நோபல் பரிசு பெற்ற ரவீந்திரநாத் தாகூர் - பாப் திலான் இடையே இத்தனை ஒற்றுமைகளா? வியக்க வைக்கும் கொல்கத்தா தொடர்பு

இந்தியர்களாகிய நம்மில் கிட்டத்தட்ட அனைவருக்கும் உள்ள ஒரு சுவாரஸ்யமான பழக்கம் உள்ளது. வெற்றிபெறும் எல்லாவற்றுக்கும் நமது நாட்டுக்கும் இடையே ஒருவித தொடர்பைக் கண்டறியும் ஆர்வம் நமக்கு உண்டு. 70-கள் அல்லது 80-களில் ராக் இசையைக் கேட்டு வளர்ந்த ஒவ்வொரு இந்தியரின் மனதிலும் இரண்டு தகவல்கள் ஆழமாகப் பதிந்திருக்கும் என்பதில் எந்தச் சந்தேகமும் இல்லை. 

ஆங்கிலத்தில் படிக்க:

முதலாவது, குயின் குழுவின் முன்னணிப் பாடகர் ஃப்ரெடி மெர்குரி மகாராஷ்டிராவின் பஞ்சகனியில் பள்ளிக்குச் சென்றது, மற்றொன்று தி பீட்டில்ஸ் குழுவின் ரிஷிகேஷ் பயணம். வெளி உலகத்துடன் நாம் நம்மை இணைத்துக்கொள்ளும் விதம், ஒரு கலைஞரையோ அல்லது ஒரு கருத்தையோ நாம் பார்த்து, அதை நம்மில் ஒரு பகுதியாக ஆக்கிக்கொள்வது, ஒரு வகையில் மிகவும் பிரியமானது. இந்தக் குணம் தான் என்னை மற்றொரு ஆழமான உறவுக்கு இட்டுச் செல்கிறது. உறுதிப்படுத்தப்படாத பல கதைகள் இருந்தாலும், அதன் ஒட்டுமொத்தப் பின்புலம் உண்மையே. அதுதான் ராக் நட்சத்திரம் பாப் திலானுக்கும் கலையின் ஊற்றுக்கண்ணாக விளங்கும் கொல்கத்தா நகரத்துக்கும் இடையேயான ஆச்சரியமான, ஓரளவு ஊக்கமளிக்கும் உறவு.

1913-ம் ஆண்டில், கவிஞரும் பாடலாசிரியருமான ரவீந்திரநாத் தாகூர், கீதாஞ்சலிக்காக இலக்கியத்திற்கான நோபல் பரிசை வென்றார். நடுவர் குழுவின் கருத்துப்படி, தாகூர் "அவரது ஆழ்ந்த உணர்திறன் மிக்க, புத்தம் புதிய மற்றும் அழகான வசனங்களுக்காக, அதன் மூலம், மிகச் சிறந்த திறமையுடன், அவர் தனது கவிதைச் சிந்தனையை, அவரது சொந்த ஆங்கில வார்த்தைகளில் வெளிப்படுத்தி, மேற்கத்திய இலக்கியத்தின் ஒரு பகுதியாக ஆக்கியதற்காக" பரிசை வென்றார். தனது படைப்பில் பாடல்களையும் கவிதைகளையும் கொண்டிருந்த தாகூரைப் போலல்லாமல், திலான் தொழில்நுட்ப ரீதியாக ஒரு பாடலாசிரியர் மட்டுமே. ஆனால், அவரது வரிகள் அத்தகைய தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியதால், தாகூரின் புகழ்பெற்ற வெற்றிக்குப் பிறகு 103 ஆண்டுகள் கழித்து, திலானுக்கு அதே பிரிவில் அதே மதிப்புமிக்கப் பரிசு வழங்கப்பட்டது. இதன் மூலம் இலக்கியத்திற்கான நோபல் பரிசை வென்ற முதல் இரண்டு பாடலாசிரியர்கள் தாகூர் மற்றும் திலான் மட்டுமே ஆகின்றனர். அந்த உச்சியில் அவர்கள் மட்டுமே இருப்பது உறுதி.

ஆனால், வங்காளத்துடனும் அதன் அடையாளத்துடனும் திலானின் தொடர்பு அத்துடன் முடிவடையவில்லை. உண்மையில், 2019-ல் இரண்டு நபர்கள் திலானுக்கு ஒரு காட்சி அன்புக் கடிதத்தை உருவாக்கத் தொடங்கினர். அதில், கொல்கத்தாவின் கலைஞரின் மீதான அன்பைப் பற்றியும், பவுல் இசையின் வரலாற்றில் மிக முக்கியமான கலைஞர்களில் ஒருவருடன் அவர் எவ்வாறு இணைக்கப்பட்டிருந்தார் என்பதைப் பற்றியும் பேசினர்.

ஐடி ஆலோசகர் வினீத் அரோரா மற்றும் பாடகர்/ பாடலாசிரியர் ஜெயமின் ரஜனி இருவரும் திலானின் தீவிர ரசிகர்கள். வினீத் தன் வாழ்வில் மிகவும் தாமதமாகவே திலானின் ஆளுமையால் மயக்கப்பட்டதாக ஒப்புக்கொண்டார். 2019-ல், அவர்கள் இருவரும் இணைந்து  ‘நீ இல்லையென்றால்’ 'If Not For You' என்ற தலைப்பில், திலானின் 78 வது பிறந்த நாளைக் கொண்டாடும் ஒரு குறும்பட ஆவணப்படத்தை உருவாக்கினர். வினீத்தின் கருத்துப்படி, அவர் எப்படி திலானைக் கேட்க ஆரம்பித்தார் என்று அவருக்கு "நினைவில்லை". கார்ப்பரேட் உலகில் ஒரு இயந்திரத்தின் பற்சக்கரமாக அவர் உழைத்துக்கொண்டிருந்தபோது, முற்றிலும் அதிர்ஷ்டவசமாகவே இந்த நாடோடிப் பாடகரைக்  கண்டுபிடித்ததாக அவர் கூறினார். மறுபுறம், ஜெயமின் ஒரு தோல்வியடைந்த கூகுள் திட்டம் மற்றும் அவருக்கு எந்த அர்த்தமும் புரியாத ஒரு திலான் பாடல் காரணமாக அவரைக் கண்டுபிடித்தார்.

அந்த திட்டம் கூகுள் ரியல் டைம். நீங்கள் உங்கள் கேள்வியைத் தட்டச்சு செய்யும்போது உடனடி மற்றும் 'நிகழ்நேர' முடிவுகளை அது தரும். இதன் மூலம் ஜெயமின் ‘அனைத்தையும் திரும்பக் கொண்டுவருதல்’ 'Bringing It All Back' ஆல்பத்தில் இருந்து 'Subterranean Homesick Blues' (புதைந்த சொந்த ஊர் நினைவு சோகப் பாடல்கள்) என்ற பாடலைக் கண்டுபிடித்தார். "அது குழப்பமாக இருந்தது," என்று ஜெயமின் நினைவு கூர்ந்தார். “அவை எதையும் என்னால் புரிந்துகொள்ள முடியவில்லை. அவர் அடிப்படையில் ராப் பாடல்களைப் பாடினார், மேலும் அந்தப் பாடல் ராப் இசைக்கு ஒரு முன்னோடியாகக் கருதப்படலாம். உங்களால் உண்மையில் அவரைப் புரிந்துகொள்ள முடியவில்லை, ஆனால் நீங்கள் அவரைப் புறக்கணிக்கவும் முடியவில்லை, ஏனென்றால் வேறு யாரும் அப்படி எதையும் செய்யவில்லை.” என்கிறார்.

இருப்பினும் இரண்டு பேரும் திலானின் இசையால் ஈர்க்கப்பட்டனர். சந்தித்து ஓராண்டுக்குப் பிறகு, அவர்கள் ஆவணப்படத்தை உருவாக்க முடிவு செய்தனர். தயாரிப்புக்கு முந்தைய கட்டத்தை நினைவு கூர்ந்த வினீத், "இது ஒரு சிறந்த யோசனை என்று யாரும் எங்களிடம் சொல்லவில்லை, யாரும் எங்களுடன் பேசத் துடிக்கவில்லை. ஆனால் இந்த யோசனையை மிகவும் விரும்பிய ஒருவர் இருந்தார், அவர் தான் படத்தின் வர்ணனையாளர் திருத்தீமான் சட்டர்ஜி." ஆம், சத்யஜித் ரேவின் 'பிரதித்வந்தி' மற்றும் அபர்ணா சென்னின் '36 சௌரிங்கீ லேன்' போன்ற குறிப்பிடத்தக்கப் படைப்புகளில் பணிபுரிந்த புகழ்பெற்ற நடிகரைப் பற்றி வினீத் பேசுகிறார். நடிகருடன் தங்களுக்கு முன் அறிமுகம் இல்லை என்றும், ஆனால் ஃபேஸ்புக்கில் ஒரு எளிய செய்தி மூலம் அவரை இந்தத் திட்டத்திற்காகச் சம்மதிக்க வைக்க முடிந்தது என்றும் வினீத் கூறினார்.

திரைப்படத் தயாரிப்பாளர் அஞ்சன் தத், பேராசிரியர் டாக்டர் ஆனந்த லால் (திலானின் பாடல்களைப் பாடத்திட்டத்தின் ஒரு பகுதியாகக் கற்பித்தவர்), பாடகி உஷா உதுப் மற்றும் மூத்த பத்திரிகையாளர் நோண்டன் பாக்ஷி போன்ற ஆளுமைகளைத் தவிர, இந்த ஆவணப்படத்தில் புகழ்பெற்ற பவுல் இசைக்கலைஞர் பூர்ணா தாஸ் பவுலும் இடம்பெற்றார். இந்தக் கதை முழுவதிலும் மிகவும் ஆச்சரியமான விவரம் என்னவென்றால், திலானும் தாஸும் ஒரே நபரின் மூலம் நிர்வகிக்கப்பட்டனர்; அவர்தான் ஆல்பர்ட் க்ரோஸ்மேன். 'A Complete Unknown' (ஏ கம்ப்ளீட் அன்நவுன்) என்ற திரைப்படத்தில் இந்த கதாபாத்திரத்தில் நடிகர் டான் ஃபோக்லர் நடித்தார். மேலும், திலானின் எட்டாவது ஸ்டுடியோ ஆல்பமான 'ஜான் வெஸ்லி ஹார்டிங்' அட்டையிலும் இந்த இருவரும் இடம்பெற்றனர்.

பாப் திலான் 'ஜான் வெஸ்லி ஹார்டிங்' ஆல்பத்தின் அட்டைப்படத்தில் பாப் திலானும் பூர்ணா தாஸ் பௌலும் இடம்பெற்றுள்ளனர்.

ஆவணப்படத்தில், பூர்ணா தாஸ் தானே திலானுடனான தனது உறவைப் பற்றிப் பேசுகிறார். இருப்பினும், திலானைப் பற்றி வெளிப்படையாகப் பேச தாஸ் அதிகம் ஆர்வம் காட்டவில்லை என்று ஜெயமினும் வினீத்தும் நினைவு கூர்ந்தனர். திலான் தன்னைப்பற்றி மக்கள் முன் பேசப்படுவதையோ அல்லது ஆய்வு செய்யப்படுவதையோ விரும்ப மாட்டார் என்பது தாஸுக்குத் தெரியும். பல சமாதானங்களுக்குப் பிறகு, அமெரிக்காவின் பியர்வில்லில் (Bearsville) திலானுடன் தான் எவ்வாறு இசைக் கலவையில் ஈடுபட்டார் என்ற கதையை தாஸ் கூறினார். திலான் தன்னைத் தானே "அமெரிக்காவின் பௌல்" என்று அழைத்துக்கொள்வார் என்றும் அவர் நினைவு கூர்ந்தார். இந்த கருத்து பொருத்தமானதாகத் தோன்றியது மட்டுமல்லாமல், அதைப் பற்றி நினைவுகூரும்போது தாஸை லேசாகச் சிரிக்கவும் வைத்தது.

எல்லாக் காலத்திலும் மிகவும் சிறந்த பாடலாசிரியர்களில் ஒருவரான (ஜெயமின் கருத்துப்படி பால் மெக்கார்ட்னிக்கு அடுத்தபடியாகச் சிறந்த மெலடி உருவாக்குபவர்) திலானுக்கு பவுல் இசையுடன் இத்தகைய ஆழமான தொடர்பு இருந்தது என்று நினைப்பது மிகவும் ஆச்சரியமாக இருக்கிறது. அந்த அடையாளம், அந்தக் கலாச்சாரத்தின் ஒரு பகுதியாக இருப்பதற்கான பொறுப்பை அவர் தன் வசம் ஒப்படைத்த அளவுக்கு ஆழமான தொடர்பு அது. இருப்பினும், இந்தக் கொல்கத்தா நகரம் திலானுக்கு அளித்த அன்பின் அளவு குறித்து, இந்த இரண்டு திலான் அபிமானிகளும் சற்றுக் கேள்விக் குறி எழுப்புகின்றனர்.

1990-ல் அவர் கொல்கத்தாவுக்கு வந்ததாகக் கூறப்படும் ஒரு வருகையைத் தவிர (இன்னும் நிரூபிக்கப்படவில்லை), திலானின் கொல்கத்தாவுடனான ஒரே உறுதியான தொடர்பு பூர்ணா தாஸ், பவுல் இசையின் மீதான அவரது அன்பு, மற்றும் அவரும் தாகூரும் ஒரு நூற்றாண்டு இடைவெளியில் ஒரே பரிசை வென்றது மட்டுமே. இருப்பினும், கொல்கத்தாவும், பொதுவாக திலானின் ரசிகர்களும், அவரது உண்மையானப் பின்தொடர்பவர்களாக இருப்பதில் ஏமாற்றம் அளித்துவிட்டதாக ஜெயமினும் வினீத்தும் வாதிடுகின்றனர். பலர் இன்னும் திலானை ஒரு நாட்டுப்புறக் கலைஞராகவே நினைக்கிறார்கள், ஆனால் அவர் "உண்மையில் ஒரு ராக் கலைஞர்" என்றும், இந்த வாக்கியத்தை நிஜ வாழ்வில் அதிக உறுதியுடனும் தெளிவுடனும் அவர்கள் வழங்கினர் என்றும் கூறுகின்றனர். சிட்டி ஆஃப் ஜாயில் (கொல்கத்தா) உள்ள திலானின் தீவிர ரசிகர்களில் கூட சிலர் மேலோட்டமாக மட்டுமே தெரிந்து வைத்துள்ளனர் என்றும், வினீத் நேர்காணலுக்குப் பிறகும் 48 மணி நேரம் கழித்துக்கூட அதிகம் அறியப்படாத திலான் பாடல்களை தனது கருத்தை நிரூபிக்க அனுப்பி வைத்தார் என்றும் கூறுகின்றனர்.

சரி, அது உண்மையாக இருக்கலாம். ஆவணப்படத்தில் கூட, லைக் ஏ ரோலிங் ஸ்டோன் ('Like a Rolling Stone),' தி டைம்ஸ் தே ஆர் ஏ சேஞ்சிங் ('The Times They Are A Changing'), மற்றும் புளோவிங் இன் தி வைண்ட் ('Blowing in the Wind') போன்ற பாடல்கள் மட்டுமே குறிப்பிடப்பட்டிருப்பதைக் காணலாம். அவர் கொண்டிருந்த நாட்டுப்புறப் பாடகர், ஹார்மோனிகா வாசிக்கும் நாடோடிப் பாடகர் என்ற பிம்பத்தைக் கடந்து பார்க்க மறுத்ததால், அவரது பல ஆல்பங்களை நாம் ஒருபோதும் பாராட்டவில்லையோ? இத்தனை வருடங்களுக்குப் பிறகும் அவர் எலெக்ட்ரிக் கிதாரைத் தேர்ந்தெடுத்ததை உலகம் இன்னும் முழுமையாக ஏற்றுக்கொள்ளவில்லையோ?

இருந்தாலும்கூட, கொல்கத்தாவின் திலான் மீதான மோகம் (அது மேலோட்டமாக இருந்தாலும் சரி) எதிர்பாராத ஒன்று. இது நமது பிம்ப வழிபாட்டு இயல்பில் இருக்கலாம், ஆனால் ஒரு நகரம் ஏன் திலானைத் தங்களுக்கு பிடித்தமானவராகவும், வழிகாட்டியாகவும் தேர்வு செய்தது என்பதை விளக்குவது இன்னும் கடினம். ஒருவேளை அடுத்த தலைமுறைக்கு நம்பிக்கை இருக்கலாம், ஒருவேளை அவர்கள் திலானின் பாரம்பரியத்தை முன்னோக்கிக் கொண்டு செல்லலாம். ஏனென்றால் அவர் ஒரு நாடோடிப் பாடகரை விட நிச்சயமாக அதிகமானவர். 12000 கிலோமீட்டருக்கு அப்பால் பிறந்த அவர், ஒரு முழு நகரத்திற்கும் ராக் மற்றும் நாட்டுப்புற இசை இரண்டையும் கேட்கச் சரியான வழியைக் கற்பித்தார். மேலும், உங்களுக்கு அவரது 3 பாடல்கள் தெரியுமா அல்லது 300 பாடல்கள் தெரியுமா என்பது ஒரு விஷயமே இல்லை, ஏனென்றால் சில வழிகள் ஒருபோதும் மாறப்போவதில்லை.