2000 ஆம் ஆண்டின் தொடக்கத்தில், கே.எம் எல்சம்மாவின் மகள் அனுமோல் பேபி கேரள மாநில கிரிக்கெட் அணிக்கான செலக்ஷன் டிரையலில் தோல்வியடைந்த பிறகு, கொச்சியிலிருந்து கோழிக்கோடுக்கு ரயில் பயணத்தில் இது தொடங்கியது. அந்த பயணத்தில், வயநாட்டில் உள்ள உடற்கல்வி ஆசிரியரான எல்சம்மா, அந்த செலக்ஷன் டிரையல் தோல்வி ஏமாற்றத்தை ஒரு வாய்ப்பாக மாற்ற முடிவு செய்தார். இது கேரளாவின் பிரபலமான சுற்றுலாத் தலமான வயநாடு மாவட்டத்தை மகளிர் கிரிக்கெட்டுக்கான நர்சரியாக வடிவமைக்க உதவியது.
நாட்டைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்திய கேரளாவின் மூன்று பெண்கள் கிரிக்கெட் வீராங்கனைகளில் இருவர் இந்த தொலைதூர மாவட்டத்தைச் சேர்ந்தவர்கள். அவர்களில் ஒருவர் தான் ஆல்-ரவுண்டர் வீராங்கனை சஜனா சஜீவன். இவர் தற்போது மகளிர் உலகக் கோப்பைக்கான இந்திய அணியில் இடம் பிடித்துள்ளார். கேரள மாநில மகளிர் அணியைப் பொறுத்தவரை, அணியில் இடம்பெற்றுள்ள வீராங்கனைகளில் பாதி பேர் வயநாடு பகுதியைச் சேர்ந்தவர்களாக உள்ளனர்.
ஆங்கிலத்தில் படிக்கவும்: How a mother’s failed dream spurred rise of Wayanad as nursery for women’s cricket
“எனது மகள் சேர்ப்பு தேர்வில் தோல்வியடைந்தபோது, வயநாட்டில் மாவட்ட கிரிக்கெட் அணி ஒன்று இல்லை. அதனால், என் மகள் அலைந்து திரிந்து, வெவ்வேறு மாவட்டங்களுக்கு சென்று திரும்பினாள். எனவே, அவள் தனது திறமைகளை வெளிப்படுத்த உண்மையான வாய்ப்பு அவளுக்கு கிடைக்கவில்லை. இதனையடுத்து, எங்கள் மாவட்டத்திற்கு ஒரு அணியை உருவாக்க முடிவு செய்தோம், ”என்று வயநாட்டில் உள்ள மானந்தவாடி அரசு தொழிற்கல்வி மேல்நிலைப் பள்ளியில் இருந்து ஓய்வு பெற்ற உடற்கல்வி ஆசிரியர் எல்சம்மா கூறினார்.
ஒரு காலத்தில் தனது கல்லூரி கிரிக்கெட் அணியைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்திய எல்சம்மா மேலும் பேசுகையில், “நான் சங்கச் செயலாளர் நாசர் மச்சானை அழைத்தேன், அவர் மாவட்ட அளவிலான அணி ஒன்று தேவை என்பதை உடனடியாக ஒப்புக்கொண்டார். ஆனால், அதனை அமைப்பதே பெரிய சவாலாக இருந்தது. அங்கே என் மகளும் அவளுடைய தோழியும் மட்டுமே இருந்தார்கள். பள்ளியில் குழந்தைகள் கிரிக்கெட் விளையாடுவது அரிதாகவே தெரிந்தாலும், அவர்கள் மத்தியில் ஏன் செலக்ஷன் டிரையல் நடத்தக்கூடாது என்று திடீரென நினைத்தேன்,” என்கிறார்
வயநாடு அணிக்கு டர்ஃப் விக்கெட் தேவை என்பது ஒருபுறம் இருக்க, அவர்களிடம் நல்ல மைதானம் இல்லை. பாதியாண்டில், பெரும்பாலும் பழங்குடியினர் மற்றும் மத்திய கேரளாவில் இருந்து புலம் பெயர்ந்தவர்களைக் கொண்ட மாவட்டமாக வயநாடு இருந்து வரும் நிலையில், வெள்ளம் மற்றும் நிலச்சரிவுகளை அவ்வப்போது எதிர்கொண்டம் வருகிறது. “இங்கே மக்களுக்கு விளையாட்டு பார்க்க நேரமில்லை. சிறுவர்கள் வாலிபால் அல்லது கால்பந்து விளையாடுகிறார்கள். ஆனால், இங்கு வாழ்வாதாரம், வணிகம், விவசாயம் அல்லது அரசு வேலை ஆகியவற்றை உருவாக்குவதே முதன்மை லட்சியம், ”என்று அவர் கூறுகிறார்.
வயநாட்டில் பெண்கள் பொதுவாக 18 வயதை அடையும் போது திருமணம் செய்து கொள்கிறார்கள். கடந்த 2011 ஆம் ஆண்டு மக்கள்தொகை கணக்கெடுப்பின்படி வயநாடு மாவட்டத்தில் பெண்களின் கல்வியறிவு விகிதம் 80.80% ஆக உள்ளது, இது மாநில சராசரியான 92.07% ஐ விட மிகக் குறைவு ஆகும்.
இந்த சூழலில்தான் எல்சம்மா கிரிக்கெட்டை அறிமுகப்படுத்தினார். அவரிடம் சந்தேகங்கள் இருந்தன, ஆனால் அவர் அவர்களிடம் கொஞ்சம் கவனம் செலுத்தினாள். பள்ளியின் சமையலறைத் தோட்டத்தில் நடந்த முதல் டிரையலை நினைவுகூரும் போது அவர் சிரிப்பை அடக்குகிறார். “அவர்களில் சிலர் முதன்முறையாக பேட்டைப் பிடித்திருந்தனர், அவர்களில் சிலர் கிரிக்கெட் பந்தைப் பார்த்ததில்லை அல்லது கிரிக்கெட் விளையாட்டைப் பார்த்ததில்லை. பலருக்கு விதிகள் தெரியாது. அவர்கள் கை-கண் ஒருங்கிணைப்பு, நல்ல உயரம் மற்றும் உயரம், வலிமையான உடலமைப்பு போன்ற உடல் பண்புகளை நான் தேடினேன். எப்படியோ, நான் 14-15 வீரர்களைத் தேர்ந்தெடுத்தேன், ”என்று அவர் விவரிக்கிறார்.
முதல் மாவட்டங்களுக்கு இடையேயான போட்டியில் அனைத்து ஆட்டங்களிலும் அந்த அணி தோல்வியடைந்தது என்பதை சொல்லத் தேவையில்லை. ஆனால் பள்ளியின் சமையலறை தோட்டம் ஒரு சிறிய கிரிக்கெட் மைதானமாக மாற்றப்பட்டது, எல்சம்மாவும் அவரது மகளும் பள்ளிக்கு இரண்டு கிரிக்கெட் கியர்களை வாங்கினர். மற்றும் மானந்தவாடி பள்ளியின் பின்புறத்தில் மாலை நேரங்களில் மரத்தின் மீது உரத்த குரல்கள் மற்றும் வெறித்தனமான தோல் சத்தங்கள் நிறைந்திருந்தன.
“இருப்பினும், பெற்றோர்கள் தங்கள் மகள்களை தொலைதூர இடங்களுக்கு போட்டிகளுக்கு அனுப்புவதற்கு உழைக்க வேண்டியிருந்தது. ஆனால் அவர்களின் வாழ்க்கையை மாற்றும் விளையாட்டின் திறனை நான் அவர்களுக்கு உணர்த்தினேன். ஆரம்ப நாட்களில், அவர்களில் பெரும்பாலோர் தாழ்மையான பின்னணியில் இருந்து வந்ததால், ஆடைகள் வாங்குவது உட்பட அவர்களின் அனைத்து செலவுகளையும் நாங்கள் சந்தித்தோம், ”என்று அவர் கூறுகிறார்.
ஆனால் படிப்படியாக, அவர்கள் சில விளையாட்டுகளில் வெற்றி பெறத் தொடங்கியதும், பள்ளித் தேர்வுகளுக்கான கருணை மதிப்பெண்களைப் பெற்றார்கள். அதனால், அதிகமான பெண்கள் ஆட வந்தனர். எல்சம்மா புதிய திறமைகளுக்காக தனது கண்களைத் திறந்து வைத்திருந்தார்.
அப்போதுதான், நாட்டிற்காக விளையாடிய கேரள மாநிலத்தைச் சேர்ந்த முதல் கிரிக்கெட் வீராங்கனையான மின்னு மணி உள்ளே நுழைந்தார். “நான் அவளை முதலில் பார்த்தபோது, அவளுக்கு 12 அல்லது 13 வயது இருக்கும். அவள் ஓட்டம் மற்றும் எறிதல் போன்ற தடகளத்தில் முழுமையாக ஈடுபட்டிருந்தாள். ஆனால் அவளைப் பார்த்த நொடியில், அவளிடம் கிரிக்கெட் வீராங்கனைக்கான பொருட்கள் இருப்பதாக நினைத்தேன். அவள் அதற்கு தயாராக இருந்தாள், அவளுடைய பெற்றோர் இன்னும் அதிகமாக ஆர்வமாக இருந்தார்கள், ”என்று அவர் கூறுகிறார்.
/indian-express-tamil/media/post_attachments/9f7776b80814ee932063694ac656e2247ea0bdcd790b90d6474fd2668caffa3c.jpg?resize=600,400)
மின்னு மணி
மின்னு எல்சம்மாவை தாயைப் போன்று கருதுகிறார். "எனது முதல் செலக்ஷன் டிரையல்களுக்கு அவர் என்னை எப்படி இழுத்துச் சென்றார் என்பது எனக்கு இன்னும் நினைவிருக்கிறது. நான் அப்போது கூச்ச சுபாவமுள்ள பெண்ணாக இருந்தேன், ஆனால் அவர் எனக்கு தைரியத்தை கொடுத்தார். ஒரு தாயைப் போல் அவர் என்னைக் கவனித்துக்கொண்டார்,” என்கிறார் கிரிக்கெட் வீராங்கனை மின்னு மணி.
சஜனாவும், தனது வாழ்க்கைப் பாதையை மாற்றியதற்காக எல்சம்மாவை பாராட்டுகிறார். “எனது டீனேஜ் ஆண்டுகளில், நான் நிறைய விளையாட்டுகளை விளையாடுவேன் மற்றும் தடகளத்தைத் தொடர விரும்பினேன். ஆனால், அவர் தான் என்னுள் இருந்த தீப்பொறியைக் கண்டார், மேலும் கிரிக்கெட்டைத் தொடர என்னை சமாதானப்படுத்தினார், ”என்று சஜனா ஒருமுறை இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸுக்கு அளித்த பேட்டியில் குறிப்பிட்டு இருந்தார்.
சஜனா உலகக் கோப்பைக்குப் புறப்படுவதற்கு முன்பு, எல்சம்மாவை அழைத்து ஆசிர்வாதம் வாங்கினார். "நான் அவருடைய விளையாட்டுகளைப் பார்க்கலாமா என்று அவர் என்னிடம் கேட்டார். மிகவும் சீரற்ற ஸ்ட்ரீமிங் தளத்தில் ஒளிபரப்பப்பட்டாலும், எனது மாணவர்களின் ஒரு விளையாட்டைக்கூட நான் தவறவிட்டதில்லை என்று அவரிடம் கூறினேன்,” என்று அவர் கூறுகிறார்.
கடந்த ஆண்டு, மின்னுவும் சஜனாவும் எதிரெதிரே விளையாடுவதைப் பார்க்க பெங்களூரு சென்றார். ஒரு தாயைப் போலவே, அவர் பதற்றமாகவும் பதட்டமாகவும் இருக்கிறார் என்று அவர் கூறுகிறார். “அம்மாக்கள் அப்படித்தான். என்னைப் பொறுத்தவரை, நான் பயிற்சியளித்த ஒவ்வொரு வீராங்கனையும் வெறும் வீராங்கனை மட்டுமல்ல. மாறாக அவர்கள் என் மகள்கள். அதனால்தான் பெற்றோர் அவர்களை என்னுடன் வெவ்வேறு இடங்களுக்கு அனுப்பத் தயங்கவில்லை, ”என்று எல்சம்மா கூறுகிறார்.
“தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெற https://t.me/ietamil“
/indian-express-tamil/media/agency_attachments/33Ho9XHwZawzDekwDLnu.png)
Follow Us/indian-express-tamil/media/media_files/JZm3qDScRMFmFDqxRZPA.jpg)