உருது அந்நிய மொழியல்ல, இந்த நாட்டில் பிறந்தது; பெயர்ப் பலகையில் பயன்படுத்த உச்ச நீதிமன்றம் அனுமதி

மகாராஷ்டிராவின் அகோலா மாவட்டத்தில் உள்ள படூர் நகராட்சி மன்ற கட்டிடத்தின் பெயர்ப்பலகையில் உருது மொழியைப் பயன்படுத்துவதை எதிர்த்து முன்னாள் கவுன்சிலர் ஒருவர் மனுத் தாக்கல் செய்திருந்தார்.

"நமது தவறான கருத்துக்கள், ஒரு மொழிக்கு எதிரான நமது தவறான எண்ணங்கள் கூட, யதார்த்தத்திற்கு எதிராக சோதிக்கப்பட வேண்டும், நமது தேசத்தின் பெரிய பன்முகத்தன்மை, நமது பலம் ஒருபோதும் நமது பலவீனமாக இருக்க முடியாது. உருது மற்றும் அனைத்து மொழிகளுடனும் நட்பு கொள்வோம்" என்று உச்ச நீதிமன்றம் கூறியது. உருது மொழி இந்தியாவுக்கு அந்நியமானது என்பது தவறான கருத்து என்று கூறிய நீதிமன்றம், "உருது இந்த மண்ணில் பிறந்த ஒரு மொழி" என்றும் கூறியது.

நீதிபதி துலியா, உருது மற்றும் மொழிகள் குறித்த கருத்துக்களை விரிவாக விளக்கினார். "மொழி என்பது மதம் அல்ல. மொழி ஒரு சமூகத்திற்கு, ஒரு நாட்டிற்கு, ஒரு மக்களுக்குச் சொந்தமானது; ஒரு மதத்திற்கு அல்ல" என்று தீர்ப்பில் கூறப்பட்டுள்ளது. "மொழி என்பது பண்பாடு. ஒரு சமூகம் மற்றும் அதன் மக்களின் நாகரிக முன்னேற்றத்தை அளவிடுவதற்கான அளவுகோலாக மொழி உள்ளது. 

இந்த செய்தியை ஆங்கிலத்தில் படிக்க கிளிக் செய்யவும்

"மொழி கற்றலுக்கான கருவியாக மாறுவதற்கு முன்பு, அதன் ஆரம்ப மற்றும் முதன்மை நோக்கம் எப்போதும் தகவல்தொடர்பாகவே இருக்கும்" என்று நீதிபதி துலியா கூறினார். "உருது மொழியைப் பயன்படுத்துவதற்கான நோக்கம் இங்கே தகவல் தொடர்பு மட்டுமே. நகராட்சி மன்றம் செய்ய விரும்பியதெல்லாம் ஒரு பயனுள்ள தகவல்தொடர்பை ஏற்படுத்துவதுதான். மும்பை உயர் நீதிமன்றம் வலியுறுத்தியுள்ள ஒரு மொழியின் முதன்மை நோக்கம் இதுதான்" என்று உச்ச நீதிமன்றம் கூறியது.

"நமது பல மொழிகள் உட்பட பன்முகத்தன்மையை நாம் மதிக்க வேண்டும், இந்தியாவில் 100-க்கும் மேற்பட்ட முக்கிய மொழிகள் உள்ளன. கிளைமொழிகள் (அ) 'தாய்மொழிகள்' என்றழைக்கப்படும் பிற மொழிகளும் நூற்றுக்கணக்கில் உள்ளன. 2001 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின்படி, இந்தியாவில் மொத்தம் 122 முக்கிய மொழிகளும், 22 அதிகாரப்பூர்வ மொழிகளும் மொத்தம் 234 தாய்மொழிகளும் இருந்தன. உருது இந்தியாவில் அதிகம் பேசப்படும் 6-வது அதிகாரப்பூர்வ மொழியாகும். உண்மையில், இது நமது வடகிழக்கு மாநிலங்களைத் தவிர, அனைத்து மாநிலங்கள் மற்றும் யூனியன் பிரதேசங்களில் உள்ள மக்களில் ஒரு பகுதியினரால் பேசப்படுகிறது.

"2011 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பில், தாய்மொழிகளின் எண்ணிக்கை 270 ஆக உயர்ந்தது. இருப்பினும், 10,000 க்கும் மேற்பட்ட பேச்சாளர்களைக் கொண்ட தாய்மொழிகளை மட்டுமே கருத்தில் கொண்டு இந்த எண்ணிக்கையும் கணக்கிடப்பட்டது என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. எனவே, இந்தியாவில் தாய்மொழிகளின் உண்மையான எண்ணிக்கை ஆயிரக்கணக்கில் இருக்கும் என்று சொன்னால் தவறாகாது. இதுதான் இந்தியாவின் அபரிமிதமான மொழி பன்முகத்தன்மை.

"மராத்தி மற்றும் இந்தியைப் போலவே உருதுவும் இந்தோ-ஆரிய மொழி என்பதால் இந்தக் கருத்து தவறானது என்று நாங்கள் அஞ்சுகிறோம். இது இந்த மண்ணில் பிறந்த மொழி. தங்களுக்குள் கருத்துக்களைப் பரிமாறி கொள்ளவும், தொடர்பு கொள்ளவும் விரும்பிய பல்வேறு கலாச்சார சூழலைச் சேர்ந்த மக்களின் தேவை காரணமாக உருது வளர்ந்து செழித்தது. பல நூற்றாண்டுகளாக புகழ்பெற்ற கவிஞர்களின் விருப்ப மொழியாக மாறியது" என்று உச்சநீதிமன்றம் கூறியது.

சுதந்திரத்திற்கு முன்பே மொழி விவாதம் தொடங்கிவிட்டது என்று நீதிமன்றம் குறிப்பிட்டது. "இந்தி, உருது மற்றும் பஞ்சாபி போன்ற பல்வேறு இந்திய மொழிகளின் கலவையின் விளைவாக உருவாகும் மொழி, இந்த நாட்டின் பெரும்பான்மையான மக்கள் பேசும் 'இந்துஸ்தானி' என்று அழைக்கப்படும் மொழி என்று ஏராளமான இந்தியர்களால் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது" என்று அது கூறியது.

ஜவஹர்லால் நேரு "இந்துஸ்தானி நாடு முழுவதும் ஏராளமான மக்களால் பேசப்படுவதால், அது அகில இந்திய தகவல் தொடர்பு ஊடகமாக மாறும் என்று ஒப்புக் கொண்டார். அதேசமயம், மாகாண மொழிகளின் முக்கியத்துவத்தை அவர் அங்கீகரித்தார். இதனால், இந்துஸ்தானி கட்டாய 2வது மொழியாக என்ற கருத்தை அவர் முன்வைத்தார்" என்று நீதிமன்றம் கூறியது.

"சுதந்திரப் போராட்டத்தின் போது இந்துஸ்தானியை அதன் தேசிய மொழியாக ஏற்றுக்கொள்ள நாடு முன்னேறியது என்பது தெளிவாகத் தெரிகிறது", ஆனால் அது நடக்கவில்லை. 1947-ம் ஆண்டில் தேசத்தின் பிரிவினையும் பாகிஸ்தானால் உருது மொழியை அதன் தேசிய மொழியாக ஏற்றுக்கொண்டதும் இதற்குப் பின்னால் உள்ள முக்கிய காரணம் என்பது இப்போது தெளிவாகிறது. இறுதியில் பாதிக்கப்பட்டது இந்துஸ்தானிதான்" என்று அது கூறியது.

அரசியலமைப்பின் 343-வது பிரிவின் கீழ், இந்தி அதிகாரப்பூர்வ மொழியாக உள்ளது. அதே நேரத்தில் ஆங்கிலத்தை 15 ஆண்டு காலத்திற்கு அலுவல் நோக்கங்களுக்காக பயன்படுத்த அனுமதிக்கப்படுகிறது என்று நீதிமன்றம் கூறியது. " இந்துஸ்தானியும் உருதுவும் அழிந்துவிட்டன என்று அர்த்தமல்ல. இது ஒருபோதும் அரசியலமைப்பை உருவாக்கியவர்களின் நோக்கம் அல்ல" என்று அது கூறியது.

"இன்றும், நாட்டின் சாதாரண மக்கள் பயன்படுத்தும் மொழி, ஒருவர் அறியாவிட்டாலும், உருது மொழியின் சொற்களால் நிரம்பியுள்ளது. உருது வார்த்தைகள் (அ) உருதுவிலிருந்து பெறப்பட்ட சொற்களைப் பயன்படுத்தாமல் இந்தியில் அன்றாட உரையாடலை நடத்த முடியாது என்று கூறுவது தவறாகாது. 'ஹிந்தி' என்ற வார்த்தையே பாரசீக வார்த்தையான 'ஹிந்தவி' என்பதிலிருந்து வந்தது. உருது மொழியில் சமஸ்கிருதம் உட்பட பிற இந்திய மொழிகளில் இருந்து கடன் வாங்கப்பட்ட பல சொற்கள் இருப்பதால் இந்த சொல் பரிமாற்றம் இரு வழிகளிலும் பாய்கிறது "என்றும் உச்சநீதிமன்றம் கூறியது.

"உருது சொற்கள் குற்றவியல் மற்றும் சிவில் சட்டத்தில் நீதிமன்ற பேச்சுவழக்கில் பெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகின்றன. அதாலத் முதல் ஹலாஃப்நாமா முதல் பேஷி வரை உருது மொழியின் தாக்கம் இந்திய அரசவைகளின் மொழியில் பரவலாக உள்ளது. அந்த விஷயத்தில், அரசியலமைப்பின் 348 வது பிரிவின்படி உச்ச நீதிமன்றம் மற்றும் உயர் நீதிமன்றங்களின் அதிகாரப்பூர்வ மொழி ஆங்கிலமாக இருந்தாலும், இன்று வரை இந்த நீதிமன்றத்தில் பல உருது சொற்கள் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. இவற்றில் வகாலத்னாமா, தஸ்தி போன்றவை அடங்கும்" என்றும்  கூறியது.

உருது மொழியை பல மாநிலங்கள் மற்றும் யூனியன் பிரதேசங்கள் 2வது அதிகாரப்பூர்வ மொழியாக ஏற்றுக்கொண்டுள்ளன என்று நீதிமன்றம் கூறியது. உருதுவை விமர்சிக்கும்போது, ஒரு வகையில் இந்தியையும் விமர்சிக்கிறோம், ஏனெனில் மொழியியலாளர்கள் மற்றும் இலக்கிய அறிஞர்களின் கூற்றுப்படி, உருது மற்றும் இந்தி 2 மொழிகள் அல்ல, ஆனால் ஒரு மொழி" என்று அது கூறியது.

"இந்தியும் உருதுவும் இரு தரப்பிலும் ஒரு தடையைச் சந்தித்தன, இந்தி மேலும் சமஸ்கிருதமயமாக்கப்பட்டது, உருது அதிக பாரசீக மொழியாக மாறியது. மதத்தின் அடிப்படையில் 2 மொழிகளையும் பிரித்ததில் காலனிய சக்திகள் பயன்படுத்திக் கொண்ட பிளவு. இந்தி இந்துக்களின் மொழியாகவும், உருது முஸ்லிம்களின் மொழியாகவும் இப்போது புரிந்து கொள்ளப்பட்டது, இது யதார்த்தத்திலிருந்து மிகவும் பரிதாபகரமான திசைதிருப்பல்; வேற்றுமையில் ஒற்றுமையிலிருந்து; மற்றும் உலகளாவிய சகோதரத்துவம் என்ற கருத்தாக்கம்," என்று அது கூறியது.

மும்பை உயர்நீதிமன்றத்தின் கருத்தை உறுதிப்படுத்திய உச்ச நீதிமன்ற அமர்வு, "இப்பகுதியில் உள்ள உள்ளூர் சமூகத்திற்கு சேவைகளை வழங்கவும், அவர்களின் உடனடி அன்றாட தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்யவும் ஒரு நகராட்சி மன்றம் உள்ளது. நகராட்சி மன்றத்தின் கீழ் வரும் பகுதிக்குள் வசிக்கும் மக்கள் (அ) ஒரு குழுவினர் உருது தெரிந்திருந்தால், குறைந்தபட்சம் நகராட்சி மன்றத்தின் பெயர்ப் பலகையில் உத்தியோகபூர்வ மொழியான மராத்திக்கு கூடுதலாக உருது பயன்படுத்தப்பட்டால் எந்த ஆட்சேபனையும் இருக்கக்கூடாது. மொழி என்பது கருத்துப் பரிமாற்றத்திற்கான ஒரு ஊடகமாகும், இது மாறுபட்ட கருத்துக்களையும் நம்பிக்கைகளையும் கொண்டவர்களை நெருக்கமாகக் கொண்டு வருகிறது. அது அவர்களின் பிளவுக்கு ஒரு காரணமாக இருக்கக் கூடாது என்றது.