தங்களைத் தாங்களே சீர் செய்ய முடியாமல் திணறும் பூனைகள், சின்ன நடைக்குப் பிறகு இளைத்து மூச்சு வாங்கும் நாய்கள் வரை, செல்லப் பிராணிகளின் உடல் பருமன் பெரும் கவலையாக மாறியுள்ளது.
ராயல் கேனின் (Royal Canin) ஆய்வுகளின்படி, உலகளவில் சுமார் 40% வயது வந்த பூனைகளும் நாய்களும் அதிக எடை கொண்டவையாகவோ அல்லது உடல் பருமன் கொண்டவையாகவோ வகைப்படுத்தப்பட்டுள்ளன. ப்யூரினா இன்ஸ்டிட்யூட் (Purina Institute) தனது அறிக்கையில், உலகளவில், செல்லப் பிராணிகளில் 63% பூனைகளும், 59.3% நாய்களும் அதிக எடை கொண்டவையாக அல்லது உடல் பருமன் கொண்டவையாக இருப்பதாக ஆய்வுகள் மதிப்பிடுகின்றன" என்று மேலும் தெரிவிக்கிறது. இது மூட்டு வலி, நீரிழிவு, இதய நோய் மற்றும் ஆயுட்காலம் குறைதல் போன்ற தீவிர உடல்நலப் பிரச்னைகளுக்கு வழிவகுக்கும். ஒரு குண்டான செல்லப் பிராணியை 'அழகானது' அல்லது 'நன்கு உணவளிக்கப்பட்டது' என்று எளிதாகக் கருதிடலாம், ஆனால் நிபுணர்கள் இந்த போக்கு பெரும்பாலும் மனிதர்களின் நடத்தையின் விளைவே என்று எச்சரிக்கின்றனர்.
செல்லப் பிராணிகளின் உடல் பருமனுக்கு உரிமையாளர்கள் செய்யும் தவறுகள் என்ன?
ஆர்.டி. செல்லப் பிராணிகள் மருத்துவமனை, அம்பேத்கர் நகரின் மூத்த கால்நடை மருத்துவர் தீப்ராஜ், indianexpress.com இணையதளத்திடம் கூறுகையில், "மிகவும் பொதுவான தவறுகளில் ஒன்று, உணவை பாசத்துடன் சமன்படுத்துவது. பல செல்லப் பிராணிப் பெற்றோர்கள் கூடுதல் தின்பண்டங்கள் அல்லது மனித உணவுகளை வழங்குவதன் மூலம் அன்பைக் காட்டுகிறார்கள். ஆனால், சிறிய indulgences கூட விலங்குகளில் அதிகப்படியான கலோரிகளுக்கு வழிவகுக்கும் என்பதை அவர்கள் உணருவதில்லை. மற்றொரு பிரச்னை சரியான அளவு உணவை மதிப்பிடத் தவறுவது. உரிமையாளர்கள் பெரும்பாலும் கால்நடை மருத்துவரிடமிருந்து பெறப்பட்ட ஆலோசனைகளை விட, தோராயமான அளவீடுகள் அல்லது பழைய உணவு வழிகாட்டுதல்களை நம்பியிருக்கிறார்கள்" என்று குறிப்பிடுகிறார்.
இந்த செய்தியை ஆங்கிலத்தில் படிக்க
உடற்பயிற்சியின்மை மற்றொரு காரணி. குறிப்பாக நகர்ப்புற வீடுகளில், செல்லப் பிராணிகளுக்கு போதுமான கட்டமைக்கப்பட்ட விளையாட்டு அல்லது நடைப்பயிற்சி கிடைக்காமல் போகலாம். மேலும் அவற்றின் ஆற்றல் செலவு, அவற்றின் உணவுக் கணக்கில் இருப்பதை விட கணிசமாக குறைவாக இருக்கும். எடை அதிகரிப்பு மெதுவாக வரலாம், மேலும் உரிமையாளர்கள் தங்கள் செல்லப் பிராணிகளை தினமும் பார்ப்பதால், பிரச்னை தீவிரமடையும் வரை மாற்றங்களை அவர்கள் அடையாளம் காணாமல் போகலாம் என்று எச்சரிக்கிறார்.
செல்லப் பிராணிகள் எடை அதிகரிப்பு:
உணவுகளும் தின்பண்டங்களும் செல்லப் பிராணிகளின் எடை அதிகரிப்பதில் கணிசமான பங்கை வகிக்கின்றன. குறிப்பாக உணவு வழிமுறைகள் சரியாகப் புரிந்துகொள்ளப்படாவிட்டால். "இந்தத் தயாரிப்புகளில் பல தங்களை 'ஆரோக்கியமானவை' அல்லது 'ஊட்டச்சத்து நிறைந்தவை' என்று சந்தைப்படுத்துகின்றன. ஆனால் பரிந்துரைக்கப்படும் அளவுகள் சிறந்த நிலைமைகளின் அடிப்படையிலானவை. செல்லப் பிராணியின் வயது, செயல்பாட்டு நிலை அல்லது இனம் ஆகியவற்றைக் கருத்தில் கொள்ளவில்லை," என்கிறார் டாக்டர் பிரஜாபதி.
அதிகப்படியான கலோரிகளுக்கான மற்றொரு புறக்கணிக்கப்பட்ட ஆதாரம் தின்பண்டங்கள் என்று அவர் கூறுகிறார். சில தின்பண்டங்கள், சிறிய அளவுகளில் கூட, ஒரு செல்லப் பிராணியின் தினசரி கலோரி தேவைகளில் 15-20% வரை சேர்க்கலாம். மேலும் அவை சப்ளிமெண்ட்ஸ் அல்லது வெகுமதிகளாக சந்தைப்படுத்தப்படுவதால், அவை பெரும்பாலும் தினசரி உணவு திட்டமிடலில் காரணியாக சேர்க்கப்படுவதில்லை.
குழப்பத்தை தவிர்க்க, செல்லப் பிராணிப் பெற்றோர்கள் ஒரு கால்நடை மருத்துவருடன் இணைந்து சரியான அளவு உணவைத் தீர்மானிக்கவும், லேபிள் உரிமைகோரல்களை விமர்சன ரீதியாகப் புரிந்துகொள்ளவும் சிறந்தது என்று டாக்டர் பிரஜாபதி அறிவுறுத்துகிறார். பிராண்டுகளுக்கு இடையில் கலோரி அடர்த்தி மற்றும் பொருட்களின் தரம் பரவலாக வேறுபடுகின்றன, மேலும் ஒரு விலங்குக்கு வேலை செய்வது மற்றொரு விலங்குக்கு பொருத்தமானதாக இருக்காது.
பல சந்தர்ப்பங்களில், செல்லப் பிராணிகளின் உடல் பருமனை சீரான உணவு மாற்றங்கள், அதிகரித்த உடல் செயல்பாடு, தொடர்ச்சியான கண்காணிப்பு மூலம் மாற்றியமைக்க முடியும். இருப்பினும், இதற்கு ஒரு அர்ப்பணிப்புடன் கூடிய மற்றும் படிப்படியான அணுகுமுறை தேவை. திடீர் உணவுக்கட்டுப்பாடுகள் அல்லது திடீர் உடற்பயிற்சி முறைகள் வயதான செல்லப் பிராணிகளுக்கு தீங்கு விளைவிக்கும்.
அப்படியிருந்தும், மருத்துவ சிகிச்சை தேவைப்படும் சூழ்நிலைகளும் உள்ளன என்று டாக்டர் பிரஜாபதி விளக்குகிறார், "ஹைப்போதைராய்டிசம் அல்லது குஷிங் நோய் போன்ற ஹார்மோன் கோளாறுகள் எடை அதிகரிப்பிற்கு பங்களிக்கும் மற்றும் சிகிச்சை இல்லாமல் எடை குறைப்பை கடினமாக்கும். இத்தகைய சந்தர்ப்பங்களில், மருந்துகள், சிகிச்சை உணவு மற்றும் வழக்கமான கால்நடை பரிசோதனைகள் எடை மேலாண்மை திட்டத்தின் அத்தியாவசிய கூறுகளாக மாறும்."
குறுகிய கால முடிவுகளில் கவனம் செலுத்துவதை விட, செல்லப் பிராணியின் நீண்ட கால ஆரோக்கியத்தை ஆதரிக்கும் ஒரு நிலையான வழக்கத்தை உருவாக்குவதே இதன் நோக்கம்.