நாசாவின் ஹப்பிள் ஸ்பேஸ் டெலஸ்கோப்’ இரண்டு சுழல் விண்மீன் திரள்களின் படங்களை கைப்பற்றியுள்ளது, அவை ஆர்ப் 303 என அழைக்கப்படுகின்றன.
தனித்தனியாக, அவை IC 563 (கீழே), IC 564 (மேல்) என்றும் அழைக்கப்படுகின்றன, அவை செக்ஸ்டன்ஸ் விண்மீன் மண்டலத்தின் திசையில் 275 மில்லியன் ஒளி ஆண்டுகள் தொலைவில் உள்ளன.
இந்த படம் ஆர்ப் 303 இன்’ இரண்டு தனித்தனி ஹப்பிள் அவதானிப்புகளிலிருந்து தரவைப் பயன்படுத்தியது.
முதல் அவதானிப்பு’ ஹப்பிளின் வைட் ஃபீல்ட் கேமரா 3 (WFC3) இலிருந்து தரவைப் பயன்படுத்தி, அகச்சிவப்பு ஒளியில் ஜோடியின் நட்சத்திரத்தை உருவாக்கும் பகுதிகளை ஆய்வு செய்தது.
IC 563 மற்றும் IC 564 போன்ற விண்மீன் திரள்கள் அகச்சிவப்பு ஒளி அலைநீளங்களில் மிகவும் பிரகாசமானவை மற்றும் அவை பல பிரகாசமான நட்சத்திரங்களை உருவாக்கும் பகுதிகளை வழங்குகின்றன.
இரண்டாவது அவதானிப்பு, வானத்தில் உள்ள பிரகாசமான சுவாரஸ்யமான விண்மீன் திரள்களை விரைவாகப் பார்க்க, ஆய்வுகளுக்கான ஹப்பிளின் அட்வான்ஸ்ட் கேமராவைப் (ACS) பயன்படுத்தியது.
பெரும்பாலான விண்மீன் திரள்கள் முழுவதும் சிதறியிருக்கும் தூசி மற்றும் வாயு மேகங்களிலிருந்து நட்சத்திரங்கள் உருவாகின்றன.
இந்த மேகங்களுக்குள் இருக்கும் கொந்தளிப்பு, வாயு மற்றும் தூசி ஆகியவை அவற்றின் சொந்த ஈர்ப்பு விசையின் கீழ் சரிந்து விழத் தொடங்கும் அளவுக்கு நிறை கொண்ட “முடிச்சுகளை” உருவாக்குகிறது. இந்த மேகங்கள் சரிந்தவுடன், அவற்றின் மையத்தில் உள்ள பொருள் வெப்பமடையத் தொடங்குகிறது.
இடிந்து விழும் மேகங்களின் இதயத்தில் உள்ள இந்த சூடான மையமானது புரோட்டோஸ்டார் என்று அழைக்கப்படுகிறது, இது இறுதியில் ஒரு நட்சத்திரமாக மாறும்.
நட்சத்திர உருவாக்கத்தின் கணினி மாதிரிகள் சரியும் வாயுவின் சுழலும் மேகங்கள் மற்றும் தூசி இரண்டு அல்லது மூன்று குமிழ்களாக உடைந்து போகலாம் என்று கணிக்கின்றன.
பால்வீதியில் உள்ள பெரும்பாலான நட்சத்திரங்கள் ஏன் ஜோடியாக அல்லது பல நட்சத்திரங்களின் குழுக்களில் உள்ளன என்பதை இது விளக்குகிறது.
“தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil“
