புயல் எப்படி உருவாகிறது? கரையை நோக்கி நகர்வது ஏன்? ஆச்சரியமூட்டும் அறிவியல் ரகசியம்!

ஆழ்கடலில் உருவாகி, பேரழிவை ஏற்படுத்தும் புயல்கள் (Cyclones) அல்லது சூறாவளிகள், இயற்கையின் ஆச்சர்யங்களில் ஒன்றாகும். அவை எப்படி உருவாகின்றன? ஏன் ஒரு குறிப்பிட்ட திசையை நோக்கிச் செல்கின்றன? நாம் ஏன் அவற்றுக்குப் பெயர் சூட்டுகிறோம்? என்பது குறித்து சுவாரஸ்யமான தகவல்களை இங்கே காணலாம்.

புயல் எப்படி உருவாகிறது?

புயல் உருவாக முதன்மையாகத் தேவைப்படுவது வெப்பமான கடல்நீர் ஆகும். இதன் உருவாக்கம் சில எளிய படிகளைக் கொண்டுள்ளது. கடலின் மேற்பரப்பு வெப்பநிலை 26.5 டிகிரி செல்சியஸ் அல்லது அதற்கு மேல் இருக்கும்போது, நீர் ஆவியாகி ஈரப்பதத்துடன் கூடிய வெப்பக் காற்றாக மேல்நோக்கி செல்கிறது. இவ்வாறு வெப்பக் காற்று மேலே செல்லும்போது, கடலின் மேற்பரப்பில் ஒரு வெற்றிடம் அல்லது குறைந்த காற்றழுத்தப் பகுதி (Low-Pressure Area) உருவாகிறது.

பூமியின் சுழற்சியால் ஏற்படும் கோரியோலிஸ் விசை (Coriolis Force) காரணமாக, சுற்றியுள்ள காற்றானது இந்த குறைந்த காற்றழுத்தப் பகுதியை நோக்கி இழுக்கப்பட்டு, சுழலத் தொடங்குகிறது. (வடக்கு அரைக்கோளத்தில் கடிகாரச் சுற்றுக்கு எதிராகவும், தெற்கு அரைக்கோளத்தில் கடிகாரச் சுற்றுப்படியும் சுழலும்). மேல்நோக்கி செல்லும் இந்த காற்று குளிர்ந்து, மேகங்களாக திரண்டு இடி மின்னலுடன்கூடிய மழையை உருவாக்குகிறது. இந்தச் சுழற்சி வலுப்பெறும்போது, அது ஒரு புயலாகவோ (Cyclone), ஹரிகேன் ஆகவோ (Hurricane), அல்லது டைஃபூன் ஆகவோ (Typhoon) மாறுகிறது.

புயல் ஏன் கரையை கடக்கிறது? அதன் திசை கணிப்பு எப்படி?

புயலின் நகர்வு பெரும்பாலும் அதன் சுற்றுப்புறத்தில் உள்ள வளிமண்டலக் காற்றோட்டத்தைப் பொறுத்தது. புயலைச் சுற்றியுள்ள உயரடுக்கு வளிமண்டல நீரோட்டங்களே (Steering Currents) அதன் திசையை முடிவு செய்கின்றன. புயல் இந்த காற்று நீரோட்டத்தின் போக்கை பெரும்பாலும் பின்பற்றுகிறது. பெரும்பாலான நேரங்களில், உலகின் சில பகுதிகளில் உள்ள நிலையான உயர் அழுத்த அமைப்புகள் (High-Pressure Systems) ஒருவித "சுற்றுச் சுவரைப்" போலச் செயல்பட்டு, புயல்களை நிலப்பகுதியை (கரையை) நோக்கித் தள்ளுகின்றன.

வானியலாளர்கள் கணிக்கும் முறை:

புயலின் திசையை வானியலாளர்கள் மிக நுட்பமாகக் கணிக்கிறார்கள். புயலின் கண், அதன் மேக அமைப்புகள் மற்றும் காற்றின் சுழற்சி வேகம் ஆகியவை செயற்கைக்கோள்கள் (Satellites) மூலம் தொடர்ந்து கண்காணிக்கப்படுகின்றன. வளிமண்டலத்தில் உள்ள காற்றின் வெப்பநிலை, ஈரப்பதம் மற்றும் அழுத்தம் ஆகியவற்றை அளவிட அனுப்பப்படும் பலூன்களின் தரவுகள் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. சேகரிக்கப்படும் அனைத்து தரவுகளும் சிக்கலான வளிமண்டல மாதிரிகளை (Atmospheric Models) உருவாக்கப் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. அதிநவீன சூப்பர் கம்ப்யூட்டர்கள் பல்வேறு சாத்தியக்கூறுகளை உருவகப்படுத்தி, அதன் நகர்வுப் பாதையைக் கணிக்கின்றன.

புயலுக்குப் பெயர் சூட்டுவதன் நோக்கம் என்ன?

புயலுக்குப் பெயரிடும் நடைமுறை 1953-ம் ஆண்டு அட்லாண்டிக் பகுதியில் தொடங்கியது. இந்தியா உட்பட பல்வேறு நாடுகள் உள்ள 6 குழுக்கள் முறை வைத்துப் பெயர்களைத் தேர்ந்தெடுக்கின்றன. பெயர்கள் ஒரு பட்டியலாக வைக்கப்பட்டு, புயல் வரும்போது வரிசையாக வைக்கப்படுகின்றன.

ஒரே நேரத்தில் ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட புயல்கள் கடலில் உருவாகும்போது, அவற்றைக் குழப்பமின்றித் தெளிவாக அடையாளம் காணவும் (Communication), அவற்றைக் குறித்து மக்களுக்கு எளிதில் எச்சரிக்கை விடுக்கவும் இந்தப் பெயர்கள் உதவுகின்றன. பெயர் சூட்டுவதால், மக்கள் அந்தப் புயலைத் தனிப்பட்ட ஒன்றாகக் கருதி, அதன் தீவிரத்தை எளிதில் நினைவில் கொள்கிறார்கள். ஒரு புயல் அதிகபட்சமாகச் சேதத்தை ஏற்படுத்தினால், எதிர்காலத்தில் அதே பெயரை மீண்டும் பயன்படுத்துவதைத் தவிர்க்க, அப்பெயர் நிரந்தரமாகப் பட்டியலிலிருந்து நீக்கப்படுகிறது. (உதாரணம்: கஜா, நிஷா, வர்தா).

புயலின் சேதமும் மழைப்பொழிவும்

புயல் ஏற்படுத்தும் சேதமும் மழையின் அளவும் அதன் தீவிரத்தைப் பொறுத்து அமைகின்றன. புயலின் காற்றின் வேகம், வெள்ளப்பெருக்கு மற்றும் நிலச்சரிவுகளைப் பொறுத்தது. சில தீவிரப் புயல்கள் (மிகவும் வலுவானவை) கடலோரப் பகுதிகளில் உள்ள கட்டமைப்புகள், பாலங்கள், சாலைகள் மற்றும் விவசாய நிலங்களை ஒட்டுமொத்தமாக அழிக்கக்கூடும். ஒரு புயல் அதன் பாதையில் ஆயிரக்கணக்கான கனமீட்டர் நீரை வெளியேற்றுகிறது. சில இடங்களில், ஒரே நாளில் 100 மி.மீ முதல் 300 மி.மீ-க்கும் அதிகமான மழை பெய்யக்கூடும்.

புயல் பொதுவாக பேரழிவுச் சக்தியாகக் கருதப்பட்டாலும், அதன் மழைப்பொழிவு வறட்சியான பகுதிகளுக்குக் குடிநீர் மற்றும் விவசாயத்திற்கான நீரை வழங்குவதில் முக்கியப் பங்கு வகிக்கிறது என்பதும் குறிப்பிடத்தக்கது.