கருத்தைப் பெறுவதற்காக தி இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ் அவரிடம் பேசியது.

ஆங்கிலத்தில் படிக்க:

சுக் டெல்லியில் முன்னாள் நீதிபதியாகப் பணியாற்றியவர், இப்போது பல்வேறு நீதிமன்ற மன்றங்களில் ஒரு சுயாதீன ஆலோசகராகப் பயிற்சி மேற்கொள்வதுடன், சட்டம் மற்றும் சிக்கலான சட்டப் பிரச்னைகள் குறித்தும் எழுதி வருகிறார்.

பாலியல் குற்ற வழக்குகளின் பின்னணியில் சம்மதம் என்றால் என்ன?

சுக்: பாலியல் குற்ற வழக்குகளின் பின்னணியில் சம்மதம் என்பது விருப்பத்தையும் சுதந்திரத்தையும் குறிக்கிறது.

ஒரு உறவு சம்மதத்துடன் கூடியதா அல்லது சம்மதம் இல்லாததா என்று எப்போது கூறுகிறோம்? அதை வெளிப்படையாகத் தெரிவிக்க வேண்டுமா?

சுக்: 18 வயது அல்லது அதற்கு மேற்பட்டவர்கள், தங்கள் சுய விருப்பத்தின் பேரில் அந்த உறவில் ஈடுபட ஒப்புக்கொண்டால், அது சம்மதத்துடன் கூடிய உறவு என்று கூறுகிறோம். அது ஒரு குறிப்பிட்ட சொற்களில் வெளிப்படையாகத் தெரிவிக்கப்பட வேண்டியதில்லை, ஆனால் சம்பந்தப்பட்ட நபர்களின் நடத்தையிலிருந்து அது தெளிவாகத் தெரிய வேண்டும். சம்மதம் இருந்ததா இல்லையா என்பது ஒரு வழக்கிலிருந்து மற்றொரு வழக்குக்கு மாறுபடும் ஒரு உண்மைசார் கேள்வியாகும். அதனால்தான் சம்மதம் இருந்ததா இல்லையா என்ற முடிவுக்கு வருவதற்கு நீதிமன்றம் ஆதாரங்களை உன்னிப்பாக ஆராய வேண்டும். மேலும், சம்மதம் இருந்த வழக்குகளில் கூட, அந்தச் சம்மதத்தின் வீதம் என்ன, அதாவது, எந்தெந்த செயல்களுக்குச் சம்மதம் நீட்டிக்கப்பட்டது என்பதையும் நீதிமன்றம் ஆராய்கிறது.

இத்தகைய வழக்குகளில் பாலியல் வன்கொடுமையை நிர்ணயிக்க நீதிமன்றங்கள் கருத்தில் கொள்ளும் முக்கிய காரணிகள் யாவை?

சுக்: நீதிமன்றம் சம்பந்தப்பட்டவர்களின் நடத்தை மற்றும் உறவை சம்பவம் நடந்த முன்னும் பின்னும் பார்க்கிறது. அத்தகைய பகுப்பாய்வில், வாட்ஸ்அப் செய்திகள், புகைப்படங்கள், வீடியோக்கள், உறவைக் காட்டும் சமூக ஊடகப் பதிவுகள் மிகவும் முக்கியமானதாகின்றன. இதில், கேள்விக்குரிய செயலுக்கு முன்னும் பின்னும் உள்ள அனைத்தும் அடங்கும். அந்தச் செயலுக்குப் பின் உள்ள நடத்தை, அந்தச் செயல் உண்மையில் சம்மதத்துடன் கூடியதா இல்லையா என்பதை வெளிப்படுத்துகிறது. மேலும், சம்பவம் நடந்த போது அல்லது அதற்குச் சற்றுப் பிறகு ஏதேனும் புகார்/குறை இருந்ததா என்பதும் முக்கியமானது. எதிர்ப்பின் காரணமாக ஏற்பட்ட காயங்கள், புகார் தாக்கல் செய்வதில் ஏற்பட்ட தாமதம் ஆகியவை அனைத்தும் பொருத்தமான பரிசீலனைகளாகும்.

இன்றைய நீதிமன்றங்களில் உள்ள வழக்குகளில் மிகப் பெரிய பகுதி, ஒரு பெண் சம்மதம் இருந்தது, ஆனால் அந்தச் சம்மதம் திருமணம் செய்துகொள்வதற்கான பொய் வாக்குறுதியின் அடிப்படையில் இருந்தது என்று கூறுவதாகும். அதாவது, அந்தப் பையன் திருமணம் செய்வதாகப் பெண்ணுக்கு வாக்குறுதி அளித்தார், அந்தத் திருமணத்தின் அடிப்படையில்தான் அவள் பாலியல் உறவுக்குச் சம்மதித்தாள், ஆனால் அந்தப் பையன் பின்னர் அவளைத் திருமணம் செய்யாதது மட்டுமல்லாமல், ஆரம்பத்திலிருந்தே அவளைத் திருமணம் செய்யும் நோக்கத்தைக் கொண்டிருக்கவில்லை மற்றும் அவளைப் பாலியல் உறவுக்குச் சம்மதிக்க வைப்பதற்காக அந்த வாக்குறுதியைக் கொடுத்தார் என்று வாதிடப்படுகிறது.

இது பல காரணங்களுக்காக மிகவும் தனிப்பட்ட மற்றும் தீர்மானிக்க கடினமான விஷயமாகும். இது சட்டம் அதிக அளவில் துஷ்பிரயோகம் செய்யப்படுவதற்கும் வழிவகுத்துள்ளது. இதில் 18 வயதுக்கு மேற்பட்ட நபர்கள் முழு மனதுடன் ஒரு உறவில் ஈடுபட்டு, பின்னர் அந்த உறவு தோல்வியடையும் போது, ஆரம்பத்திலிருந்தே அந்தப் பையனுக்குத் திருமணம் செய்ய விருப்பமில்லை என்று வாதிடுவதன் மூலம் சட்டத்தை ஒரு ஆயுதமாகப் பயன்படுத்த முயற்சிக்கின்றனர்.

அந்த நேரத்தில் "நோக்கம் என்னவாக இருந்தது?" என்ற கேள்வி, பின்னர் அவளது வார்த்தைக்கு எதிராக அவனது வார்த்தை என்ற கேள்வியாக மாறுகிறது. கிரிமினல் வழக்கை ஆரம்பிக்க, அவள் அப்படி நம்புகிறாள் என்று ஒரு பெண் சொல்வது போதுமானது. இந்த குற்றங்கள் ஜாமீனில் வெளிவர முடியாதவை என்பதால், வழக்கு பதிவு செய்யப்பட்ட உடனேயே, போலீசாருக்கு அதிகாரம் வழங்கப்பட்டு, பெரும்பாலான வழக்குகளில் பையனைக் கைது செய்கின்றனர். பின்னர் அவன் சிறைக்குச் செல்ல வேண்டியுள்ளது மற்றும் ஜாமீனுக்கு விண்ணப்பிக்க வேண்டியுள்ளது. இது சில சமயங்களில் கடினமாக இருக்கும், பின்னர் அவன் தன்னைத் தற்காத்துக் கொள்ள வேண்டும். பையன் அதிர்ஷ்டவசமாக சம்மதத்திற்கான சில ஆதாரங்களை (திருமணத்தை நிபந்தனையாகக் கொள்ளாத) அல்லது இருவரும் திருமணம் செய்ய விரும்பினர் ஆனால் பின்னர் XYZ காரணங்களுக்காகத் திருமணம் செய்ய முடியவில்லை என்பதற்கான ஆதாரங்களைப் பாதுகாத்து வைத்திருந்தால், அவன் விசாரணை நீதிமன்றத்திலோ அல்லது உயர் நீதிமன்றத்திலோ வழக்கைச் சுருக்கமாக ரத்து செய்யக் கோரும்போது வெற்றிகரமான தற்காப்பைச் சமர்ப்பிக்க முடிகிறது. இருப்பினும், இந்த விஷயங்கள் எவ்வளவு காலம் எடுக்கின்றன என்பதைக் கருத்தில் கொண்டால், இந்தியாவில் செயல்முறையே தண்டனையாக முடிவடைகிறது.

திருமணம் செய்துகொள்வதற்கான பொய் வாக்குறுதியின் அடிப்படையில் பாலியல் உறவுக்குச் 'சம்மதம்' அளிப்பது குறித்த சட்டத்தை முழுமையாக மறுபரிசீலனை செய்ய வேண்டும் என்று நான் நம்புகிறேன். இதில் பல்வேறு சிக்கல்கள் உள்ளன. ஒரு வளர்ந்த பெண் ஒரு உறவில் ஈடுபட்டு, பின்னர் அந்த உறவு திருமணமாக மாறவில்லை என்றால், அவள் பின்னோக்கிச் சென்று அது பாலியல் வன்கொடுமை என்று வாதிட அனுமதிக்கப்படக்கூடாது. இப்போதெல்லாம் இளம் பையன்கள் உறவுகளில் ஈடுபடப் பயப்படுகிறார்கள். உண்மையில், ஒரு தவறான குற்றச்சாட்டு வந்தால், தங்களைத் தற்காத்துக் கொள்ளும் வகையில், உறவுக்கு முன்னோடியாக, எழுத்துப்பூர்வ வெளிப்படையான சம்மதத்தை (திருமணத்தை நிபந்தனையாகக் கொள்ளாத) வலியுறுத்துபவர்களும் இருக்கிறார்கள்.

சட்டத்தின் இந்தப் பகுதி குற்றமற்றதாக (decriminalised) ஆக்கப்பட வேண்டும் அல்லது குறைந்தபட்சம் குறைக்கப்பட/நீக்கப்பட்டு, ஜாமீனில் வெளிவரக்கூடியதாகவும் மற்றும் புலன் விசாரிக்க முடியாததாகவும் (non-cognizable) மாற்றப்பட வேண்டும். இதன் மூலம் ஒரு தவறான குற்றச்சாட்டு செய்யப்பட்டாலும், பையன் சிறைக்குச் செல்லாமல் மற்றும் நிரந்தரமாகக் களங்கப்படுத்தப்படாமல் தன்னைப் பாதுகாத்துக் கொள்ள முடியும்.

சம்மதத்துடன் கூடிய உறவை வன்கொடுமையிலிருந்து தீர்மானிக்க காவல்துறை மட்டத்தில் ஒரு வழிமுறை இருக்க முடியுமா?

சுக்: மேலே கூறியவை நடக்கும் வரை, உடனடியாக எடுக்கக்கூடிய பூர்வாங்க நடவடிக்கையாக, துஷ்பிரயோகத்தின் அளவைக் கருத்தில் கொண்டு, முதல் தகவல் அறிக்கை (FIR) பதிவு செய்வதற்கு முன், வழக்குக்கு ஏதேனும் தகுதி இருக்கிறதா என்பதை மதிப்பிடுவதற்குப் போலீஸ் ஒரு பூர்வாங்க விசாரணை நடத்தலாம். இரு தரப்பினரும் தங்கள் சிறந்த வாதத்தையும் ஆதாரத்தையும் முன்வைக்க அனுமதிக்கப்பட வேண்டும். மேலும், நீதிமன்றத்தின் வெளிப்படையான அனுமதி இல்லாமல் எஃப்.ஐ.ஆர்பதிவு செய்யவோ அல்லது எந்தவொரு கட்டாய நடவடிக்கையோ எடுக்கப்படக்கூடாது. சட்டத்தின் இந்தப் பகுதியைக் குற்றமற்றதாக்குவது என்ற பெரிய குறிக்கோள் எட்டப்படும் வரை இது ஒரு முக்கியமான பாதுகாப்பாக இருக்கும்.