இந்தியா ஒளிர்கிறது அல்லது இந்தியா கூட்டணி ஒளிர்கிறது தருணம் அல்ல; பா.ஜ.க.,வுக்கு சிறு வெளிச்சம்

Anjishnu Das

வெற்றியை எதிர்பார்த்து பொதுத் தேர்தல்களை முன்கூட்டியே நடத்திய நிலையில், 2004 ஆம் ஆண்டு வாக்கு எண்ணிக்கையால் வாஜ்பாய் அரசாங்கம் எப்படி ஆச்சரியமடைந்தது என்பதைக் குறிப்பிட்டு, செவ்வாய் கிழமைக்கு முன், 2024 தேர்தல் முடிவுகள் பா.ஜ.க.,வுக்கு 'இந்தியா ஒளிர்கிறது' தருணமாக இருக்கும் என்பதைப் பற்றி இந்தியா கூட்டணி தொடர்ந்து பேசிக் கொண்டிருந்தது.

ஆங்கிலத்தில் படிக்க:

மோடி அரசாங்கம் பா.ஜ.க.,வுக்கு "370-க்கும் மேலான" எண்ணிக்கையையும், தேசிய ஜனநாயக கூட்டணிக்கு "400க்கும் மேலான" எண்ணிக்கையையும் கணித்தாலும், அது வெகுவாகக் குறைந்துவிட்டது, பா.ஜ.க 240 மற்றும் என்.டி.ஏ 293 இடங்களில் மட்டுமே வெற்றி பெற்றது. என்.டி.ஏ மீண்டும் ஆட்சிக்கு வர வாய்ப்புள்ளது. இந்தியா கூட்டணி கணித்தது நடக்கவில்லை. அதேநேரம், பா.ஜ.க எதிர்பார்த்ததும் நடக்கவில்லை.

அப்படியானால் 2004 தேர்தலில் என்ன நடந்தது?

முன்கூட்டியே நடைபெற்ற தேர்தல்

அடல் பிஹாரி வாஜ்பாய் கார்கில் போரில் வெற்றி பெற்றார் மற்றும் பா.ஜ.க.,வின் வாய்ப்புகளைப் பற்றி கட்சி உற்சாகமாக உணர்ந்ததற்கு வேறு காரணங்களும் இருந்தன: ஜி.டி.பி (GDP) வளர்ச்சி விகிதம் 2003 இன் இரண்டாவது காலாண்டில் 8.4% ஆக இருந்தது, வாஜ்பாயின் புகழ் அதிகமாக இருந்தது, இந்தியாவின் வெளிநாட்டு கையிருப்பு அதிகமாக இருந்தது மற்றும் எதிர்க்கட்சிகள் நொறுங்கி இருந்தன. (2003ல் ராஜஸ்தான், மத்தியப் பிரதேசம், சத்தீஸ்கர் ஆகிய மாநிலங்களில் நடந்த சட்டமன்றத் தேர்தலில் காங்கிரஸ் தோல்வியடைந்தது).

பிப்ரவரி 6, 2004 அன்று, செப்டம்பர்-அக்டோபரில் பதவிக்காலம் முடிவதற்கு ஆறு மாதங்களுக்கு முன்பு, மக்களவையை வாஜ்பாய் கலைத்தார்.

பா.ஜ.க பின்னர் ‘இந்தியா ஒளிர்கிறது’ என்ற பிரச்சாரத்தை முன்னெடுத்தது, அதில் பிரதமர் வாஜ்பாயின் முன் பதிவு செய்யப்பட்ட தொலைபேசிச் செய்தியும் அடங்கும், “அடல் பிஹாரி வாஜ்பாய் பேசுகிறேன்.” அந்த நேரத்தில், இது இப்போது மோடி-அமித் ஷா தலைமையிலான பா.ஜ.க.,வின் சுவருக்குச் சுவர் பிரச்சாரங்களைப் போலவே இருந்தது, "அப்கி பார், மோடி சர்க்கார்" போன்ற கவர்ச்சியான முழக்கங்களுடன்.

தவறான கருத்துக் கணிப்புகள்

ஏப்ரல் 20 முதல் மே 10, 2004 வரை நான்கு கட்டங்களாக நடத்தப்பட்ட வாக்குப்பதிவுக்குப் பிறகு, தேர்தலுக்குப் பிந்தைய கருத்துக்கணிப்புகள் வந்தன, இவை சராசரியாக என்.டி.ஏ 272 பெரும்பான்மையை விட குறைவாக இருக்கும் என்று கணித்தன, ஆனால் எதிர்க்கட்சியான யு.பி.ஏ (UPA) இன்னும் குறைவாக 200 இடங்களுக்குள் இருக்கும் என்றும் கணித்தன.

ஐந்து கருத்துக் கணிப்புகள் என்.டி.ஏ 240 முதல் 278 இடங்கள் அல்லது சராசரியாக 257 இடங்களை வெல்லும் என்று மதிப்பிட்டன. யு.பி.ஏ 176 முதல் 198 இடங்கள் அல்லது சராசரியாக 185 இடங்களை வெல்லும் என்று கணிக்கப்பட்டது.

இறுதி எண்ணிக்கையில், பா.ஜ.க தலைமையிலான என்.டி.ஏ மற்றும் காங்கிரஸ் தலைமையிலான யு.பி.ஏ ஆகியவற்றின் தேர்தலுக்கு முந்தைய கூட்டணிகள் முறையே 181 மற்றும் 218 இடங்களைப் பெற்றன. தேர்தலுக்குப் பிந்தைய கருத்துக்கணிப்புகள் என்.டி.ஏ எண்ணிக்கையை 76 இடங்கள் அதிகமாகக் கணித்ததாகவும், யு.பி.ஏ எண்ணிக்கையை 33 இடங்கள் குறைத்து மதிப்பிட்டதாகவும் அமைந்தன.

காங்கிரஸின் 145 இடங்கள் மற்றும் 26.53% வாக்குகளை விட 22.16% வாக்குகளுடன் பா.ஜ.க தனித்து 138 இடங்களை வென்றது. சி.பி.எம் மற்றும் சி.பி.ஐ இணைந்து 53 இடங்களை வென்றது, இடதுசாரிகள் 7.07% வாக்குகளைப் பெற்று அடுத்த பெரிய வெற்றியைப் பெற்றனர்.

பெரிய அளவில் வெற்றி பெற்ற பிராந்தியக் கட்சிகளில் சமாஜ்வாதி கட்சி (SP) 36 இடங்களைப் பெற்றது (இந்த முறை அக்கட்சியின் எதிர்பாராத எண்ணிக்கையான 37 ஐப் போன்றது), RJD 24, பகுஜன் சமாஜ் கட்சி (BSP) 19 மற்றும் தி.மு.க 16 இடங்கள். .

புவியியல் பரவல்

மீண்டும், பா.ஜ.க.,வின் வெற்றிகள் சில மாநிலங்களில் குவிந்துள்ளன: மத்தியப் பிரதேசத்தில் 17, கர்நாடகாவில் 16, ராஜஸ்தானில் 15, மகாராஷ்டிராவில் 12 மற்றும் குஜராத்தில் 11 இடங்கள். குறிப்பாக உத்தரப்பிரதேசம் (இந்த முறை மீண்டும் தோல்வியடைந்த மாநிலம்) மற்றும் பீகாரில் முறையே ஏழு மற்றும் நான்கு இடங்களில் வெற்றி பெற்றது. பா.ஜ.க மொத்தம் 18 மாநிலங்கள் மற்றும் யூனியன் பிரதேசங்களில் (UTs) இடங்களை வென்றது.

இதற்கு மாறாக, 26 மாநிலங்கள் மற்றும் யூனியன் பிரதேசங்களில் காங்கிரஸ் தனது இடங்களை வென்றது, பா.ஜ.க.,வை விட பெரிய அளவில், காங்கிரஸ் ஆந்திராவில் 23 இடங்களிலும், மகாராஷ்டிராவில் 10 இடங்களிலும் இரட்டை இலக்க இடங்களைப் பெற்றிருந்தாலும், அது வெற்றி பெற்ற மற்ற மாநிலங்களில் தமிழ் நாடு மற்றும் குஜராத் (தலா 9 இடங்கள்), உத்தரப் பிரதேசம் (8 இடங்கள்), மற்றும் அசாம், ஹரியானா மற்றும் கர்நாடகா (தலா 7 இடங்கள்) அடங்கும். 

இருப்பினும், காங்கிரஸ் மத்தியப் பிரதேசம், ராஜஸ்தான் மற்றும் பஞ்சாப் ஆகிய மாநிலங்களில் முறையே மூன்று, மூன்று மற்றும் இரண்டு இடங்களில் மட்டுமே வெற்றி பெற்றது.

காங்கிரஸின் முக்கிய கூட்டணிக் கட்சிகளில் இடதுசாரிக் கட்சிகள், ஆர்.ஜே.டி, தி.மு.க மற்றும் என்.சி.பி ஆகியவை அடங்கும், அதே நேரத்தில் பா.ஜ.க கூட்டணி கட்சிகளில் ஜே.டி.யு, தெலுங்கு தேசம் கட்சி (TDP), இப்போது மீண்டும் சாய்ந்து கொண்டிருக்கும் கட்சிகளான சிரோமணி அகாலி தளம் மற்றும் பிஜு ஜனதா தளம் (பி.ஜே.டி) ஆகியவை அடங்கும். உத்தரபிரதேசத்தில் இரண்டு பெரிய கட்சிகளான சமாஜ்வாதி மற்றும் பகுஜன் சமாஜ் கட்சி ஆகியவை தேர்தலுக்கு முந்தைய கூட்டணியில் நுழையவில்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

அரசு உருவாக்கம்

காங்கிரஸையும் பா.ஜ.க.,வையும் ஏழு இடங்கள் மட்டுமே பிரித்திருந்தாலும், சோனியா காந்தியின் தலைமையிலான காங்கிரஸ், ஒரு டஜனுக்கும் மேற்பட்ட கட்சிகளை உள்ளடக்கிய யு.பி.ஏ கூட்டணி அமைத்து அரசாங்கத்தை அமைக்க, ஒன்றாக இணைப்பதற்கு முனைப்புடன் செயல்பட்டது. இதில் இடதுசாரிகள் முக்கிய பங்கு வகித்தனர்.

2004ல் காங்கிரஸ் ஆட்சி அமைத்தது மட்டுமின்றி, 2009ல் வரலாற்றுச் சிறப்புமிக்க அணுசக்தி ஒப்பந்தத்தின் மூலம் மீண்டும் ஆட்சி அமைத்தது, மன்மோகன் சிங் மீண்டும் பிரதமராக பதவியேற்றார்.

துணைப் பிரதமர் எல்.கே அத்வானி பின்னர் தனது சுயசரிதையில், பா.ஜ.க.,வின் 2004 தேர்தல் முழக்கங்கள் “இந்தியாவின் சமகால யதார்த்தத்தின் பிற அம்சங்களை உயர்த்திக் காட்ட நமது அரசியல் எதிரிகளுக்கு வாய்ப்பளித்தன, அவை வறுமை மற்றும் சீரற்ற வளர்ச்சி, இளைஞர்களிடையே வேலையின்மை, விவசாயிகள் எதிர்கொள்ளும் பிரச்சினைகள் போன்றவை. இது எங்கள் கோரிக்கையை கேள்விக்குள்ளாக்கியது.

“தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil“