உடற்பயிற்சி செய்தால் ரத்தப் புற்றுநோய் குறையுமா? ஆராய்ச்சி முடிவுகள் என்ன சொல்கிறது?

நாள்பட்ட லிம்போசைடிக் லுகேமியா (CLL) என்பது மேற்கத்திய நாடுகளில் பெரியவர்களுக்கு வரும் பொதுவான ரத்தப் புற்றுநோயாகும். இது பெரும்பாலும் 70 வயதிற்கு மேற்பட்டவர்களைப் பாதித்தாலும், தற்போது 60 வயதிற்குட்பட்டவர்களிடமும் அதிகரித்து வருகிறது.

CLL என்றால் என்ன?

நம் உடலில் நோய் எதிர்ப்பு சக்தியை உருவாக்கும் 'பி செல்கள்' (B cells) புற்றுநோயாக மாறும்போது CLL தொடங்குகிறது. இதனால் இந்த செல்கள் சரியாக இயங்க முடியாமல் போவதுடன், ஒட்டுமொத்த நோய் எதிர்ப்பு மண்டலமும் பலவீனமடைகிறது.

நோயின் தன்மையும் சவால்களும்:

பலருக்கு CLL மெதுவாக வளரும் நோய் என்பதால், உடனடியாக சிகிச்சை தேவைப்படாது. இவர்கள் தொடர்ந்து கண்காணிக்கப்படுவார்கள். ஆனால், சிலருக்கு நோய் தீவிரமாக இருந்தால், புற்றுநோய் செல்களை அழிக்க உடனடியாக சிகிச்சை தேவைப்படும். நோயின் நிலை எதுவாக இருந்தாலும், CLL நீண்டகால மற்றும் கணிக்க முடியாத நோயாகும். இதனால் நோய்த்தொற்று அபாயம், 2-ம் நிலை புற்றுநோய் மற்றும் சோர்வு போன்ற கடுமையான அறிகுறிகள் ஏற்படுகின்றன. இது பல ஆண்டுகள் வாழ்க்கைத் தரத்தைப் பாதிக்கலாம்.

இந்த செய்தியை ஆங்கிலத்தில் படிக்க

சிகிச்சை பெறாதவர்கள், "இப்போது சிகிச்சை தேவையில்லை, ஆனால் முழுமையாக ஆரோக்கியமாகவும் இல்லை" என்ற ஒரு மனநிலையில் இருப்பார்கள். சோர்வு, பதட்டம், தனிமை மற்றும் தொற்று குறித்த பயம் ஆகியவை இவர்களுக்குப் பொதுவானவை. சிகிச்சை பெறுபவர்களுக்கு, குமட்டல், ரத்தப்போக்கு, வயிற்றுப்போக்கு மற்றும் அதீத சோர்வு போன்ற பக்கவிளைவுகள் அன்றாட வாழ்க்கையை இன்னும் கடினமாக்கும்.

CLL நோய் எதிர்ப்பு சக்தியைப் பலவீனப்படுத்துவதால், நோயாளிகள் கிருமிகள் பரவும் இடங்களான கடைகள், குடும்பக் கூட்டங்கள் அல்லது உடற்பயிற்சி கூடங்கள் போன்றவற்றைத் தவிர்க்கத் தொடங்குகின்றனர். இது புரிந்துகொள்ளக்கூடியதாக இருந்தாலும், தனிமையும் செயலற்ற தன்மையும் உடல் ஆரோக்கியத்தைக் குறைத்து, மன உறுதியைப் பாதித்து, நோய் அல்லது மன அழுத்தத்திலிருந்து மீள்வதைக் கடினமாக்கும்.

உடற்பயிற்சியின் முக்கிய பங்கு:

உடற்பயிற்சி அனைவருக்கும் நல்லது. ஆனால், CLL உடன் வாழ்பவர்களுக்கு இது பெரிய மாற்றத்தை ஏற்படுத்தும். உடல் உழைப்பு குறைவான அறிகுறிகளுடனும், சிறந்த வாழ்க்கைத் தரத்துடனும் தொடர்புடையது. CLL நோயாளிகளில் மிகவும் பொதுவான மற்றும் சோர்வை ஏற்படுத்தும் அறிகுறி, சுறுசுறுப்பாக இருந்தவர்களிடம் கணிசமாகக் குறைவாக இருந்தது. பலர் வலி குறைவதாகவும், உடல் ரீதியாக நன்றாக உணர்வதாகவும் தெரிவித்தனர்.

புற்றுநோய் தொடர்பான சோர்வு என்பது சாதாரண களைப்பல்ல. இது ஓய்வுக்குப் பிறகும் நீங்காத ஒரு ஆழ்ந்த சோர்வாகும். இதன் சரியான உயிரியல் காரணங்கள் முழுமையாகப் புரிந்துகொள்ளப்படவில்லை என்றாலும், வழக்கமான உடல் இயக்கம் நிச்சயம் உதவுகிறது என்பது தெளிவு. நல்ல செய்தி என்னவென்றால், மிதமான உடற்பயிற்சி கூட பெரிய மாற்றத்தை ஏற்படுத்தும். நடைபயிற்சி, யோகா, நீச்சல் போன்ற குறைந்த தீவிரம் கொண்ட செயல்பாடுகள் பாதுகாப்பானவை மற்றும் குறிப்பிடத்தக்க ஆரோக்கிய நன்மைகளைக் கொண்டுள்ளன. உண்மையில், வெறும் 12 வார வழக்கமான உடற்பயிற்சி சோர்வைக் குறைத்து, அன்றாட வாழ்க்கையை மேம்படுத்துவதாக ஆய்வுகள் காட்டுகின்றன. இதய நோய், நீரிழிவு அல்லது எலும்பு தொடர்பான பிரச்சனைகள் உள்ளவர்கள் புதிய உடற்பயிற்சியைத் தொடங்கும் முன் மருத்துவர் அல்லது பிசியோதெரபிஸ்ட்டை அணுகுவது அவசியம்.

பரிந்துரைக்கப்பட்ட உடற்பயிற்சி அளவுகள்:

வாரத்திற்கு 150-300 நிமிடங்கள் மிதமான செயல்பாடுகள் (வேகமான நடைபயிற்சி அல்லது சைக்கிள் ஓட்டுதல்) அல்லது 75-150 நிமிடங்கள் தீவிர செயல்பாடுகள் (ஜாகிங் அல்லது நீச்சல்), அத்துடன் வாரத்திற்கு 2 முறை தசையை வலுப்படுத்தும் பயிற்சிகளை மேற்கொள்ளலாம். மெதுவாகத் தொடங்கி படிப்படியாக அதிகரிக்க வேண்டும்.

CLL நோயாளிகளுக்கு நோய் எதிர்ப்பு சக்தி குறைவாக இருப்பதால், உடற்பயிற்சி செய்யும்போது தொற்று அபாயத்தைக் குறைப்பது முக்கியம். இதற்காக வெளியில் உடற்பயிற்சி செய்வது, கூட்டங்களைத் தவிர்ப்பது, முகமூடி அணிவது அல்லது உடற்பயிற்சி கூடத்தில் கூட்டம் குறைவாக இருக்கும் நேரங்களைத் தேர்ந்தெடுப்பது போன்ற முன்னெச்சரிக்கை நடவடிக்கைகளை எடுக்கலாம். இந்த நடவடிக்கைகளுடன், உடற்பயிற்சி நன்மைகள் அபாயங்களை விட அதிகம்.

சுறுசுறுப்பாக இருப்பதன் நன்மைகள்:

சிகிச்சை பெறாத CLL நோயாளிகள் 12 வார உடற்பயிற்சிக்குப் பிறகு, கட்டி செல் எண்ணிக்கையில் சிறிய அதிகரிப்பையே கண்டனர். அவர்களின் நோய் எதிர்ப்பு மண்டலமும் அசாதாரண செல்களுக்கு எதிராக வலுவாகச் செயல்பட்டது. இந்த ஆராய்ச்சி ஆரம்ப கட்டத்தில் இருந்தாலும், உடற்பயிற்சி நோய் முன்னேற்றத்தை விரைவுபடுத்துவதில்லை, மாறாக அதைக் குறைக்கக் கூட உதவலாம் என்பது ஊக்கமளிக்கிறது. குறிப்பாக, அதிக அறிகுறிகளுடன் அல்லது மோசமான உடல்நிலையுடன் இருந்தவர்கள், உடற்பயிற்சியால் மிகப்பெரிய முன்னேற்றத்தைப் பெற்றனர். வயதானவர்கள் கூட, மிதமான உடற்பயிற்சியால் நன்மை அடைந்தனர்.

சிகிச்சை பெற்று வருபவர்கள் பொதுவாக குறைவாக சுறுசுறுப்பாக இருந்தாலும், அவர்களின் அறிகுறிகளின் அளவு சிகிச்சை பெறாதவர்களைப் போலவே இருந்தது. இது, சிகிச்சை பெறுபவர்களுக்கு உடல் உழைப்பு மிகவும் முக்கியமான நன்மைகளை அளிக்கக்கூடும் என்பதைக் காட்டுகிறது. மார்பக அல்லது குடல் புற்றுநோய் போன்ற திடமான கட்டிகளைக் கொண்டவர்களுக்கு உடற்பயிற்சி ஏற்கெனவே சிகிச்சையின் ஒரு முக்கிய பகுதியாக உள்ளது.

CLL-ல் உள்ள வித்தியாசம் என்னவென்றால், பலர் பல ஆண்டுகளாக சிகிச்சை பெறுவதில்லை. ஆனாலும் அறிகுறிகளையும் குறைந்த வாழ்க்கை தரத்தையும் அனுபவிக்கிறார்கள். எங்கள் ஆய்வு, இந்த குழுவினருக்கும் உடல் உழைப்பு மிகவும் முக்கியமானது என்பதைக் காட்டுகிறது. ஒருவர் தொடர்ந்து கண்காணிக்கப்பட்டாலும் அல்லது சிகிச்சை பெற்றாலும், சுறுசுறுப்பாக இருப்பது அறிகுறிகளைக் குறைக்க, ஆற்றலை அதிகரிக்க மற்றும் அன்றாட வாழ்க்கையை மேம்படுத்த உதவும். சிறிய முயற்சிகள் கூட பெரிய மாற்றத்தை ஏற்படுத்தும் என்பதை இது நினைவூட்டுகிறது. CLL உடன் நன்றாக வாழ்வது என்பது சிகிச்சைக்காக காத்திருப்பது மட்டுமல்ல. இது பலம், இயக்கம் மற்றும் தன்னம்பிக்கையை மீட்டெடுப்பது, ஒவ்வொரு அசைவின் மூலமும்.