பஹல்காம் தாகுதல், வக்பு எதிர்ப்பு, பத்திரிகை சுதந்திரம்: மத்திய அமைச்சர் கிரண் ரிஜிஜூ நேர்காணல்

பஹல்காம் பயங்கரவாத தாக்குதல், வக்ஃப் திருத்த மசோதா மற்றும் அமெரிக்கா மற்றும் இங்கிலாந்தில் உள்ள பாரம்பரிய ஊடகங்கள் இந்தியாவை ஏன் சகிப்புத்தன்மையற்ற நாடாக கருதுகின்றன என்பது குறித்து, மத்திய நாடாளுமன்ற மற்றும் சிறுபான்மை விவகாரங்கள் அமைச்சர் கிரண் ரிஜிஜு விளக்கமளித்தார். இந்த உரையாடலை தி இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ் துணை ஆசிரியர் லிஸ் மேத்யூ தொகுத்து வழங்கினார்.

இந்த செய்தியை ஆங்கிலத்தில் படிக்க: Kiren Rijiju at Idea Exchange

லிஸ் மேத்யூ: பஹல்காம் சம்பவம் நாட்டை அதிர்ச்சிக்குள்ளாக்கியுள்ளது. உங்கள் முதல் எதிர்வினை என்ன?

கிரண் ரிஜிஜு: பஹல்காம் பயங்ரவாத தாக்குதல் ஒவ்வொரு இந்தியரையும் அதிர்ச்சிக்குள்ளாக்கியது. அந்த நிகழ்வுக்கு ஒரு வாரத்துக்கு முன்பாகவே நான் அங்கு Lok Samvardhan Partv எனும் நிகழ்வில் பங்கேற்றிருந்தேன். அந்த நிகழ்வை சிறுபான்மையினர் விவகார அமைச்சகம் ஏற்பாடு செய்தது. அதன்நோக்கம் ஜம்மு-காஷ்மீர் மாநிலத்தின் உள்ளூர் கைவினைக் கலைஞர்களுக்கு நிதி உதவி, சந்தை இணைப்புகள் மற்றும் பிற ஆதரவுகள் வழங்குவதாக இருந்தது. ஜம்மு-காஷ்மீர் முதல்வர் ஓமர் அப்துல்லா மற்றும் நானும் இணைந்து அந்த நிகழ்வில் கலந்து கொண்டோம். இந்தச் சம்பவம் அரசு மிகுந்த தீவிரத்துடன் கையாள வேண்டிய ஒன்றாகும். நாட்டின் மக்கள் சரியான பதிலை எதிர்பார்க்கின்றனர். அதற்கான உறுதியையும் அரசு ஏற்கனவே அளித்துவிட்டது. பிரதமர் கடுமையான பதிலை அளிக்கவேண்டும் என ஆவலுடன் அறிவித்துள்ளார். அதற்கான உறுதியையும் கொடுத்துள்ளார்.

லிஸ் மேத்யூ: அரசு உரிய பதிலை அளிக்கும் என்றீர்கள். ஆனால், அது சமூகத்தில் பிளவுகளை ஏற்படுத்தும் என்ற பயம் இருந்ததா?

கிரண் ரிஜிஜு: இந்தியாவைப் போல் பல்வேறு சமூகங்கள், மதக் குழுக்கள் மற்றும் சிந்தனைகள் கொண்ட ஒரு நாட்டில், விதவிதமான எதிர்வினைகள் இருக்கத்தான் செய்யும். ஆனால் பயங்கரவாதம் குறித்து பேசும்போது, ஒரே குரல் இருக்க வேண்டும். அனைத்துக் கட்சிகள் கூட்டத்தில், அரசு எடுக்கக் கூடிய எந்தவொரு நடவடிக்கையையும் பற்றிய புரிதலுடன், அனைத்து அரசியல் கட்சிகளும் தவறான நிபந்தனைகள் இல்லாமல் முழுமையான ஆதரவைத் தெரிவித்தன. அது நல்ல ஒரு செய்தியாக இருந்தது.

ஆனால், சில நேரங்களில் காங்கிரஸ் மற்றும் பிற கட்சிகளைச் சேர்ந்த சில தலைவர்கள் தனிப்பட்ட கருத்துகளை வெளியிட்டிருப்பதை நான் பார்த்திருக்கிறேன். நாடு கடுமையான சூழ்நிலையை எதிர்கொண்டு இருக்கும் நேரத்தில், முக்கிய பதவிகளில் உள்ள பொறுப்புடையவர்கள் கூறும் கருத்துகள் நாட்டுக்குப் பயனுள்ளதாக இருக்கவில்லை என்பதை காங்கிரஸ் தலைமையகம் புரிந்து கொள்ளும் என்று நான் நம்புகிறேன். நாம் அனைவரும் ஒரே குரலுடன் இருக்கிறோம். வேறு எந்த வேறுபட்ட குரலும் இல்லை. அனைத்து கட்சி கூட்டத்தில் ஒற்றுமையான குரலே இருந்தது.

லிஸ் மேத்யூ: பஹல்காம் தாக்குதல், வக்ஃப் திருத்த மசோதாவுக்குப் பிறகு, உங்கள் பதவிக்காலம் வரலாற்றில் எப்படி நினைவு கூரப்படும் என்று நீங்கள் நினைக்கிறீர்கள்?

கிரண் ரிஜிஜு: கடந்த ஒரு வருடகாலம் நாடாளுமன்ற விவகாரங்கள் அமைச்சகத்தை நான் பொறுப்பேற்று நிர்வகித்த காலத்தை கவனித்தால், அனைத்து விவாதங்களும் பயனுள்ள முறையில் நடத்தப்பட்டுள்ளன. ஆரம்பத்தில், 18வது மக்களவைத் தொடரின் முதல் அமர்வில், சில தேவையற்ற சம்பவங்கள் நடந்தன. உதாரணமாக, பிரதமரால் பேச அனுமதிக்காமல் எதிர்க் கட்சிகள் நடந்துகொண்டது. இது ஜனநாயக நாடாளுமன்ற வரலாற்றில் இல்லாத ஒன்று. பிரதமரை பேச விடாமல் அவர்களால் தடுக்க முடியாது. அவர் தான் சபையின் தலைவரும், நாட்டின் தலைவரும். அவரின் குரல் நாட்டின் குரல். அவரைப் பேச விடாமல் தடுக்கிறீர்கள் என்றால், அது மக்களின் குரலை நெறித்தடுக்கும் செயலாகும். இதற்கு எதிராக நாங்கள் அதிருப்தியை வெளிப்படுத்தியிருக்கிறோம். இது நல்ல மரபாக இருக்காது என்பதால், எதிர்க்கட்சித் தலைவர்களிடம் நானே தனிப்பட்ட முறையில் இதை தவிர்க்கச் சொல்லியிருக்கிறேன்.

முழுமையான அமர்வும் வீணாகும் நிலைக்கு இது கொண்டு செல்லக் கூடாது. எதிர்க்கட்சியினரின் குரலையும் அவர்கள் சிந்தனைகளையும் நாங்கள் கேட்க விரும்புகிறோம். அவர்களின் உரிமைகளை பாதுகாக்க நாங்கள் உறுதி செய்கிறோம். ஆனால், அவர்கள் தங்கள் கருத்துகளை சபையில் பேசிக் கூற வேண்டும், விவாதத்தையும் கலந்துரையாடலையும் தடை செய்யும் வகையில் குழப்பங்களை உருவாக்கக்கூடாது. இந்நிலையில் நாடாளுமன்ற விவகாரங்களை வழிநடத்துவது நிச்சயமாக ஒரு சவாலாகவே உள்ளது.

கூமி கபூர்: பிரிட்டன் மற்றும் அமெரிக்காவில் உள்ள பாரம்பரிய ஊடகங்கள் பெரும்பாலும் பஹல்காம் போன்ற சம்பவங்களை அனுதாபத்துடன் சித்தரிப்பதில்லை. பல தசாப்தங்களாக இந்தியாவால் ஏன் அதை மாற்ற முடியவில்லை?

கிரண் ரிஜிஜு: எனக்கு தோன்றுவது வேறு. இந்தியா மாற்றவில்லை என்பது தவறானது. அவர்கள் தங்களுடைய பார்வையை மாற்றவில்லை. அவர்கள் இந்தியாவை இன்னும் தங்களது எண்ணத்தில் intolerant நாடுகளின் பட்டியலில் வைத்திருக்கின்றனர். இது 1946-47 இல் நடந்த நிகழ்வுகளின் பின்னணியில் உருவான பார்வை. அவர்கள் இன்னும் இந்தியா மூன்றாம் உலக நாடாகவே இருக்கிறது என்று நினைக்கிறார்கள். உயர்ந்த நிலையிலிருந்து கீழே பார்த்தபடி, இந்தியாவை ஒரு குறைவான தேசமாகவே சித்தரிக்க முயல்கிறார்கள்.

அவர்கள் கருத்துகளுக்கு நாங்கள் பெரிய முக்கியத்துவம் தருவதில்லை. அது அமெரிக்க சிறுபான்மையினர் ஆணையமாக இருந்தாலும், அங்கு உள்ள கடுமையான “லிபரல்” ஊடகமாக இருந்தாலும். முதலில், அவர்கள் உண்மையில் சுதந்திரவாதிகள் (liberals) அல்ல. உண்மையான சுதந்திரவாதிகள் பிறரைக் கேட்பார்கள். அவர்கள் அப்படி செய்யவில்லை. அவர்கள் நிலைபாட்டான சிந்தனைகளுடன் (fixed ideologies) இருக்கிறார்கள். எனவே, அவர்கள் உண்மையில் "இல்லிபரல்", நிலையைப் புரிந்து கொள்ளாதவர்கள்.

ஆனால் காலம் மாறிவிட்டது. இந்தியா இப்போது வளர்ந்து வரும் நாடு அல்ல. வளர்ந்துவிட்ட நாடாகிவிட்டது. Committee of Nations இந்தியாவிற்கு ஒரு நிலை, ஒரு குரல் உள்ளது. நமது பிரதமர், உலகின் மிகவும் பிரபலமான தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட தலைவர்களில் ஒருவர் மட்டுமல்ல, உலகின் மூத்த தலைவரும் ஆவர். எனவே, இந்த வகையான எதிர்மறையான செய்திகள் இந்தியாவின் நம்பகத்தன்மையை பாதிக்க முடியாது.

அசாத் ரஹ்மான்: பல முஸ்லிம் அமைப்புகளும் எதிர்க்கட்சித் தலைவர்களும் எதிர்ப்பு தெரிவித்திருந்த போதிலும், வக்ஃப் திருத்த மசோதா நாடாளுமன்றத்தில் ஒப்புதல் பெற்றது. பல தரப்பிலிருந்து வந்த இந்த எதிர்ப்பைப் பரிசீலிக்கவே இல்லையா?

கிரண் ரிஜிஜு: ஒரு நாடாளுமன்ற ஜனநாயகத்தில் எந்த விஷயத்திலும் ஒருமித்த குரல் இருக்கவே இருக்காது. எதிர்ப்பு வரும். இது ஜனாதிபதி ஆட்சி முறை அல்ல. ஒரு பெரிய மக்கள் தொகை எதிர்க்கட்சியில் இருக்கும்போது, அவர்கள் எதிர் குரலாக இருக்கவே செய்யும். ஆனால், பன்மை உள்ள அரசியலில், சிறுபான்மையின் எதிர்ப்புக்கே ஒட்டிப் பெரும்பான்மையினர் தங்கள் செயல்களை மாற்றிக்கொள்ள வேண்டும் என்பதே தவறானது.

எந்த ஒரு மறுசீரமைப்பிலும், மறுசீரமைப்பாளர்கள் எப்போதும் சிறுபான்மையில்தான் இருப்பார்கள், எதிர்ப்பாளர்களின் குரல் வலிமையாக இருக்கும். தயாநந்த சரஸ்வதி சமூக சீரமைப்புகளை தொடங்கியபோது (அ) இயேசு கிறிஸ்து மறுசீரமைப்புகளை செய்தபோது, அவர்கள் எதிர்கொண்ட எதிர்ப்பைக் பாருங்கள். நீண்ட காலமாக நடைமுறையில் உள்ள விஷயங்களை மாற்ற முயற்சிக்கும்போது எதிர்ப்பு வருவது இயல்பானது.

இந்த நாட்டில் சுமார் 9.7 லட்சம் வக்ஃப் சொத்துகள் உள்ளன, ஆனால் அவை பெரும்பாலான ஏழை முஸ்லிம்கள் பயன்பெறும் வகையில் பயன்படுத்தப்படவில்லை. சிறுபான்மைக் குழுவில் சிலர் சொத்துகளின் மீது வசதியாக அமர்ந்திருக்கிறார்கள். அந்த முஸ்லிம் சமுதாயத்திற்குள் இருக்கும் அரசியல் கட்சிகள் மற்றும் மதத் தலைவர்கள் என்றழைக்கப்படுபவர்கள், வக்ஃப் சொத்துகளிலேயே மிகுந்த ஆதாயத்தைக் கொண்டுள்ளனர். நீங்கள் நினைக்கிறீர்களா, அவர்கள் அதை எளிதாக விட்டுவிடுவார்கள்? இல்லையே. அவர்கள் கண்டிப்பாக எதிர்ப்பார்கள்.

ஆனால், இந்த சீரமைப்பை கொண்டு வருவதற்காக நாங்கள் உறுதியோடும், தைரியத்தோடும் செயல்பட்டோம். சக்திவாய்ந்த முஸ்லிம் தலைவர்களும், முஸ்லிம்களை வாக்கு வங்கிகளாக பார்த்து வருகிற அரசியல் கட்சிகளும் ஒரு பக்கம் நிற்கின்றனர். மற்றொரு பக்கம், குரலற்ற முஸ்லிம்கள் பெண்கள், ஏழைகள், புறக்கணிக்கப்பட்டவர்கள் மற்றும் பின்தங்கிய வகுப்பினர் இருக்கிறார்கள்.

தங்களை பெரிய தலைவர்களாகக் கூறிக்கொண்டாலும், தங்கள் சமுதாயத்திற்காக எதையும் செய்ய முடியாத அந்த வலிமைமிக்க குரல்களைப் பற்றி நாங்கள் கவலைப்படுவதில்லை. முதலமைச்சர் இந்த சீரமைப்புகளை விரும்பினார் என்பதில் எனக்கு திருப்தி உண்டு. அதை நாங்கள் நாடாளுமன்ற ஜனநாயகத்தின் முறையை பின்பற்றியே நிறைவேற்றினோம். இன்னும் 2 வருடங்களில் அதன் நன்மைகள் வெளியே வரும் என்றார்.