ராமர் கோயிலும் பிரபலமான நம்பிக்கையும்: ஆரம்பகால ஐரோப்பிய பயணிகள் அயோத்தி குறித்து எழுதியது என்ன?

2019 ஆம் ஆண்டு அயோத்தி வழக்கு தீர்ப்பில் உச்ச நீதிமன்றத்தால் மேற்கோள் காட்டப்பட்ட ஐரோப்பிய பயணிகளின் ஆரம்ப காலப் பதிவுகள் மற்றும் பா.ஜ.க-வின் முன்னாள் ராஜ்யசபா எம்.பி பல்பீர் பஞ்ச் சமீபத்தில் வெளியிட்ட அயோத்தி குறித்த புத்தகத்தில் இந்துக் கடவுளான ராமருக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட கோட்டை அல்லது கோயில் ஒரு காலத்தில் இருந்ததாக கோயில் நகரத்தில் பிரபலமான நம்பிக்கைகளைப் பதிவு செய்துள்ளது.

ஆங்கிலத்தில் படிக்க: Ram Temple and popular belief: What early European travellers wrote about Ayodhya

இதில் சுவாரஸ்யமாக, குறைந்த பட்சம் 2 ஆரம்பகாலப் பயணிகள் மற்றும் இந்த விஷயத்தில் மற்ற புத்தகங்களில் இருந்து பஞ்ச் அவர்களால் கூறப்பட்ட சான்றுகள், பெரும்பாலான நாட்டுப்புறக் கதைகளால் கூறப்பட்ட இடிப்புக்கு பாபரை விட ஔரங்கசீப் தான் காரணம் என்று கூறுகின்றன. இருப்பினும், சிலர், பாபர் மீது குற்றம் சாட்டினார்கள் என்று பயணிகளின் பதிவுகள் கூறுகின்றன, பெரும்பாலும் மிர் பாக்கியின் கல்வெட்டு காரணமாக குற்றம் சாட்டுகின்றனர்.

வில்லியம் ஃபின்ச் (1608-1611)

ஜஹாங்கீர் ஆட்சியின் போது இந்தியாவிற்கு வருகை தந்த வில்லியம் ஃபின்ச் என்ற ஐரோப்பிய பயணியின் முதல் பதிவு,  “அரண்மனைகள் மற்றும் கோவில்களின் இடிபாடுகள்” பற்றி பேசுகையில், ஔரங்கசீப் இறந்த பல தசாப்தங்களுக்குப் பிறகு எழுதப்பட்ட மற்றொரு பதிவு ஆறாவது முகலாய பேரரசர் ராமரின் நினைவு எச்சங்களை அழித்ததாகக் குற்றம் சாட்டுகிறது. 

வில்லியம் ஃபின்ச் ஆகஸ்ட் 1608-ல் இந்தியாவிற்கு வந்து, சூரத்தில் தரையிறங்கி, தனது அயோத்தி வருகையைப் பற்றி எழுதியுள்ளார். வில்லியம் ஃபோஸ்டரின் இந்தியாவில் ஆரம்பகால பயணங்கள் என்ற புத்தகத்திலிருந்து இந்த பதிவு எடுக்கப்பட்டது. ஜஹாங்கீர் முகலாயப் பேரரசை ஆண்டபோது 1608 மற்றும் 1611-க்கு இடையில் வில்லியம் ஃபின்ச் அயோத்திக்கு வந்தார். அயோத்தியை  ‘பண்டைய குறிப்புகளின் நகரம்’ என்று அழைக்கும் வில்லியம் ஃபின்ச் கூறுகிறார்,  “இங்கு ராணிசந்தின் கோட்டை மற்றும் வீடுகளின் இடிபாடுகள் உள்ளன, இது உலகத்தின் தமாஷாவைப் பார்க்க அவர் மனித உருவெடுத்தார் என பெரிய கடவுளுக்காக இந்தியர்கள் ஒப்புக்கொள்கிறார்கள். இந்த இடிபாடுகளில் சில பிராமணர்கள் தங்கியிருக்கிறார்கள், அவர்கள் அந்த வழியாக ஓடும் நதியில் தங்களை சுத்தம் செய்துகொள்கிறார்கள் போன்ற அனைத்து இந்தியர்களின் பெயர்களையும் பதிவு செய்கிறார்கள்; இந்த வழக்கம் நான்கு இலட்சம் ஆண்டுகளாக (உலகம் உருவாவதற்கு முந்நூறு தொண்ணூற்று நாலாயிரத்து ஐந்நூறு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு) தொடர்ந்தது என்று அவர்கள் கூறுகிறார்கள். ஆற்றின் அடுத்த பக்கத்தில் இரண்டு மைல் தொலைவில் ஒரு குறுகிய நுழைவாயிலுடன் அவரது குகை உள்ளது. ஆனால், மிகவும் விசாலமான மற்றும் பல திருப்பங்களுடன் ஒரு மனிதன் நன்றாக கவனிக்கவில்லை என்றால், அங்கே தன்னை இழக்க நேரிடும்; அங்கு அவரது சாம்பல் புதைக்கப்பட்டதாக கருதப்படுகிறது. இந்தியாவின் அனைத்துப் பகுதிகளிலிருந்தும் பலரும் வருகின்றனர்.  அவர்கள் நினைவுகூருவதற்காக சில அரிசி தானியங்களை துப்பாக்கிப் பொடி போன்ற கறுப்பு நிறத்தில் எடுத்துச் செல்கிறார்கள்.

உச்ச நீதிமன்றத் தீர்ப்பின் வரிகள் மேலும் கூறுகிறது,  “ராணிசந்தின் கோட்டை மற்றும் வீடுகளின் வெளிப்பாடு இடிபாடுகள், ராமாயணத்தின் நாயகன் ராமச்சந்திரர்” என்று ஒரு அடிக்குறிப்புடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளது.

ஜோன்ஸ் டி லேட் (1631)

1620களில் டச்சு கிழக்கிந்திய கம்பெனியின் இயக்குநரான ஜோன்ஸ் டி லேட்டின் 1631 குறைப்பையும் பஞ்ச் மேற்கோள் காட்டுகிறார். அந்தக் குறிப்பில் ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பில், “இந்த நகரத்திலிருந்து (அயோத்தி) வெகு தொலைவில் இந்தியர்கள் மிக உயர்ந்த கடவுளாகக் கருதும் ராமசந்தின் கோட்டை மற்றும் அரண்மனையின் இடிபாடுகளைக் காணலாம்; உலகத்தின் பெரிய தமாஷாவைப் பார்ப்பதற்காக அவர் மனித உருவெடுத்தார் என்று அவர்கள் கூறுகிறார்கள்.

ஜோசப் டைஃபென்தாலர் (1740)

1740-ம் ஆண்டில், ஔரங்கசீப் இறந்த மூன்று தசாப்தங்களுக்கும் மேல் ஆன பிறகு, பிற்கால முகலாயர்களின் ஆட்சியின் போது, இயேசு சபை மிஷனரி ஜோசப் டைஃபென்தாலர் இந்தியாவிற்கு வந்தார். அவர் நான்கு தசாப்தங்களாக தனது பயணங்களை லத்தீன் மொழியில் எழுதினார். ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பு அவர் அயோத்தி வருகையைக் குறிக்கிறது. “படித்த இந்துக்களால் அட்ஜுடியா என்று அழைக்கப்படும் அவாத் மிகவும் பழமையான நகரமாகும். இன்று இந்த நகரம் அரிதாக மக்கள்தொகை கொண்டதாக இல்லை, ஏனெனில் ஃபெசாபாத் (பைசாபாத்) அடித்தளம் - ஆளுநர் தனது இல்லத்தை நிறுவிய ஒரு புதிய நகரம் - மற்றும் அதில் ஏராளமான (குடிமக்கள்) குடியேறினர். தென்கரையில் ராமர் நினைவாக பிரபுக்களால் கட்டப்பட்ட பல்வேறு கட்டிடங்கள் காணப்படுகின்றன. மிகவும் குறிப்பிடத்தக்கது சொர்கதாவோரி (ஸ்வர்க் த்வார்) என்று அழைக்கப்படுகிறது. அதாவது பரலோக கோயில். ஏனென்றால், அந்த நகரத்தில் வசிப்பவர்கள் அனைவரையும் ராமர் அங்கிருந்து சொர்க்கத்திற்கு அழைத்துச் சென்றார் என்று அவர்கள் கூறுகிறார்கள்: இது இறைவனின் ஏறுதலுடன் சில ஒற்றுமைகளைக் கொண்டுள்ளது.” என்று குறிப்பிட்டுள்ளார்.

விக்ரமட்ஜித் மன்னர் இந்த நகரம் மீண்டும் குடியமர்த்தப்பட்டதாக டைஃபென்தாலர் எழுதுகிறார், மேலும்  “இந்த இடத்தில் ஆற்றின் உயரமான கரையில் ஒரு கோயில் கட்டப்பட்டது. ஆனால், ஔரங்கசீப், (தீர்க்கதரிசி) முஹம்மதுவின் மதத்தை எப்போதும் பிரச்சாரம் செய்வதிலும், உன்னத மக்களை வெறுக்க வேண்டும் என்பதாலும், இந்து மத மூடநம்பிக்கையின் நினைவைக் கூட அழிக்கும் நோக்கில் அதை இடித்து மசூதியைக் கட்டினார். ஆனால், சீதா ரசோய் என்று அழைக்கப்படும் இடம் குறிப்பாக பிரபலமானது, அதாவது ராமரின் மனைவி சீதாவின் மேஜை. பேரரசர் ஔரங்கசீப் ராம்கோட் கோட்டையை இடித்து, அதே இடத்தில் மூன்று குவிமாடங்களுடன் ஒரு முஸ்லீம் கோவிலைக் கட்டினார். மற்றவர்கள் இது பாபர் (பாபர்) என்பவரால் கட்டப்பட்டது என்று கூறுகிறார்கள்.”

ராம் பிறந்த தொட்டில் இருப்பதைப் பற்றிய பரவலான நம்பிக்கையை இயேசு சபை மிஷனரி ஜோசப் டைஃபென் தாலர் குறிப்பிடுகிறார். மேலும், மக்கள் தங்கள் மூடநம்பிக்கைகளை பின்பற்றுவதற்கான உரிமையை மறுப்பதற்காக ஔரங்கசீப் அல்லது பாபர் அதை தரைமட்டமாக்கினார்கள் என்றும் கூறுகிறார். அவர் மேலும் கூறுகிறார், “இருப்பினும், ஏதோ ஒரு இடத்தில் இன்னும் சில மூடநம்பிக்கை வழிபாட்டு முறை உள்ளது. உதாரணமாக, ராமரின் பூர்வீக வீடு இருந்த இடத்தில், அவர்கள் மூன்று முறை சுற்றி வந்து தரையில் விழுந்து வணங்குகிறார்கள்.”

ராபர்ட் மாண்ட்கோமெரி மார்ட்டின் (19-ம் நூற்றாண்டு)

1801-ல் டப்ளினில் பிறந்த ராபர்ட் மாண்ட்கோமெரி மார்ட்டின் ஒரு அரசு ஊழியர், இவர் 19-ம் நூற்றாண்டில் கிழக்கு இந்தியாவைப் பற்றி மூன்று தொகுதிகள் கொண்ட புத்தகத்தை எழுதினார். இவரும் அயோத்தியைப் பற்றி விவரிக்கிறார், அயோத்தி மக்கள் ஒருமுறை வெறிச்சோடி இருந்த தங்கள் நகரம் விக்ரமாதித்தியனால் மீண்டும் குடியமர்த்தப்பட்டது என்று நம்பினர். ஆனால், மார்ட்டின் இந்த நம்பிக்கையின் வரலாற்றுத்தன்மையை சந்தேகிக்கிறார். ஒரு காலத்தில் இருந்ததாகக் கூறப்படும் இந்துக் கோயில்களின் தடயங்கள் எதுவும் கிடைக்கவில்லை என்று அவர் கூறுகிறார், “இந்த அழிவுக்கு பொதுவாக இந்துக்கள் ஔரங்கசீப்பின் ஆவேசமான வைராக்கியம் காரணமாகக் கூறுகின்றனர், மேலும் அவர் காசி மற்றும் மதுராவில் உள்ள கோயில்களைத் தூக்கி எறிந்ததாகக் கூறப்படுகிறது.”

பஞ்ச் அயோத்தியில் ராமர் கோயில் 1528 இல் பாபரின் தளபதி மிர் பாக்கியால் இடிக்கப்பட்டது என்ற நம்பிக்கையை நிராகரித்து ஓய்வுபெற்ற ஐ.பி.எஸ் அதிகாரி கிஷோர் குணால் புத்தகத்தை மேற்கோள் காட்டி 1660-ம் ஆண்டு அவுரங்கசீப்பின் வளர்ப்பு சகோதரர் ஃபெடாய் கானால் இடிக்கப்பட்டது எனக் கூறுகிறார். மீர் பாக்கி ஒரு வரலாற்று நபர் அல்ல என்று குணால் புத்தகம் கூறுகிறது. ஔரங்கசீப்பின் மதவெறி தவிர, ஔரங்கசீப் கோயிலை இடிக்க முடிவு செய்ததற்கு குணால் மற்றொரு காரணத்தைக் கூறுகிறார்:  “அவரது பீட் நோயர் தாரா ஷுகோ 1656-ல் புகழ்பெற்ற சமஸ்கிருதப் படைப்பான யோக-வசிஷ்ட ராமாயணத்தின் பாரசீக மொழிபெயர்ப்பிற்கு தர்ஜுமா-ஜோக வசிஷ்டா என்ற தலைப்பில் ஒரு சுவாரஸ்யமான முன்னுரையை எழுதியுள்ளார். ஷுகோ தனது கனவில் ராமரைக் கண்டதாகவும், அந்த படைப்பை மொழிபெயர்க்க வேண்டும் என்ற ஆழமான விருப்பத்தை தனக்கு ஏற்படுத்தியதாகவும் எழுதினார்.

“தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil“