வரலாற்று பொக்கிஷம்! சிவகங்கை முத்துப்பட்டியில் 220 ஆண்டு பழமையான கல்வெட்டு கண்டெடுப்பு

சிவகங்கைக்கு அருகில் அமைந்துள்ள முத்துப்பட்டி கிராமம், சமீபத்தில் ஒரு அரிய வரலாற்றுச் செய்தியை உலகுக்கு வெளிப்படுத்தியுள்ளது. இந்த கிராமத்தைச் சேர்ந்த நண்பர்கள் நற்பணி மன்றத்தினர் கொடுத்த தகவலின் அடிப்படையில், சிவகங்கை தொல்நடைக்குழு நிறுவனர் புலவர் கா.காளிராசா மற்றும் செயலர் இரா.நரசிம்மன் ஆகியோர் கள ஆய்வு மேற்கொண்டு, அங்கே 220 ஆண்டுகள் பழமையான இரண்டு கல்வெட்டுகளைக் கண்டறிந்துள்ளனர். இந்த ஆய்வின் மூலம், அப்பகுதியின் வரலாறு குறித்த பல சுவாரஸ்யமான தகவல்கள் தெரிய வந்துள்ளன.

தெப்பக்குளத்தில் உள்ள கல்வெட்டு:

முத்துப்பட்டியில் உள்ள பெரிய தெப்பக்குளத்தின் கிழக்கு மதகுப் பகுதியில் இந்தக் கல்வெட்டு கண்டறியப்பட்டுள்ளது. இது செம்பூரான் கற்களால் கட்டப்பட்ட அழகிய தெப்பக்குளம், விவசாயத் தேவைகளுக்கும் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது என்பதை உறுதிப்படுத்துகிறது.

கல்வெட்டில் ஐந்து வரிகளில் உள்ள தகவலின்படி, சாலிவாகன சகாப்தம் 1805, அதாவது கி.பி. 1883 ஆம் ஆண்டு, குரோதன வருடம் ஐப்பசி மாதம் 12ஆம் தேதி, முத்து விஜய ரகுநாத கௌரிவல்லப பெரிய உடையாத்தேவர் இந்த தெப்பக்குளத்திற்கு வரத்துக் கால்வாய் அமைத்து, கற்பாதை ஏற்படுத்திய அறப்பணியைப் பதிவு செய்துள்ளது.

படமாத்தூர் கோவிலில் இன்னொரு கல்வெட்டு:

இதேபோன்று, படமாத்தூரை அடுத்த சித்தாலங்குடியில் உள்ள மகாராஜா கோவிலில் மற்றொரு கல்வெட்டும் உள்ளது. இது சிவகங்கையின் முதல் ஜமீன் கௌரி வல்லப மகாராஜாவிற்காக கட்டப்பட்டது. இக்கோவிலில் வேங்கைப்புலி வேட்டைக்குச் சென்ற இரண்டாம் போதகுரு ராஜா பிரான் மலையில் புலி வேட்டையாடியதற்காக படமாத்தூர் கோவிலுக்கு சுற்றுச்சுவர் கட்டியுள்ளார். மேலும், அந்த மன்னர் முத்துப்பட்டியில் உள்ள மகாராஜா கோவிலுக்கும் திருப்பணி செய்துள்ள தகவலை இக்கல்வெட்டு தெரிவிக்கிறது.

கல்வெட்டின் செய்தி:

1861 துன்மகி ஆண்டு, பிரான் மலையில் வேங்கைப்புலி வேட்டையாடியதற்கான பிரார்த்தனையாக மகாராஜா போதகுரு இந்தத் திருப்பணியை மேற்கொண்டார் என இக்கல்வெட்டு கூறுகிறது.

முத்துப்பட்டி கிராமத்தின் சிறப்பு:

முத்துப்பட்டி என்ற பெயரானது, மன்னரின் பெயரான முத்து விஜய ரகுநாத என்பதில் இருந்து வந்திருக்கலாம் எனக் கருதப்படுகிறது. இந்த ஊர், கௌரி வல்லப மகாராஜாவால் அனைத்து மத மற்றும் இன மக்களைக் கொண்டு புதிதாக உருவாக்கப்பட்டதாக நம்பப்படுகிறது. இப்பகுதியின் பழைய பெயர் அய்யனார் புரம் என்பதாகும். இன்றும் மக்கள் மன்னரைத் தங்களது இஷ்ட தெய்வமாகவும், காவல் தெய்வமாகவும் வணங்கி வருகின்றனர். மேலும், தங்கள் குழந்தைகளுக்கு கௌரி என்ற பெயரைச் சூட்டி, மன்னருக்கும் மக்களுக்கும் இடையிலான நெருக்கத்தை வெளிப்படுத்தி வருகின்றனர்.