/indian-express-tamil/media/agency_attachments/33Ho9XHwZawzDekwDLnu.png)
Follow Us/indian-express-tamil/media/media_files/r0gRSIsvyq9cdn39H5Wl.jpg)
ஜூன் 20, 1992 அன்று கிராமத்தின் பெண்கள் சுற்றி வளைக்கப்பட்டு கொடூரம் நிகழ்த்தப்பட்ட ஆலமரத்தில் ஒன்று கூடிய வாச்சாத்தி மக்கள். (அருண் ஜனார்த்தனன் - எக்ஸ்பிரஸ் புகைப்படம்)
அவர்களின் உடலில் உள்ள காயங்கள் குணமாகியிருக்கலாம், ஆனால் ஜூன் 20, 1992 அன்று, காவல்துறை, வனத்துறை மற்றும் வருவாய்த்துறை அதிகாரிகளின் ஒரு பெரிய குழு அவர்களின் கிராமத்தில் நுழைந்து பயங்கரத்தை கட்டவிழ்த்து, அவர்களின் பெண்களை பாலியல் பலாத்காரம் செய்து அவர்களின் வீடுகளை அழித்தபோது அவர்களுக்கு ஏற்பட்ட வலியின் நினைவுகள் இன்னும் உயிர்ப்புடன் உள்ளன.
ஆங்கிலத்தில் படிக்க:
வெள்ளிக்கிழமையன்று, சென்னை உயர் நீதிமன்றம் அனைத்து மேல்முறையீடுகளையும் தள்ளுபடி செய்து, சென்னையிலிருந்து 300 கிமீ தொலைவில் தர்மபுரி மாவட்டத்தின் வனப்பகுதியில் உள்ள பழங்குடியின கிராமமான வாச்சாத்தியில் நடந்த சோதனையின் போது 18 பெண்களை பலாத்காரம் செய்தது உட்பட நடந்த கொடுமைகளுக்கு காரணமான, பெரும்பாலும் காவல்துறை மற்றும் வனத்துறையைச் சேர்ந்த 215 பேர் குற்றவாளிகள் எனத் தீர்ப்பு வழங்கிய செஷன்ஸ் நீதிமன்ற உத்தரவை உறுதி செய்தது.
தீர்ப்புக்கு ஒரு நாள் கழித்து, கிராம மக்கள் தலைமுறைகள் கடந்த பழமையான ஆலமரத்தடியில் திரண்டனர், அட்டூழியங்கள் மற்றும் போராட்டத்தின் மௌன சாட்சியாக, அவர்களின் உணர்ச்சிப் பயணத்தை விவரிக்கவும், தீர்ப்பு வருவதற்கு 31 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக ஆனாலும் நீதி கிடைத்த உணர்வைக் குறிக்கவும் ஒன்று திரண்டனர்.
கிராம மக்கள் கூறுகையில், சந்தன மரக்கடத்தல் தடுப்பு நடவடிக்கை என்ற சாக்குப்போக்கில், அதிரடிப்படையினர் கிராமத்திற்குள் நுழைந்தனர்.
“ஜூன் 20, 1992 அன்று காலை 11 மணியளவில், அவர்கள் எங்கள் கிராமத்திற்குள் நுழைந்து, வீடுகளை சேதப்படுத்தி, எங்கள் தண்ணீரை மாசுபடுத்தினர். மாலை 5 மணியளவில், அவர்கள் சுமார் 200 பெண்களை ஆலமரத்தடியில் கூட்டிச் சென்று, எங்களில் 18 பேரைத் தேர்ந்தெடுத்து, மறைத்து வைக்கப்பட்டிருந்த சந்தன மரக் கட்டைகளை மீட்பது என்ற போலிக்காரணத்தின் கீழ், எங்களை அருகில் உள்ள ஏரிக்கு அழைத்துச் சென்றனர்,” என்று பலாத்காரத்தில் பாதிக்கப்பட்டவர்களில் ஒருவர் அதே மரத்தின் கீழ் நின்று தி இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸிடம் கூறினார்.
“எங்களுடன் வர முன்வந்த பெண் அதிகாரிகளை அவர்கள் தடுத்து நிறுத்தினர். ஏரி அருகே இரவு 9 மணி வரை பாலியல் வன்கொடுமை நடந்தது. அதன்பிறகு, சேலம் மத்திய சிறைக்கு அழைத்துச் செல்லப்பட்டோம், அங்கு நாங்கள் மூன்று மாதங்கள் சிறையில் அடைக்கப்பட்டோம், ”என்று அவர் சொன்னார், பல வருட வலியால் அவர் குரல் நடுங்கியது.
பல வருடங்கள் எடுத்தாலும், உயர் நீதிமன்றத்தின் தீர்ப்பு அவர்களில் சிலருக்கு நம்பிக்கைக் கதிராக வந்துள்ளது.
"இந்த தீர்ப்பின் மூலம், எங்கள் வாழ்க்கையில் ஒரு புதிய நோக்கம் உள்ளது. ஒருவேளை, நமது வருங்கால சந்ததியினருக்காக, அவர்களின் கண்ணியத்தை நிலைநிறுத்துவதற்காக நாங்கள் இந்தப் போரில் ஈடுபட்டிருக்கலாம்,” என்று பலாத்காரத்தில் பாதிக்கப்பட்ட மற்றொருவர் கூறினார்.
மேலும், 2016-ம் ஆண்டு டிவிஷன் பெஞ்ச் அளித்த உத்தரவின்படி, பலாத்காரத்தில் பாதிக்கப்பட்ட ஒவ்வொருவருக்கும் தலா ரூ.10 லட்சம் இழப்பீடு வழங்கவும், அதில் குற்றவாளிகளிடமிருந்து 50% தொகையை உடனடியாக பெற்று வழங்கவும் தமிழக அரசுக்கு நீதிபதி வேல்முருகன் தனது உத்தரவில் உத்தரவிட்டார்.
எவ்வாறாயினும், குற்றவாளிகளுக்கு தண்டனை கிடைப்பதைக் காண நீதிக்கான நீண்ட பயணம் அதன் விளைவைக் கொண்டுள்ளது.
பாதிக்கப்பட்டவர்களில் ஒருவர் கூறினார்: “நீதி என்றால் என்ன? ஒருவேளை அந்த யோசனை தான் வழக்கை எதிர்த்துப் போராட எங்களுக்கு உதவியது. ஆனால் அது உண்மையிலேயே உண்மையான வார்த்தையா, உண்மையிலேயே அதிகாரப்பூர்வமானதா?
“18 பேரில், 15 பேர் திருமணம் செய்து கொள்ளவில்லை, எங்கள் 16 அல்லது 17 வயதில்… நாங்கள் கடுமையான சமூக தப்பெண்ணத்தை எதிர்கொண்டோம். கிராமத்திற்கு களங்கம் ஏற்பட்டது. கடைசியில், நெருங்கிய உறவினர்களை திருமணம் செய்து கொண்டோம்,'' என்று அவர் கூறினார்.
"இரண்டு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, சி.பி.ஐ விசாரணையைத் தொடங்கியபோது" நடத்தப்பட்ட தாமதமான மருத்துவப் பரிசோதனைகள் பற்றியும் அவர் பேசினார்.
பாதிக்கப்பட்டவர்களில் இளையவர்களில் ஒருவர், இப்போது இரண்டு குழந்தைகளுக்குத் தாயானவர், இந்த சம்பவத்தைத் தொடர்ந்து பயம் மற்றும் பதட்டம் நிறைந்த தூக்கமில்லாத இரவுகள் நீடித்தது என்று கூறினார். "உடல் வலி அல்லது கடுமையான இரத்தப்போக்கு அல்லது நாங்கள் அனுபவித்த காயங்கள் பெரிதாக இல்லை, அந்த தூக்கமில்லாத இரவுகள் தான் தொந்தரவு செய்கிறது." என்று அவர் கூறினார்.
சனிக்கிழமை ஆலமரத்தடியில் நடைபெற்ற கூட்டத்தில், கிராம மக்களின் போராட்டத்திற்கு தலைமை வகித்த பி.சண்முகம் கலந்து கொண்டு உரையாற்றினார். இரண்டு நிமிடங்களுக்குப் பிறகு, அவரது குரல் ஆக்ரோஷமானது, அப்போதைய சோதனைக்குப் பிறகு அவர் முதலில் கிராமத்திற்குள் நுழைந்தபோது அவர் கண்ட பேரழிவின் பேய் நினைவுகளால் மூழ்கியது.
இப்போது CPI(M) இன் மத்தியக் குழு உறுப்பினரான சண்முகம், அந்த நேரத்தில் கர்ப்பமாக இருந்த பெண்கள் மற்றும் பல வாரங்கள் மற்றும் மாதங்களாக துஷ்பிரயோகம் செய்யப்பட்ட தாய்மார்களுடன் சிறையில் இருந்த குழந்தைகளின் ஒவ்வொரு வேதனையான விவரங்கள், முகங்கள் மற்றும் பெயர்களை நினைவு கூர்ந்தபோது இடையிடையே உடைந்து போனார்.
கிராம மக்களும் சண்முகமும் ஒன்றாக நீண்ட கால மற்றும் கடினமான பயணத்தை நினைவுகூர்ந்தபோது அந்த தருணத்தின் உணர்ச்சிப் பாரம் காற்றில் கனத்தது.
வாச்சாத்தி ரெய்டு பற்றி சண்முகம் பெற்ற முதல் தகவல் என்பது, ஜூலை 7, 1992 அன்று அருகிலுள்ள சித்தேரி மலையில் நடந்த பழங்குடியினர் சங்கத்தின் மாநாட்டில், சம்பவம் நடந்து பதினைந்து நாட்களுக்குப் பிறகு கிடைத்தது. போலீஸ் நடவடிக்கையில் இருந்து தப்பிய கிராமத்தைச் சேர்ந்த சில இளைஞர்கள் இதுபற்றி பொதுமக்களிடம் தெரிவித்தனர்.
சண்முகம் மேலும் தகவல்களை சேகரிக்க முயன்றபோது, அவர் ஒரு மனுவை அளித்தார் மேலும், ஜூலை 13 அன்று அரூர் தாலுகா அலுவலகம் முன் போராட்டத்தை ஏற்பாடு செய்தார். அவரும் மற்ற ஆறு தலைவர்களும் மறுநாள் சிதைக்கப்பட்ட கிராமத்தை பார்வையிட்டனர்.
இப்பகுதியில் சந்தனக் கடத்தல் அதிகமாக இருந்த நேரத்தில், ஜூன் 20 அன்று காலையில் நடந்த ஒரு சம்பவம்தான் சீருடை அணிந்த பணியாளர்களைத் (காவலர்களைத்) தாக்கத் தூண்டியது என்று சண்முகம் தி இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸிடம் தெரிவித்தார்.
சந்தன மரக் கடத்தல் குறித்து விசாரிக்க வனத்துறை அதிகாரிகள் குழு கிராமத்திற்குச் சென்றதாக அவர் கூறினார். வயதான செவித்திறன் குறைபாடுள்ள பெருமாளிடம் ஏரியைப் பற்றி கேட்கப்பட்டது, ஆனால் அவர் மெதுவாக பதிலளித்தார், அதைத் தொடர்ந்து ஒரு அதிகாரி அவரை அறைந்தார். இது கோபத்தை தூண்டியது மற்றும் கிராம மக்கள் பெரும்பாலும் சாதாரண உடையில் இருந்த வன அதிகாரிகள் குழுவை தாக்கினர். பின்னர் ஊர் பெரியவர்கள் அதிகாரிகள் குழுவினருக்கு முதலுதவி சிகிச்சை அளித்து அரூரில் உள்ள மருத்துவமனைக்கு அனுப்பி வைத்தனர்.
ஆனால் சில மணி நேரங்களில் பதிலடி கொடுக்கப்பட்டது. அருகிலுள்ள மாவட்டங்களில் இருந்து ஒரு பெரிய போலீஸ் மற்றும் வனப் படை திரட்டப்பட்டது, அவர்கள் கிராமத்தில் அழிவை ஏற்படுத்தினார்கள்.
"ஜூலை 14 அன்று நாங்கள் கிராமத்தை அடைந்த பிறகு, அழிவு மற்றும் அமைதியின் குளிர்ச்சியான காட்சியை நாங்கள் சந்தித்தோம். கிட்டத்தட்ட எல்லா வீடுகளும் சேதமடைந்தன, யாரும் பேசவில்லை. எல்லாம் அழிக்கப்பட்டது அல்லது திருடப்பட்டது. அது ஒரு அமைதியான கிராமமாக இருந்தது” என்று சண்முகம் நினைவு கூர்ந்தார்.
“நாங்கள் கிராமத்தைச் சுற்றி வந்து 45 பேரை ஆலமரத்தடியில் அழைத்து வந்து பேச வைப்பதற்கு மூன்று மணி நேரம் ஆனது. சில கிராம மக்கள் பீதியடைந்ததால் புதர்களுக்குள் மறைந்திருப்பதைக் கண்டோம். பாலியல் துஷ்பிரயோகம் பற்றி மூன்று பெண்கள் மட்டுமே என்னிடம் சொன்னார்கள்,” என்று சண்முகம் கூறினார். மற்ற பெண்கள் பாதிக்கப்பட்ட விவரம் அவர்கள் சிறையில் இருந்ததால் தாமதமாக வெளிவந்தது.
"அசுத்தமான கிணறுகள், அழிக்கப்பட்ட உணவு தானியங்கள், திருடப்பட்ட கால்நடைகள் மற்றும் நாசப்படுத்தப்பட்ட வீடுகள் என சேதத்தின் அளவு நீண்டது" என்று சண்முகம் கூறினார்.
பலாத்காரத்தில் பாதிக்கப்பட்ட ஒருவரின் கணவர், காவல்துறையினர் கிராமத்தில் மூன்று நாட்கள் தங்கியிருந்ததாகவும், அவர்களின் பெரும்பாலான கால்நடைகளான பசுக்கள் மற்றும் ஆடுகளை படுகொலை செய்ததாகவும் கூறினார். “அவற்றின் எச்சங்கள் கிணறுகளில் வீசப்பட்டன. அவர்கள் திருடிய எங்கள் பம்ப் செட்களில் இருந்து எண்ணெயை ஊற்றி கிணறுகளையும் மாசுபடுத்தினர்,” என்று அவர் கூறினார், அனைத்து உணவுப் பொருட்களும் அழிக்கப்பட்டதை அவர் நினைவு கூர்ந்தார்.
அவர்கள் திரும்பிச் செல்லும்போது, ரெய்டு குழுவினர், மீதமுள்ள மாடு, ஆடுகளை அரூர் நகர சந்தைக்கு கொண்டு சென்று விற்பனை செய்தனர் என்று அவர் கூறினார்.
சண்முகம் இந்த வழக்கை சென்னைக்கு எடுத்துச் சென்று, அவரது கட்சி சட்டமன்றத்தில் எழுப்பிய பிறகு, அப்போதைய முதல்வர் ஜெ.ஜெயலலிதா அதை மறுத்தார், இது தனது அரசாங்கத்தை அவதூறு செய்யும் முயற்சி என்று கூறினார். கிராம மக்களை சந்தனக் கடத்தல்காரர்கள் என்றும் அரசு முத்திரை குத்தியது.
முதல் திருப்புமுனை அன்றைய மாநில SC/ST கமிஷனின் பி.பாமதியின் அறிக்கை. அவரது அறிக்கை முடிவுகள் உயர் நீதிமன்றம் சி.பி.ஐ விசாரணைக்கு உத்தரவிட வழிவகுத்தது.
“தமிழ் இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸின் அனைத்து செய்திகளையும் உடனுக்குடன் டெலிகிராம் ஆப்பில் பெறhttps://t.me/ietamil“
Stay updated with the latest news headlines and all the latest Lifestyle news. Download Indian Express Tamil App - Android or iOS.