நீதிபதிக்கான பொறுப்புக்கூறல், அதிகாரங்களை பராமரிப்பதில் உச்ச நீதிமன்றத்தின் பங்கு மற்றும் நீதித்துறைக்குள் மாறிவரும் பணி கலாச்சாரம் குறித்து முன்னாள் உச்சநீதிமன்ற நீதிபதி வி ராமசுப்ரமணியன் கருத்து தெரிவித்துள்ளார். இந்த அமர்வை தி இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ் மூத்த உதவி ஆசிரியர் அபூர்வா விஸ்வநாத் நெறிப்படுத்தினார்.
ஆங்கிலத்தில் படிக்க: Justice Ramasubramanian at Idea Exchange: ‘We have become more focused on procedure than on actually seeking the truth’
அபூர்வ விஸ்வநாத்: கடந்த சில ஆண்டுகளாக, நீதித்துறை தவிர்ப்பு அல்லது முக்கியமான வழக்குகளை விசாரிப்பதில் தாமதம் ஆகியவை பேசும் புள்ளியாக இருந்து வருகிறது. கிரிப்டோகரன்சிகள் குறித்த ரிசர்வ் வங்கியின் சுற்றறிக்கையை நீக்கி நீங்கள் வழங்கிய முக்கிய தீர்ப்பு விதிவிலக்காகும். அதை எப்படி பார்க்கிறீர்கள்?
இது உண்மையில் நீதித்துறை தவிர்ப்பின் ஒரு பகுதி என்று நான் நினைக்கவில்லை. பட்டியலிடப்பட்ட சில வழக்குகளில், மனுக்கள் சரியான நேரத்தில் முடிக்கப்படும், வழக்கறிஞர்கள் தயாராக உள்ளனர், அவர்கள் உண்மையில் முன்கூட்டிய விசாரணைக்கு அழுத்தம் கொடுக்கிறார்கள் மற்றும் வழக்கின் தன்மை நீதிபதியின் மனதில் ஆர்வத்தையும் அவசர உணர்வையும் தூண்டுகிறது. உதாரணமாக, ரிசர்வ் வங்கியின் சுற்றறிக்கைக்கு சவால் விடப்பட்ட வழக்கில், நான் உச்ச நீதிமன்றத்தின் பெஞ்சில் சேர்வதற்கு முன்பே நோட்டீஸ் அனுப்பப்பட்டது; நான் விஷயத்தை மிகவும் சுவாரஸ்யமாகக் கண்டேன். நீதிபதி ரோஹிண்டன் ஃபாலி நாரிமன் தலைமையிலான பெஞ்ச் முன் அந்த வழக்கு விசாரணைக்கு வந்தது. இது மிகவும் தொழில்நுட்ப விஷயமாக இருந்ததால், நீதிபதி ஃபாலி நாரிமன், சாதாரண சூழ்நிலையில், தீர்ப்பை எழுதியிருப்பார். ஆனால் இந்த விஷயத்தில் நான் காட்டும் ஆர்வத்தைப் பார்த்து, தீர்ப்பு எழுத என்னை ஊக்கப்படுத்தினார். ஒரு பெஞ்ச் முன் ஒரு வழக்கு எவ்வாறு பட்டியலிடப்படுகிறது மற்றும் இரு தரப்பிலும் உள்ள வழக்கறிஞர்கள் எந்த அளவிற்கு முன்கூட்டியே விசாரணைக்கு ஒத்துழைக்கிறார்கள் என்பது நீதித்துறை தவிர்ப்பு அல்லது நீதித்துறை தாமதம் வகையின் கீழ் வருமா என்பதை தீர்மானிக்கிறது.
அபூர்வா விஸ்வநாத்: வழக்குகளை ஒதுக்குவதும் பட்டியலிடுவதும் தலைமை நீதிபதிதான். தனிப்பட்ட நீதிபதிகளாக, பல வழக்குகளில் நாம் காணும் அதிகப்படியான தாமதத்தை நீங்கள் உணர்ந்திருக்கிறீர்களா?
இதை நாங்கள் உணர்ந்துள்ளோம். ஆனால் வேண்டுமென்றே தாமதம் இல்லை. நான் மிகச் சிறிய உயர் நீதிமன்றத்தின் (இமாச்சலப் பிரதேசம்) தலைமை நீதிபதியாக இருந்தேன்; நான் அங்கு பட்டியலை நிர்வகித்தேன். நான் பொறுப்பேற்றுக் கொள்வதற்கு முன்பு, அரசாங்கத்தின் கொள்கையை எதிர்த்துப் போடப்பட்ட 250 ரிட் மனுக்கள் ஒரு பெஞ்சால் விசாரிக்கப்பட்டதைக் கண்டேன். ஆனால், நீதிபதி ஒருவர் ஓய்வு பெற்றதால், நீதிபதிகள் தீர்ப்பை வழங்க முடியவில்லை. உச்ச நீதிமன்ற கொலீஜியம் எனது பெயரை உச்ச நீதிமன்றத்திற்கு உயர்த்துவதற்குப் பரிந்துரைப்பதற்கு ஒரு வாரத்திற்கு முன்பு, நான் இந்த வழக்குகளைக் கேட்கத் தொடங்கினேன், விசாரணை கணிசமாக முன்னேறியது. இப்போது, பிடிவாரண்ட் பிறப்பிக்கப்படுவதற்கு முன்பு நான் விசாரணைகளை முடித்து விரைவாக தீர்ப்புகளை வழங்க வேண்டுமா அல்லது வேண்டாமா என்பது எனது குழப்பமாக இருந்தது. இரண்டு எதிர்வினைகள் இருக்கலாம். ஒரு எதிர்வினை: அவர் ஏன் வழக்குகளை முடிக்க அவசரப்பட்டார்? அவசரப்பட்டு புதைக்கப்பட்ட நீதி என்று சிலர் சொல்லலாம். மனுதாரர்கள், “எங்கள் தவறு என்ன. ஒருவர் ஓய்வு பெறுகிறார், மற்றொருவர் உயர்கிறார், அடுத்தவர் அதைக் கேட்கிறார், அவர் உயர்கிறார், எனவே நாம் எங்கே நிற்கிறோம்?" என்று கேட்கலாம். ஒரு வழக்கு எப்படி பட்டியலிடப்படுகிறது, அது எப்படி பட்டியலிலிருந்து வெளியேறுகிறது அல்லது எப்படி முடிவு செய்யப்படுகிறது என்பது மிகவும் சிக்கலானது.
அபூர்வா விஸ்வநாத்: பாலியல் துன்புறுத்தல் விசாரணையை (தலைமை நீதிபதி ரஞ்சன் கோகோய் மீதான குற்றச்சாட்டுகள்) தள்ளுபடி செய்த பெஞ்சில் நீங்கள் இருந்தீர்கள். பின்னர் முழு நீதிமன்ற உரையாடல்கள் நடந்ததா?
ஒவ்வொரு விசாரணையின் முயற்சியும் உண்மையைக் கண்டறிவதே என்பதை மக்கள் அறிந்து கொள்ள வேண்டும். ஆனால் உண்மை என்ன என்பதைத் தேடுவதை விட விசாரணை நடைமுறையில் அதிக கவனம் செலுத்திவிட்டோம் என்று நினைக்கிறேன். இன்று, ஒரு நபர் ஒரு தவறான கதையை உருவாக்கி, விசாரணை நடைமுறையை கவனித்துக் கொள்ள முடிந்தால், அவர் பொய்யை சிம்மாசனத்தில் ஏற்ற முடியும். ஒரு நபர் விசாரணை நடைமுறை பாதுகாப்புகளை கவனிக்கவில்லை என்றால், உண்மையே பலியாகிவிடும். தலைமை நீதிபதி ரஞ்சன் கோகோய் வழக்கில், அவர் தவறு செய்யவில்லை என்று தைரியமாக கூறுவேன். எது உண்மை என்று யாருக்கும் தெரியாது. கற்பனையை விட உண்மை விசித்திரமானது. எனக்கு உண்மை தெரியும். அவர் குற்றமற்றவர். ஆங்கிலேயர் நமக்குக் கற்றுத் தந்தது நீதி வழங்கப்படுவது என்பது மட்டும் அல்ல, நீதி வழங்கப்படுவது போல் வெளிப்படுத்தப்படவும் வேண்டும். எனவே, இப்போது, நீதி வழங்குவதில் இருந்து, நாங்கள் நீதி வழங்கப்படுவது போல் வெளிப்படுத்துகிறோம் என்பதில் எங்கள் கவனம் மாறிவிட்டது. நீதி வழங்கப்பட்டதாகக் காட்ட முடியாத ஒருவரை அநீதி இழைத்தவர் என்று தவறாக நினைக்கிறோம்.
ராஜ் கமல் ஜா: புகார்தாரர் தன்னை தற்காத்துக் கொள்ள இங்கு வரவில்லை.
நாம் எதைப் பற்றி கவலைப்படுகிறோம்? தனியுரிமை போன்ற சில பகுதிகளில் நாங்கள் நுழைய மாட்டோம் என்று நீங்கள் கூறுவீர்கள். நீங்கள் எங்கே ஒரு கோடு வரைகிறீர்கள்? உண்மையைத் தேடுபவருக்கு வெறும் விசாரணை நடைமுறையிலிருந்து கவனத்தை மாற்றும் நுண்ணறிவு இருக்கும். துரதிர்ஷ்டவசமாக, நாங்கள் பெரும்பாலும் விசாரணை நடைமுறையில் கவனம் செலுத்துகிறோம். எனவே, புத்திசாலித்தனமான மற்றும் கதையை உருவாக்கும் மக்கள், கில்லட்டினிலிருந்து தப்பித்துக் கொள்கிறார்கள், அதேநேரம் ஒரு அப்பாவி சிலுவையில் அறையப்படுகிறார்.
அபூர்வ விஸ்வநாத்: அப்படியானால், ஒரு நீதிபதியின் தனிப்பட்ட வாழ்க்கையிலும், நீதிமன்றத்திலும் பொறுப்புக்கூறல் நிலை என்ன?
அது அவரவர் மனசாட்சியைப் பொறுத்தது. இன்றைய பிரச்சனை என்னவென்றால், நம்மிடம் தேசிய நீதித்துறை பொறுப்புக்கூறல் ஆணையம் இல்லை. நீதிபதிகளுக்கு சுதந்திரம் தேவை என்பதால், அது இருந்தால் கூட விஷயங்களை மேம்படுத்துமா என்று எனக்குத் தெரியவில்லை. அதே நேரத்தில், அவர்கள் பொறுப்புக்கூற வேண்டும் என்றும் நாங்கள் விரும்புகிறோம். ஒருவரால் ஆயிரக்கணக்கான வழக்குகளை எந்த ஒரு தரமான தீர்ப்பும் வழங்காமல் தீர்த்து வைக்க முடிகிறது என்று வைத்துக் கொள்வோம், சிக்கலான வழக்குகளை எடுத்து அவற்றில் சிலவற்றில் தீர்ப்பு வழங்கிய ஒருவருடன் அவரை எப்படி ஒப்பிடுவது? நீங்கள் செயல்திறனை அளவிடும் அளவுகோல் என்ன? ஐ.பி.எல் போட்டிகளில் விளையாடுவது போன்ற பெரிய அளவிலான வழக்குகளை தீர்த்து வைத்த நீதிபதிகள் எங்களிடம் உள்ளனர், மேலும் சட்டத்தை வகுப்பதில் கவனம் செலுத்தும் நீதிபதிகள் எங்களிடம் உள்ளனர். அவர்கள் சிக்கலான வழக்குகளை எடுத்து, சிறிது நேரம் எடுத்து அவற்றை முடிவு செய்வார்கள். எனவே இன்று, நீதிமன்றங்கள் ஐ.பி.எல் போட்டிகள் போல் நடத்தப்பட வேண்டும் என்று வழக்கு தொடுத்தவர்கள் விரும்பலாம். இறுதியில், அவர்கள் தீர்ப்பின் கடைசி வரியில் ஆர்வமாக உள்ளனர். ஆனால், உயர் நீதிமன்ற நீதிபதியோ, உச்ச நீதிமன்ற நீதிபதியோ நியமிக்கப்படுவதன் நோக்கம் அதுவல்ல. அவர் சட்டத்தை வகுக்க வேண்டும். உதாரணமாக, கிரிப்டோகரன்சி தீர்ப்பில், ஒரு புதிய விஷயத்தை முழுமையாகப் புரிந்துகொண்டு சட்டத்தை வகுக்க எனக்கு ஒரு மாதம் ஆனது. அந்த ஒரு அறிக்கைக்காக நான் ஒரு மாதம் செலவழிக்காமல் இருந்திருந்தால், 100 சாதாரண வழக்குகளை என்னால் தீர்த்திருக்க முடியும்.
ஷியாம்லால் யாதவ்: உச்ச நீதிமன்ற நீதிபதிகள் தங்கள் நிதிச் சொத்துகளை வெளியிட வேண்டும் ஆனால் எந்த நீதிபதிகளும் அவற்றைப் பகிரங்கமாக அறிவிப்பதில்லை. அது ஏன்?
என்னுடையதை தலைமை நீதிபதியிடம் கொடுத்தேன். இன்றும் கூட, எனது சொத்து அறிக்கை பொதுவெளியில் செல்வதில் எனக்கு எந்த ஆட்சேபனையும் இல்லை. ஏனெனில், ஓய்வு பெறும் தேதியில், வீட்டுக் கடன் வடிவில் மட்டுமே எனக்குப் பொறுப்பு இருந்தது... பொதுக் களத்தில் அறிவிப்பதில் உள்ள சிக்கல், ஒரு பார்வையின்படி, எனது மனைவி மற்றும் குழந்தைகளின் சொத்துக்கள் ஏன் பொதுவில் தெரிய வேண்டும் என்பதுதான். அந்த கொள்கையில்தான் எதிர்ப்பு இருக்கிறது, அதனால்தான் சிக்கிக் கொள்கிறது.
மோனோஜித் மஜும்தார்: உதயநிதி ஸ்டாலினின் சனாதன தர்மக் கருத்து வெறுப்புப் பேச்சு அல்லது பேச்சு சுதந்திரமாக கருதப்படுமா?
நான் இந்து மத நம்பிக்கை, சனாதானி என்றால், நான் புண்பட்டு, வெறுப்புப் பேச்சு என்று கருதுகிறேன். நான் நம்பிக்கையற்றவனாக இருந்தால் அல்லது வேறு மதத்தைச் சேர்ந்தவனாக இருந்தால், அது பேச்சு சுதந்திரம் என்று கருதுகிறேன். இதுதான் பிரச்சனை, தெளிவான சட்டக் கோட்பாடுகள் எதுவும் இல்லை. நாங்கள் எதை நம்புகிறோம் என்பதன் மூலம் நாங்கள் வழிநடத்தப்படுகிறோம், அதுதான் பிரச்சனை... நீங்கள் அமைச்சராக இருந்தால், உங்கள் பேச்சைக் கட்டுப்படுத்த வேண்டும் என்று மக்கள் நினைக்கிறார்கள். நீங்கள் ஒரு சாதாரண குடிமகனாக இருந்தால், கட்டுப்பாடு இல்லை. வெவ்வேறு அளவுகோல்களின் பயன்பாடு, அதாவது யார் சொன்னது, யாருக்கு எதிராகச் சொல்லப்பட்டது மற்றும் அவர் எங்கிருக்கிறார் என்பதைப் பொறுத்து, சிக்கல்களை உருவாக்குகிறது, ஏனெனில் அறிக்கை உள்நோக்கத்துடன் குறியிடப்படுகிறது.
“தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil“
/indian-express-tamil/media/agency_attachments/33Ho9XHwZawzDekwDLnu.png)
Follow Us/indian-express-tamil/media/media_files/QR4CNujNzfZuFhLzgr5H.jpg)